Rogi

Z pewnością zapamiętam tę historię, podaną właśnie w tak specyficzny, hipnotyczny, szczeniacki sposób.
Jest lekko przekombinowana, mogłaby być krótsza, ale z zaskoczeniem odkryłam, że nie nudziłam się, czytając po raz któryś o tym samym zdarzeniu. Perspektywy różnych bohaterów są naprawdę ciekawe i dobrze zaprojektowane.
Wyznania postaci na początku książki były wstrząsające i dotykały wrażliwej struny.
Ta powieść ma też bardzo ciekawy ludyczny wymiar - małomiasteczkowe przesądy i gadanina są w stanie uczynić z kogoś wiedźmę lub diabła, niezależnie od dowodów.
Nowoczesna wersja odwiecznego pytania "unde malum?"
I odpowiedź nie inna niż Różewicza: "z człowieka i tylko z człowieka".

Z pewnością zapamiętam tę historię, podaną właśnie w tak specyficzny, hipnotyczny, szczeniacki sposób.
Jest lekko przekombinowana, mogłaby być krótsza, ale z zaskoczeniem odkryłam, że nie nudziłam się, czytając po raz któryś o tym samym zdarzeniu. Perspektywy różnych bohaterów są naprawdę ciekawe i dobrze zaprojektowane.
Wyznania postaci na początku książki były...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytałem dwa razy.

Czytałem dwa razy.

Pokaż mimo to

Dobry pomysł, słaba książka.

Dobry pomysł, słaba książka.

Pokaż mimo to

Solidna dawka dreszczyku... Warto przeczytać przed obejrzeniem ekranizacji, która też jest spoko.
Mocna lektura!

Solidna dawka dreszczyku... Warto przeczytać przed obejrzeniem ekranizacji, która też jest spoko.
Mocna lektura!

Pokaż mimo to

Bardzo fajna powieść, sugestywna, z morałem. Joe Hill ma świetnie pióro i chętnie się go czyta.

Bardzo fajna powieść, sugestywna, z morałem. Joe Hill ma świetnie pióro i chętnie się go czyta.

Pokaż mimo to

Wciągnęłam się od pierwszych stron i nie mogłam oderwać. W sumie nic dziwnego, skoro autor uczył się od najlepszego ;)

Wciągnęłam się od pierwszych stron i nie mogłam oderwać. W sumie nic dziwnego, skoro autor uczył się od najlepszego ;)

Pokaż mimo to

Długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki i w końcu ją wymęczyłam. Początek fajny i interesujący. Fabuła też nietypowa, ale gdzieś w połowie zgubiłam wątek i do samego końca ciężko mi się ją czytało.

Długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki i w końcu ją wymęczyłam. Początek fajny i interesujący. Fabuła też nietypowa, ale gdzieś w połowie zgubiłam wątek i do samego końca ciężko mi się ją czytało.

Pokaż mimo to

pierwsza, którą przeczytałam i uznałam,ze uczęn przerósł mistrza i wole jego ksiazki bardziej niż S.Kinga

pierwsza, którą przeczytałam i uznałam,ze uczęn przerósł mistrza i wole jego ksiazki bardziej niż S.Kinga

Pokaż mimo to

''Jak wszyscy naciągacze, Bóg chce, byście zapłacili z góry i wierzyli że towar przyjdzie później''

Joe Hill autor książki '' Rogi '' , to nie kto inny, tylko Joseph Hillstorm King, syn TEGO Kinga. Kiedy się o tym dowiedziałam zapragnęłam przeczytać wspomnianą wyżej książkę , by zobaczyć ile Kinga w Kingu, nawet tym ukrytym. Gdyż nie łudźmy się moi drodzy, choćbyśmy się nie wiem jak starali i bronili przed tym, zawsze będziemy porównywać. Sławny ojciec zawsze będzie kładł się cieniem na życiu syna, zwłaszcza gdy dorosły już syn uprawia tę samą profesję co ojciec . '' Rogi '' to druga powieść tego autora. Jednak próbował już on swoich sił w opowiadaniach które ukazały się w samodzielnych zbiorach oraz w kilku antologiach. Kariera pisarska kingowskiego syna zapowiada się całkiem nieźle, jest już znany, doceniany i filmowany. Czy słusznie ? Tego jeszcze nie wiem, gdyż nie ośmielam się wydawać takich sądów, po jednej przeczytanej książce danego autora. Zdecydowanie jednak przyznaję że Joe Hill wyobraźnię posiada wcale nie gorszą od ojca. Dlatego tak trudno mi jednoznacznie zaklasyfikować gatunkowo tę powieść. Stwierdzam iż jest to jak najbardziej wiarygodny thriller z dawką kryminału, horroru oraz zjawisk i zdarzeń nadprzyrodzonych. Ale do rzeczy.

Ignatius Perrish, dla przyjaciół po prostu Ig, budzi się pewnego ranka skacowany na maksa. Boli go głowa, w ustach ma przepocony trampek i pustkę w pamięci. Niestety to, to tylko mały pikuś w porównaniu z tym co odkryje na swojej głowie spojrzawszy w lustro . A odkryje tytułowe rogi . Jeszcze są to małe gorące i pulsujące wyrostki, ale już nie pozostawiające złudzeń co do swojej przyszłości. Ig jest przerażony, jednak to nie koniec niespodzianek , schody dopiero się zaczynają. Kiedy zaczyna szukać pomocy , najpierw u lekarza, dowiaduje się od niego '' ciekawych '' rzeczy które jednak wcale nie dotyczą Iga i jego rogów. Tak się dzieje z każdą osobą którą chłopak dotknie chociażby niechcący i przelotnie. Wszyscy mu opowiadają o swoich sekretach, nawet tych najbardziej '' brudnych '' i niedorzecznych. Młody Perrish jest coraz bardziej zdezorientowany i przerażony . Przyznaję że przez chwilę miałam bardzo niepokorną zachciewajkę, by chociaż przez moment doświadczyć tego samego co Ig, by znać ludzkie tajemnice, chociaż może nie koniecznie by wyrosły mi rogi :). Jednak jak się wydaje bez rogów, nici z tajemnic innych ludzi . Wszak wygląda na to że to one właśnie sprawiają tę nadprzyrodzoną zdolność chłopaka . Wypadałoby jeszcze się dowiedzieć dlaczego Ig schlał się do nieprzytomności dzień wcześniej . Otóż w ten sposób znieczulał rocznicę śmierci swojej ukochanej dziewczyny, zamordowanej bestialsko rok wcześniej. Czarę goryczy przepełnia fakt iż mordercy nigdy nie znaleziono . Kto i dlaczego zamordował śliczną Merrin ? To tylko jedno z wielu pytań jakie zadaje sobie Ignatius Perrish, a z nim czytelnicy.

Czytanie tej pozycji na pewno mnie nie znudziło i to już jest wielki plus ode mnie dla tej książki. Mimo wielostronicowych dygresji i rozważań, genów nie da się oszukać i tutaj widać te kingowskie zwyczaje :). Jednak czytało się dobrze , postacie wiarygodne i dobrze przemyślane , jednak siła tej powieści, moim zdaniem tkwi w ludzkiej naturze . A raczej w tym jak ją widzi autor , który bezceremonialnie acz skutecznie odkrywa te wszystkie '' dziwności '' przed oczami czytelników . W pewnym momencie autor ustami narratora mówi '' To tak jakby się zastanawiać, skąd wzięło się na świecie zło albo co się dzieje z człowiekiem po śmierci: interesujące ćwiczenie filozoficzne, lecz osobliwie bezsensowne, ponieważ zło i śmierć istnieją niezależnie od przyczyn, powodów i ich znaczenia '' . Zastanowiło mnie to zdanie . Często sama popuszczam sobie wodze filozoficznych rozważań które niczego do mojego życia nie wnoszą, no, może poza moralnym kacem czasami. A tak naprawdę trzeba baczniej i uważniej rozglądać się dookoła siebie samego. Zastanowić się czy ten którego darzymy bezgranicznym zaufaniem rzeczywiście na to zasługuje. Wszak diabeł jawny odkryty może być zdecydowanie lepszy niż ten ukryty , ten siedzący w umysłach , ten którego każdy z nas (nie obruszać się proszę) ma za przysłowiową skórą . Właśnie na to zwróciła moją uwagę ta książka, na zwyczajną codzienność, na ludzi blisko mnie i na ich diabłów za skórą . Polecam tę pozycję , mówi ona o wielu sprawach problemach i relacjach międzyludzkich, więc wydaje mi się że każdy w niej znajdzie coś dla siebie. Raczej nie spodoba się tym fanatycznie wierzącym i nie zauważającym różnicy między fikcją literacką, a realnością .

''Jak wszyscy naciągacze, Bóg chce, byście zapłacili z góry i wierzyli że towar przyjdzie później''

Joe Hill autor książki '' Rogi '' , to nie kto inny, tylko Joseph Hillstorm King, syn TEGO Kinga. Kiedy się o tym dowiedziałam zapragnęłam przeczytać wspomnianą wyżej książkę , by zobaczyć ile Kinga w Kingu, nawet tym ukrytym. Gdyż nie łudźmy się moi drodzy, choćbyśmy się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rogi rogi rogi :)

Rogi rogi rogi :)

Pokaż mimo to