Fantastyczne fantasy! Zapada w pamięć, porusza wyobraźnię i serce. Książka napisana pięknym językiem, więc pożarłam ją w dwa dni z ogromną przyjemnością. Ciekawe zakończenie. Gorąco polecam i czekam na kolejną część, bo już tęsknię za Białą i Dar :)

Fantastyczne fantasy! Zapada w pamięć, porusza wyobraźnię i serce. Książka napisana pięknym językiem, więc pożarłam ją w dwa dni z ogromną przyjemnością. Ciekawe zakończenie. Gorąco polecam i czekam na kolejną część, bo już tęsknię za Białą i Dar :)

Niestety, ale DNF po 19%, po męczeniu się przez ponad tydzień. Chcę wyrazić swoje odczucia odpowiednio, by wyszła z tego konstruktywna opinia, a nie hejt, ponieważ uważam, że każdy autor zasługuje na feedback. Mam nadzieję, że mi się uda. Nie daję również oceny liczbowej, by nie zrażać innych czytelników.

Zacznijmy od historii. Pomysł na fabułę uważam za niezły, nigdy wcześniej nie czytałam fantastyki o muzykach (sama gram na instrumencie, co mnie dodatkowo zachęciło). Niestety, na tym moje zachwyty się kończą. Wszystko rozkręca się tak wolno, że po 1/5 książki dalej mam wrażenie, ze nic się nie wydarzylo.

Język powieści, jak na debiut, jest całkiem ładny, aczkolwiek raziły mnie niektóre błędy interpunkcyjne i powtórzenia. Najlepszym się zdarza, ale odnoszę wrazenie, ze książka albo nie przeszła korekty, albo ktoś się do niej nie przyłożył. Natomiast bardzo mnie raził i przeszkadzał mi w czytaniu brak podziału na rozdziały. Taki jednolity blok tekstu zawsze czyta mi się fatalnie i dużo wolniej niż przy schludnych, nawet dluższych rozdziałach. Myślę, że to również miało u mnie duży wpływ na kiepski odbiór treści.

Bohaterowie są strasznie płascy i bezbarwni. Kojarzą mi się z simami, które mają zrobić coś i robią to - bez większego zaangażowania emocjonalnego. Co prawda, są opisy, dotyczące emocji bohaterów, np. "Zasmucila się" czy "byla szczęśliwa", ale w zachowaniu postaci nie bylo tego za bardzo widać. Jedyna postać lepiej, według mnie, zarysowana, to gostek z zakonu ciszy (nie zapamiętałam jego imienia).

Wisienką na torcie i jednocześnie powodem, dla którego zdecydowalam się przerwać czytanie (może kiedys do książki wrócę, zobaczymy),były dla mnie kompletnie niezrozumiałe i nieprzemyślane decyzje, podejmowane przez bohaterów. W rezultacie, zamiast czerpać przyjemnosc z czytania, cały czas zadawałam sobie pytania: dlaczego???

[Spoilery]!!


Jakim cudem bohaterów było stać na ogromny dom, wieloletnie przygotowania do ucieczki (włącznie z szykowaniem ukrytej jaskini, z wymienianym stale jedzeniem - ile to musiało kosztować!!),skoro pan domu pracował w łaźni i od biedniejszych klientów nie bral pieniędzy? Aż tylu było bogaczy w mieście, kąpiących się codziennie w jego łaźni, ze stać go było na tak kosztowne szastanie majątkiem? Tylko po to, by, gdy w końcu pojawiła się konieczność ucieczki, najzwyczajniej w świecie NIE MIEĆ POMYSLU, GDZIE POWINNI IŚĆ? To jak wyglądały te przygotowania, przez pół życia robili szczegółowe plany, ktore kończyły się na ucieczce z miasta i... tyle? A potem tracili cenny czas i przez kilka dni zastanawiali się, gdzie iść, wiedząc, ze są poszukiwani i ze mogą zginąć? Także niepojęte dla mnie jest, czemu dziewczęta, ktore chwilę wcześniej bez problemów moralnych zabiły kilkoro bandytów, nagle reszcie pozwoliły uciec, stwierdzając tylko "ojej, znają nasze rysopisy, mamy problem". No problem jest, istotny, ale nieco inny.

Podsumowując, nie mówię, ze książka jest zla. Uważam, że jest niedopracowana i nieprzemyślana, a autorce zabrakło dobrego beta-readera, ktory wytknąłby nieścisłości na etapie pisania. Bo teraz trzeba by przepisać na nowo wszystko, by to naprawić. Być może dalej w książce sytuacja się poprawia. Jednak zostawiam to do stwierdzenia innym czytelnikom.

Niestety, ale DNF po 19%, po męczeniu się przez ponad tydzień. Chcę wyrazić swoje odczucia odpowiednio, by wyszła z tego konstruktywna opinia, a nie hejt, ponieważ uważam, że każdy autor zasługuje na feedback. Mam nadzieję, że mi się uda. Nie daję również oceny liczbowej, by nie zrażać innych czytelników.

Zacznijmy od historii. Pomysł na fabułę uważam za niezły, nigdy...