Temat trochę nie dla mnie, jednak pomysł ciekawy.
Styl pisania autorki, jak zwykle wciągający. Czytało mi się szybko, łatwo i przyjemnie.
Nie mam tej książce zbyt wiele do zarzucenia. Jednak nie jestem zbyt dobrze obeznana w temacie, który autorka obrała tym razem za główny motyw, stąd też nie wiem, czy zaistniały w nim jakieś istotne luki.
Jak zwykle w przypadku książek Ruth Ware, była to dla mnie bardzo dobra rozrywka. Z chęcią sięgnę po następne książki autorki, jeśli tylko się pojawią.

Temat trochę nie dla mnie, jednak pomysł ciekawy.
Styl pisania autorki, jak zwykle wciągający. Czytało mi się szybko, łatwo i przyjemnie.
Nie mam tej książce zbyt wiele do zarzucenia. Jednak nie jestem zbyt dobrze obeznana w temacie, który autorka obrała tym razem za główny motyw, stąd też nie wiem, czy zaistniały w nim jakieś istotne luki.
Jak zwykle w przypadku książek...

Ruth Ware, to jedna z moich „kryminalnych” ulubienic. „Dzień zero” jest powieścią, która jest w pewnym sensie cały czas w „ruchu” tu nie ma przestoi, bo już autorka o to zadbała. Mimo znamienia powieści sensacyjno -thrillerowej, ma ona także wymiar edukacyjny (w pewnym sensie),chodzi o kwestię anonimowości w sieci. Bohaterowie są wiarygodni i bez problemu możemy się z nimi utożsamiać.

Książkę czyta się z przyjemnie szybko, także dzięki ciekawym twistom w zwrotach akcji . Więc autorka na pewno nie wyszła z wprawy.

Ruth Ware, to jedna z moich „kryminalnych” ulubienic. „Dzień zero” jest powieścią, która jest w pewnym sensie cały czas w „ruchu” tu nie ma przestoi, bo już autorka o to zadbała. Mimo znamienia powieści sensacyjno -thrillerowej, ma ona także wymiar edukacyjny (w pewnym sensie),chodzi o kwestię anonimowości w sieci. Bohaterowie są wiarygodni i bez problemu możemy się z nimi...

Ogólna koncepcja cyberbezpieczeństwa wydawała się interesująca, ale wykonanie zdecydowanie gorsze. Powolne tempo, zero akcji, żadnej sensacji. Podążaliśmy za bohaterką, gdy podejmowała bardzo wątpliwe decyzje z ogromną, otwartą raną w boku, którą ignorowała. W połowie książki możemy domyślić się, kto jest winowajcą. Brakuje intrygi i zaskoczenia. Zakończenie rozczarowujące. Męcząca książka. Jak ktoś lubi spokojne i przewidywalne kryminały, to będzie zadowolony. Ja nie byłam.

Ogólna koncepcja cyberbezpieczeństwa wydawała się interesująca, ale wykonanie zdecydowanie gorsze. Powolne tempo, zero akcji, żadnej sensacji. Podążaliśmy za bohaterką, gdy podejmowała bardzo wątpliwe decyzje z ogromną, otwartą raną w boku, którą ignorowała. W połowie książki możemy domyślić się, kto jest winowajcą. Brakuje intrygi i zaskoczenia. Zakończenie rozczarowujące....

Książki autorki zawsze biorę w ciemno, jeżeli chodzi o zaspokojenie moich literackich kubków smakowych. Ruth Ware nawet dla doświadczonego czytelnika thrillerów jest w stanie przygotować coś świeżego, nieoczywistego i zaskakującego. Tak było i tym razem. "Dzień zero" traktuje o niebezpieczeństwie w sieci; wyprzedza myśl technologiczną, a jednocześnie kotwiczy w życiu zwykłej kobiety, szczęśliwej mężatki. Ta równowaga pozwala zachować nutę niepokoju, która trwa przez całą powieść, a jednocześnie autorka doskonale oddaje emocje, jakie targają człowiekiem po stracie krewnego.

Jack zajmuje się wraz z mężem testowaniem zabezpieczeń firmy. Kontroli podlegają alarmy, oprogramowania, sieci komputerowe, drzwi z kartami dostępu lub z kodem oraz tak przyziemne kwestie, jak postać ochroniarz. Ci dwoje udowadniają, że mimo najlepszych starań i zabezpieczeń, można wejść wszędzie i zrobić niemal wszystko, co wpadnie do głowy niepowołanym osobom. Po jednej z takich akcji kobieta zostaje wplątana w przestępstwo, w którym ginie jej mąż. Prócz żałoby Jack musi za wszelką cenę udowodnić swą niewinność? Kto zabił Gabe'a? Jakie sekrety nie powinny ujrzeć światła dziennego? Czy można zaufać każdemu?

"Dzień zero" uderza już w inne, nowoczesne tony gorszej strony nieustannie rozwijającej się technologii. Z drugiej strony książka ta zdaje się iść w kierunku gatunku sensacji, gdzie toczy się pościg za królikiem, a ten raz po raz wymyka się policji stosując uniki i zaskakujące chwyty. Wszak bohaterka jest specjalistką w dyskretnej robocie. Ware tonuje emocje, sączy niepokojące wydarzenia nieustannie, a z drugiej strony pięknie i bardzo realistycznie opisuje ból po stracie, z którym można się utożsamić. Zakończenie, oczywiście według mnie, jest nieco przereklamowane, winny nie zaskakuje (bo można to już zauważyć na dość wczesnym etapie) i trąci słabym chwytem, ale i tak spędziłam z książką dobre chwile. Z przyjemnością obejrzałabym ekranizację przedstawionych w "Dzień zero" wydarzeń.

Książki autorki zawsze biorę w ciemno, jeżeli chodzi o zaspokojenie moich literackich kubków smakowych. Ruth Ware nawet dla doświadczonego czytelnika thrillerów jest w stanie przygotować coś świeżego, nieoczywistego i zaskakującego. Tak było i tym razem. "Dzień zero" traktuje o niebezpieczeństwie w sieci; wyprzedza myśl technologiczną, a jednocześnie kotwiczy w życiu...

Spoko rozrywka, ale skręciła totalnie nie w tę stronę co chciałem. Trochę nader przewidywalna.

Spoko rozrywka, ale skręciła totalnie nie w tę stronę co chciałem. Trochę nader przewidywalna.

Fabuła wciągająca, momentami wzruszająca, jednak... Czegoś mi zabrakło. ,,Pod kluczem" jest dla mnie dalej numerem 1.
Natomiast warto ją przeczytać, bo to dalej dobra rozrywka!

Fabuła wciągająca, momentami wzruszająca, jednak... Czegoś mi zabrakło. ,,Pod kluczem" jest dla mnie dalej numerem 1.
Natomiast warto ją przeczytać, bo to dalej dobra rozrywka!

Trzymająca w napięciu, czasami trzeba przewertować zbędne strony.

Trzymająca w napięciu, czasami trzeba przewertować zbędne strony.

Człowiek chce, żeby ludzie go lubili. Żeby ludzie mu ufali. Niedobrze, kiedy człowiek czuje, że musi coś udowodnić.*

Jack ma bardzo ciekawy, chociaż czasami męczący zawód. Zajmuje się testowaniem systemów zabezpieczeń. Do pewnego momentu robiła to sama, teraz jej partnerem w pracy i w życiu jest Gabe. Są jednymi z najlepszych i wszyscy o tym wiedzą. Wykonują właśnie zadanie, które kończy się małą wpadką, co sprawia, że kobieta wraca do domu później, niż zakładała i od wejścia czuje, że coś jest nie tak. Dostrzega krwawe ślady, które prowadzą ja do jej martwego męża. Kto go zabił i czemu?

O książkach Ruth Ware słyszałam tyle dobrego i czułam, że w końcu sięgnę po coś jej pióra. Trafiło na jej najnowsze dzieło i okazuje się, że był to świetny wybór. Książka wciąga od pierwszych stron i z miejsca angażuje. Autorka rewelacyjnie radzi sobie z budowaniem napięcia oraz charakterystyką postaci. Jack oraz Gabe szybko zyskali moją sympatię i przeżywałam bardzo, co spotkało mężczyznę, ale jeszcze bardziej współodczuwam emocje kobiety. Jej rozpacz, ból, niepewność, poczucie beznadziei i gniew. Podobało mi się również to, że trudno określić, kto jest sprzymierzeńcem, a kto wrogiem. Komu ufać, a przed kim uciekać.

Dzień zero to powieść, w której cały czas coś się dzieje. Napięcie nie opada ani na chwilę, a ciekawość tego, co będzie dalej, wzrasta z każdą przeczytaną stroną. Autorka dba o to, by się działo i zwroty akcji były dynamiczne, a także zaskakujące. Jednak warto też wspomnieć o tym, że Ware pokazuje, jak bardzo mylą się ci, którzy myślą, że w sieci są anonimowi. Trzeba pamiętać, by uważać, co udostępniamy, bo to może być wykorzystane.

Polecam ten thriller, trzyma w napięciu od początku do końca i angażuje w biegu wydarzeń.

Człowiek chce, żeby ludzie go lubili. Żeby ludzie mu ufali. Niedobrze, kiedy człowiek czuje, że musi coś udowodnić.*

Jack ma bardzo ciekawy, chociaż czasami męczący zawód. Zajmuje się testowaniem systemów zabezpieczeń. Do pewnego momentu robiła to sama, teraz jej partnerem w pracy i w życiu jest Gabe. Są jednymi z najlepszych i wszyscy o tym wiedzą. Wykonują właśnie...

świetnie napisana, dobrze się czyta, ale do bólu przewidywalna.

świetnie napisana, dobrze się czyta, ale do bólu przewidywalna.

Jeżeli liczycie na zwroty akcji, niebanalną intrygę, chociaż minimalne zaskoczenie - to w tej książce tego nie znajdziecie.

Ruth Ware w czasie pandemii nasłuchała się podcastów o pen-testerach i uznała, że fajnie byłoby stworzyć o nich thriller, ale wyszła powieść do bólu nudna i przewidywalna... jakby zabrakło jej pomysłu a dead line się zbliżał.

Proponuję zmianę tytułu na ZERO ZASKOCZENIA.

Nie rozumiem tego hype'u na Ruth Ware, jedynie "Pod Kluczem" jeszcze trzyma jakiś poziom. Reszty twórczości tej autorki bym nikomu nie poleciła.

Jeżeli liczycie na zwroty akcji, niebanalną intrygę, chociaż minimalne zaskoczenie - to w tej książce tego nie znajdziecie.

Ruth Ware w czasie pandemii nasłuchała się podcastów o pen-testerach i uznała, że fajnie byłoby stworzyć o nich thriller, ale wyszła powieść do bólu nudna i przewidywalna... jakby zabrakło jej pomysłu a dead line się zbliżał.

Proponuję zmianę...