Fajnie jest obserwować czyjś rozwój. Zwłaszcza jeśli stoi za nim pasja, a w efekcie powstaje coś twórczego. W swoim otoczeniu mam kilka takich osób. Jedną z nich jest doktor Dawid Rydzek - reporter “Polska i Świat” w TVN24. Zdarzyło nam się studiować dziennikarstwo na krakowskim Ruczaju. I już wtedy na roku nie było nikogo, kto by wątpił, że Dawid jest wręcz stworzony do tego zawodu - co zresztą dzisiaj pokazuje, ścigając z mikrofonem polityków po parlamentarnych korytarzach. Ale oprócz tej smykałki w trakcie studiów ukazywały się inne strony redaktora Rydzka: zainteresowania filmem, serialem, szeroko rozumianą popkulturą oraz… niewątpliwy talent naukowy. Czego efektem był doktorat, dziś wydany w formie książkowej. I to właśnie o niej opowiem, a na końcu… Ale o tym za kilka akapitów 😉

“Spektakl Władzy. Amerykańskie seriale polityczne”, bo taki tytuł nosi wydawnictwo, to przede wszystkim pozycja naukowa. Głównym jej założeniem jest próba wskazania i klasyfikacji seriali politycznych - co właściwie oznacza to pojęcie, jakie mogą być ich cechy charakterystyczne oraz jak je właściwie dzielić. Jako materiał badawczy pod lupę wzięto kilka produkcji - zgadniecie jakie tytuły? 🙂 Dobra, i tak wiem, że pierwsze co Wam przyszło na myśl, to netflixowe “House of Cards”, może też dla trochę bardziej siedzących w serialach będzie to “Prezydencki poker” (i obie są omówione w książce). To jeszcze jakieś przykłady? Że co, że raczej to wszystko? Oj, tym bardziej musicie przeczytać opracowanie! Bowiem serialem politycznym w tej analizie są na przykład “Gra o tron”, “24 godziny” (przygody Jacka Bauera mogły przyczynić się do wyboru Baracka Obamy na 44. prezydenta USA) czy też pozostające w duchu “The Office”… “Parks and Recreation”. A to tylko kilka z produkcji, które są analizowane, o całym multum wspomnianych nie mówiąc (na przykład dowiedziałem się o istnieniu animacji “Max i szczurza ferajna”, w której bohaterami są… szczury zamieszkujące Biały Dom!). Pod tym względem research jest naprawdę zacny i nawet jeśli nie interesuje Was potężna bibliografia, to sama filmo- i serialografia to doskonała lista pozycji do nadrobienia.

Książka zachowuje strukturę i język pracy naukowej. Jeśli więc nastawiacie się na pozycję popularnonaukową, to od razu mówię - nie jest łatwa. Posiada rozbudowaną część teoretyczną, bogatą w dużą ilość teorii, klasyfikacji i przypisów. Z jednej strony to może odstraszać przeciętnego czytelnika, z drugiej ta podbudowa pozwala w dalszej części stawiać solidne tezy i wyciągać wnioski. A przy okazji potrafi rozszerzyć wiedzę samego czytelnika. Przykład ze skrybiej lektury? Kwestia zaklasyfikowania dzieła (filmu, serialu czy książki) do danego gatunku to nie tylko decyzja autora stosującego dane rozwiązania i zabiegi, nawet nie polityka wydawcy/producentów promujących dzieło, ale w dużej mierze… opinia odbiorców po zapoznaniu się z nim! Jakież to proste, ale wcześniej mi do głowy nie przyszło.

Moment, w którym zaczyna się dziać magia, następuje po pierwszym rozdziale. Wtedy widać jak na dłoni, że Autor wchodzi na poletko, w którym czuje się jak ryba w wodzie. Dostajemy bowiem omówienia produkcji, niektórych wątków z nich czy rozwiązań fabularnych, które pozwalają zaklasyfikować je jako polityczne (ale na różne sposoby - i pokazanie tej różnorodności też jest wielką zaletą książki). I tak właśnie czytając tę część doszedłem do wniosku, że bardzo czekam na kolejną książkę Dawida, tym razem popularnonaukową, gdzie mniej skrępowany wymaganiami akademickimi, będzie mógł pokazać całość swojej miłości do seriali - a przy okazji erudycję, zabawę słowem oraz dowcip.

Ale żeby nie było - “Spektakl Władzy” to naprawdę solidna książka, godna polecenia zwłaszcza osobom, które bardziej interesują się medioznawczą, jak i politologiczną stroną seriali. Stanowi dobre rozszerzenie badań nad tym tematem, a przy okazji własnej wiedzy czytelnika. I po prostu pokazuje, że seriale mogą być czymś więcej niż tylko przerywnikami dla reklam. Ale chyba już dawno wiemy, że jest tak.

Fajnie jest obserwować czyjś rozwój. Zwłaszcza jeśli stoi za nim pasja, a w efekcie powstaje coś twórczego. W swoim otoczeniu mam kilka takich osób. Jedną z nich jest doktor Dawid Rydzek - reporter “Polska i Świat” w TVN24. Zdarzyło nam się studiować dziennikarstwo na krakowskim Ruczaju. I już wtedy na roku nie było nikogo, kto by wątpił, że Dawid jest wręcz stworzony do...