Moja ocena może być delikatnie zawyżona, ale książka trafiła do mnie w idealnym momencie.

W odróżnieniu od mojej poprzedniej lektury tutaj bohaterowie... po prostu zachowywali się jak ludzie. Nie wypowiadali się tak, jakby wcześniej ćwiczyli swoje kwestie przed lustrem, nie zamykali ust przeciwnikom jedną celną ripostą, a przede wszystkim mieli prawo popełniać błędy, które nie zawsze były im przebaczane. W ostatecznym rozrachunku musieli się zmierzyć z naprawdę potężnym przeciwnikiem, więc tym bardziej miło było patrzeć, jak taka zwykła trójka zwykłych ludzi własnymi siłami dociera do celu. Aż się ciepło robiło na serduszku.

Podobało mi się także podejście do tematu tytułowego, czyli morderczych ciast. Czytałam już wcześniej książki typu „kobieta postanawia zemścić się na złych facetach” i obawiałam się, że tutaj też pojawi się motyw ukrywanego gniewu i agresji, który zniszczy klimat kryminału kocykowego. Na szczęście okazało się, że główna bohaterka nie tylko nie zmienia się w żądnego krwi potwora, ale próbuje pomóc skrzywdzonym kobietom tak, żeby w miarę możliwości uniknąć śmierci krzywdzicieli, a potem jeszcze za nie zadośćuczynić. Dzięki temu naprawdę miałam nadzieję, że jej się uda, a przy okazji wątek romantyczny nie wydawał mi się wymuszony czy oparty na kłamstwie.

Polecam, naprawdę bardzo przyjemna lektura.

Moja ocena może być delikatnie zawyżona, ale książka trafiła do mnie w idealnym momencie.

W odróżnieniu od mojej poprzedniej lektury tutaj bohaterowie... po prostu zachowywali się jak ludzie. Nie wypowiadali się tak, jakby wcześniej ćwiczyli swoje kwestie przed lustrem, nie zamykali ust przeciwnikom jedną celną ripostą, a przede wszystkim mieli prawo popełniać błędy, które...