Praca jest poświęcona zagadnieniu wielokulturowości i transgresji kulturowej. Zawiera definicje i omówienie zjawisk i terminów, kluczowych dla materii źródłowej, a następnie przedstawia w ujęciu mikrohistorycznym zjawiska dwukulturowości w formie trzech studiów wybranych postaci: Wojciecha Bobowskiego (Ali Ufkî Bej, XVII w.),Salomei Reginy Pilsztynowej (XVIII w.) i Konstantego Borzęckiego (Mustafa Dżelaleddin Pasza, XIX/XX w.). Przedstawione biografie są egzemplifikacją powikłań tożsamościowych na pograniczu kultur polskiej i tureckiej, chrześcijańskiej i muzułmańskiej, przypadków znanych Polaków z kategorii go between, o statusie brańców, emigrantów-konwertytów oraz sympatyzujących z Orientem podróżników przebywających w Imperium Osmańskim. Owi kulturowi pośrednicy zaznaczyli swoją obecność na mapie historii kontaktów polsko-tureckich, przechodząc na stałe do historii kultury. Zostali zaprezentowani ze współczesnej kulturoznawczej perspektywy badawczej, czyli z wykorzystaniem istniejących teorii antropologicznych, dotyczących synkretyzmu kulturowego i tożsamości w społeczeństwach wielokulturowych, ze szczególnym uwzględnieniem kategorii kulturowej transgresji. Analizując procesy transgresyjne, jakie zaszły w życiu tych jednostek, wzięto pod uwagę konwersję religijną, jej okoliczności, charakter oraz konsekwencje.