Otrzymuje ode mnie 8 i już mówię dlaczego:
Jest krótka, zabawna i lekka. Zdaję sobie sprawę z tego, że niektórzy mogą poczuć się urażeni, zwłaszcza pracownicy PKP, ale pamiętajmy, że na przestrzeni jakichś lat podróżowania pociągiem, na pewno zdarzyła się któraś z sytuacji lub mieliśmy podobne myślenie.
Niektórzy ludzie najzwyczajniej w świecie traktują PKP jak komunikację miejską, np. tramwaj. W pociągach, zwłaszcza tych z rezerwacją miejsc obowiązują jakieś zasady kultury osobistej.
Te prześmiewcze, nieinnowacyjne podejście pani Ani to coś uroczego, a zarazem książka na dosłownie podróż. Podoba mi się, ale mogłaby zastosować inną czcionkę. To tak na przyszłość.
Kobieta, która przemierza Polskę pracując na własny koszt, z tak przemiłym podejściem zasługuje na dobre opinie, zwłaszcza, że nie przesadza w lekturze opowiadając o swoich doświadczeniach z innymi pasażerami. ❤️

Otrzymuje ode mnie 8 i już mówię dlaczego:
Jest krótka, zabawna i lekka. Zdaję sobie sprawę z tego, że niektórzy mogą poczuć się urażeni, zwłaszcza pracownicy PKP, ale pamiętajmy, że na przestrzeni jakichś lat podróżowania pociągiem, na pewno zdarzyła się któraś z sytuacji lub mieliśmy podobne myślenie.
Niektórzy ludzie najzwyczajniej w świecie traktują PKP jak komunikację...

Książeczka niewielkich rozmiarów, w formie pamiętnika z wrażeniami przejazdów wszelakich. Niby mała, niepozorna, a jednak pouczająca.

Anna Cichosz napisała "Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia" , aby podzielić się z nami - czytelnikami, swoimi przeżyciami w pociągach, komunikacji miejskiej czy też w samochodach. Ogólnie opowiada o swoich przeżyciach w środkach transportu wszelakiego. Jednak zacznę od dosyć ważnej sprawy, bo autorka już w tytule porusza ważny temat "Dziennik ambiwertyczki". A kto to taki ten ambiwertyk??? Słyszałam o introwertykach - czyli ludziach postrzeganych jako samotnicy i ludzie nieśmiali, jednocześnie są oni bardzo dobrymi słuchaczami, są pracowici i oddani. Słyszałam też o ekstrawertykach - czyli cechy odmienne od introwertyka, zatem taki człowiek jest śmiały, przebojowy, lubi wyzwania, uwielbia być w centrum uwagi itp. No więc dowiedziałam się, a teraz i Wy się dowiecie, jeśli jeszcze tego nie wiedzieliście, że ambiwertyk - to ktoś kto ma w sobie połączone te obie cechy, czyli że ma w sobie zarówno cechy introwertyczne, jak i ekstrawertyczne. O! Teraz rozumiecie tyle co ja :) Ale tak zagłębiając się w siebie, to chyba doszłam do wniosku, że ja jednak jestem też takim ambiwertykiem. Bo czasem lubię być w cieniu, niezauważana, a czasem wręcz odwrotnie - lubię grać pierwsze skrzypce. Choć po namyśle, to chyba większy ekstrawertyk ze mnie :) No cóż. A Ty bardziej jesteś Introwertykiem?, Ekstrawertykiem? czy może jednak Ambiwertykiem? Daj znać w komentarzu ;) Dobra, wracam do książki, bo to ma być moje recenzja tej całej książki, a nie retrospekcja Waszych charakterów :) Jednak musiałam to i owo wyjaśnić, bo w tej książeczce sama bohaterka nie raz i nie dwa głośno informuje, jak to te dwie cechy charakteru w niej kłóciły się ze sobą. Kilkukrotnie wynikały z tego "pewne niezręczne sytuacje". Ale i tak głośno to powiem, a raczej napiszę, że podziwiam moją imienniczkę za odwagę! Należą się jej brawa i to wielkie brawa, za odważne wybrnięcie z niejednej sytuacji, chyba w tych samochodach najzabawniejsze były przygody. Ale inne też mnie ubawiły. I wiem, wiem, "„Nie śmiej się dziadku z czyjegoś wypadku. Dziadek się śmiał i to samo miał". Ja też miałam przyjemność jeżdżenia pociągami kilka lat do szkoły, potem pociągami dojeżdżałam do miejsca pracy. Autobusami, trolejbusami też jeździłam i nie raz jakaś przygoda się przydarzyła, ale nie opisałam ich nigdy - może szkoda, no ale tutaj mamy możliwość poczytania przygód autorki z życia wzięte.

Ta niepozorna książeczka naprawdę Wam poprawi humor. I choć wiem, że nie powinno się śmiać z cudzego nieszczęścia, to wiem też że cudze wpadki cieszą najbardziej. A wierzcie mi, autorka tutaj miała niejedną taką dziwną i zabawną sytuację, że aż nie zazdroszczę, a jednocześnie zastanawiam się - czy można mieć aż takiego pecha? Hmmm... No widać można. Zatem, jeśli lubicie czytać o cudzych wpadkach, a wiem, że lubicie ;) Nie oszukujmy się ;) To zapraszam Was do tej lektury. Dowiecie się ciekawostek ze świata komunikacji wszelakiej, jak niektórzy obgadują innych jawnie i bez pardonu, a także że warto mieć auto z automatyczną blokadą drzwi, aby nikt nieproszony nie wsiadł Wam do auta!

P.S. Ja też zgniatam butelki plastikowe przed wyrzuceniem ich i mało tego, zabieram nakrętkę! Bo nakrętki vel zakrętki jak kto woli, zbieramy, aby potem oddać dla kogoś, kto ich potrzebuje.

Książeczka niewielkich rozmiarów, w formie pamiętnika z wrażeniami przejazdów wszelakich. Niby mała, niepozorna, a jednak pouczająca.

Anna Cichosz napisała "Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia" , aby podzielić się z nami - czytelnikami, swoimi przeżyciami w pociągach, komunikacji miejskiej czy też w samochodach. Ogólnie...

RECENZJA

Czy mamy na stronie miłośników pociągów? A może osoby zmuszone do wybierania tego środka transportu publicznego? Niezależnie od sytuacji, w której wybieracie podróże koleją polecam wam przeczytanie tej o to książki autorstwa pani Anny Cichosz. Jest to niewielki zbiór opowiadań w formie dziennika, które umilą wam nie jedno oczekiwanie na swoją stację.

Jestem pewna, że wszyscy (podróżujący często pociągami) mają przynajmniej kilka w swojej “pasażerowej” karierze śmiesznych lub niekoniecznie komfortowych sytuacji. Nasza główna bohaterka miała ich minimum kilkanaście, które postanowiła zamknąć w tej eleganckiej oprawie. Książka ma niewiele więcej niż 100 stron. Ponadto formatem (mniejszym od standardowego A5) zmieści się w plecaku, torbie lub większej kieszeni w kurtce umożliwiając wam zabranie jej dosłownie wszędzie!

“Pociągi i inne nieszczęścia. Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei” - tytuł możemy tłumaczyć sobie na różne sposoby, ale... wszystko sprowadza się do jednego morału. Korzystając z linii PKP możemy zdobyć nie tylko nowe znajomości i anielską cierpliwość do spóźniających się pociągów... to również super miejsce do zbierania niezapomnianych wspomnień.

W czasie czytania spotkacie się kilkukrotnie z pojęciem ambiwertyczka. Kto to jest? To osoba, która wykazuje cechy obu typów osobowości - introwertyka oraz ekstrawertyka. Czemu wam to tłumaczę? Ponieważ, o tym niewiele się mówi, a wytłumaczenie pozwoli wam jeszcze lepiej poznać główną bohaterkę i bardziej jej tylko współczuć 😉 w czasie czytania spotkacie się z przejawem jednych i drugich cech, które tworzą z podróżami koleją prawdziwą mieszankę wybuchową pełną zabawnych i niekoniecznie komfortowych sytuacji.



Mi osobiście, ta forma przekazu bardzo się podobała. Opowiadania były zwięzłe, a jednocześnie wypełnione dystansem i humorem. To nie jest wyłącznie historia o podróży pociągiem i nieprzyjemnościach, które mogą nas spotkać na drodze. Jedni odnajdą w niej morały, drudzy odnajdą w bohaterce cząstkę siebie, a inni? Jak tylko przewrócą ostatnią stronę to zaplanują pierwszą albo kolejną, niezapomnianą podróż pociągiem...

RECENZJA

Czy mamy na stronie miłośników pociągów? A może osoby zmuszone do wybierania tego środka transportu publicznego? Niezależnie od sytuacji, w której wybieracie podróże koleją polecam wam przeczytanie tej o to książki autorstwa pani Anny Cichosz. Jest to niewielki zbiór opowiadań w formie dziennika, które umilą wam nie jedno oczekiwanie na swoją stację.

Jestem...

RECENZJA
"Niektórzy to mają szczęście w miłości. Inni w pieniądzach. A ja to mam chyba szczęście w nieszczęściu."

"Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia" to cykl opowiadań, napisanych w formie dziennika, które zabierają czytelnika w niezwykłą podróż do wnętrza umysłu głównej bohaterki – dziewczyny o wyjątkowej mieszance cech ekstrawertyczki i introwertyczki. Każde opowiadanie przenosi nas do innego miejsca, do którego bohaterka podróżuje transportem kolejowym, jednak główny nacisk położony jest na jej myśli, refleksje i przeżycia.

Ta unikalna mieszanka cech sprawia, że bohaterka nie tylko czerpie radość z interakcji z innymi ludźmi, ale także potrzebuje okresów samotności i wewnętrznej kontemplacji.

Podczas podróży pociągiem, bohaterka spotyka różne postacie i doświadcza różnych emocji. Opowiada o swoich zmaganiach z lękiem i niepewnością, o radości z poznawania nowych miejsc i ludzi, a także o smutku i tęsknocie, gdy musi opuszczać pewne miejsca i ludzi, których polubiła. Czytelnik ma okazję wejść głębiej w jej umysł, zrozumieć jej tęsknoty, rozterki i radości z podróży.

"Pociągi i inne nieszczęścia" to dziennik o podróżowaniu nie tylko fizycznym, ale również mentalnym. Przez różne historie i różne krajobrazy, bohaterka odkrywa swoje własne wnętrze, zgłębiając swoje myśli i uczucia. Jest to również refleksja na temat tego, jak podróżowanie może wpływać na nasz umysł i jak możemy odnaleźć równowagę między interakcjami społecznymi a czasem dla siebie.

Ta książka odkrywa piękno i bogactwo podróży, zarówno tych zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Jeśli jesteś ciekawy i pasjonujesz się tym, jak podróże mogą wpływać na nasze myśli i refleksje, "Pociągi i inne nieszczęści" to pozycja właśnie dla Ciebie. Przygotuj się na fascynującą podróż do umysłu dziewczyny, która odzwierciedla w sobie zarówno ekstrawertyczne, jak i introwertyczne cechy. Pełen humoru i autoironii zbiór historii spisanych w czasie podróży. Zarówno dla osób, które lubią pośmiać się z innych, jak i dla tych, co poszukują towarzystwa w ambiwertyzmie lub, jak kto woli: ześwirowaniu.

RECENZJA
"Niektórzy to mają szczęście w miłości. Inni w pieniądzach. A ja to mam chyba szczęście w nieszczęściu."

"Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia" to cykl opowiadań, napisanych w formie dziennika, które zabierają czytelnika w niezwykłą podróż do wnętrza umysłu głównej bohaterki – dziewczyny o wyjątkowej mieszance cech...

Powieść nasączona humorem i sytuacjami z życia wziętymi. Jeśli ktoś jeszcze nie podróżował PKP, niech najpierw przeczyta wyśmienitą i zabawną powieść.
Nie działające drzwi, brak kontaktów, współpasażerowie żądający uwagi i dosiadający się bez pytania. A to wszystko przy „punktualnych” kursach pociągów.
Śmiertelniku miej się na baczności, kazamaty z Ziemi Winowajców to nic w porównaniu z tym co potrafi zafundować kolej.

Autorka sprawiła mi ogromną dawkę humoru na koniec dnia. Polecam wszystkim „Dziennik Ambiwertyczki”, zaręczam że poprawi wam się humor. Sięgnijcie również po „Ziemię Winowajców”, to nietuzinkowa powieść która przeniesie was w niezwykły świat kazamatów.

Powieść nasączona humorem i sytuacjami z życia wziętymi. Jeśli ktoś jeszcze nie podróżował PKP, niech najpierw przeczyta wyśmienitą i zabawną powieść.
Nie działające drzwi, brak kontaktów, współpasażerowie żądający uwagi i dosiadający się bez pytania. A to wszystko przy „punktualnych” kursach pociągów.
Śmiertelniku miej się na baczności, kazamaty z Ziemi Winowajców to nic...

Szczerze nie rozumiem z czego wynikają tak wysokie oceny tej oto śmiesznej książeczki. Może to wynikać jedynie z docenienia dystansu autorki do samej siebie, bo ja osobiście za nic innego nie dała bym więcej niż 3/10. Dlaczego? Są takie osoby wśród nas, które po prostu mają pecha, lub tego pecha przyciągają, a później robią z tego wielkie hallo i taką właśnie mamy tutaj postać. Z całym szacunkiem do autorki, ale dostajemy coś w formie rozszerzonej skargi pasażerskiej. A jako pracownik kolei, nie jedną taką skargę przeczytałam. Natomiast tutaj, zostały one zebrane z kilku podróży, sklejone w jedną skromną całość. Może i autorka pisze z poczuciem humoru, ale swoją nieporadność bardzo często usprawiedliwia byciem introwertykiem, albo ambiwertykiem. Nie otworzyły mi się drzwi, ale jestem introwertykiem więc nie poproszę o pomoc, nie zapytam bo mam jeszcze kilka minut do odjazdu pociągu. pasażer był niemiły, pociągi zatłoczone, opóźnione, wszystko jest źle. Ogólnie? Ja nie polecam, mimo, że przeczytacie ją w maksymalnie dwie godziny. Dlaczego? mam trochę inne patrzenie na kolej w Polsce, rozumiem więcej sytuacji od strony tzw kuchni. A może jestem bardziej tolerancyjna?

Szczerze nie rozumiem z czego wynikają tak wysokie oceny tej oto śmiesznej książeczki. Może to wynikać jedynie z docenienia dystansu autorki do samej siebie, bo ja osobiście za nic innego nie dała bym więcej niż 3/10. Dlaczego? Są takie osoby wśród nas, które po prostu mają pecha, lub tego pecha przyciągają, a później robią z tego wielkie hallo i taką właśnie mamy tutaj...

Dziś trochę inaczej, bo dziś nie będzie Fantastyki. Choć w sumie jeśli pomyśleć o PKP...
Przeczytałam książeczkę Anny Cichosz Anna Strzelczyk - Cichosz "Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia." Świetnie się przytym bawiłam, są to opowiadania bardzo humorystyczne.
Po pierwsze okazało się, że nie jestem introwertyczką jak całe życie myślałam... obawiam się, że również (jak autorka) jestem ambiwertyczką... ponad 40 lat żyłam w nieświadomości... Dowiedziałam się, że ambiwertyk to człowiek posiadający cechy zarówno introwertycznych (np. skłonność do wycofania i skupienie na wewnętrznych przeżyciach),jak i ekstrawertycznych (np. dobre odnajdywanie się w sytuacjach społecznych). Też miałam w życiu kilka takich przypałów, że mój ekstrawertyk kogoś zaczepił i chciał wciągnąć do rozmowy, gdy nagle boom... i nagle konsternacja, bo co ja robię i następowało krępujące wycofanie. Jakby to powiedzieć... żyją we mnie dwa wilki, a raczej wilk i mała myszka...
Autorka opowiada nam o swoich przeżyciach w pociągach PKP. Ja ostatnio tyle jeżdżę, że mam wrażenie, że mogłabym drugą część napisać... chociaż ja nie mam takiego "szczęscia" do współpasażerów... rano wszyscy zaspani, półprzytomni a wieczorem jedziemy jak te sardynki w puszcze... bo moja Łódzka Kolej Agromeracyjna to taki tramwaj w sumie... "Prawdziwymi" pociągami aż tak często nie jeżdżę, a pociągu z tradycyjnymi przedziałami to już praktycznie nie pamiętam...
Na dzień dobry Anna Cichosz kupiła mnie zdaniem: " Nie ma komarów, much i tych wszystkich innych brzęczących sług szatana." I drugim : "W powietrzu czuć przemijanie, rychłą śmierć I zgniliznę. Mniam."
Generalnie bardzo polecam. Na prawdę można się pośmiać...
Przy okazji... Ania wiesz... Ja mam rodzinę w Chełmnie, piękne miasto... I jacy ludzie w autobusach przyjaźni... 🤣🤣
Wrzucę wam fragment opisu z okładki, bo jest on świetny, i doskonale oddaje to, czego możecie się spodziewać:
"Kocham PKP. Niestety jest to miłość toksyczna. Nie wiem, dlaczego tak często padam ofiarą przygód w tym środku transportu. Nasze polskie koleje chyba takie po prostu są, że trudno w nich o spokój. A może kiedyś ugryzł mnie radioaktywny konduktor. Ewentualnie jest to klątwa pasażera, który umarł w oczekiwaniu na pierwszy nieopóźniony pociąg. (...)"
Czytajcie! To na prawdę fajna Książka 👍
PS. Moje ostatnie opóźnienie pociągu wyniosło 174 minuty... 🫣

Dziś trochę inaczej, bo dziś nie będzie Fantastyki. Choć w sumie jeśli pomyśleć o PKP...
Przeczytałam książeczkę Anny Cichosz Anna Strzelczyk - Cichosz "Dziennik ambiwertyczki. Opowiadania nie po kolei. Pociągi i inne nieszczęścia." Świetnie się przytym bawiłam, są to opowiadania bardzo humorystyczne.
Po pierwsze okazało się, że nie jestem introwertyczką jak całe życie...

Może na początek przedstawię wam, kim jest ambiwertyk 😁.

„Łacińskie słowo” ambo „oznacza dosłownie” oba „. Jest to typ osobowości, który może wykazywać zarówno cechy ekstrawertyka, jak i introwertyka. Ambiwertyk cechuje się dużą elastycznością, w zależności od nastroju może mieć ochotę na spędzanie wolnego czasu zarówno w towarzystwie, jak i w samotności.”.

Wiedzieliście o tym ⬆️? Ja nie 🫣🤫, ale jak to mówią człowiek całe życie się uczy.

Nasza główna bohaterka jest prześladowana przez los. Coby nie zrobiła zawsze coś zrobi na opak. Czy ma pecha? A może to czysty przypadek bądź przewrotny los. Postać literacka mierzy się z perypetiami, jakie daje jej podróżowanie liniami PKP. To właśnie tu dzieją się przeróżne cuda. A to wszystko okraszone humorem. Choćby takie cytaty:
„Chce, żeby ludzie mieli o czym opowiadać ns mojej stypie”. „Liczę, że na mojej stypie ludzie powiedzą: Była iska była, ale chociaż się starała”.

Przytoczę wam fragment powieści, który mi osobiście wywołał uśmiech na twarzy:

,, A pan, skąd jest, jeśli można zapytać? – No, ze Śmietanek. – Poważnie? No widzi pan, jaką jestem niezorientowana. W ogóle sąsiadów nie znam, a przecież to taka mała wiocha. A pan jest zza zakrętu, czy w kierunki miasta? Facet nie patrzył na mnie, gdy powiedział z zakłopotanym uśmiechem: – No… w sumie to z tego nowego domu, gdzie czekałem na otwarcie bramy do wjazdu.".

Takie i inne historię znajdziecie w tej jakże nietuzinkowej książeczce. Powieść ma format „kieszonkowy” jest świetnie napisana, wyraźna czcionka, świetna fabuła doskonała dynamika, a także maksimum humoru. Powiem szczerze, że przeczytałam tę książkę jak opowiadanie. Polecam tę książkę każdemu, kto w te jesienne wieczory łapie doła. Ja bawiłam się doskonale. Dziękuję za egzemplarz recenzencki z cudowną dedykacją 🥰❤️.

Dobrego dnia kochani 🌞.

Może na początek przedstawię wam, kim jest ambiwertyk 😁.

„Łacińskie słowo” ambo „oznacza dosłownie” oba „. Jest to typ osobowości, który może wykazywać zarówno cechy ekstrawertyka, jak i introwertyka. Ambiwertyk cechuje się dużą elastycznością, w zależności od nastroju może mieć ochotę na spędzanie wolnego czasu zarówno w towarzystwie, jak i w samotności.”....

Jak mówi ludowe porzekadło „kto się w Polsce urodził, ten się w cyrku nie śmieje”, zwłaszcza jeśli miał ekhm przyjemność przemieszczać się polskimi liniami kolejowymi. Myślicie, że wasze podróże były ciężkie? Przeczytajcie, z czym musiała się mierzyć Anna Cichosz, autorka książki „Dziennik ambiwertyczki. Pociągi i inne nieszczęścia”.
Ambiwertyk to osoba, która ma cechy zarówno ekstrawertyka, jak i introwertyka. Może to stworzyć całkiem ciekawą mieszankę osobowościową. Jedni mają dzięki niej łatwiejsze życie, a inny, no cóż… każdy dzień jest dla nich przygodą.
I o takich przygodach opowiada nam „Dziennik ambiwertyczki”. Ten zbiór krótkich opowieści skupia się głównie na podróżach, w większości są to podróże pociągami, jednak trafimy również na opisy przygód z blablacarami, autobusami miejskimi czy też z niczego się niespodziewającymi, totalnie przypadkowymi kierowcami. Brzmi intrygująco?
Fabuła „Pociągów i innych nieszczęść” skupia się mocno na tym, co może nas spotkać podczas przemieszczania się po kraju, oraz na naszych na to reakcjach. Jak zareagujemy, kiedy kolejny raz trafiamy na zablokowane drzwi pociągu, będziemy się męczyć z przeklętym bagażem czy trafiamy na niezwykle barwnych towarzyszy podróży? Autorka podchodzi do wszystkich przygód z humorem, dzięki czemu książka rozbawiła mnie do łez, i Was pewno też rozbawi.
Naprawdę szczerze polecam wszystkim „Dziennik ambiwertyczki”. To jest książka idealna na podróż – nieważne, czy PKP, czy tylko miejskim autobusem. Mały gabaryt pozwoli schować ją do torebki albo nawet do kieszeni zimowego płaszcza, a jeśli przyjdzie Wam czekać na stacji na opóźniony pociąg, to przeczytacie ją nawet dwa razy, zanim będziecie mogli się rozsiąść w swoim wagonie. O ile ten zostanie do składu doczepiony, bo wiecie – różnie to bywa.

Jak mówi ludowe porzekadło „kto się w Polsce urodził, ten się w cyrku nie śmieje”, zwłaszcza jeśli miał ekhm przyjemność przemieszczać się polskimi liniami kolejowymi. Myślicie, że wasze podróże były ciężkie? Przeczytajcie, z czym musiała się mierzyć Anna Cichosz, autorka książki „Dziennik ambiwertyczki. Pociągi i inne nieszczęścia”.
Ambiwertyk to osoba, która ma cechy...

Książka jest przepełniona inteligentnym humorem. Czytałam z przyjemnością bo styl autorki wciąga i z łatwością porywa w podróż... Czekam z niecierpliwością na kontynuację ,, Ziemi Winowajców,, Anna S.Cichosz weszła w rynek niczym kopciuszek na bal. Pozycje spod jej pióra są świeże, żywe, oryginalne. Smaczna literatura. Niezwykły talent do tworzenia obrazów przez emocje i dialogi. Dodatkowo porusza nienachalnie ważne kwestie psychologiczne, interpersonalne, społeczne. Jednym słowem. Warto.

Książka jest przepełniona inteligentnym humorem. Czytałam z przyjemnością bo styl autorki wciąga i z łatwością porywa w podróż... Czekam z niecierpliwością na kontynuację ,, Ziemi Winowajców,, Anna S.Cichosz weszła w rynek niczym kopciuszek na bal. Pozycje spod jej pióra są świeże, żywe, oryginalne. Smaczna literatura. Niezwykły talent do tworzenia obrazów przez emocje i...