Przeraża mnie ten świat. To wciąż się dzieje. Wszystkie książki tego autora to ogromny smutek

Przeraża mnie ten świat. To wciąż się dzieje. Wszystkie książki tego autora to ogromny smutek

Uuuuu...
Pisząc od początku- trafiłam na dokument na HBO o tym tytule. Zmiażdżył. Ogladnelam dwa razy. Oglądam trzeci. Chcąc kupić książkę- mur- nie ma. Ze dwa egzemplarze na allegro po 200 zł. I ufffff- zrobili dodruk.
Mistrzostwo. Co ja mogę powiedzieć? Mistrzostwo. Ogrom wiedzy. Nie jest to Caparros, ale i tak robi wrażenie.
Historia kolonializmu. Wszystkich świństw, które wyrządziliśmy jako biała rasa. Taką porażką był Holokaust, a był poprzedzony dziesiątkami masakr. Grunt pod odczłowieczenie różnych nacji, przygotowywaliśmy (nawozilismy!) od dawna. Od wieków. Odniesienia do "Jądra Ciemności " są jak najbardziej trafne. Ogrom wiedzy, świetnie obudowanej w historię. Przykro się to czyta. Oczywiście. Ale czasem musimy spojrzeć prawdzie w oczy, czy chcemy, czy nie.
Usłyszałam niedawno, że płacz jest oznaką słabości. Nie uważam tak, ale nie umiałam tego obronić. Bez tej "słabości", którą ja nazywam wrażliwością, nie byłoby powodu tworzyć sztuki. Bez tej "słabości", stalibyśmy w miejscu, niczego się nie ucząc. Ta "słabość" pozwala nam czuć empatię- nie jestem taki sam, ale mogę Cię trochę zrozumieć. I okazuje się, że bez tej "słabości" nie bylibyśmy do końca ludźmi. I czasem tylko ona Nas chroni, przed nami samymi.

Uuuuu...
Pisząc od początku- trafiłam na dokument na HBO o tym tytule. Zmiażdżył. Ogladnelam dwa razy. Oglądam trzeci. Chcąc kupić książkę- mur- nie ma. Ze dwa egzemplarze na allegro po 200 zł. I ufffff- zrobili dodruk.
Mistrzostwo. Co ja mogę powiedzieć? Mistrzostwo. Ogrom wiedzy. Nie jest to Caparros, ale i tak robi wrażenie.
Historia kolonializmu. Wszystkich świństw,...

zabrakło mi głosów osób bezpośrenio dotkniętych kolonizacją. autor w większości przytacza cytaty z książek/artykułow/dzieł Europejczyków

zabrakło mi głosów osób bezpośrenio dotkniętych kolonizacją. autor w większości przytacza cytaty z książek/artykułow/dzieł Europejczyków

krwawi dusza moja
płacze serce moje

Przyznaję, że ciężko było mi się wgryźć w reportaż pana Lindqvista, gdyż specyficzną formę obrał autor, by przedstawić czytelnikowi jedne z największych zbrodni dokonanych przez białego człowieka na tzw. kolorowym.

Bazując na analizie Jądra ciemności Korzeniowskiego, autor dokonał wstrząsającej retrospekcji i skondensowanej charakterystyki ludobójczej polityki państw Europy zachodniej wobec ludów Afryki, Australii czy Ameryki.

Usprawiedliwienie i zaakceptowanie eksterminacji całych nacji, które po prostu zniknęły z powierzchni ziemi wydaje się być niedorzeczne, a jednak tak się stało.

Biały człowiek przyniósł nie tylko śmierć od miecza, ale też choroby, brak współpracy, brak zrozumienia dla odmienności kulturalnej, obyczajowej czy historycznej co tylko wzmacniało jego siłę jako mordercy. Wymieranie całych narodów spowodowane było szokiem kulturowym spowodowanym żądaniem natychmiastowego przystosowania się do szczególnej odmiany kultury zachodniej kompletnie niezrozumiałej dla ludności tubylczej.

"Europejczycy unicestwiają z okrucieństwa i głupoty".

"Bestialstwo białych przeraża tym bardziej, że cechą tą odznaczają się ludzie o wysokim poziomie intelektualnym".

Tortury, bicie, nieludzkie traktowanie, upokarzanie wodzów plemion były na porządku dziennym i nikogo nie dziwiły te akty bezdusznego wyzysku, nikt nie protestował, biali byli nie kontrolowani w swoich koloniach i robili co chcieli. Stosowana filozofia unicestwienia czarnej ludności Afryki i zastąpienia jej białym najeźdźcą, nie do końca była realna, bo przecież ktoś musiał na nich robić, stąd niewolnictwo, czy przymusowy system pracy.

W całej tej polityce imperialistycznej czynny udział brali filozofowie, naukowcy, badacze wspierając i usprawiedliwiając ludobójstwo.

Fakt: Za Kolumba Amerykę zamieszkiwało 70 mln ludzi, w ciągu trzech stuleci liczba ta spadła o 90% podobnie było w innych regionach kolonizowanego świata.

Fakt: Hitler swoją filozofię przestrzeni życiowej wzorował na brytyjskim imperializmie, tłumacząc sobie przyszły podział świata, że Anglia dostanie Zachód, a Niemcy Wschód.

Jakie wnioski nasuwają się po przeczytaniu reportażu Lindqvista? Musimy mieć wiedzę o tym co Europejczycy robili, wyciągać z tego wnioski, znać konsekwencje i spróbować zrozumieć dlaczego.

Wstrząsająca lektura ku przestrodze

krwawi dusza moja
płacze serce moje

Przyznaję, że ciężko było mi się wgryźć w reportaż pana Lindqvista, gdyż specyficzną formę obrał autor, by przedstawić czytelnikowi jedne z największych zbrodni dokonanych przez białego człowieka na tzw. kolorowym.

Bazując na analizie Jądra ciemności Korzeniowskiego, autor dokonał wstrząsającej retrospekcji i skondensowanej...

Dwa bardzo dobre reportaże: „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra nullius. Podróż przez ziemię niczyją” w jednym tomie. Dwa bardzo ciężkie tematy: terror kolonialny i ludobójstwo. Szwedzki dziennikarz w swoich reportażach pokazał z jaką misją europejscy ludzie dotarli do Afryki i Australii i co z tego wyszło.

Pomimo ciężkiej tematyki samą książkę czyta się bardzo dobrze. Podoba mi się interdyscyplinarność w tej książce. Mamy tu nie tylko przywoływane wydarzenia, ale również odniesienia do filozofi, literatury, biologi itp oraz do przeżyć samego dziennikarza. To wszystko pokazuje jak ważne są powyższe zagadnienia oraz na ilu płaszczyznach można je analizować.

Książka jest bardzo aktualna. Bowiem w świecie wciąż mamy w siecie widoczne podziały: lepszy-gorszy, bogaty-biedny, silniejszy-słabszy i wiele innych.

Zachęcam do sięgnięcia po ten reportaż. Jest to jedna z książek, które może poszerzyć nasze horyzonty i skłonić nas do pewnych refleksji, zwłaszcza, gdy widzimy co dzieje się wokół nas.

🔸️"Jednego byłem pewien: ludzie wpadają w amok, kiedy zaczynają stosować przemoc. Przemoc, którą noszą w sobie, przeobraża ich i sprawia - nawet kiedy już jest po wszystkich - że stają się kimś nie do poznania"

Dwa bardzo dobre reportaże: „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra nullius. Podróż przez ziemię niczyją” w jednym tomie. Dwa bardzo ciężkie tematy: terror kolonialny i ludobójstwo. Szwedzki dziennikarz w swoich reportażach pokazał z jaką misją europejscy ludzie dotarli do Afryki i Australii i co z tego wyszło.

Pomimo ciężkiej tematyki samą książkę czyta się bardzo dobrze....

Może i chaotyczna, może momentami trudno się czyta, ale bardzo ważna! Kolonializm to pre-Holocaust, o którym Europejczycy mają cichą umowę, że nie rozmawiają.

Może i chaotyczna, może momentami trudno się czyta, ale bardzo ważna! Kolonializm to pre-Holocaust, o którym Europejczycy mają cichą umowę, że nie rozmawiają.

"Jednego byłem pewien: ludzie wpadają w amok, kiedy zaczynają stosować przemoc. Przemoc, którą noszą w sobie, przeobraża ich i sprawia - nawet kiedy już jest po wszystkim - że stają się kimś nie do poznania."

Przejmujące reportaże „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra nullius. Podróż przez ziemię niczyją” w jednym tomie. Historia kolonialnego terroru i ludobójstwa. Podróż przez mroczne czasu tworzenia "białych" społeczeństw w Afryce i Australii, podróż która cały czas jest aktualna, ponieważ cały czas mamy do czynienia z podziałem na świat ludzi lepszych i gorszych, silnych i słabych, bogatych i tych biedniejszych oraz tych którzy za wszelką cenę chcą rządzic i tych im podporządkowanych.

Tematyka książki nie jest łatwa, niektóre części czyta się bardzo ciężko. Nie jest to dla mnie pojęte do czego jest zdolny człowiek, tylko dlatego że ktoś ma inny kolor skóry czy mieszka na terenach które chce przejąć.

Aktualnie żyjemy w czasach kiedy różne nacje mieszają się między sobą, mamy dostęp do wielu rzeczy, możemy podróżować, poznawać inne kultury, języki. Historia jednak pokazuje że nie było tak zawsze, pierwsza część reportażu dotyczy Afryki, tej części świata którą sobie bardzo ukochałam. Nikt inny jak ludzie Afryki potrafią pokazać jak cieszyć się z życia mając tak mało. Niegdyś w tych krajach niestety było bardzo popularne niewolnictwo. Niewolników wymieniało się na towary z północy, a gdy próbowali uciekać czekały ich straszliwe kary. Druga część dotyczy Australii i walki białego człowieka z Aborygenami rdzennymi mieszkańcami tamtych terenów. Wskutek walk, braku pożywienia i nieznanych chorób, niestety uznano ich za na początku XX wieku za lud wymierający.

Autor książki obnaża kolonialną ideologię pogardy i chciwości oraz piętnuje ludobójstwo.

"Przemoc fizyczna jest najbardziej namacalną i bezsporną siłą sprawczą eksterminacji. Bestialstwo białych przeraża tym bardziej że cechą tą odznaczają się ludzie o wysokim poziomie intelektualnym."

Biały człowiek miał uczyć a niszczył i mordował...

"Jednego byłem pewien: ludzie wpadają w amok, kiedy zaczynają stosować przemoc. Przemoc, którą noszą w sobie, przeobraża ich i sprawia - nawet kiedy już jest po wszystkim - że stają się kimś nie do poznania."

Przejmujące reportaże „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra nullius. Podróż przez ziemię niczyją” w jednym tomie. Historia kolonialnego terroru i ludobójstwa. Podróż...

Cieszę się, że trafiłam na ten audiobook w Empik Premium. Pamiętam, kiedy na studiach jako młoda naiwna dziewczyna musiałam przeczytać lekturę "Jądro ciemności" i jaka mała wtedy była we mnie świadomość świata, panowania białego człowieka. Mam ogromną ochotę jeszcze raz sięgnąć po Korzeniowskiego. A tę książkę bardzo polecam.

Cieszę się, że trafiłam na ten audiobook w Empik Premium. Pamiętam, kiedy na studiach jako młoda naiwna dziewczyna musiałam przeczytać lekturę "Jądro ciemności" i jaka mała wtedy była we mnie świadomość świata, panowania białego człowieka. Mam ogromną ochotę jeszcze raz sięgnąć po Korzeniowskiego. A tę książkę bardzo polecam.

Dzięki Wydawnictwu WAB doczekaliśmy się wznowienia dwóch ważnych i bardzo aktualnych reportaży: „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra Nullius”. Szwedzki dziennikarz, Sven Lindqvist, przedstawił w nich misję z jaką zachodni człowiek dotarł na tereny Afryki i Australii poszerzając swoje terytorium.

Nie była to jednak misja niosąca kaganek oświaty do miejsc, w których kultura białego człowieka jeszcze nie dotarła. Było to brutalne zawłaszczenie ziem, wymordowanie zamieszkującej tam ludności i pogwałcenie wszelkich praw. Ludobójstwo, które wielokrotnie wraca w historii świata miało kiedyś swój początek. I dzięki tej książce dowiecie się, jak wyglądały jego korzenie i jaką chorą inspirację czerpali z tego kolejni ludzie.

„Wytępić całe to bydło” to obraz przerażający dla patrzącego świadomie na świat współczesnego człowieka. Czy jednak tak bardzo odległy? Sytuacja dziejąca się dziś, obok nas, w Palestynie poddaje w wątpliwość wiele zdawałoby się tak odległych i niedopuszczalnych rozwiązań.

Uważam, że każdy powinien wiedzieć jak wyglądał świat przed ekspansją zachodu. Jak łatwo było zniszczyć porządek dawnego świata przemocą, gwałtem i rozlewem krwi. I jak wydarzenia te zostają zapamiętane przez historię.

Jedyny zarzut jaki mogę mieć do tej książki to jej zapis, który szczególnie w pierwszej części jest chaotyczny i dla mnie osobiście dość trudny w odbiorze. Jeśli jednak mowa o treści, tutaj nie mam zastrzeżeń. Bierzcie jednak pod uwagę, że to brutalny i tekst, który nie niesie nadziei.

Po co czytać „Wytępić całe to bydło”?
Żeby zobaczyć jak dobry, biały człowiek niosący światło niszczył wszystko, co spotkał na swojej drodze. Mordował i zawłaszczał. Zakopał kulturę nieprzydatnych mu miejsc i ludzi pod warstwą ziemi. To przerażający obraz wielkich odkryć i badań naukowych, które niosły chwałę jednym, a śmierć tym drugim, słabszym.

Dzięki Wydawnictwu WAB doczekaliśmy się wznowienia dwóch ważnych i bardzo aktualnych reportaży: „Wytępić całe to bydło” oraz „Terra Nullius”. Szwedzki dziennikarz, Sven Lindqvist, przedstawił w nich misję z jaką zachodni człowiek dotarł na tereny Afryki i Australii poszerzając swoje terytorium.

Nie była to jednak misja niosąca kaganek oświaty do miejsc, w których kultura...

Zawód. Tak mogę podsumować moje odczucia po lekturze. Niestety. Autor tendencyjnie, ale z dziwną satysfakcją wymienia kolejne można by powiedzieć ‘the best of’ zbrodni białych na rdzennych mieszkańcach kolonizowanych kontynentów. Opisuje również sytuacje, które, jak sam mówi, dążyły wyłącznie do jednego – by ‘wytępić całe to bydło’. Ta ostatnia fraza przewija się co chwilę i ma za zadanie ukazać, że właściwie tylko o to chodziło Europejczykom. Trochę wydaje się to mało wiarygodne i sporo traci na rzetelności. Co gorsza, całość kończy długi wywód na temat Hitlera i holokaustu jako zwieńczenie działań pierwszych zdobywców i odkrywców. Jakoś ni w kij, ni w oko. Nachodzi chęć przywołania prawa Godwina…

Książka jest chaotyczna. Ciężko połapać się kiedy autor zaczyna opisywać swoją podróż, kiedy historię pionierów, a kiedy… swoje sny. Tak, te również tutaj są. Lindqvist ‘skacze’ po tematach, w czasie i w miejscach akcji. Wszystko jest jakby ‘szarpane’. Ciężko przykuć uwagę, choć przekaz powinien być ważny i rzetelny. Temat, który porusza i przytoczone konkretne fakty historyczne powinny utkwić nam w głowach i skłonić do refleksji. Tak się jednak nie dzieje. Mam wrażenie, że najciekawsze były opisy jazdy busem przez pustynię i problem ‘włażącego wszędzie’ piasku.

Chciałem cokolwiek napisać pozytywnego, ale ciężko. Dziwne były też błędy, które udało mi się wyłapać. Np. ‘słoń hinduski’, a nie ‘indyjski’. Nie wiem skąd ten termin…
Lindqvist wyznaczył sobie misję. Bardzo chwalebną, ale trudną. Niestety wychodzi na ideologa, który raczej przepchnąć woli swoje własne przekonania, niż przekazać fakty, które przecież nie wymagają dodatkowych ‘upiększających’ epitetów. Po prostu są szokujące, dramatyczne, a przede wszystkim ważne, by nigdy nie zostały zapomniane!
Za sam podjęty temat jestem jednak w stanie nieco podnieść ocenę tej książki.

Paweł

Zawód. Tak mogę podsumować moje odczucia po lekturze. Niestety. Autor tendencyjnie, ale z dziwną satysfakcją wymienia kolejne można by powiedzieć ‘the best of’ zbrodni białych na rdzennych mieszkańcach kolonizowanych kontynentów. Opisuje również sytuacje, które, jak sam mówi, dążyły wyłącznie do jednego – by ‘wytępić całe to bydło’. Ta ostatnia fraza przewija się co chwilę...