Powieść wielowątkowa, z wyrazistymi postaciami, doskonale oddająca realia życia w PGR-owskiej wsi.
Kazimiera, uzdolniona plastycznie dziewczynka marzy, by zostać artystką. Nie pochwalają tego jej rodzice, jedynie nauczyciele sugerują, by rozwijała talent.
Fabuła nieśpieszna, jakie lubię, zaskakująca wydarzeniami, które wzruszają. Świat malarstwa, wernisaże i najwięksi malarze świata są jak wisienka na torcie tejże powieści. Przeżyłam cały wachlarz emocji, ze wzruszeniem do łez łącznie. Polecam całym sercem. Piękny język, poruszane ważne sprawy natury psychicznej człowieka. Sięgnę po kolejne książki tejże autorki bo są niepróżne.

Powieść wielowątkowa, z wyrazistymi postaciami, doskonale oddająca realia życia w PGR-owskiej wsi.
Kazimiera, uzdolniona plastycznie dziewczynka marzy, by zostać artystką. Nie pochwalają tego jej rodzice, jedynie nauczyciele sugerują, by rozwijała talent.
Fabuła nieśpieszna, jakie lubię, zaskakująca wydarzeniami, które wzruszają. Świat malarstwa, wernisaże i najwięksi...

Może moja opinia na tle wcześniejszych 10 i 9 gwiazdek wydać się dziwna, ale książka mnie nie oczarowała. Ot, zwykłe czytadło opisujące, ostatecznie spełnione, życie głównej bohaterki.
Pyskata dziewczynka po przeprowadzce do wymarzonego miasta doznaje rozczarowania, bo nie tak sobie wyobrażała nowy dla niej świat. Dzieci są okrutne, a ją coraz bardziej otula nieśmiałość. Ale na swojej drodze spotyka coraz więcej przychylnych jej osób. Zakłada rodzinę, a po latach zaczyna malować. Ostatecznie jako dojrzała kobieta czuje się spełniona. Historia pod jaką mogłaby się podpisać część z nas, trochę wzruszająca, trochę irytująca, momentami niezrozumiała... Jednak książki nie czytałam z zapartym tchem, odkładałam i nie ciągnęło mnie, żeby wrócić do czytania dalszego ciągu historii głównej bohaterki. Niestety nie podzielam zachwytów książką. Dla mnie pozostanie jedną z wielu, które kiedyś przeczytałam. Może tytuł zapamiętam, ale fabułę okryje mgła czasu. Można przeczytać, ale dla mnie nic nadzwyczajnego.

Może moja opinia na tle wcześniejszych 10 i 9 gwiazdek wydać się dziwna, ale książka mnie nie oczarowała. Ot, zwykłe czytadło opisujące, ostatecznie spełnione, życie głównej bohaterki.
Pyskata dziewczynka po przeprowadzce do wymarzonego miasta doznaje rozczarowania, bo nie tak sobie wyobrażała nowy dla niej świat. Dzieci są okrutne, a ją coraz bardziej otula nieśmiałość....

"Każda nosi w sobie linię życia, wesołą i smutną, jak ty i ja, więc niczym się nie różnimy, tylko niektóre historie mamy inne. Każda przeżyła porażki i zwycięstwa. Wiesz, jak nudno by było, gdyby wszyscy mieli tylko wspaniałe życie? Upadki i niepowodzenia rozwijają nas i wzmacniają."

"Turkawki", to już moje kolejne spotkanie z twórczością pani Grażyny Mączkowskiej, jakże udane spotkanie. Autorka poczyniła piękną, mądrą, niezwykle życiową i subtelną książkę.

Główna bohaterka Kazimiera, która od dzieciństwa bardzo nie lubi swojego imienia w końcu mianuje się Kają. Dziewczyna wychowywała się w PGR-ze w domu, w którym mama żyła w swoim świecie, a tata często zaglądając do kieliszka zdawał się niczym nie przejmować. Wychowywanie młodszego brata, a czasami i opieka nad mamą spadała na Kaję, dziewczynę nad wyraz dojrzałą i inteligentną.

Kiedy wychodzi na jaw rodzinna tajemnica jej życie jeszcze bardziej się komplikuje i zmienia.

Od zawsze jej największym marzeniem było malowanie ale czy uda się je spełnić? Czy cicha, nieśmiała dziewczynka, wyśmiewana przez rówieśników stanie się odważną i spełnioną kobietą?
O tym wszystkim dowiecie się czytając tę niezwykle piękną i refleksyjną powieść, która otula czytelnika swoją głębią.

"Turkawki", to historia o wielu odcieniach przyjaźni, jej znaczeniu, wartości i wpływie na nasze życie. Bo turkawki, to symbol przyjaźni właśnie.
Autorka pochyla się tu nie tylko nad przyjaźnią między kobietami, których w różnych momentach życia przecinają się życiowe drogi ale również nad przyjaźnią partnerską w małżeństwie (odegrała ona bardzo ważną rolę w życiu bohaterki) oraz przyjaźnią między dzieckiem a rodzicem, bo takowa również istnieje.

Powieść pani Mączkowskiej, to książka wnikliwa, wielowątkowa, traktująca o sile rodzinnych więzi, spełnianiu marzeń bez względu na wiek, wykształcenie i pochodzenie. Bo nigdy nie jest za późno by realizować plan swojego życia i spełniać się.

"Turkawki", to taka niespieszna, wielobarwna i motywująca historia, którą z całego serca polecam. Czytajcie, naprawdę warto!

Trzy słowa o książce:
Motywująca, Uskrzydlająca, Mądra...

Książka wydana nakładem Wydawnictwa Lucky, dostępna również w wersji e-book. Przejrzyste strony, średniej wielkości litery z dość dużą interliną sprawiają, że powieść dobrze się czyta. Okładka miękka, bez skrzydełek z uwypuklonym tytułem i nazwiskiem autorki.

Współpraca z LUCKY Wydawnictwo

"Każda nosi w sobie linię życia, wesołą i smutną, jak ty i ja, więc niczym się nie różnimy, tylko niektóre historie mamy inne. Każda przeżyła porażki i zwycięstwa. Wiesz, jak nudno by było, gdyby wszyscy mieli tylko wspaniałe życie? Upadki i niepowodzenia rozwijają nas i wzmacniają."

"Turkawki", to już moje kolejne spotkanie z twórczością pani Grażyny Mączkowskiej, jakże...

Nie znałam do tej pory pióra autorki, i po przeczytaniu
tej powieści jestem pod wielkim wrażeniem.

Jak wiadomo Turkawki oznaczają przyjaźń, taką nierozłączną,
na zawsze i szczerą. O tym właśnie jest ta książka,
o przyjaźni, która po latach tak naprawdę nabrała mocy,
która stała się nie rozłączna i wierna.

Kazimiera to jedna z bohaterek tej pięknej książki,
która wywodzi się z PGR - owskiej rodziny, gdzie
mieszkała w domu z wiecznie pijanym ojcem, matką
z depresją i młodszym bratem.
W szkole na każdym kroku upokarzana i wyśmiewana
przez otoczenie. Miała w sercu marzenia bo była utalentowana
plastycznie, które musiała porzucić. Jako dorosła
kobieta poznała Tomasza, dobrego chłopaka w którym
się zakochała, i jako małżeństwo doczekali się potomstwa.
Mąż Kazi, która nie lubiła swojego imienia
i kazała na siebie wołać Kaja, zachęcał aby spróbowała
swoich sił i zawalczyła o spełnienie swoich marzeń
z dzieciństwa, co tylko ją ucieszyło i dodało kopa
dając siłę do działania. Stała się lubianą i cenioną
malarką, kochającą swoją pasję. Odnawia również swoje
kontakty z ze szkolnych lat, które stają się dla niej
czymś ważnym w jej życiu. W życiu Kai, oprócz radości zagościł smutek,
rozpacz i łzy po stracie ukochanego męża, który był
dla niej wszystkim. Mimo to nie zrezygnowała ze swoich
marzeń i dalej tworzyła sztukę, którą tak pokochała.

Piękna powieść, chwytająca za serce o kobietach
i dla kobiet. O przyjaźni między nimi, upadkach, wzlotach,
marzeniach i nadziei, która mimo upływu lat
nie zgasła.
Cieszę się, że mogłam czytając towarzyszyć
bohaterce w jej życiu, przechodząc z nią przez wszystkie
etapy jej życia. Od uczennicy, która stała się pośmiewiskiem,
po nastolatkę uczącą się w wyższej szkole, aż po dorosłą
piękną kobietę, która poznaje swoją wartość i za namową
męża, dosięga tego o czym marzyła.

''Turkawki'' to powieść o kobietach i ich życiu.
Każda z nich przeżywa swoje te dobre chwile, jak
i swoje życiowe dramaty. Dzięki przyjaźni, która tak naprawdę
swoje skrzydła rozwinęła po latach, pozwoliła inaczej
spojrzeć na siebie i swoje dotychczasowe życie, w które
wkradła się monotonia i zwykła szara codzienność.
Dzięki tej przyjaźni życie nabrało barw i chęci do zmian
na lepsze.

Nie zabraknie w powieści również tajemnic z przeszłości,
które wiele zmienią w życiu Kai, ale i nie tylko.
Cudowna powieść, którą polecam całym sercem.

Nie znałam do tej pory pióra autorki, i po przeczytaniu
tej powieści jestem pod wielkim wrażeniem.

Jak wiadomo Turkawki oznaczają przyjaźń, taką nierozłączną,
na zawsze i szczerą. O tym właśnie jest ta książka,
o przyjaźni, która po latach tak naprawdę nabrała mocy,
która stała się nie rozłączna i wierna.

Kazimiera to jedna z bohaterek tej pięknej książki,
która wywodzi...

'Turkawki" to moje pierwsze spotkaie z twórczością autorki i wiem już,że sięgnę po każdą jej książkę.
Turkawki to symbol przyjazni . I ta książka o niej właśnie jest, ale nie tylko.
Autorka w swej powieści pokazuje nam kawałek życia w małej, wiejskiej społeczności, czasy PGR-ów i realia ówczesnego życia. Zwróciła uwagę na zależność wieś- miasto i myśleniemłodych ludzi. U niektórych chęć wyrwania się do miasta kształtowała się juz od dzieciństwa. Tak było w przypadku Kazimiery,któa był dziewczynką nieśmiała,często wyśmiewaną. Kazia miała zdolności plastyczne , lubiła malować i rysować ale niesytey nie mogła kształcić się w tym kierunku. W domu nie byłó lekko, ojciec pił, mama wpadła w depresję i to ona musiała zając się domem i młodszym bratem. Szczęściem dla nej była ciocia,któa zawsze jej pomagała i zabierała do swojego domu.
Marzenie o zamieszkaniu w mieście w końcu się spełniło bo cała rodzina musiała się wyprowadzić. Zmieniło się też ich życie. Kazia się kształci, dojrzewa, zmienia imię na Kaja , Poznaje Tomasza ,który póżniej zostaje jej mężem. Są szczęśliwi, Mają syna. Życie płynie ,casy się zmieniają . Gdy syn zakłąda rodzinę i się wyprowadza Kaja z Tomaszem mają dużo czasu dla siebie. Chodzą w rózne ciekawe miejsca, na jednej z wystaw malarstwa Kaja poznaje jej autorkę, która zostaje jej mentorka i wprowadza w świat malowania . Kja odnajduje sie w tym świecie, maluje i w końcu staje sie sławna. Odżywaja też przyjaznie z dzieciństwa. Wychodzą na światłó dzienne różne tajemnice, rodzą się nowe znajomości.
Książka ta to opowieść o pasji, odnajdywaniu siebie, oprzyjazn i miłości i o tym,że sięgnąć po marzenia je spełnić można w każdym wieku. Emocji tez nie zabraknie.
Polecam.

'Turkawki" to moje pierwsze spotkaie z twórczością autorki i wiem już,że sięgnę po każdą jej książkę.
Turkawki to symbol przyjazni . I ta książka o niej właśnie jest, ale nie tylko.
Autorka w swej powieści pokazuje nam kawałek życia w małej, wiejskiej społeczności, czasy PGR-ów i realia ówczesnego życia. Zwróciła uwagę na zależność wieś- miasto i myśleniemłodych ludzi. U...

Dziś przychodzę do Was z recenzją mojego cudownego patronatu pt. Turkawki. I powiem Wam jedno: zaszczytem jest patronować tej książce. Jakbym miała ją ująć jednym słowem byłoby to: zachwycająca ❤️

Kazimiera, miała bardzo trudne dzieciństwo. Wychowana w PGR-ze w domu w którym był alkohol i wiecznie pijany ojciec, w którym była smutna mama z depresją oraz młodszy brat. W szkole była ona wyzywana i prześladowana. I mimo tego, że była bardzo utalentowana plastycznie to marzenia o malowaniu musiała porzucić. Gdy jako dorosła kobieta poznaje Tomasza, jej życie nabiera barw. Zmienia imię że znienawidzonej Kazi na dostojną Kaję. Mąż namawia by wróciła do swej pasji. Gdy jej się to udaje wreszcie jest sobą. Postanawia odnaleźć swoje dwie przyjaciółki z młodości Anię i Olę. Dostaje też tajemniczy list od matki, w którym ta zaprasza ją na tajemnicze spotkanie rodzinne, które bardzo zszkokuje Kaję 😊 Lecz niebawem spotka ją tragedia rodzinna... Czy Kaja podniesie się jeszcze do życia? Jak zakończą się jej perypetie? Czy będzie kobietą spełnioną?

Nieodkładalna powieść dla wszystkich kobiet, które toczą w życiu walkę o siebie ale też dla wszystkich, które lubią piękne książki z mądrym morałem ❤️❤️❤️ jestem zachwycona i oczarowana a książkę przeczytałam w dwa wieczory bo nie mogłam się doczekać co wydarzy się dalej ❤️❤️ Chyba nie muszę mówić, że polecam z całego serca 😉😉😉 Perełka na półce ❤️

Dziś przychodzę do Was z recenzją mojego cudownego patronatu pt. Turkawki. I powiem Wam jedno: zaszczytem jest patronować tej książce. Jakbym miała ją ująć jednym słowem byłoby to: zachwycająca ❤️

Kazimiera, miała bardzo trudne dzieciństwo. Wychowana w PGR-ze w domu w którym był alkohol i wiecznie pijany ojciec, w którym była smutna mama z depresją oraz młodszy brat. W...

Wczesne dzieciństwo Kazimiery upłynęło w państwowym gospodarstwie rolnym. Niechęć Kazi do otoczenia, w którym się wychowywała zaczęła się od pobyty u ciotki Eleonory, bo pierwszy raz w życiu zobaczyła jak inaczej żyją ludzie w mieście. Marzyła o przeprowadzce do miasta. W podstawówce dziewczyna pięknie malowała i miała zdolności plastyczne lecz odkrywając rodzinną tajemnicę szybko porzuciła malarstwo. Dla nastolatki nadszedł okropny czas kiedy matka przechodziła ciężką depresję a ojciec pił. Wtedy złożyła sobie objetnice, że bedzie żyła inaczej i po swojemu.

Zachwyciła mnie ta powieść. Chociaż akcja toczy się bardzo powoli to jest to niesamowicie wartościowa lektura. Wchodząc w świat głównej bohaterki czytelnik ma możliwość zrozumieć jak ciężko osobom nieśmiałym, z brakiem pewności siebie się żyje. Towarzyszymy Kazi od najmłodszych lat, podczas przemiany jaką przechodzi z nastolatki a potem już w dorosłym życiu i staje się Kają.

Grażyna Mączkowska napisała bardzo mądrą, życiową, subtelną książkę, w której pokazuje, że warto zajrzeć w głąb siebie, odnaleźć swoją życiową drogę, dążyć do swoich celów i spełniać marzenia. Historia pełna pasij, emocji kłębiacych się w bohaterach. Autentyczna, zmuszając do refleksji.

#turkawki to piękna książka o odnajdywaniu siebie. Budowaniu wartościowych relacji, utkana z emocji i przemyśleń.

Wczesne dzieciństwo Kazimiery upłynęło w państwowym gospodarstwie rolnym. Niechęć Kazi do otoczenia, w którym się wychowywała zaczęła się od pobyty u ciotki Eleonory, bo pierwszy raz w życiu zobaczyła jak inaczej żyją ludzie w mieście. Marzyła o przeprowadzce do miasta. W podstawówce dziewczyna pięknie malowała i miała zdolności plastyczne lecz odkrywając rodzinną tajemnicę...

Grażyna Mączkowska po raz kolejny pokazała swoje ogromne umiejętności przedstawiania czytelnikowi w bohaterach powieści tego, czego nie widać gołym okiem. Ich zmagania z różnymi słabościami, ich lęki, zahamowania, wewnętrzne dialogi i piękno wnętrza.
Kazimiera, inteligentna i uzdolniona plastycznie dziewczynka z pegeerowskiej wsi, chce zostać artystką by mieć wyjątkowe życie. Jednak brzydota miejsca, w którym mieszka - pijący ojciec i matka tkwiąca w depresji, rodzą w jej głowie pytanie - czy artystka może mieć takie pochodzenie? I imię, bo przecież Kazimiera to imię okropne, nie dla artystki! Ona chciałaby być Anią.
Marzy o zamieszkaniu w mieście, a kiedy to się staje doświadcza ostracyzmu... dla rówieśników jest Pegeeruską, więc unika ich, opuszcza się w nauce i jest nieszczęśliwa. Powieść poruszająca do łez i zarazem piękna z dużym ładunkiem optymizmu, pokazująca, jak ważni są dla nas ludzie, z którymi przyszło nam żyć, bo w różny sposób mają na nas wpływ, i różnie nas kształtują.
Jednak w życiu Kazimiery, która w mieście staje się Kają, powoli następują zmiany, gdy przeżywa prawdziwą przyjaźń, pierwszą miłość i odzywają się w niej uśpione marzenia o malowaniu i zostaniu artystką.
To niezwykle wartościowa pozycja dla każdego, a miłośnicy malarstwa znajdą w niej najznakomitsze obrazy wszech czasów, znanych malarzy, londyńską galerią sztuki i ciekawe rozmowy na wernisażach. Są autentyczne miejsca, i ludzie o dobrych sercach. Jest mowa oczu, czego nauczyła Kaję ciotka, plenery malarskie, i przyjaźń odnaleziona po kilkudziesięciu latach. Polecam całym sercem tę powieść napisaną pięknym językiem.

Grażyna Mączkowska po raz kolejny pokazała swoje ogromne umiejętności przedstawiania czytelnikowi w bohaterach powieści tego, czego nie widać gołym okiem. Ich zmagania z różnymi słabościami, ich lęki, zahamowania, wewnętrzne dialogi i piękno wnętrza.
Kazimiera, inteligentna i uzdolniona plastycznie dziewczynka z pegeerowskiej wsi, chce zostać artystką by mieć wyjątkowe...

Jaki wielki wpływ ma na nasze teraźniejsze życie przeszłość, rodzina, przekazywane wartości, to czy czyni nas to silnym, mocnym daje nam poczucie charakteru i temperamentu, czy szanujemy każdą chwilę tak jak ona tego wymaga, czy doceniamy pracę i wytrwałość w dążeniu do celu, świadczy nie tylko osobowość, ale i upór, determinacja, marzenia. Kierujemy się starą zasadą że nie będziemy powielać błędów naszych rodziców, przodków, że z podniesioną głową weźmiemy się w szranki z codziennymi wyzwaniami, że nic nas nie pokona bo pragniemy dla siebie szczęścia, bo nie chcemy żyć tak jak gówna bohaterka książki Grażyny Mączkowskiej, Wydawnictwa Lucky ; Turkawki ;. Nie od dziś wiemy że te ptaki z gatunku gołębiowatych, jest niezwykła jak każdy zresztą ptak, odróżnia się swoją odrębnością, specyfiką barw piór, jest dostojna, osobliwa, a poznać ją można po głosie jaki wydaje ;turr, turr ;, co ma wspólnego z postacią z powieści? Czasem zastanawiające są tytuły książek, często zbyt wysublimowane, dalece posunięte i wyolbrzymione, nasuwające wiele podobieństw do fabuły, lecz zdarzają się ulotne, nietrafione w sedno. Turkawka jest dla mnie muśnięciem pędzla artysty, który oddał obrazowi paletę barw, naniósł na nią wieś i dalekie wspomnienie PGR- u, te duże socjalistyczne przedsiębiorstwa rolne, będące własnością państwową. Co ma to wspólnego z naszą bohaterką i jej rodziną?


''Oni mają swój świat, a ty swój, najważniejszy. Znasz go, lubisz. Wciąż w nim jesteś, i tylko w nim. Nie masz innego świata, Kaja! Inne tylko widzisz z boku. Nie jesteś w żadnym innym świecie. Tobie może wydawać , że jesteś, ale to ułuda! Możesz na chwilę w czyimś uczestniczyć, zagościć, a w swoim jesteś i będziesz. Oni mają swój świat, a ty swój, najważniejszy''.
Kazia, Kazimiera nigdy nie lubiła wsi, nigdy nie lubiła swojego życia w którym od dzieciństwa zmuszona była toczyć zaciętą walkę o egzystencję. PGR zawsze kojarzył jej się z babami okutymi byle czym, z wiadrami jakby przymocowanymi do ręki, szły doić, wszędobylski brud, smród i błocko, dzieci zamierzchłych czasów ganiających za marzeniami, wstydliwych i zobojętniałych których smarki sięgały kolan, a brud czubka głowy. Kto się tym przejmował? Matka cierpiąca na depresję, ojciec alkoholik, obraz nędzy i rozpaczy, tylko marzenia i talent pozostały jakby dowód że można żyć inaczej, jak życie ciotki, miasta, zapachów i tylu atrakcji. Ale pewnego dnia tajemnica rodzinna niespodziewanie została odkryta, a los zarządził po swojemu. Kazia stała się Kają, umacniając się w przekonaniu że zmienić można wszystko tylko trzeba chcieć i pracować. Jak potoczą się jej losy, uwierzy we własne siły, pozna miłość życia, odnajdzie szczęście?

'' Jestem pewna, że gdyby ludzie nie skrywali w sobie sympatii do innych, lecz otwarcie ją okazywali i nazywali po imieniu, byłoby jeszcze więcej szczęśliwych i uśmiechniętych, i być może wiele osób
uwierzyłoby w siebie, pokonało nieśmiałość i już nigdy z nikim by się nie porównało. To piękne mieć tak otwarty umysł, by móc głośno zachwycić się sukcesami innych.''

Świetnie poprowadzona fabuła, okiem dziecka, nastolatki, kobiety, od zera do własnej drogi sukcesu, taką Kazią, Kają, może być każda z nas, nie musimy cofać się w czasie by poczuć patologię, trud, znój, smród, grzyb, te oczy które oceniają, ale to co piękne w tej powieści i co można wynieść to obraz okolicy wsi, drzew, strzech, płotów, krów pasących się, motyli, traw i kwiatów, pszczół, treli ptaków, lata i zapachów, śpiewów i bab siedzących na ławeczkach przy chałupach, plotek, szumu strumyka, kumkanie żab i usypianie koników polnych, chłopów co umorusani przy traktorach i kombajnach rozprawiających się przy bimbrze o sprawach ważnych i ważkich, dzieci biegających boso, umorusanych z kromką chleba umaczanych wodą z cukrem, wieś tamta a dzisiejsza, marzenia tamte a dzisiejsze, widzę dwa światy dziewczynki zahukanej, nieśmiałej, wstydliwej, i potem jak rozwija skrzydła, jak dojrzewa, jak jaśnieje, jak potrafi walczyć o swoje. Magia plus nostalgia, jak powieść która potrafiła zobrazować całą fabułę, jak postawić mnie do muru, jak potrafiła docenić życie z bohaterką którą musiała mierzyć się świadomie z rzeczami z którymi nie miała wpływu, powinna być twarda, mieć mocną skórę, a tutaj mamy płynność narracji, bo nie jednakowo spotykamy takie dobre, kruche dusze które boją się, ukrywają swoje talenty, poprzez przeszłość wstydzą się pisać, mówić.

Powieść wielobarwna, płynnie zinterpretowana, uzasadniona, czyta się tak jakby się oglądało film, cudowna, brokatowa, ale tak porywająca, tak często smutna, tak dająca do myślenia, tak nostalgiczna, z przesłaniem, motywująca, bo nic tak nie skopie człowieka jak historia która mówi ; jestem zerem, nikim, nic sobą nie reprezentuje, ale kiedy podnoszę skrzydła to wiem że lecę by spełnić swoje marzenia i je realizuje. ; Uskrzydla ale i idyllicznie przenosi w zaświaty, także daje w kość, mamy do czynienia ze związkiem współuzależnionym z jajem, z takim mocnym przekazem, bo toksyków pod pseudonimem ; ja się tobą zaopiekuję ; jest mnóstwo, zabierają przestrzeń i powietrze całe stado, powieść która jest muśnięciem wiatru, deszczu, przy której płaczesz i cieszysz się, z którą żyjesz i drzesz kartki, porywająca, urzekająca, do serca, na jedną noc. Polecam.

Jaki wielki wpływ ma na nasze teraźniejsze życie przeszłość, rodzina, przekazywane wartości, to czy czyni nas to silnym, mocnym daje nam poczucie charakteru i temperamentu, czy szanujemy każdą chwilę tak jak ona tego wymaga, czy doceniamy pracę i wytrwałość w dążeniu do celu, świadczy nie tylko osobowość, ale i upór, determinacja, marzenia. Kierujemy się starą zasadą że nie...

Sztuka, przyjaźń i kobiety - to „Turkawki" Grażyny Mączkowskiej.
🎨Kazia żyje w zrujnowanym domu na terenie PGR -u razem ze swoją ubogą rodziną - ojcem  alkoholikiem, matką z depresją oraz młodszym bratem. Dziewczynka składa sobie obietnicę, że będzie malarką, jednak poznanie sekretu rodzinnego sprawia, że porzuca swoje marzenie. Wkrótce w życiu Kazimiery pojawia się Tomek. Młodzi zakochują się w sobie. Mijają lata. Już jako dorosła kobieta, z innym imieniem, Kaja postanawia stawić czoła utraconym marzeniom. Jak potoczą się jej losy? Czy znajdzie swoje miejsce na ziemi?
🎨Malownicza okładka kryje za sobą trudne dzieciństwo, biedę, skomplikowane relacje rodzinne, cały wachlarz emocji oraz trudną drogę do dorosłości, która wcale taka malownicza nie jest. Intrygujący obraz nieśmiałej kobiety, która mając problemy z dostosowaniem się, co rusz pakując dobytek rusza w drogę szukać swojej przystani. Czytelnik towarzyszy jej cały czas patrząc, jak przechodzi przemianę i odnajduje harmonię. Rozbudowane dialogi, piękne przyjaźnie, a wraz z nimi przemyślenia, rozważania, które pokazują dobitny, wyczuwalny ładunek uczuciowy. Historia z jednej strony życiowa, smutna, surowa, prawdziwa, a z drugiej delikatna, krucha i zachwycająca. Czytając odczuwamy ciągły strach, ale też ciekawość, jak się skończy. To wszystko sprawia, że nie możemy odłożyć książki. Autorka w szczególny sposób udowodniła, że marzenia czasem potrzebują czasu oraz obnażyła otoczenie minionych lat i rzetelnie oddała nastroje społeczne. Niezmierzona wiedza o malarstwie, wydobywaniu głębi, światła umieszczonego na płótnie stała się tłem, które nadaje całej fabule kolorów.
🎨Polecam powieść, w której miłość przeplata się z bezsilnością, troska z obojętnością, destrukcja z nadzieją, nienawiść z przebaczeniem, a marzenia walczą z rozumem.
[Współpraca]

Sztuka, przyjaźń i kobiety - to „Turkawki" Grażyny Mączkowskiej.
🎨Kazia żyje w zrujnowanym domu na terenie PGR -u razem ze swoją ubogą rodziną - ojcem  alkoholikiem, matką z depresją oraz młodszym bratem. Dziewczynka składa sobie obietnicę, że będzie malarką, jednak poznanie sekretu rodzinnego sprawia, że porzuca swoje marzenie. Wkrótce w życiu Kazimiery pojawia się Tomek....