Nie bez powodu jest to moja ulubiona część całej trylogii. Historia Ravenny i Evrena jest zarówno piękna, jak i bolesna. Myślę, że każdy jest w stanie znaleźć w niej cząstkę siebie.
Bardzo cenię autorkę, która w świetny i rzeczywisty sposób opisała bardzo ważne problemy współczesnej młodzieży, takie jak: zaburzenia odżywiania, brak wsparcia i zrozumienia ze strony rówieśników i depresja.
Ravenna Faridan to dziewczyna o złotym sercu i szczerych ambicjach. Została tak dobrze wykreowana, że nie mam słów. W stosunku do Evrena wykazała się niewyobrażalną empatią i dojrzałością, a także zrozumieniem, którego mu brakowało.
Natomiast Evren Rayland, to chłopak o niesamowicie smutnych oczach, ale i dobrym sercu. Jest zagubiony, zraniony i pozbawiony nadziei. Nie raz zaszkliły mi się oczy, kiedy chłopak otwierał się przed Rav, opowiadał jej o sobie i o swoim trudnym życiu. To bohater noszący wiele blizn i jeszcze więcej niezagojonych ran.
Relacja między tą dwójką była naprawdę ciężka, ale w pewien sposób uzdrawiająca. Evren mając przy sobie Rav chciał walczyć.
Bardzo podobał mi się zawarty w książce wątek terapeutyczny. Autorka w ten sposób pokazała, że nie zawsze obecność i wsparcie drugiej osoby pomoże pozbyć się problemów, a tym bardziej wyleczyć chorobę psychiczną.
Rozczulające w tej książce najbardziej jest to, jak bardzo rodzina Faridanów jest ze sobą zżyta. Są w stanie rzucić się za sobą w ogień i nie poddają się choćby nie wiem co.
Jest to książka, którą mogę polecić dosłownie każdemu i z miłą chęcią wcisnęłabym ją wszystkim.

Nie bez powodu jest to moja ulubiona część całej trylogii. Historia Ravenny i Evrena jest zarówno piękna, jak i bolesna. Myślę, że każdy jest w stanie znaleźć w niej cząstkę siebie.
Bardzo cenię autorkę, która w świetny i rzeczywisty sposób opisała bardzo ważne problemy współczesnej młodzieży, takie jak: zaburzenia odżywiania, brak wsparcia i zrozumienia ze strony...

Pierwsza część to jedna z lepszych książek w tej tematyce, druga trochę gorsza, ale trzecia… to już raczej nie moja kategoria wiekowa 🤦‍♀️. Według mnie to książka dla nastolatek, bardzo różni się od pierwszej, jak dla mnie to niemal przepaść, bardzo infantylna. I jeśli mam szczera to ją wymęczyłam.
Porusza trudny temat bulimii ale mam wrażenie, że w tej części jest on spłycony. Relacje bohaterów - Raveeny z rodzicami czy również inne między bohaterami są może piękne ale też, sztuczne, autorka chciała podkreślić ich miłość ale w moim odczuciu momentami było to masło maślane. Niestety zbyt przesłodzone i jak dla mnie mało realne. Dziwne dialogi miałam czasem wrażenie, że ta część pisał ktoś inny.

I z całej książki utkwiły mi najbardziej spodnie cargo 🤦‍♀️ Boszzzz.

Pierwsza część to jedna z lepszych książek w tej tematyce, druga trochę gorsza, ale trzecia… to już raczej nie moja kategoria wiekowa 🤦‍♀️. Według mnie to książka dla nastolatek, bardzo różni się od pierwszej, jak dla mnie to niemal przepaść, bardzo infantylna. I jeśli mam szczera to ją wymęczyłam.
Porusza trudny temat bulimii ale mam wrażenie, że w tej części jest on...

[ patronat medialny ]
Pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl jeżeli chodzi o trylogię “Scars”?
Dom.
Bo ta historia jest moim domem.
“𝒥𝒶𝓀 𝒹𝓇𝓊𝑔𝒾 𝒹𝑜𝓂, 𝓌 𝓀𝓉𝑜́𝓇𝓎𝓂 𝒸𝓏𝓊𝓁̷𝒶𝓂 𝓈𝒾𝑒̨ 𝒹𝑜𝒷𝓇𝓏𝑒 𝒾 𝓏𝒶𝓌𝓈𝓏𝑒 𝓃𝒶 𝓂𝒾𝑒𝒿𝓈𝒸𝓊.” - trylogia “Scars”
Mam nadzieję, że Wy również znaleźliście historię, która podczas czytania sprawia, że czujecie się jak w domu i której oddaliście serce.
Ja swoje serce oddałam tej historii i nie oczekuję od niej, że mi je odda. Szczerze, nawet tego nie chcę.
Jednak właśnie nadszedł moment pożegnania, ponieważ wczoraj premierę miał trzeci i zarazem ostatni tom tej pięknej trylogii. Mimo to staram się tak o tym nie myśleć, bo łamie mi się przez to serce.
“Czułam, że nieuchronnie zbliżam się do końca pewnego etapu. I nie byłam na to gotowa.”
Na pewno będę wiele razy do niej wracała, bo uważam, że jest tego warta.

Jest to historia o Evrenie i Raveenie.

Chłopaku, o szarych smutnych oczach i dziewczynie, która chce ukoić ten ból.

Tytuł: Scars. Blizny zapisane w twoich oczach (trylogia “Scars”)
Autorka: FortunateEm
Ocena: ∞/5⭐️

RECENZJA MOŻE ZAWIERAĆ SPOILERY DO POPRZEDNICH CZĘŚCI

W tej części zmieniamy głównych bohaterów na Raveenę - córkę Royce’a i Vafary oraz na Evrena - smutnego chłopaka, który potrzebuje aby ktoś się o niego zatroszczył.
Raveena już po pierwszym spotkaniu bardzo polubiła naszego smutnego chłopca, dokładnie tak jak Vafara, która widzi w nim siebie sprzed lat i chce dać mu to, czego ona nie miała.
Dom.
Ciepły, rodzinny dom, w którym będzie mógł czuć się komfortowo. I na miejscu.
“Nie jesteś odpowiedzialna za cały świat, skarbie.”
Nasza kochana Vafara, która ma wielkie serce i najchętniej pomogłaby wszystkim, czuje szczególnie silną potrzebę wsparcia naszego smutnego chłopca.
“Widzę w jego oczach odbicie siebie sprzed lat. I tak bardzo chciałabym mu pomóc.”
I nie tylko ona, bo cała rodzina Faridanów jest gotowa zawsze przyjąć go z otwartymi ramionami i wspierać, nawet Raveena, która wcale nie zna się z nim tak długo, a mimo to, już od samego początku Evren wzbudził w niej swoją osobą zainteresowanie.
On również już od samego początku czuje z nią więź i bez żadnych oporów nawiązuje z nią relację, pomimo, że nie zawsze przychodzi mu to z taką łatwością. Żadne z nich nie spodziewało się w jakim kierunku, po pewnym czasie zacznie zmierzać ich relacja.
Jednak Evren ma swoje rany, które nie chcą się zabliźnić i jeżeli chce, aby to się stało musi pozwolić sobie pomóc.
Czy zgodzi się na to?
Tego dowiecie się, gdy sięgniecie po ten tom do czego Was zachęcam.

Gdy tylko miałam możliwość przeczytania tej książki, bez wahania to zrobiłam. Tak samo jak reszta bohaterów, już od samego początku obdarzyłam sympatią Evrena i oczywiście resztę nowych bohaterów.
Z wielką przyjemnością wróciłam do moich ulubionych postaci z Seattle. Za każdym razem jestem zachwycona tym, jak bardzo komfortowo czuję się podczas ich czytania.
Nie jestem nawet w stanie zliczyć ile razy uśmiechałam się podczas czytania i czułam radość, kiedy wszystko się układało i było dobrze.
Oczywiście nie zabrakło garstki momentów podczas których szkliły mi się oczy i nie byłam w stanie dalej czytać, bo łamało mi się serce.
Zakończenie również było dla mnie bardzo trudne, ponieważ chyba nigdy nie byłam i nie będę na nie gotowa. Niestety, kiedyś musiało ono nadejść. Jeżeli Wy również żegnacie się z tymi bohaterami, to mam nadzieję, że będziecie wspominali ich z uśmiechem, a jeżeli jeszcze nie mieliście okazji poznać wspaniałej historii Vafary i Royce’a oraz Raveeny i Evrena to bardzo Was do tego zachęcam i mam nadzieję, że również odnajdziecie w tej historii dom.

“Czułam wdzięczność za każdą z osób, które miałam przy sobie. Za każdy dzień, gdy mogłam czuć miłość ze strony swoich bliskich. I za wszystko, co sprawiło, że byłam dzisiaj, tym kim byłam.”
Dziękuję bardzo Monice za możliwość bycia częścią tej historii. Dalej bardzo ciężko mi w to uwierzyć. Nigdy nie będę w stanie wyrazić słowami tego, jak bardzo Ci za to dziękuję. Będę Ci wdzięczna za to i za napisanie tej historii zawsze i jeden dzień dłużej. Dziękuję.
Dziękuję również Wam, bo gdyby nie Wy i Wasze wsparcie nie byłoby to możliwe.
I dziękuję również Vafarze, Royce’owi, Raveenie i Evrenowi za to, że ich historia dała mi nadzieję. Oraz za udowodnienie mi, że na każdego z Nas czeka szczęście i nadejdzie ono do Nas z odpowiednią osobą🦋💙

[ patronat medialny ]
Pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl jeżeli chodzi o trylogię “Scars”?
Dom.
Bo ta historia jest moim domem.
“𝒥𝒶𝓀 𝒹𝓇𝓊𝑔𝒾 𝒹𝑜𝓂, 𝓌 𝓀𝓉𝑜́𝓇𝓎𝓂 𝒸𝓏𝓊𝓁̷𝒶𝓂 𝓈𝒾𝑒̨ 𝒹𝑜𝒷𝓇𝓏𝑒 𝒾 𝓏𝒶𝓌𝓈𝓏𝑒 𝓃𝒶 𝓂𝒾𝑒𝒿𝓈𝒸𝓊.” - trylogia “Scars”
Mam nadzieję, że Wy również znaleźliście historię, która podczas czytania sprawia, że czujecie się jak w domu i której oddaliście serce.
Ja swoje serce...

„Scars. Blizny zapisane w oczach” to trzeci tom trylogii „Scars”, który skupia się na historii Raveeny i Evrena. Vafara i Royce odnaleźli to, na co tak długo i cierpliwie czekali. Ich rodzina powiększyła się o trzy wspaniałe osoby, a wspólne życie biegło powolnym, spokojnym rytmem. Prawda, że nieco zaburzonym przez wyjazd ukochanej córki na uczniowską wymianę do Wielkiej Brytanii. Teraz jednak, po dwóch latach, Raveena ponownie dołącza do rodziców i braci. Wydaje się, że wszystko wraca na dawne tory… Niespodziewanie w ich codzienność wkracza tajemniczy chłopak o smutnych szaroniebieskich oczach. Zarówno Vafara, jak i jej córka zauważają w nim coś znajomego. Matka dostrzega przede wszystkim odbicie swoich wewnętrznych demonów, a Raveena widzi ból, który pragnie ukoić.
Przysięgam, że każdy kolejny tom „Scars” jest jeszcze lepszy od poprzedniego i nie mam pojęcia jak Fortunateem to robi! Cudownym uczuciem był powrót do Faridanów po jakże burzliwym i niewiadomym zakończeniu drugiego tomu. Tym razem mamy przeskok czasowy o jakieś ponad dwadzieścia lat gdy Royce i Vafara mają wymarzoną rodzinkę i cudowne dzieci. A o najmłodszej – Raveenie, właśnie jest trzeci tom „Scarsów”. Pokochałam tą historię, w momencie, w którym zaczęłam ją czytać. Moje serce zostało naładowane takimi emocjami, że to coś niesamowitego. Autorka rozbijała moje serce i ponownie zlepiała je w całość. Ponadto sprawiła, że poczułam tak ogromną więź z bohaterami, że to coś pięknego. Przez trzeci tom „Scars” wręcz płynęłam. Jak tylko zaczęłam czytać, tak nie mogłam się oderwać i nie myślałam o odłożeniu jej nawet na chwilę. Jestem pod tak ogromnym wrażeniem tego, jak genialnie Monika wykreowała bohaterów i jak poprowadziła relację między nimi. Evren to chłopak, którego życie nie oszczędzało. Przeszedł wiele złego a jego poczucie własnej wartości jest bardzo zaniżone. Nie raz pękało mi serce bo ten chłopak zasługuje na całe dobro tego świata. Raveena to promyczek, dziewczyna o ogromnym sercu, która sprawia, że uśmiech samoistnie pojawia się na twarzy. Relacja tej dwójki jest piękna. Wsparcie, wzajemne zrozumienie i stopniowe zaufanie – to sprawiło, że moje serce rosło. Choć nie zawsze jest kolorowo i życie dalej rzuca im kłody pod nogi. Autorka podjęła się tu ważnego i ciężkiego problemu jakimi są zaburzenia odżywiania. Z bijącym sercem śledziłam losy tej dwójki i przeżywałam, co rusz, rollercoastery emocjonalne. Fortunateem po raz kolejny zrobiła kawał genialnej roboty i oddała w nasze ręce niezwykle piękną i chwytającą za serce historię. Polecam z całego serca!💙

„Scars. Blizny zapisane w oczach” to trzeci tom trylogii „Scars”, który skupia się na historii Raveeny i Evrena. Vafara i Royce odnaleźli to, na co tak długo i cierpliwie czekali. Ich rodzina powiększyła się o trzy wspaniałe osoby, a wspólne życie biegło powolnym, spokojnym rytmem. Prawda, że nieco zaburzonym przez wyjazd ukochanej córki na uczniowską wymianę do Wielkiej...

W końcu zabrałam się za ostatni tom trylogi Scars i to było bolesne ale cudowne spotkanie. To nie jest już tom typowo o Vafarze i Roycu, chociaż możemy obserwować dalej ich historię, jednak całość skupia się na ich córce Raveenie.

Dziewczyna po dwóch latach wraca do domu z wymiany uczniowskiej i spotyka na swojej drodze Evrena, chłopak przyciąga ją do siebie swoimi smutnymi oczami, w których widnieje również ból. Zbliżają się do siebie. Czy Reveen pomoże chłopakowi pokonać demony, które ciągną go w dół?

Podoba mi się że w książce zostało pokazana jest toksyczne relację wpływają na nasze samopoczucie i że osoby, będące naszymi przyjaciółmi i troszczące się o nas mogą pomóc nam w procesie uzdrawiania. Tutaj spotykamy się z zaburzeniami odżywiania i jest to temat, który poniekąd rozumiem. Sama musiałam zbudować zdrową relację z jedzeniem więc to chyba dlatego ta książka tak do mnie trafiła.

Evren jest smutny, życie go nie rozpieszczało, a Auren jego adopcyjny brat ciągle go wyzywa, burzy jego poczucie własnej wartości, sprawia że Evren czuje się źle w swojej skórze i nie radzi sobie z tym co dzieje się w jego głowie. Lepiej czuje się w towarzystwie Reveen, która jest pełna zrozumienia. Słucha chłopaka, sprawia że na jego twarzy widnieje uśmiech.

Relacja tej dwójki to bieg przez przeszkody, gdy już jest dobrze i wydaje się ze są szczęśliwi niestety zaburzenia odżywiania nie dają za wygraną i żeby ta dwójka była razem to Evren musi zawalczyć najpierw o siebie. Czy będzie do tego zdolny? Czy Raveen i Evren będą razem? Tego dowiecie się z książki, ja bardzo polecam całą serię bo skradła część mojej duszy

W końcu zabrałam się za ostatni tom trylogi Scars i to było bolesne ale cudowne spotkanie. To nie jest już tom typowo o Vafarze i Roycu, chociaż możemy obserwować dalej ich historię, jednak całość skupia się na ich córce Raveenie.

Dziewczyna po dwóch latach wraca do domu z wymiany uczniowskiej i spotyka na swojej drodze Evrena, chłopak przyciąga ją do siebie swoimi...

💙Vafra i Royce w końcu odnaleźli upragniony spokój. Ich rodzina powiększyła się o trójkę wspaniałych dzieci, dom był przepełniony miłością i wsparciem. Ich życie toczyło się spokojnym i beztroskim rytmem.
Co prawda ten spokojny rytm życia zaburzyła wymiana uczniowska do Wielkiej Brytanii, na którą postanowiła wyjechać ich ukochana córka Raveena.
Jednak teraz, gdy dziewczyna wróciła do rodzinnego miasta, wydaje się, że wszytsko znów wraca na właściwe tory.
Niespodziewanie w ich codzienności zaczyna pojawiać się tajemniczy chłopak o smutnych, lecz pięknych oczach. Vafra zauważa w nich coś bardzo znajomego. Widzi tam odbicie swoich demonów z przeszłości. Raveena natomiast widzi ból, który natychmiast pragnie ukoić.
Czy Everen pozwoli sobie pomóc?

💙Przyznam szczerze, że naprawdę przywiązałam się do tej trylogii. Jest mi niesamowicie smutno, że to już koniec bo z miłą chęcią przeczytałabym coś jeszcze o dalszej historii tej rodziny.
W tej części poznajemy Royce’a i Vafie ze strony bardziej rodzicielskiej. Cieszę się, że po tylu mrocznych wydarzeniach zbudowali coś, na co od dawna zasługiwali. Wychowali swoje dzieci na cudowne osoby, wrażliwe na krzywdę innych, które z miłości wskoczyłyby za sobą w ogień.
Historia Raveeny i Everena skradła moje serce OD RAZU. Życzliwość, empatia i determinacja w dążeniu do celu i spełnianiu marzeń tej młodej dziewczyny, jest godna podziwu. Jako niespełna 18 latka wykazała się ogromną dojrzałością i rozważnym podejściem do życia. Stała się dla Everena ratunkiem, promyczkiem słońca i nadziei, który rozjaśnił jego ciemne wnętrze. Ta część, podobnie jak dwie pozostałe była niezwykłym wyciskaczem łez. Było mi ogromnie żal Everena, tego jaka przeszłość go spotkała i z jaką przyszłością musiał się mierzyć. W głębi ducha miałam nadzieję, że pozwoli sobie pomóc odbić się od dna. Całe szczęście trafił na rodzinę Faridanów, która otoczyła go swoją miłością i troską🦋

💙Trylogia Scars to seria, która poruszy nawet najtwardsze serca. Autorka w piękną historię potrafi wpleść trudne tematy a dodając do tego dawkę humoru, wychodzi nam znakomita książka!
[współpraca z wydawnictwem BeYa]

💙Vafra i Royce w końcu odnaleźli upragniony spokój. Ich rodzina powiększyła się o trójkę wspaniałych dzieci, dom był przepełniony miłością i wsparciem. Ich życie toczyło się spokojnym i beztroskim rytmem.
Co prawda ten spokojny rytm życia zaburzyła wymiana uczniowska do Wielkiej Brytanii, na którą postanowiła wyjechać ich ukochana córka Raveena.
Jednak teraz, gdy...

Vafara i Royce ułożyli sobie życie, tak jak tego pragnęli. Ich rodzina powiększyła się o trzy wspaniałe osoby, a wspólne życie biegło powolnym, spokojnym rytmem. Jednak ich najmłodsza i jedyna córka postanawia wyjechać na uczniowską wymianę do Wielkiej Brytanii. Teraz jednak, po dwóch latach, Raveena ponownie dołącza do rodziców i swoich ukochanych starszych braci. Niespodziewanie w ich codzienność wkracza tajemniczy chłopak o smutnych szaroniebieskich oczach pełnych bólu. Vafara oraz Raveena zauważają w nim coś znajomego i postanawiają mu pomóc. Czy uda im się pomóc chłopakowi? Czy on da sobie pomóc?

Byłam ogromnie ciekawa tej historii, po świetnych poprzednich tomach, wyczekiwałam bardzo mocno kontynuacji. Jak książka tylko trafiła w moje ręce, to od razu zabrałam się za jej czytanie. I cóż mogę powiedzieć, przepadłam dosłownie dla nie niej, to jakie emocje we mnie wywarła historia Raveeny oraz Evrena było cudowne ale i zarazem niespodziewane. Od samego początku czytałam ich historię z zapartym tchem, przeżywałam dosłownie wszystko wraz z nimi. Nie raz denerwowałam się, wkurzałam, śmiałam, a nawet płakałam. Totalny emocjonalny rollercoaster gwarantowany. Już kilka razy wspominałam, iż uwielbiam styl pisania autorki, który jest lekki, przyjemny oraz bardzo wciągający. A sama fabuła za to jest cudowna i wyjątkowa. To co tam się wydarzyło przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Zdecydowanie nie zastaniecie tu nudy, cały czas coś się dzieje, a z rozdziału na rozdział chce się więcej i więcej. Bohaterowie zostali wykreowani wręcz genialnie. Zostali dopracowani pod każdym najmniejszym względem. Reveena, to kochana, urocza oraz bardzo pomocna młoda kobieta, która ma cudowne serduszko. Jest gotowa w każdym momencie wyciągając pomocną dłoń dla osoby na której jej zależy. Evren, to skrzywdzony chłopak, który dosłownie nie zasłużył sobie na taki los jaki go spotkał. Relacja tej dwójki jest cudowna, od samego początku było pomiędzy nimi wsparcie oraz zrozumienie, a z czasem pojawiło się i również zaufanie. Nie mogło oczywiście zabraknąć Vafary. Może i nie nie grała pierwszej roli, ale pojawiła się i dużo zrobiła dla Evrena oraz swojej córki. Historia zdecydowanie była cudownym zakończeniem całej trylogii Scars. W tych wartościowych książkach można odnaleźć siebie. Zdecydowanie bardzo polecam całą trylogię.

Moja ocena 10/10⭐️

Vafara i Royce ułożyli sobie życie, tak jak tego pragnęli. Ich rodzina powiększyła się o trzy wspaniałe osoby, a wspólne życie biegło powolnym, spokojnym rytmem. Jednak ich najmłodsza i jedyna córka postanawia wyjechać na uczniowską wymianę do Wielkiej Brytanii. Teraz jednak, po dwóch latach, Raveena ponownie dołącza do rodziców i swoich ukochanych starszych braci....

Opis:

Po latach problemów Vafara i Royce odnaleźli szczęście i założyli szczęśliwą rodzinę. Początkowo jedynym problemem na ich drodze jest wyjazd najmłodszej córki na wymianę.
Jednak po jej powrocie wszystko wraca do normy. Czy naprawdę? Na drodze rodzinny Farridanów staje chłopak o szaro-niebieskich oczach i pustym spojrzeniu. Raveena będzie próbowała za wszelką cenę pomóc chłopakowi, tylko czy ten się na to zgodzi?

Recenzja:

Scars… Jeżeli śledzicie mnie już od dłuższego czasu to wiecie jak ogromną miłością darzę książki z pod pióra Moniki. Tak samo jest z tą historią.

„Scars. Blizny zapisane w twoich oczach” to idealne zwieńczenie historii Vafary i Royca, a tym samym przedstawienie zupełnie innej, nowej historii - Raveeny i Evrena. W książce widzimy Vafarę w roli matki, która próbuje dać swoim dzieciom to czego sama nigdy nie zaznała - miłość i ciepły dom.

Oprócz rodzinny Farridanów mamy wątek Evrena i Raveeny.
Evren, czyli jedna z najbardziej skrzywdzonych postaci książkowych, które spotkałam podczas całej mojej książkowej przygody. Jest on złamanym przez życie chłopakiem, którego historia kruszy serca na maluteńkie kawałki.
Raveena, mały promyk słońca, który wkrada się do serca i naprawia to co zostawiła po sobie opowieść o życiu Evrena. Dziewczyna, która jest pełna miłości, dzięki rodzicom, którzy darzą ją bezwarunkową miłością od dnia narodzin.

Historia ta niesie ze sobą ogromnie dużo bólu, ale jednocześnie potrafi otulić czytelnika jak ciepły kocyk.

Niesie ze sobą ogromny przekaz i zdecydowanie powinna być czytana przez dorastające osoby, które próbują odnaleźć siebie.

Opis:

Po latach problemów Vafara i Royce odnaleźli szczęście i założyli szczęśliwą rodzinę. Początkowo jedynym problemem na ich drodze jest wyjazd najmłodszej córki na wymianę.
Jednak po jej powrocie wszystko wraca do normy. Czy naprawdę? Na drodze rodzinny Farridanów staje chłopak o szaro-niebieskich oczach i pustym spojrzeniu. Raveena będzie próbowała za wszelką cenę...

Tą serię pokochałam. Vafara i Royce zyskali swoja historię i szczęście, więc pora na historię ich córki. Ravenna wraca po dwóch latach z wymiany uczniowskiej i poznaje tajemniczego chłopaka o smutnych oczach. Za wszelką cenę chce mu pomóc. Jest zupełnie jak ojciec. Wieczna optymistka, która dba o bliskich. Tylko że Evren ma swoje problemy. Poruszany trudny temat anoreksji. Bolało, ale jednocześnie kocham ich historię. Cudowne zakończenie tej trylogii.

Tą serię pokochałam. Vafara i Royce zyskali swoja historię i szczęście, więc pora na historię ich córki. Ravenna wraca po dwóch latach z wymiany uczniowskiej i poznaje tajemniczego chłopaka o smutnych oczach. Za wszelką cenę chce mu pomóc. Jest zupełnie jak ojciec. Wieczna optymistka, która dba o bliskich. Tylko że Evren ma swoje problemy. Poruszany trudny temat anoreksji....

Skuszona rewelacyjnym 1 tomem, średnim 2 tomem, czas przyszedł na przeczytanie i 3 tomu. I jakież to było moje rozczarowanie...... Zacznę może od tego, że nie jestem grupą docelową tego tomu. W tym tomie poznajemy losy córki głównych bohaterów z tomu 1 i 2. Książka jest naiwna, infantylna, miłość i grom z jasnego nieba - dla nastolatek, plus takie sztuczne, wymuszone, nienaturalne dialogi/ teksty. W książce wszystko jest łopatologicznie opisane - wręcz myślałam, że autorka uważa nas czytelników trochę za mało inteligentnych by połączyć kropki. Przypomnień dot. charakteru rodziców itp. w tym tomie jest masa. I.... rozumiem ten zabieg - to książka dla nastolatków. Ma być prosta i łatwa w przekazie, no ale litości ... Ogromny plus dla autorki za poruszenie problemu związanego z zaburzeniem odżywiania tj. co czuje dana osoba, jak z nią rozmawiać , gdzie szukać pomocy. Ogólnie fabuła oraz bohaterowie dobrze skrojeni.

Skuszona rewelacyjnym 1 tomem, średnim 2 tomem, czas przyszedł na przeczytanie i 3 tomu. I jakież to było moje rozczarowanie...... Zacznę może od tego, że nie jestem grupą docelową tego tomu. W tym tomie poznajemy losy córki głównych bohaterów z tomu 1 i 2. Książka jest naiwna, infantylna, miłość i grom z jasnego nieba - dla nastolatek, plus takie sztuczne, wymuszone,...