Ta książka to dobra pomoc dla wszystkich uczniów, zmagających się z czytaniem "W pustyni i w puszczy" jako lekturę szkolną. Co nie znaczy absolutnie, że można ją czytać zamiast sienkiewiczowskiego pierwowzoru.

W przyjazny dla współczesnego młodego czytelnika sposób nakreśla tło społeczne i historyczne tej opowieści, zwraca uwagę na kontrowersyjne (z dzisiejszej perspektywy) treści, których u Sienkiewicza nie brakowało. Pogardliwy stosunek białych wobec czarnoskórych, nawracanie na siłę na chrześcijaństwo, zabobonny strach muzułmanów przed silną kobietą, zabijanie dla przyjemności lub sportu - te wszystkie elementy będą tu pokazane w formie swoistej listy przewinień, które Doktor Lektur wystawi Stasiowi i jego najbliższym.

Ale przede wszystkim: to całkiem fajna książka przygodowa, w której naprawdę dużo się dzieje. Bohaterowie przechodzą na swojej drodze mnóstwo problemów, ścigając się z czasem, ale także - bezlitosną afrykańską przyrodą i klimatem.

Mnie trochę irytowały jakby na siłę wciśnięte motywy współczesne, ale dla młodego czytelnika chyba nie powinno być to aż tak rażące. Generalnie - całkiem zacny pomysł, aby za pomocą takiej opowieści skrócić jakoś dystans między współczesnym młodym odbiorcą a dziełem Sienkiewicza.

Ta książka to dobra pomoc dla wszystkich uczniów, zmagających się z czytaniem "W pustyni i w puszczy" jako lekturę szkolną. Co nie znaczy absolutnie, że można ją czytać zamiast sienkiewiczowskiego pierwowzoru.

W przyjazny dla współczesnego młodego czytelnika sposób nakreśla tło społeczne i historyczne tej opowieści, zwraca uwagę na kontrowersyjne (z dzisiejszej...

Lektury szkolne, temat rzeka. Kto z was chociaż raz nie zetknął się z książką, której czytanie było przykrym obowiązkiem?
Na szczęście, obecnie istnieje alternatywa w postaci sympatycznej nowości od Wydawnictwa Zielona Sowa.
"Doktor Lektur" to detektywistyczna seria, która ukazuje nam znane historie w zupełnie innym świetle. Na pierwszy ogień poszło w "Pustyni i w puszczy"

Dwójka detektywów Doktor Lektur oraz Jessica LaFamme wkraczają na wyboistą ścieżkę przygody w samym sercu dzikiej Afryki. Ich zadaniem jest odnalezienie porwanych dzieci, Stasia i Nel. Rozpoczyna się wyprawa na pustynię, która szybko przeradza się w niebezpieczną walkę o przetrwanie. Mroczne zakątki Afryki ożywają, tworząc niesamowicie sugestywny i malowniczy obraz.

"Doktor Lektur. Na tropie Stasia i Nel" to oryginalna, unowocześniona wersja klasycznej opowieści. Autor przemyca elementy, które sprawiają, że fabuła nabiera nowego, atrakcyjnego blasku. To książka, która od pierwszych stron, zapewnia wartką akcję i nieoczekiwane zwroty akcji oraz humor, który rzuca nieco zwariowane światło na lektury szkolne.

Podoba mi się pomysł wplecenia w akcję utworu bohaterów z kanony lektur. To zabieg, który z pewnością zainteresuje młodszych czytelników, ale także dorosłych miłośników literatury, którzy odnajdą w niej liczne nawiązania do znanych postaci z różnych epok literackich omawianych w szkole.

Pierwszy tom ciekawie zapowiadającej się serii to przede wszystkim pasjonujące śledztwa w oryginalny sposób splecione z literackimi wątkami. Warto sięgnąć po tę alternatywę, by odkryć literaturę na nowo i przeżyć z Doktorem Lektur oraz Jessica LaFemme niezwykłe przygody.

Lektury szkolne, temat rzeka. Kto z was chociaż raz nie zetknął się z książką, której czytanie było przykrym obowiązkiem?
Na szczęście, obecnie istnieje alternatywa w postaci sympatycznej nowości od Wydawnictwa Zielona Sowa.
"Doktor Lektur" to detektywistyczna seria, która ukazuje nam znane historie w zupełnie innym świetle. Na pierwszy ogień poszło w "Pustyni i w...

Przyjemna lektura na wieczór z dzieckiem. Przeżywamy na powrót przygodę z lektury Henryka Sienkiewicza, ale z innej perspektywy. Oczami pary dwóch detektywów.
Dwa różne charaktery, poruszenie problemu wojen religijnych oraz rasizmu, o stawianiu granic, lekcja szacunku do innych ludzi i zwierząt. Historia pokazana w sposób humorystyczny i z przymrużeniem oka.
Dla wrażliwych są sceny przemocy i są trupy i krew.
Książkę pochłonęłyśmy na jeden raz, przyjemnie spędziłyśmy czas.

Przyjemna lektura na wieczór z dzieckiem. Przeżywamy na powrót przygodę z lektury Henryka Sienkiewicza, ale z innej perspektywy. Oczami pary dwóch detektywów.
Dwa różne charaktery, poruszenie problemu wojen religijnych oraz rasizmu, o stawianiu granic, lekcja szacunku do innych ludzi i zwierząt. Historia pokazana w sposób humorystyczny i z przymrużeniem oka.
Dla wrażliwych...

Sienkiewicz - zmora współczesnych uczniów?

Chyba żadna sienkiewiczowska powieść nie sprawiła mi przyjemności czytania, nie pozwoliła się porwać ani zaintrygować fabułą. "W pustyni i w puszczy" było jedną z trudniejszych i nudniejszych lektur, którą dosłownie musiałam "zmęczyć".

Wszystkim, którzy mają podobne odczucia, polecam doczytać post.

"Doktor lektur. Na tropie Stasia i Nel" to ciekawa reinterpretacja klasycznej lektury, która zachęci do czytania, rozmów i da świeże spojrzenie na problem z początku XX w.

Mając na uwadze czasy i kontekst, w jakich powstały książki Sienkiewicza, dziś szczególnie młodym ludziom, potrzebna jest dyskusja, która znajdzie drogę porozumienia między problemem, a współczesną świadomością. Myślę, że "Doktor Lektur" w tej kwestii pomoże zarówno uczniom i nauczycielom.

Marcin Przewoźniak powołał do życia Policję Literacką. W skład grupy wchodzi Doktor Lektur i jego partnerka Jassica LaFemme. Ich zadaniem jest rozwiązywanie zagadek związanych z bohaterami lektur szkolnych. Gdy ojcowie zaginionych dzieci, Tarkowski i Rawlinson, zwracają się o pomoc do Policji Literackiej, Lektur i LaFemme bez namysłu spieszą na pomoc. Dzięki temu zabiegowi otrzymujemy intrygującą powieść detektywistyczną pełną przygód i nieoczekiwanych zwrotów akcji.

Przyznam, że to bardzo ciekawa interpretacja klasycznej lektury. Autor wykorzystał znanych bohaterów i umieścił ich w realiach powieści Sienkiewicza. Stworzył jednak całkiem nową książkę przygodową, zdecydowanie lżejszą i bardziej humorystyczną. Postać feministycznej, błyskotliwej i inteligentnej funkcjonariuszki idealnie dopełnia obraz niezbyt miłego i wątpliwej empatii, Lektura. Dużo tu głosów o różnorodności kulturowej i wyznaniowej, szacunku do drugiego człowieka, do zwierzęcia, o stawianiu granic.

Podsumowując, "Doktor Lektur" daje świeże i kompletnie nieszkolne spojrzenie na klasykę. Zdecydowanie warto zatrzymać się przy niej na dłuższą chwilę.

Sienkiewicz - zmora współczesnych uczniów?

Chyba żadna sienkiewiczowska powieść nie sprawiła mi przyjemności czytania, nie pozwoliła się porwać ani zaintrygować fabułą. "W pustyni i w puszczy" było jedną z trudniejszych i nudniejszych lektur, którą dosłownie musiałam "zmęczyć".

Wszystkim, którzy mają podobne odczucia, polecam doczytać post.

"Doktor lektur. Na tropie...

Świetne poczucie humoru i podejście do tematu W Pustyni i w puszczy. Głównego bohatera nie można polubić, ale za to jego partnerkę - Jessicę - owszem! Polecam!

Świetne poczucie humoru i podejście do tematu W Pustyni i w puszczy. Głównego bohatera nie można polubić, ale za to jego partnerkę - Jessicę - owszem! Polecam!

Okropność, ale to moje zdanie.

Okropność, ale to moje zdanie.

Jestem patronką, więc, zamiast stawiać ocenę, napiszę, dlaczego zdecydowałam się jej patronować:

Kiedy podczas zajęć indywidualnych młodzi ludzie proszą mnie o wytłumaczenie kilku kwestii z „W pustyni i w puszczy” Henryka Sienkiewicza albo podają w swoich rozprawkach Stasia jako przykład bohatera, każdorazowo zaciskam szczękę i czuję dysonans między tym, co mówiło i nadal jeszcze czasami mówi się w szkołach o tej powieści, a dzisiejszą wrażliwością. Nie jestem zwolenniczką całkowitego eliminowania twórczości Sienkiewicza, bo odpowiadała ona czasom, w których powstawała, na dodatek zyskała teraz większą wartość — jest pretekstem do dyskusji np. na temat kolonializmu. Bez refleksji o tym, dlaczego Staś traktował Kalego z wyższością i śmiał się z jego moralności (a i my jako dzieci śmialiśmy się, bo opisy są stworzone z zamysłem komicznym) te lekcje będą jednak jałowe.
Jak można zatem pokazać dzieciom, że nie chcemy powielać zachowań bohaterów, których polubili, by nie obciążać ich od razu tym, że jedni ludzie uważają się za lepszych od drugich, narzucają im nawet swoją wiarę, niszczą przyrodę pod pretekstem niesienia cywilizacji itd.? Trzeba oczywiście rozmawiać, ale można też wspomóc się książką — przeznaczoną dla wszystkich czytelników, bez względu na ich wiek (jest skierowana dla osób w wieku 9-12 lat),bo sama — chociaż przeżywam już drugą pełnoletniość, z zainteresowaniem śledziłam przygody pary detektywów z Policji Literackiej i podkreślałam fragmenty z ich językowymi potyczkami.
W wydawnictwie Zielona Sowa stworzono serię o przygodach Doktora Lektura i jego partnerki, podinspektorki Jessiki LaFemme, którzy prowadzą śledztwa w sprawach związanych z bohaterami lektur szkolnych. Marcin Przewoźniak umieścił ich w realiach powieści przygodowej Sienkiewicza, wykorzystał wiele kluczowych postaci i scen znanych z lektury, ale stworzył na ich kanwie zupełnie inną — ciekawą, prawdziwie przygodową powieść. Tym razem to ojcowie — Tarkowski i Rawlinson wynajęli Lektura i LaFemme do odnalezienia dzieci, ale szybko okazało się, że wiele poszlak wskazuje na to, że to kolonizatorzy i sam Staś są winni porwania, na dodatek dopuścili się wielu przestępstw.
Lektura nie umiałam polubić i jest to dobry zabieg rodem z serialowych kreacji wątpliwych moralnie bohaterów, mamy tu zgryźliwego, niemiłego i z trudem posługującego się empatią detektywa, a przy tym niezłego komika, a dla jego przeciwwagi pojawia się kobieta — feministka z dużą świadomością językową, walcząca o inkluzywne formy, inteligentna i szybko znajdująca rozwiązania, mająca wiedzę o psychologii zwierząt — Jessica.
Twórca wykorzystał wiele odniesień kulturowych, bohaterowie wymyślają nawet GTA w wersji wielbłądziej, mówią o szacunku do drugiego człowieka i wyznania, o stawianiu granic, ochronie zwierząt oraz różnorodności kulturowej.
”Doktor Lektur. Na tropie Stasia i Nel” to zagwarantowana rozrywka dla fanów klasyki, ale też książka zachęcająca do czytania, która odpowiednio skrócona w porównaniu do wzoru, z dynamizmem akcji — utrzyma uwagę młodego czytelnika i — być może — zmobilizuje do wielu rozmów podczas lekcji oraz pisania własnych alternatywnych historii na podstawie lektur szkolnych. Jestem przekonana, że to dzięki reinterpretacjom można zachęcić młodych ludzi do czytania i dyskusji na tematy, które powinny być poruszane i wspólnie rozważane w szkołach i w domach, bo to właśnie dzięki krytycznemu czytaniu i refleksjom możemy zbudować własny system wartości.

Jestem patronką, więc, zamiast stawiać ocenę, napiszę, dlaczego zdecydowałam się jej patronować:

Kiedy podczas zajęć indywidualnych młodzi ludzie proszą mnie o wytłumaczenie kilku kwestii z „W pustyni i w puszczy” Henryka Sienkiewicza albo podają w swoich rozprawkach Stasia jako przykład bohatera, każdorazowo zaciskam szczękę i czuję dysonans między tym, co mówiło i nadal...