❤️ Recenzja ❤️

"Byliśmy odważni, a takich czeka tylko walka"

Joyce i Cole zdecydowali się, aby sprzeciwić się systemowi, jaki panował w Lord Private High School. Nie sadzili tylko, że dążenie do poznania prawdy, może wywołać prawdziwe piekło. Jednak oni pozostali nieustraszeni, nawet w obliczu osób, które postanowiły ich zniszczyć. Nie boją się konsekwencji, dla nich liczy się tylko ukazanie prawdy. Czy to im się uda?

"All roads lead to hell. Powrót do nieba" to historia, która uświadamia nam, że mimo trudności, jakie pojawiają się na naszej drodze, nie można się poddawać. Trzeba iść do przodu, aby wygrać tę bitwę.

Po skończeniu pierwszego tomu byłam bardzo ciekawa, co czeka na mnie w zakończeniu tej historii. Kiedy sięgnęłam tylko po książkę, to odpłynęłam i zapomniałam o otaczającym mnie świecie. Pióro autorki znam doskonale, ale mam wrażenie, że przy każdej książce i tak potrafi mnie zaskoczyć. Czytało mi się tę historię z niezwykłą lekkością, mimo że była przepełniona wieloma emocjami, które odczuwało się wraz z bohaterami. Działo się tutaj naprawdę wiele. Czasami nie sposób było przewidzieć tego, co może wydarzyć się za chwilę. Przyznaje, niektóre sytuacji wydawały się troszkę niemożliwe, ale mimo to miały, jakiś swój urok. Bohaterowie natomiast w dalszym ciągu kradli moje serce i zmienili się, na lepsze. Miałam wrażenie, że mogliśmy tutaj poznać ich jeszcze lepiej i zauważyć coś, czego nie dostrzegliśmy w pierwszym tomie. Była w nich siła, która mogła pokonać wszystko. Było w nich uczucie, które potrzebowało uwagi. Czy je dostanie?

W tej książce można znaleźć wiele pięknych cytatów, które chciałoby się zapamiętać na zawsze. Autorka właśnie tym mnie urzekła, że praktycznie każdy rozdział zaczyna się od słów, które dają czytelnikowi do myślenia. Tak samo jest w przypadku zakończeń. Do ostatnich stron pozostaje się w takiej niepewności i zastanawia się, jaki będzie finał. Czy pojawi się radość, a może smutek i żal? Ja już to wiem, ale jeśli wy chcecie się przekonać, to musicie sięgnąć po tę książkę.

❤️ Recenzja ❤️

"Byliśmy odważni, a takich czeka tylko walka"

Joyce i Cole zdecydowali się, aby sprzeciwić się systemowi, jaki panował w Lord Private High School. Nie sadzili tylko, że dążenie do poznania prawdy, może wywołać prawdziwe piekło. Jednak oni pozostali nieustraszeni, nawet w obliczu osób, które postanowiły ich zniszczyć. Nie boją się konsekwencji, dla nich...

“All roads lead to hell. Powrót do nieba” #2, Gabriela Smusz

@wydawnictwobeya
[współpraca reklamowa]
ograniczenie wiekowe: 16+

“Bo kiedy nie chcesz dopuścić do siebie ludzi, inni nie będą otwierać się na ciebie”.

Jeśli śledzicie mnie odrobinkę dłużej, to macie pewnie świadomość, jak bardzo przypadła mi do gustu pierwsza część tej dylogii. Skończyłam właśnie czytać drugi tom… I powiem szczerze: zachwyt stale się utrzymuje. Nie wiem, czy nawet nie większy, niż wcześniej.


“Byliśmy odważni, a takich czeka tylko walka”

Chory system stworzony w Lord Private High School przez najbogatszych mieszkańców Feartown działał perfekcyjnie. Przynajmniej do czasu, kiedy dwoje samotnych i zdesperowanych dzieciaków zdecydowało się sprzeciwić łamiącej charaktery bezdusznej instytucji. Joyce Torres i Cole Holder postanowili za wszelką cenę odkryć prawdę o swoim liceum. Nie mieli pojęcia, że rozpętają przy tym prawdziwe piekło.
Okazało się, że miasto Feartown w pełni zasługuje na swoją nazwę, a siły, które zebrały się, by zniszczyć dwójkę nastolatków, wystraszyłyby wielu starszych i silniejszych. A jednak Joyce i Cole rzucili wyzwanie miejskim elitom ― by przy okazji odkryć prawdę o sobie i swoich uczuciach.

Prawdę, która nawet dla nich samych była zaskakująca.
Ostatecznie wszystkie drogi prowadzą do ciebie…

Wiele się tutaj działo, z pewnością akcja była szybsza, niż w pierwszym tomie. ARLTH jest stosunkowo krótkie, ale tutaj ja osobiście musiałam robić sobie przerwy - wydarzenia zdawały się mieć na mnie spory wpływ, przez co dawałam sobie chwilę na przyswojenie opisywanej sytuacji.

Co jest zdecydowanie atutem? Relacja Joyce i Cole’a. Choć wyczuwalna pomiędzy nimi swojego rodzaju ‘chemia’ ma wpływ na ich decyzje, to jednak nie przysłania im całkowicie postrzegania świata. Coś między nimi kiełkuje, ale w odrębnym, niewymuszonym czasie - ma po prostu osobną przestrzeń na istnienie.

“Najgorzej, gdy zwycięstwo przeradzało się w zgubę i szybko okazywało się, że z wygranego stawałeś się ofiarą losu i największym przeciwnikiem świata”.

Choć książka jest napisana tym samym stylem, co poprzednia część, to jednak da się zauważyć pewien progres autorki. Widać jeszcze większe skupienie się na emocjach, na kreowaniu charakterów postaci, tworzeniu tła historii - czytelnik po prostu wie, co czyta, i jest w stanie utożsamić się z bohaterami, zrozumieć ich poglądy, decyzje i rozważania.

W książce, poza ciekawą i dobrze poprowadzoną fabułą, można znaleźć wiele naprawdę mądrych słów i upewnić się, że “po burzy zawsze wychodzi słońce”.

“All roads lead to hell” to w zasadzie książka na jeden wieczór (gdybyście się zawzięli, to nawet obie części dalibyście radę przeczytać jedną po drugiej),także ode mnie ogromna polecajka, bo jest to połączenie naprawdę dobrej lektury z nieprzedłużonym sztucznie czasem czytania.

asia xx

“All roads lead to hell. Powrót do nieba” #2, Gabriela Smusz

@wydawnictwobeya
[współpraca reklamowa]
ograniczenie wiekowe: 16+

“Bo kiedy nie chcesz dopuścić do siebie ludzi, inni nie będą otwierać się na ciebie”.

Jeśli śledzicie mnie odrobinkę dłużej, to macie pewnie świadomość, jak bardzo przypadła mi do gustu pierwsza część tej dylogii. Skończyłam właśnie czytać drugi...

[współpraca recenzencka z wydawnictwem beya]
,,Bo po burzy zawsze wychodzi słońce"

。•˙‧。✧ ↳ Moja recenzja

Niedawno skończyłam tą pozycję i wciąż mam co do niej dość mieszane odczucia. Podobała mi się na pewno zdecydowanie bardziej niż część pierwsza, lecz wciąż nie przepadam za stylem pisania autorki.

Jak dla mnie jest tu zbyt wiele powtórzonych po kilka razy kwestii i nazbyt sztucznie napisane emocje. Dość trudno mi to opisać ale czytając, miałam wrażenie, że historia przepełniona emocjami,jest z nich wyprana. W taki sposób, że autorka niby o nich pisze i dokładnie je opisuje ale jednak są one zbyt powierzchowne by je poczuć. Nie wiem czy rozumiecie o co mi chodzi.
Ale pomijając już ten temat i przechodząc dalej, w tej części bohaterowie wydawali się o wiele mniej irytujący. Oczywiście nie obyło się bez kilku dwubiegunowych decyzji i kilku żenujących sytuacji, ale i tak są oni o wiele lepsi niż poprzednio!

Na plus zdecydowanie idzie ich relacja. Płynie ona powoli i super się rozwija, a przemieszana z ich współpracą i różnego rodzaju akcjami jest serio czymś niesamowitym. Kolejnym atutem jest sama szkoła Lord Private High School i różne tajemnice które wypływają zza jej murów wraz z biegiem książki! A także cały zamysł na akcję. W finałowej części dzieje się naprawdę wiele i nie ma czasu na nudę, nie powiem, momentami niektóre ich działania wydawały mi się dość surrealistyczne i odejmowały rzeczywistego klimatu tej książki, ale i tak było to coś fascynującego.

No i oczywiście zakończenie, czyli coś co chyba najbardziej mnie urzekło. Było ono do ostatniej chwili niepewne i przepełnione emocjami, a nawet przyznam, że po zamknięciu książki oddczułam chwilą pustkę na myśl, że to już koniec walki nastolatków z prywatną szkołą.
Cieszę się, że po pierwszej części zdecydowałam się na przeczytanie drugiej bo naprawdę miło się zaskoczyłam!!

,,Nasze piekło."
Dziękuję bardzo za możliwość recenzji!! <3

[współpraca recenzencka z wydawnictwem beya]
,,Bo po burzy zawsze wychodzi słońce"

。•˙‧。✧ ↳ Moja recenzja

Niedawno skończyłam tą pozycję i wciąż mam co do niej dość mieszane odczucia. Podobała mi się na pewno zdecydowanie bardziej niż część pierwsza, lecz wciąż nie przepadam za stylem pisania autorki.

Jak dla mnie jest tu zbyt wiele powtórzonych po kilka razy kwestii i...

Po skończeniu pierwszego tomu od razu chciałam przeczytać drugi I W KOŃCU PRZECZYTAŁAM.
Osobiście bardzo mi się podoba ta dylogia (moja ulubiona ❤️).
Ale co sądzę o drugiej części piekiełka?
Jest to Książka, w której naprawdę coś się dzieje, toczy się dobra, ciekawa akcja i nie ma nudy podczas czytania.
Jest to również książka, w której opisy nie są „nudne”, a przy wielu książkach mam wrażenie, jakby się na sile tam na sile znajdowały więc dla, to na plus.
Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny wręcz idealny.
Jest tu tyle zwrotów akcji, których się na pewno nie spodziewacie, ta część piekiełka wywołała we mnie tyle emocji.

Po skończeniu pierwszego tomu od razu chciałam przeczytać drugi I W KOŃCU PRZECZYTAŁAM.
Osobiście bardzo mi się podoba ta dylogia (moja ulubiona ❤️).
Ale co sądzę o drugiej części piekiełka?
Jest to Książka, w której naprawdę coś się dzieje, toczy się dobra, ciekawa akcja i nie ma nudy podczas czytania.
Jest to również książka, w której opisy nie są „nudne”, a przy wielu...

[reklama]

W szkole Lord Private High School w Feartown działał idealny, ale nieludzki system. Kiedy Joyce Torres i Cole Hodder postanowili sprzeciwić się instytucji, nieświadomi, że wywołają burzę. Odkryli mroczne tajemnice miasta i stanęli wobec potężnych sił, które chciały ich zniszczyć. Mimo to, zdecydowali się stawić czoła elicie, aby odkryć prawdę o sobie i swoich uczuciach.

Przeczytałam ostatni tom dylogii "All Roads Lead to Hell" i mimo wszystko mam mieszane uczucia co do niej. Nie byłam zbyt nastawiona na to, że ta część będzie lepsza od poprzedniej, ale nadal miałam nadzieję, że mnie zaskoczy.

W tym tomie postać Cole'a przestała mnie tak bardzo irytować, choć nadal nie był on bohaterem, który zyskał moje całkowite uznanie. Mimo to, trzeba przyznać, że relacja między nim a Joyce była niezwykle intrygująca i wciągająca. Ich współpraca była wręcz niezwykła, a czytanie o ich wspólnych planach mających na celu zniszczenie Lord było fascynujące.

Tutaj wydarzyło się zdecydowanie więcej, co stanowiło znaczący atut, ponieważ akcja nieustannie się rozwijała, nie dając ani chwili na nudę. Wprowadzenie dodatkowych wątków, konfliktów i zwrotów akcji sprawiło, że czytanie stało się jeszcze bardziej emocjonujące. Jednakże, mimo wszystkich pozytywnych aspektów, historia ta nie zdołała całkowicie mnie przekonać.

Zakończenie tej książki zmiotło mnie z planszy. Zdziwiłam się, kiedy podczas jednej z rozmów Cole'a i Joyce, nagle zaczęły mi lecieć łzy. To, co przeczytałam, złamało moje serce na kawałki, a następnie po chwili skleiło je w jeszcze bardziej skomplikowany sposób. Emocjonalne napięcie i wewnętrzne konflikty bohaterów wypełniły te chwile tak intensywnie, że nie mogłam się powstrzymać przed reakcją. Było to zakończenie, które wstrząsnęło mną do głębi i pozostawiło trwały ślad w mojej duszy.

[reklama]

W szkole Lord Private High School w Feartown działał idealny, ale nieludzki system. Kiedy Joyce Torres i Cole Hodder postanowili sprzeciwić się instytucji, nieświadomi, że wywołają burzę. Odkryli mroczne tajemnice miasta i stanęli wobec potężnych sił, które chciały ich zniszczyć. Mimo to, zdecydowali się stawić czoła elicie, aby odkryć prawdę o sobie i swoich...

Po zakończeniu pierwszej części nie mogłam się doczekać kiedy przeczytam tą, zakończenie wzbudziło u mnie bardzo dużo emocji, a poznania dalszych losów bohaterów wzbudzało ich jeszcze więcej.
Bardzo polubiłam się ze stylem pisania autorki już przy pierwszej części, ale tutaj było jeszcze lepiej, jak dla mnie drugi tom jest jeszcze lepszy niż pierwszy, autorka zadbała tutaj o wiele szczegółów, bardzo przyjemnie mi się czytało, z każdym rozdziałem byłam ciekawa co autorka przygotowała.

Nawet się nie oglądnęłam a już skończyłam czytać, dzięki temu ze styl pisania jest przyjemny wręcz płyniemy po tej historii.

Z głównymi bohaterami bardzo polubiłam się w poprzedniej części, i tutaj było tak samo. Możemy także poznać lepiej Cola, w pierwszej części nie wiedzieliśmy o nim zbyt wiele, ale zostało to dobrze przedstawione tutaj. Bardzo lubię to jak autorce udało się wykreować bohaterów. Jeżeli chodzi o relacje głównych bohaterów bardzo ją lubię.

Nie zabrakło u mnie oczywiście emocji podczas czytania tej pozycji!

Po zakończeniu pierwszej części nie mogłam się doczekać kiedy przeczytam tą, zakończenie wzbudziło u mnie bardzo dużo emocji, a poznania dalszych losów bohaterów wzbudzało ich jeszcze więcej.
Bardzo polubiłam się ze stylem pisania autorki już przy pierwszej części, ale tutaj było jeszcze lepiej, jak dla mnie drugi tom jest jeszcze lepszy niż pierwszy, autorka zadbała tutaj...

All Roads Lead To Hell #2 - Gabriela Smusz
✩✩✩✩/✩✩✩✩✩
(Wspolpraca z beya)

☼Pierwszy tom nie podobał mi się mi się, ale tylko tyle o tym powiem, bo drugi tom był o WIELE lepszy. Nie tylko pod wzgledem fabuly, ale tez troche styl pisania autorki się poprawił.
☀︎︎Joyce Torres i Cole Holder chodzili do Lord Private High School, czyli do szkoły z CHORYM systemem. Zalozyciele tego liceum byli pewni, że nikt się nie dowie o ***, Ale nasi bohaterowie wiedzieli delikatnie o sekrecikach. I wlasnie dlatego postanowili odkryć co się tam wlasciwie dzieje.
☼Tak jak juz wyzej waspomnialem, pierwszy tom nie dorasta temu drugiemu. W drugim tomie dylogi glowna bohaterka sie bardziej otwiera, bo w pierwszym tomie byla.. no troche tajemnicza. Ale podoba mi się też dlatego że było w nim więcej chemi między bohaterami (a jezeli czytacie moje recenzje to wiecie, ze w wiekszosci czytam tylko romanse). Ich relacja też się bardziej otworzyła. Więcej zaufania ze strony naszych gołąbeczków.
☀︎︎Musze tez wspomciej wiecej o pierwszym tomie, bo o nim malo mowilem na mediach, a raczej nie chce robic osobnej recenzji. W pierwszym tomie wszystko sie zaczyna (wsumie to na logike) ale tez konczy (kto wie ten wie). Taki wasnie motyw bylby idealny, gdyby nie to ze strasznie dluzylo mi sie czytanie tej lektury. Sama relacja między bohaterami pojawia sie w wiekszej ilosci w drugim tomie, wiec od razu widac ze to jest OSTRY slow burn. Wsumie to lubie ten motyw, ale nie az taki ze w drugim tomie sie.. no wiecie co. dlatego daje mu 2/5☆
☼Powrot do drugiego tomu - Teraz troche o stylu pisania. Jest on poprostu idealny. Nic dodac nic ujac. moze i nie czytalo mi sie dobrze poprzednika, ale ten skonczylem az w jeden dzien.
☀︎︎Nikogo to nie zdziwi - PODSUMOWANIE:
plusy - Dobry styl pisania, ciekawsza fabula, widac efekty slow burna
minusy - flop w pierwszym tomie (LOL)
☼Naprawde przykro mi jest że to tylko dylogia. Bo chciałbym więcej usłyszej o Sun i Storm. Mam nadzieje, że powstanie spin off do tych ksiazek.

All Roads Lead To Hell #2 - Gabriela Smusz
✩✩✩✩/✩✩✩✩✩
(Wspolpraca z beya)

☼Pierwszy tom nie podobał mi się mi się, ale tylko tyle o tym powiem, bo drugi tom był o WIELE lepszy. Nie tylko pod wzgledem fabuly, ale tez troche styl pisania autorki się poprawił.
☀︎︎Joyce Torres i Cole Holder chodzili do Lord Private High School, czyli do szkoły z CHORYM systemem. Zalozyciele...

„All Roads Lead To Hell. Powrót do nieba.” to książka, która wciągnęła mnie od pierwszych stron i sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać.

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia. Cały czas się coś działo i nie nudziłam się, ani przez chwilę.

Czytając poznajemy jeszcze lepiej bohaterów i możemy zobaczyć co kryje się pod maskami, które nakładają.

Joyce mimo trudności i niepewności, nie poddaje się i robi wszystko, aby osiągnąć swój wymarzony cel. Bardzo mi się w niej spodobała ta determinacja.

Cole w tej części się bardziej otwiera, możemy się dowiedzieć co czuję i dlaczego postępuje tak, a nie inaczej.

W drugiej części wszystko się wyjaśnia i dostajemy odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania.

Fabuła sprawia, że nie można się oderwać. Cały czas coś się dzieje i jest wiele zwrotów akcji, które totalnie mnie zszokowały.

Całość była jeszcze lepsza od poprzedniej części i naprawdę bardzo polecam sięgnąć po oba tomy, bo naprawdę warto.

„All Roads Lead To Hell. Powrót do nieba.” to książka, która wciągnęła mnie od pierwszych stron i sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać.

Ta część podobała mi się jeszcze bardziej niż poprzednia. Cały czas się coś działo i nie nudziłam się, ani przez chwilę.

Czytając poznajemy jeszcze lepiej bohaterów i możemy zobaczyć co kryje się pod maskami, które...

( współpraca z Wydawnictwem Beya )
3,8⭐️/5⭐️
„All roads lead to hell. Powrót do nieba” to drugi tom dylogii ARLTH. W tej części Cole i Joyce chcą za wszelką cenę ujawnić prawdę o swoim liceum Lord Privat. Jednak nie mają pojęcia, że przy tym rozpętają prawdzie piekło.

Jestem na prawdę bardzo pozytywnie zaskoczona drugim tomem. Moje odczucia po pierwszej części były mieszane, ponieważ moim zdaniem było tam za mało akcji. Dlatego nie spodziewałam się, że tutaj tyle się będzie działo.

W tym tomie znajdziemy zdecydowanie więcej akcji. Po 100 stronie cały czas coś się dzieje. Z każdą kolejną stroną razem z bohaterami odkrywamy kolejne tajemnice Lord.

Uwielbiam w tej książce motyw prywatnej szkoły. Nadaje on całej historii wspaniały i tajemniczy klimat, z którym nigdy wcześniej się nie spotkałam. Uważam, że autorka bardzo dobrze go poprowadziła.

Książka mimo tego, że opiera się głównie na wątku kryminalnym, posiada również wątek romantyczny. Cole i Joyce zaczęli się w końcu przed sobą otwierać, dzięki czemu ich relacja się rozwinęła. Stali się dla siebie ważni, mimo tego, że na początku za sobą nie przepadali.

Dużym plusem tej książki jest jej zakończenie, które wywołało we mnie wiele emocji. Autorka do samego końca trzymała mnie w niepewności. Do ostatniej strony nie wiedziałam, co tak naprawdę się wydarzy.

Podsumowując, uważam, że warto przeczytać tą dylogię dla jej wspaniałego klimatu i motywu tajemnic.

Na koniec dodam jeszcze, że moim zdaniem byłoby lepiej, gdyby z tych dwóch książek powstała jedna, ponieważ niektórzy mogą się zniechęcić do dalszego czytania po pierwszym tomie. A szkoda, bo druga część jest zdecydowanie bardziej wciągająca i ciekawsza.

Ig/tik tok: artystycznie_o_ksiazkach

( współpraca z Wydawnictwem Beya )
3,8⭐️/5⭐️
„All roads lead to hell. Powrót do nieba” to drugi tom dylogii ARLTH. W tej części Cole i Joyce chcą za wszelką cenę ujawnić prawdę o swoim liceum Lord Privat. Jednak nie mają pojęcia, że przy tym rozpętają prawdzie piekło.

Jestem na prawdę bardzo pozytywnie zaskoczona drugim tomem. Moje odczucia po pierwszej części były...

[współpraca reklamowa z wydawnictwem BeYa]

Gdy skończyłam pierwszą część, nie wiedziałam, co sądzić o tej historii. Dlatego pokierowałam się zasadą, żeby nie oceniać książki po pierwszym tomie i dać szansę drugiemu. I powiem wam szczerze, że nie żałuję tego. Drugi tom rozjaśnił mi trochę sytuację, pozwalając na ocenę całej historii.
Zaczynając od głównej bohaterki, Joy. W tym tomie była ona dla mnie ciekawsza. W pierwszym tomie czuć było od niej wiele negatywnych emocji, które przeważały u niej i trochę też mnie wpędzały w taki nastrój. Tutaj widać jej przemianę, zaczęła pokazywać uczucia, zauważać dobre momenty i doceniać tych, których ma wokół siebie (tych dobrych, bo tych złych ma zdecydowanie zbyt dużo). Bardziej przypadła mi do gustu w tej części niż poprzedniej. Jestem z niej dumna, że zdecydowała się zawalczyć o siebie. Ogólnie jest postać jest niezwykle ciekawa w obu tomach. W pierwszym jest specyficzną postacią, ale drugi tom pozwala zrozumieć ją i to jak życie wpłynęło na nią.
Cole Hodder. Przepraszam wszystkich jego fanów, ale nie znalazłam w nim „tego czegoś”. Gdy czytałam o nim, nie miałam tego „wow”. Możliwe, że skupiając się na akcji, nie zwracałam uwagi na niego tak bardzo, żeby wyłapać to. Oczywiście, miał swoje momenty, które były super i to muszę przyznać, ale nie jest on moim nowych „książkowym mężem”. I w pierwszym, i w drugim tomie jego postać jest tajemnicza, co jest w sumie ciekawe, ale nie jestem pewna, czy ta ciekawość została u mnie zaspokojona.
Relację głównych bohaterów trudno mi ocenić. W pierwszej części nie mogłam znaleźć tego momentu, gdy między nimi pojawiło się „to coś” i ten fakt trochę zaburzył mi wizję tego, co ich łączy. Gdyby nie to, oceniam ją pozytywnie - każde z nich było zagubione, a gdy spotkali się okazało się, że codzienność nie musi być tak zła. Potrzebowali siebie nawzajem i odnaleźli się w samym środku piekła.
Fabuła - 3 razy na tak. Od samego początku wiedziałam, że miała ona potencjał i został on wykorzystany w 100%. Jako zagorzała fanka motywu prywatnego liceum muszę przyznać, że jestem zakochana w tym, jak został on przedstawiony. Czytając, czułam się zahipnotyzowana całą historią, tajemnicami, a napięcie wytworzone przez autorkę jest elektryzujące. Fabuła jest największym plusem tej książki i sama w sobie zapadnie mi w pamięć, ponieważ nie czytałam jeszcze tego motywu przestawionego w taki sposób.
Styl autorki w tym tomie przypadł mi bardziej do gustu niż w pierwszym. Nie wiem czy zmienił się może trochę, czy może po prostu się do niego przyzwyczaiłam.
Co do zakończenia - w sumie nie wiem co myśleć o nim. Czytając ostatnie 50 stron czułam mętlik, ponieważ nie wiedziałam co jeszcze wymyśli autorka. Nieprzewidywalne i zaskakujące - tak bym je opisała.
„All roads lead to hell” oceniam raczej pozytywnie - fabuła i jej zarys jest naprawdę dobry, wykonanie oddaje to wszystko. Co do bohaterów, wydaje mi się, że każdy uzna ich według własnego zdania. Nie żałuję, że sięgnęłam po nią, bawiłam się przy niej dobrze, ale jeśli miałabym doradzić Wam, jeśli zastanawiacie się nad sięgnięciem po nią - kupcie od razu dwie części, ponieważ obie są strasznie krótkie, a przeczytanie tego za jednym zamachem sprawi Wam więcej przyjemności.
Jeśli lubicie książki z motywem prywatnych szkół, tajemnic, małego miasteczka to spróbujcie tej historii! Tak jak mówię, pomimo moich jakiś małych uwag, ogólnie historia jest ciekawa i wciągająca, a te rzeczy, o których wspomniałam, nie dla wszystkich mogą mieć znaczenie, dlatego nie skreślam tej pozycji, a zachęcam do wyrobienia własnej opinii!

[współpraca reklamowa z wydawnictwem BeYa]

Gdy skończyłam pierwszą część, nie wiedziałam, co sądzić o tej historii. Dlatego pokierowałam się zasadą, żeby nie oceniać książki po pierwszym tomie i dać szansę drugiemu. I powiem wam szczerze, że nie żałuję tego. Drugi tom rozjaśnił mi trochę sytuację, pozwalając na ocenę całej historii.
Zaczynając od głównej bohaterki, Joy. W...