www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Pozytywka.

Pojęcie strachu było tak obezwładniające, że zastanawiała się, czy na pewno chce się z nim skonfrontować, jednak jej dłoń mimowolnie powędrowała na lodowatą narzutę. Jeden najmniejszy ruch sprawił, że ta spadła, a jej oczom ukazała się porcelanowa pozytywka. Nie byłoby w niej nic dziwnego, ot zwykła zabawka, gdyby nie fakt, że figurka przymocowana do niej wyglądała niemal identycznie jak ona sama. Było w niej coś niepokojącego, jej oczy iskrzyły się jasnym płomieniem, natomiast ona sama obracała się odwrotnie do kierunku zegara, jednocześnie wydając przy tym okropne dźwięki, których nie dało się słuchać. Po dłuższej chwili jednak zrozumiała, że ta na pozór zwyczajna ozdoba chce jej coś przekazać. Zaczynała rozumieć, o co chodzi, gdy nagle wszedł on…

2 sierpnia, nakładem Wydawnictwa NowoCzesne ukazał się przerażający, opowiadający o sekretach horror. Jego tytuł to “Elena. Niechciane dziecię”, autorem jest S.J. Grochal.

Wydawnictwo NowoCzesne swoją siedzibę posiada w Poznaniu. Kierują się stwierdzeniem „mniej oznacza lepiej” - mniej wydanych pozycji, oznacza szersze pole promocji oraz reklamy dla każdej twórczości po etapie selekcji. Oznacza to też wyższą jakością edytorską.

Pewnego dnia, jedenastoletnia Lena znajduje na strychu nieco ekscentrycznej babci starą pozytywkę. Nie wie jednak jeszcze, że ukazana przez zabawkę tragedia Eleny wywróci jej świat do góry nogami.

Od tamtego momentu Lenę nękają demony przeszłości. Mroczne siły nieustępliwie próbują przejąć nad nią kontrolę. Aby uwolnić się od Eleny, Lena musi zmierzyć się najpierw z własnym strachem, zaufać tym, którym nie odważyłaby się nigdy. Czy uda jej się przezwyciężyć lęk i ocalić swoje życie?

“Elena. Niechciane dziecię” S.J. Grochala, to mroczna powieść, której motywem przewodnim są sekrety. Tajemnice, które są w stanie wywrócić dotychczasowe życie do góry nogami, zmienić je w piekło.

Historia jest nad wyraz ciekawa, jednak początkowo fabuła nieco dłuży się. Dzieje się tak, ponieważ autor stawia na bardzo dokładne opisy otoczenia oraz wszystkiego, co główna bohaterka spotyka na swojej drodze. W konsekwencji czego, na samym początku lektura może wydawać się nieco nużąca, jednak im dalej tym zdecydowanie lepiej.

Z czasem znużenie zastępuje ciekawość, bo już w dalszych (ale nie za dalekich) rozdziałach zaczyna się dziać i to całkiem sporo. Napięcie nie schodzi nawet na sekundę, a wręcz wznosi się ku wyżynom, a każdy wie, że dobry horror powinien trzymać w napięciu i sprawiać, że czytelnik czuje obezwładniający niepokój. Robi się coraz bardziej ciekawie, jednak…

Jednak nieco za mało strasznie. Myślałam, że będę się tak na serio bać, a otrzymałam bardzo lekką powieść, którą śmiało można czytać wieczorem, czy w nocy.

Napisana została lekkim piórem, bez trudnej terminologii. Fabuła jest prosta, jednowątkowa, przedstawiona w sposób spójny i logiczny. Ma tak zwane “ręce i nogi”. Niczego jej praktycznie nie brakuje. No poza grozą…

Postaciami są ludzie i istoty nierealne. Dlatego też w powieści każdy znajdzie coś dla siebie - jeśli preferujesz realność, to odnajdziesz się w tej literaturze grozy, jeśli jednak masz dość codzienności, to też nic straconego, ponieważ czytając “Elenę. Niechciane dziecię” poznasz także inność. Każdy z bohaterów został bardzo dobrze nakreślony pod aspektem psychicznym, jak i fizycznym. Bez dwóch zdań, po głębszym zapoznaniu nie ma z nimi nudy.

Podsumowując: “Elena. Niechciane dziecię” autorstwa S.J. Grochala, to bardzo lekka literatura grozy, w której napięcie budowane jest stopniowo. Dominuje świat realny, w którym pojawiają się mieszane postacie - te nierealne i te z krwi i kości. Książka została poprowadzona w narracji trzecioosobowej, napisana lekkim, chwytliwym piórem. Sama w sobie lektura wciąga, ale dopiero od dalszych rozdziałów, potem ciężko od niej się oderwać. Polecam, można przeczytać.

www.tinarecenzuje.pl
www.facebook.com/tinarecenzuje
www.instagram.com/tinarecenzuje

Pozytywka.

Pojęcie strachu było tak obezwładniające, że zastanawiała się, czy na pewno chce się z nim skonfrontować, jednak jej dłoń mimowolnie powędrowała na lodowatą narzutę. Jeden najmniejszy ruch sprawił, że ta spadła, a jej oczom ukazała się porcelanowa pozytywka. Nie byłoby w niej...

Książkę przeczytałem za drugim razem. Pierwsze podejście nie było dla mnie wystarczająco pociągające. Około rozdziału trzeciego zdecydowałem się zacząć od początku. Problem tkwi w tym, iż osobiście nie czytam literatury tego pokroju. Pomimo tego powieść spełniła swoje zadanie i wciągnęła mnie, pobudzając moją wyobraźnię i popychając mnie do głębszych refleksji. Bogaty język, nieoczywiste rozwiązania fabularne, symbolika oraz kompletnie zaskakujący finał to tylko nieliczne z pozytywnych aspektów powyższego dzieła. Uwzględniając, iż jest to debiut autora, skłaniam się ku mocnej 9, bez taryfy ulgowej dla mnie byłaby 8 ;)

Książkę przeczytałem za drugim razem. Pierwsze podejście nie było dla mnie wystarczająco pociągające. Około rozdziału trzeciego zdecydowałem się zacząć od początku. Problem tkwi w tym, iż osobiście nie czytam literatury tego pokroju. Pomimo tego powieść spełniła swoje zadanie i wciągnęła mnie, pobudzając moją wyobraźnię i popychając mnie do głębszych refleksji. Bogaty...

Serdecznie polecam ta pozycje, trzyma w napięciu do samego końca

Serdecznie polecam ta pozycje, trzyma w napięciu do samego końca

Książka "Elena. Niechciane dziecię" stanowi ciekawą historię z gatunku grozy, opowiedzianą z perspektywy małej dziewczynki. Wyraźna w tekście jest chęć autora do pisania oraz zabawy formą, przez co opowiadanie nie jest tak oczywiste jak się z początku wydaje i samo w sobie stanowi pewnego rodzaju zagadkę. Pomimo niekiedy nieco niezgrabnych wyborów stylistycznych książkę czyta się bardzo przyjemnie. Debiut Szymona Grochala niewątpliwie można uznać za udany.

Książka "Elena. Niechciane dziecię" stanowi ciekawą historię z gatunku grozy, opowiedzianą z perspektywy małej dziewczynki. Wyraźna w tekście jest chęć autora do pisania oraz zabawy formą, przez co opowiadanie nie jest tak oczywiste jak się z początku wydaje i samo w sobie stanowi pewnego rodzaju zagadkę. Pomimo niekiedy nieco niezgrabnych wyborów stylistycznych książkę...

Wciągająca i intrygująca lektura. Ciekawe sylwetki bohaterów. Wraz z rozwijającą się akcją coraz trudniej oderwać się od czytania. Kolejne rozdziały dostarczają nowych dawek emocji. Fabuła na tyle mnie zaciekawiła, że oczekiwałam finału na miarę wisienki na torcie. Jednak zakończenie pozostawia mały niedosyt.

Wciągająca i intrygująca lektura. Ciekawe sylwetki bohaterów. Wraz z rozwijającą się akcją coraz trudniej oderwać się od czytania. Kolejne rozdziały dostarczają nowych dawek emocji. Fabuła na tyle mnie zaciekawiła, że oczekiwałam finału na miarę wisienki na torcie. Jednak zakończenie pozostawia mały niedosyt.

Bardzo ciekawa książka napisana przez debiutanta. Wyczuwam wielką karierę!

Bardzo ciekawa książka napisana przez debiutanta. Wyczuwam wielką karierę!

Ciekawy tytuł, dobrze widzieć rozwój polskiego horroru.

Ciekawy tytuł, dobrze widzieć rozwój polskiego horroru.

Obie główne postacie są świetne napisane i skontrastowane, Elena jako ucielesnienie zła, ale i tragedii a Lena jako ta dobra, jednak nie do końca. Jestem zafascynowana konceptem powieści i bardzo podoba mi się styl pisania, chociaż zgadzam się z przedmówcami, że książka mogłaby być nieco dłuższa

Obie główne postacie są świetne napisane i skontrastowane, Elena jako ucielesnienie zła, ale i tragedii a Lena jako ta dobra, jednak nie do końca. Jestem zafascynowana konceptem powieści i bardzo podoba mi się styl pisania, chociaż zgadzam się z przedmówcami, że książka mogłaby być nieco dłuższa

To jest zdecydowanie dobre. Realistyczne opisy pozwalają zobaczyć oczyma wyobraźni sceny dość paskudne, by książka nie stanowiła dobrej lektury do przekąski. Lekkie pióro autora, sprawia że czyta się jednym tchem. Jednym słowem mamy wszystko to, czego można oczekiwać od klasycznego horroru.

To jest zdecydowanie dobre. Realistyczne opisy pozwalają zobaczyć oczyma wyobraźni sceny dość paskudne, by książka nie stanowiła dobrej lektury do przekąski. Lekkie pióro autora, sprawia że czyta się jednym tchem. Jednym słowem mamy wszystko to, czego można oczekiwać od klasycznego horroru.

Ciekawa, wciagajaca i trzymajaca w napieciu opowiesc. Mam nadzieje, ze zobaczymy jeszcze wiecej ksiazek tego autora na polkach ksiegarni.

Ciekawa, wciagajaca i trzymajaca w napieciu opowiesc. Mam nadzieje, ze zobaczymy jeszcze wiecej ksiazek tego autora na polkach ksiegarni.