Książka mieszająca z sobą wątki kryminalne ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Występuje tu pojęcie walki dobra ze złem. Możemy także zaobserwować okoliczności, mające swoje źródła w wychowaniu rodzinnym, które kształtują człowieka, naznaczają go na resztę życia oraz doprowadzają często do skrzywienia własnej psychiki. Ciężkie przeżycia wpływają na każdą osobę, niektórzy, jak główna bohaterka próbują walczyć o lepszą przyszłość, choć często mają trudności z pełnym zaufaniem, wiarą w drugiego człowieka, a inni jak główny bohater nie potrafią poradzić sobie w życiu, zatracając się w urojeniach oraz przemocy.

Książka mieszająca z sobą wątki kryminalne ze zjawiskami nadprzyrodzonymi. Występuje tu pojęcie walki dobra ze złem. Możemy także zaobserwować okoliczności, mające swoje źródła w wychowaniu rodzinnym, które kształtują człowieka, naznaczają go na resztę życia oraz doprowadzają często do skrzywienia własnej psychiki. Ciężkie przeżycia wpływają na każdą osobę, niektórzy, jak...

Koontz raz mnie zachwyca, a raz odrzuca swoimi książkami. Tu pomysł na fabułę był bardzo intrygujący. W rękach innego pisarza wiem, że książka mogłaby stać się moim ulubieńcem, bo koncept był naprawdę oryginalny i czegoś takiego jeszcze nie czytałam. Niestety stylistycznie to był jakiś dramat. Długie opisy, drętwe dialogi oraz infantylny wątek romantyczny, którego w pewnym momencie jest zdecydowanie za dużo. Całość brzmiała jak nocne marzenia nastoletniego chłopca, a nie historia, która wyszła spod pióra dorosłego mężczyzny. Najpierw autor skupia się na naiwnym romansie, idealizując bohaterów, by zaraz szafować niepotrzebną brutalnością antagonisty. Nie, nie i jeszcze raz nie.

Koontz raz mnie zachwyca, a raz odrzuca swoimi książkami. Tu pomysł na fabułę był bardzo intrygujący. W rękach innego pisarza wiem, że książka mogłaby stać się moim ulubieńcem, bo koncept był naprawdę oryginalny i czegoś takiego jeszcze nie czytałam. Niestety stylistycznie to był jakiś dramat. Długie opisy, drętwe dialogi oraz infantylny wątek romantyczny, którego w pewnym...

Czytałem w dzieciństwie, niedawno odświeżyłem. Ta książka to prawdziwa petarda! Niepokojąca, mroczna, zaskakująca, wszystko tutaj gra. Jako dzieciak mega się bałem na tej książce, teraz już nie tak łatwo mnie przestraszyć, ale Koontz to jest prawdziwy mistrz.

Czytałem w dzieciństwie, niedawno odświeżyłem. Ta książka to prawdziwa petarda! Niepokojąca, mroczna, zaskakująca, wszystko tutaj gra. Jako dzieciak mega się bałem na tej książce, teraz już nie tak łatwo mnie przestraszyć, ale Koontz to jest prawdziwy mistrz.

Młody, nieznany pisarz w 1980 roku wydaje książkę „Szepty”. Od razu widać, że to stara książka. Jakiś agent zwraca się tak do swojej pracodawczyni per mała i kotku. Obawiam się, że tego kotka i małą w tych czasach by połknął. Protekcjonalny gość. Taka uwaga na marginesie. „Szepty” to klasycznie zbudowana historia wg Koontza. Tylko psa brakuje. Dobro nękane przez zło. Wyników tej walki nie obstawiamy, bo wiadomo jak to się wszystko skończy pomimo zawirowań po drodze. W treści spory przekrój społeczny opisanych osób. Od meksykańskiego emigranta, poprzez znane scenarzystki, emerytowane prostytutki po kobiety żyjące marzeniami, będące na skraju przepaści czytaj załamania. Trochę gadania przy tym o problemach cywilizacyjnych, emigracyjnych i społecznych. Rozmowy o życiu. Te ostatnie to przesada, bo są to z reguły mowy motywacyjne a to nudy są okrutne. Zbędnym elementem , moim zdaniem, jest element nadprzyrodzony. Tutaj jest za gęsto. Autor przesadził. Okultyzm. Ezoteryka. Dużo cierpienia. Smutna historia i romans ognisty. Przeredagowałabym tę książkę pozbywając się paru elementów dzięki czemu zrobiłaby się lżejsza przez co łatwiejsza w odbiorze. W takiej formie nie porywa. Wolę tego autora starszego i bardziej doświadczonego. Z wiekiem jego ręka pisarza stała się lżejsza.

Młody, nieznany pisarz w 1980 roku wydaje książkę „Szepty”. Od razu widać, że to stara książka. Jakiś agent zwraca się tak do swojej pracodawczyni per mała i kotku. Obawiam się, że tego kotka i małą w tych czasach by połknął. Protekcjonalny gość. Taka uwaga na marginesie. „Szepty” to klasycznie zbudowana historia wg Koontza. Tylko psa brakuje. Dobro nękane przez zło....

Mocne strony: Intrygujący thriller, świetnie zbudowane napięcie, nieprzewidywalne zakończenie.
Słabe strony: Nieco przerysowane elementy nadprzyrodzone, które mogą zniechęcić niektórych czytelników.
Dla fanów thrillerów z elementami horroru

Mocne strony: Intrygujący thriller, świetnie zbudowane napięcie, nieprzewidywalne zakończenie.
Słabe strony: Nieco przerysowane elementy nadprzyrodzone, które mogą zniechęcić niektórych czytelników.
Dla fanów thrillerów z elementami horroru

Po Koontzu spodziewałam się znacznie LEPSZEJ TREŚCI, tym czasem otrzymałam mierną historyjkę o jakiejś Hilary, przeplataną scenami erotycznymi rodem z 50 twarzy Graya.... a na koniec jakąś głupotę w której główna zagrożona angażuje się w poszukiwania swojego kata w jego własnym domu bez żadnej ochrony ze strony stróżów prawa.....
Booku! chroń mnie przed takimi książkami!

Po Koontzu spodziewałam się znacznie LEPSZEJ TREŚCI, tym czasem otrzymałam mierną historyjkę o jakiejś Hilary, przeplataną scenami erotycznymi rodem z 50 twarzy Graya.... a na koniec jakąś głupotę w której główna zagrożona angażuje się w poszukiwania swojego kata w jego własnym domu bez żadnej ochrony ze strony stróżów prawa.....
Booku! chroń mnie przed takimi książkami!

Ciemno, mroczno, straszno...

Dla mnie ok.

Ciemno, mroczno, straszno...

Dla mnie ok.

Chciałam przeczytać coś Koontza, z ciekawości, bo nie czytałam żadnej jego książki, ale widzę, że to nie dla mnie.

Mnie już dziś nie cieszy powrót do sztampowych historii z lat 80-tych. Książka jest schematyczna, tendencyjna i strasznie rozwleczona.

Nie podobała mi się wcale i ostatecznie ją przekartkowałam, bo nie miałam siły skończyć.

Chciałam przeczytać coś Koontza, z ciekawości, bo nie czytałam żadnej jego książki, ale widzę, że to nie dla mnie.

Mnie już dziś nie cieszy powrót do sztampowych historii z lat 80-tych. Książka jest schematyczna, tendencyjna i strasznie rozwleczona.

Nie podobała mi się wcale i ostatecznie ją przekartkowałam, bo nie miałam siły skończyć.

Jeżeli kogoś interesuje ewolucja talentu Koontza, to musi po tę książkę sięgnąć. Widać tu wyraźnie otwieranie drzwi do różnych pokojów przyszłej twórczości, wszak to jedna z jego pierwszych powieści. Co nie znaczy też, że jest kiepska (6/10).

Jeżeli kogoś interesuje ewolucja talentu Koontza, to musi po tę książkę sięgnąć. Widać tu wyraźnie otwieranie drzwi do różnych pokojów przyszłej twórczości, wszak to jedna z jego pierwszych powieści. Co nie znaczy też, że jest kiepska (6/10).

Gdyby faktycznie wyciąć fragmenty z
podawaniem sobie wzajemnie, to byłoby nieźle. Mocny thriller. Hillary i Tony mi nie podeszli. Ale wątek Bruno, Katherine napisany wspaniale, za to gwiazdka więcej. (7.5)

Gdyby faktycznie wyciąć fragmenty z
podawaniem sobie wzajemnie, to byłoby nieźle. Mocny thriller. Hillary i Tony mi nie podeszli. Ale wątek Bruno, Katherine napisany wspaniale, za to gwiazdka więcej. (7.5)