Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Nadzieja" ponoć bez niej nie ma człowieka. Codziennie spotykamy się z sytuacjami, które tworzą w nas nadzieję. Uczucie to jest bardzo silne, dlatego nie bez powodu mówi się, że nadzieja umiera ostatnia. Każdy z nas trzyma w sobie nadzieję, bo to dzięki niej stawiamy kolejne kroki. Pani Katarzyna Pylak kolejny raz funduje nam podróż do Wierzchowisk do starego Hotelu który skrywa mnóstwo tajemnic. "Myśl zawsze o sobie jak najlepiej, choćbyś miał być jedyną istotą na świecie, która o Tobie myśli dobrze". W miarę upływu czasu Konstancja coraz bardziej przywiązuje się do Wierzchowisk i miejscowych ludzi. Zżyła się z nimi i nawet nawiązała przyjaźnie. "Trzeba żyć tutaj, teraz, i ruszyć do przodu. Nie oglądając się za siebie". Za to Peleryniarz nadal nie odpuszcza, czuje się bezkarny. Konstancja momentami ma serdecznie dość. Najchętniej sprzedałaby Hotel i wróciła do swojej rodzinnej miejscowości. W pewnym momencie dzięki misternie uknutej intrydze Kostka zostaje oskarżona o popełnienie zbrodni przypisywanych Peleryniarzowi. Trafia nawet do aresztu. Wygląda na to ,że zarówno na Wierzchowiska jak i na Hotel została rzucona klątwa. Pytanie kto może odwrócić bieg wydarzeń? Dochodzi do bliskiego spotkania Konstancji z Peleryniarzem. Jaki będzie finał tego ataku? Czy Konstancja zdemaskuje mordercę? "Stary Hotel. Nadzieja" to już trzecia książka pani Katarzyny Pylak którą miałam okazję przeczytać i zrecenzować. Uwierzcie mi ,że wcale nie tak łatwo pisać recenzję jako pierwsza czytelniczka. Książki pani Kasi to swoista uczta czytelnicza. Tutaj trzeba się delektować każdym przeczytanym słowem. Zdecydowanie te książki zbyt szybko się kończą i nie wiadomo kiedy nastąpi ciąg dalszy... Jest tajemniczo,zagadkowo i interesująco. Język jakim posługuje się autorka jest piękny. Polecam! Czekam na kolejne części i rozwiązanie zagadek.