Świetna seria. Mamy tu śledztwo CBŚ, wojsko i ich sprawki, prywatną grupę najemników, korporację i rząd: wszyscy uwikłani w różne afery , które są ze sobą powiązane. Do tego porwanie głównej bohaterki i poszukiwania jej męża. Dzieje się bardzo dużo. Na końcu wyjaśnienie wszystkich sytuacji w które uwikłali się bohaterowie.

Świetna seria. Mamy tu śledztwo CBŚ, wojsko i ich sprawki, prywatną grupę najemników, korporację i rząd: wszyscy uwikłani w różne afery , które są ze sobą powiązane. Do tego porwanie głównej bohaterki i poszukiwania jej męża. Dzieje się bardzo dużo. Na końcu wyjaśnienie wszystkich sytuacji w które uwikłali się bohaterowie.

Nie mogę wyjść z zachwytu. Mało który autor tworzy coraz to lepszą część. Historia ta jest wprost uzelazniajaca. Wszystko w tej książce ulega stałe komplikacjom. Teraz uzyskamy pełny obraz całej historii. Zakończenie bardzo przyjemne aż pojawił się u mnie uśmiech.

Nie mogę wyjść z zachwytu. Mało który autor tworzy coraz to lepszą część. Historia ta jest wprost uzelazniajaca. Wszystko w tej książce ulega stałe komplikacjom. Teraz uzyskamy pełny obraz całej historii. Zakończenie bardzo przyjemne aż pojawił się u mnie uśmiech.

Zachwycona i wciągnięta w wir wydarzeń i manipulacji z chęcią zaczęłam czytać trzecią część. I już od początku zaskoczenie, ale jak to ? Dalej ten sam wątek, bo w poprzedniej części były wmawiane nam kłamstwa. Nie , tak się nie robi. Mimo przyjemnego i lekkiego stylu pisania nudziłam się. Dalej wyjaśniamy porwanie Malinki. No ileż można. Co za dużo to nie zdrowo. Mimo kilku ciekawych doniesień, nic. Wszech ogarniająca głupota, niewiedza ludzi. Tylko Justynka wszystko wie, jest lepsza od premiera, ba jest najlepsza. Toż to szycha nie do pokonania. Na dodatek zakończenie happy endem, takie słodkie i takie nijakie.

Zachwycona i wciągnięta w wir wydarzeń i manipulacji z chęcią zaczęłam czytać trzecią część. I już od początku zaskoczenie, ale jak to ? Dalej ten sam wątek, bo w poprzedniej części były wmawiane nam kłamstwa. Nie , tak się nie robi. Mimo przyjemnego i lekkiego stylu pisania nudziłam się. Dalej wyjaśniamy porwanie Malinki. No ileż można. Co za dużo to nie zdrowo. Mimo kilku...

Nie przepadam za opowieściami, które się toczą i toczą, ten sam wątek wreszcie się wyjaśnił. To jest 3 część czyli długo jak na wyjaśnienie jednej sprawy, choć historia wymyślona jest niezła świetnie przebiega, wciąga ale nie do tego stopnia, by się chciało sięgnąć, aż po trzy książki. Przeczytałam tylko dlatego że wypożyczyłam trzy części razem.

Nie przepadam za opowieściami, które się toczą i toczą, ten sam wątek wreszcie się wyjaśnił. To jest 3 część czyli długo jak na wyjaśnienie jednej sprawy, choć historia wymyślona jest niezła świetnie przebiega, wciąga ale nie do tego stopnia, by się chciało sięgnąć, aż po trzy książki. Przeczytałam tylko dlatego że wypożyczyłam trzy części razem.

„(…) myślała, że jej historię można napisać od nowa. Nie byłaby to opowieść o Justynie, którą ktoś porwie, ale o Justynie przebranej w strój wiceprezesa, znów skrywającej wielkie tajemnice” - fragment książki.

Tytułem „Wyzwolona”, który ukazał się z końcem 2016 roku nakładem Wydawnictwa Replika, kończę niezapomnianą przygodę z serią „Porwana” autorstwa Róży Lewanowicz. Ostatni tom trylogii jest doskonałą klamrą wydarzeń przedstawionych we wcześniejszych częściach, przynosząc niezbędne wyjaśnienia, ale i pozostawiając pewien żal, że nadszedł czas rozstania z nietuzinkowymi bohaterami.

Justyna i Łukasz Meyerowie, których zdążyliśmy już dość dobrze poznać i którym należałoby życzyć, aby żyli długo i szczęśliwie, nadal nie mogą zaznać spokoju. Czeka ich ostateczne starcie z inicjatorami porwania Justyny, której afgańsko-wojskowe działania sprzed lat mają mieć związek z wiszącym nad nią zagrożeniem, od którego nie może uwolnić się ani w Afganistanie ani w Warszawie. Justyna postanawia jednak zerwać z niebezpiecznym trybem pracy najemnika, realizującego supertajne zadania bojowe na zlecenie londyńskiej „firmy”, ponieważ chce zadbać o mającą się niedługo powiększyć rodzinę. Justyna schodzi więc z linii ognia, ale nie z linii frontu, przebiegającego tym razem nie wśród opanowanych przez Talibów wzgórz, lecz pomiędzy agenturami obcych wywiadów, głowami państw, wysoko postawionymi wojskowymi oraz mafią. Justyna po raz kolejny wykazuje się umiejętnością operowania informacjami, logicznego wnioskowania i planowania dalszych działań w taki sposób, aby zabezpieczyć tyły nie tylko sobie i mężowi, ale również członkom jej grupy komandosów, zmuszonych do natychmiastowej ewakuacji z Afganistanu. Wykorzystując swoje kontakty oraz wsparcie ze strony premiera RP, zostaje członkiem zarządu spółki, dla której wcześniej przygotowywała analizy. Co ważniejsze, punkt po punkcie realizuje plan unieszkodliwienia zleceniodawcy swojego porwania.

Róża Lewanowicz stworzyła niesamowicie sugestywną historię, która pochłania czytelnika bez reszty, przenosząc go w świat polityków finansujących prywatne wojska, sił specjalnych o międzynarodowym zasięgu działania, jak również żądnych zemsty oficerów i generałów, których niechlubne czy nawet przestępcze działania podważają przekonanie, że państwo dba o tych, którzy z narażeniem życia służą ojczyźnie.

Ostatecznie okazuje się, że wszystkie przeszkody i zagrożenia, które spadły na Meyerów są wynikiem osobistych porachunków, urażonych ambicji i niezaleczonych ran, zapomnianych przez świat, ale nieustająco jątrzących się w umysłach zaangażowanych w zakrojone na szeroką skalę poczynania szpiegowskie i militarne.

Jednym słowem: majstersztyk!

Wartka akcja, sensacja wysokiej próby, wyraziści bohaterowie, doskonale obroniona wielowątkowość, humor – oto znaki rozpoznawcze autorki trylogii „Porwana”, które mam nadzieję jeszcze będzie mi dane podziwiać nie raz w jej dalszej karierze literackiej. Polecam Wam serdecznie przygodę z Meyerami.

„(…) myślała, że jej historię można napisać od nowa. Nie byłaby to opowieść o Justynie, którą ktoś porwie, ale o Justynie przebranej w strój wiceprezesa, znów skrywającej wielkie tajemnice” - fragment książki.

Tytułem „Wyzwolona”, który ukazał się z końcem 2016 roku nakładem Wydawnictwa Replika, kończę niezapomnianą przygodę z serią „Porwana” autorstwa Róży Lewanowicz....

Miałam spory problem z pisaniem o tej książce, gdyż wszystkie nasuwające się na myśl określenia zużyłam przy próbie przybliżenia Wam poprzednich części. Poza tym wszystkie wydały mi się zbyt blade, niedostatecznie adekwatne, tylko w części oddające cały ogrom emocji odczuwanych w trakcie czytania tej książki. Poprzednie części cyklu oceniłam jako świetne, więc o „Wyzwolonej” mogę napisać tylko jedno – jest doskonała!

Cała opinia tutaj: https://ksiazkolubna.blogspot.com/2017/02/zima-z-replika-czyli-wyzwolona-rozy.html

Miałam spory problem z pisaniem o tej książce, gdyż wszystkie nasuwające się na myśl określenia zużyłam przy próbie przybliżenia Wam poprzednich części. Poza tym wszystkie wydały mi się zbyt blade, niedostatecznie adekwatne, tylko w części oddające cały ogrom emocji odczuwanych w trakcie czytania tej książki. Poprzednie części cyklu oceniłam jako świetne, więc o...

Opowieść, którą snuje Róża to całą piersią sensacja, z dużą dozą akcji, która zapewnia czytelnikowi skaczący poziom adrenaliny zależnie od momentu fabuły. Ten cykl o Justynie Meyer to także powieść obyczajowa na bardzo wysokim poziomie, nie wnikająca przesadnie w to kto z kim sypia i dlaczego. Jakby tego było mało, ta trylogia mieści się jeszcze w psychologicznym nurcie literatury. Dlaczego? Mamy przepiękny rozkład psychologiczny żołnierzy, agentów spec-służb, najemników prywatnych i „zwykłych” ludzi, którzy się z nimi wiążą. Śmiem twierdzić, że w „Wyzwolonej” tę część widać najbardziej.

Reasumując, jeśli cenicie książki z dużą dozą akcji, mknącej z rozdziału na rozdział – jesteście w idealnym miejscu. Gdy szukacie prezentu dla maniaka militariów – będzie to naprawdę dobry wybór, którego nie zniechęci nawet okładka! Polecam także wszystkim, którzy szukają mocniejszej literatury, ale bez popadania w skrajności – tutaj znajdziecie też olbrzymie pokłady humoru i wzruszenia.

Całość na zukoteka.blox.pl

Opowieść, którą snuje Róża to całą piersią sensacja, z dużą dozą akcji, która zapewnia czytelnikowi skaczący poziom adrenaliny zależnie od momentu fabuły. Ten cykl o Justynie Meyer to także powieść obyczajowa na bardzo wysokim poziomie, nie wnikająca przesadnie w to kto z kim sypia i dlaczego. Jakby tego było mało, ta trylogia mieści się jeszcze w psychologicznym nurcie...

Poprzednie dwie części oceniłam na 9*. Tu daję 10, i nie dlatego, że ta część jest jeszcze lepsza od poprzednich, ale ogólnie za całość. Dawno z tak wielką przyjemnością nie czytałam całej serii. Znalazłam tu wszystko co lubię: niebanalną historię, dużo dobrego humoru, zagmatwaną intrygę, wartką akcję i fantastycznie wykreowane postacie, nie zabrakło też wzruszeń. Moje zupełnie przypadkowe spotkanie z "Porwaną" okazało się strzałem w dziesiątkę. Z niecierpliwością będę wyglądała nowych tytułów od Róży Lewanowicz.

Poprzednie dwie części oceniłam na 9*. Tu daję 10, i nie dlatego, że ta część jest jeszcze lepsza od poprzednich, ale ogólnie za całość. Dawno z tak wielką przyjemnością nie czytałam całej serii. Znalazłam tu wszystko co lubię: niebanalną historię, dużo dobrego humoru, zagmatwaną intrygę, wartką akcję i fantastycznie wykreowane postacie, nie zabrakło też wzruszeń. Moje...

Jak dla mnie z całej serii ta jakoś taka niedorobiona część 😅 ale mimo wszystko ta seria zostanie ze mną na długo i napewno wrócę do niej jeszcze 🙂 szkoda,że już koniec 😔

Jak dla mnie z całej serii ta jakoś taka niedorobiona część 😅 ale mimo wszystko ta seria zostanie ze mną na długo i napewno wrócę do niej jeszcze 🙂 szkoda,że już koniec 😔

Super !!! chociaż to Super to takie banalne pisane w skrócie, ha, ha. Ale naprawdę polecam tę trylogię.

Super !!! chociaż to Super to takie banalne pisane w skrócie, ha, ha. Ale naprawdę polecam tę trylogię.