Nie odłożysz tej książki dopóki nie przeczytasz jej do końca. Dobrze poprowadzona fabuła stale podtrzymująca napięcie i zaskoczenia aż do ostatniego rozdziału.

Nie odłożysz tej książki dopóki nie przeczytasz jej do końca. Dobrze poprowadzona fabuła stale podtrzymująca napięcie i zaskoczenia aż do ostatniego rozdziału.

Jérôme Loubry stworzył wielowątkową i wielowarstwową opowieść, ale o fabule nie mogę napisać zbyt dużo, by nie zepsuć wam frajdy z lektury. Powiedzmy, że akcja zawiązuje się w chwili, gdy młoda dziennikarka Sandrine zostaje zatrudniona w redakcji prowincjonalnej gazety. Jej pierwszy duży temat prowadzi do lokalnego hodowcy bydła, który zauważa, że ktoś namalował… swastyki na ciele pasących się zwierząt. Niestety pracę nad artykułem przerywa wieść o śmierci babki Sandrine. Bohaterka nigdy nie poznała kobiety, ale teraz rusza na tajemniczą wyspę, by dowiedzieć się czegokolwiek o swojej rodzinie. Na miejscu okazuje się, że wyspę zamieszkuje jedynie kilka starszych osób. Wszyscy ciepło wypowiadają się o babci Sandrine, ale atmosfera jest dziwna, klaustrofobiczna, a wkrótce przerażające wydarzenia zmuszają bohaterkę do ucieczki.

Jeśli pomyśleliście, że streściłam wam całą książkę to śpieszę donieść, że jesteście w błędzie. Poznaliście jedynie początek tej złożonej historii. Jak ulał pasuje do niej nieco wyświechtane stwierdzenie, że nic nie jest takie jak się wydaje. Sama wielokrotnie byłam zaskoczona zwrotami akcji oraz zabiegami sprawiającymi, że raz wydaje się, że Schronienia to horror, a innym razem kryminał lub powieść psychologiczna. Moim zdaniem autor miał ciekawy pomysł na fabułę, wykazał się też sprawnym warsztatem literackim, więc mogę ten tytuł polecić z czystym sumieniem. Jedyny mankament jaki zauważyłam to nieco zbytnia dosłowność w pewnych fragmentach. Loubry czasami nie pozostawia zbyt wiele wyobraźni i niepotrzebnie tłumaczy rozwiązania poszczególnych wątków. Niemniej lekturę uważam za udaną.

Jérôme Loubry stworzył wielowątkową i wielowarstwową opowieść, ale o fabule nie mogę napisać zbyt dużo, by nie zepsuć wam frajdy z lektury. Powiedzmy, że akcja zawiązuje się w chwili, gdy młoda dziennikarka Sandrine zostaje zatrudniona w redakcji prowincjonalnej gazety. Jej pierwszy duży temat prowadzi do lokalnego hodowcy bydła, który zauważa, że ktoś namalował… swastyki...

Bardzo klimatyczna powieść szkatułka, z mnóstwem tajemnic, zwrotów akcji, wciąga aż do ostatniej strony. Niebanalna, ma swój charakter, aż miło przeczytać coś tak odmiennego od kryminałów produkowanych seryjnie na jedno kopyto.

Bardzo klimatyczna powieść szkatułka, z mnóstwem tajemnic, zwrotów akcji, wciąga aż do ostatniej strony. Niebanalna, ma swój charakter, aż miło przeczytać coś tak odmiennego od kryminałów produkowanych seryjnie na jedno kopyto.

Całkiem zaskakujący thriller z elementami ciekawostek psychologicznych. Różne plany rozgrywającej się akcji doskonale budowały napięcie i fabułę, prowadząc czytelnika do nieoczywistego zakończenia, którego przekaz jak dla mnie stał się przyczynkiem do wielu refleksji, polecam

Całkiem zaskakujący thriller z elementami ciekawostek psychologicznych. Różne plany rozgrywającej się akcji doskonale budowały napięcie i fabułę, prowadząc czytelnika do nieoczywistego zakończenia, którego przekaz jak dla mnie stał się przyczynkiem do wielu refleksji, polecam

Wszyscy korzystamy ze schronień naszego umysłu, które pomagają nam przejść przez trudy istnienia.Psychologiczny thriller-kryminał. Książka niebanalna, mroczna, z posępnym klimatem ,pełna niejasności i zawikłań. Do czytania w deszczowe, ciemne dni.

Wszyscy korzystamy ze schronień naszego umysłu, które pomagają nam przejść przez trudy istnienia.Psychologiczny thriller-kryminał. Książka niebanalna, mroczna, z posępnym klimatem ,pełna niejasności i zawikłań. Do czytania w deszczowe, ciemne dni.

„Schronienia” Jerome Loubry’ego to książka reklamowana jako najlepsza francuska powieść kryminalna 2019 roku. W mojej ocenie pierwsza część tego dzieła była najciekawsza. Klimat wyspy i jej mieszkańców oraz wszechobecne tajemnice mocno podziałały na moją wyobraźnię. Dalej fabuła stała się nieco przekombinowana, jednak w ogólnym rozrachunku pomysł na tę historię i jej zakończenie udały się autorowi wyśmienicie.

„Schronienia” Jerome Loubry’ego to książka reklamowana jako najlepsza francuska powieść kryminalna 2019 roku. W mojej ocenie pierwsza część tego dzieła była najciekawsza. Klimat wyspy i jej mieszkańców oraz wszechobecne tajemnice mocno podziałały na moją wyobraźnię. Dalej fabuła stała się nieco przekombinowana, jednak w ogólnym rozrachunku pomysł na tę historię i jej...

Pierwsza część książki bardzo mi się podobała, lubię takie klimaty ale im dalej w las tym więcej drzew. Te przeskoki czasowe sprawiły że nie mogłam się w niektórych wątkach połapać.

Pierwsza część książki bardzo mi się podobała, lubię takie klimaty ale im dalej w las tym więcej drzew. Te przeskoki czasowe sprawiły że nie mogłam się w niektórych wątkach połapać.

Ja,świetnie mi sie czytało tę książkę. Na początku trochę zmieszana byłam, akcja toczyła się abstrakcyjnie.. Ale później zrozumiałam czemu, bieg tejże dość mocno pogalopował i zaskoczył na duży plus. Pisze te opinie z ławki, sąsiad ponurym głosem krzyczy "hej za rzeką". Myślałam że to głos żula ;) ...i jeszcze ta mrówka po nodze która rozprasza. Polecam książkę, zdecydowanie warto. Oryginalna fabuła, dobrze zbudowane postacie. Życzyłbym sobie ekranizacji:)

Ja,świetnie mi sie czytało tę książkę. Na początku trochę zmieszana byłam, akcja toczyła się abstrakcyjnie.. Ale później zrozumiałam czemu, bieg tejże dość mocno pogalopował i zaskoczył na duży plus. Pisze te opinie z ławki, sąsiad ponurym głosem krzyczy "hej za rzeką". Myślałam że to głos żula ;) ...i jeszcze ta mrówka po nodze która rozprasza. Polecam książkę,...

Ksiazka, ktora wymyka sie schematom na temat thrillerow.
Wielowymiarowa, niezuzinkowa, nietypowa. I bardzo dobra!
Historia wciagajaca, tajemnicza. Kiedy czytelnik już mysli,ze rozgryzl fabule, do glosu dochodzi kolejny poziom wtajemniczenia. Ksiazka mocno psychologiczna z ostatecznie bardzo przykrym zakonczeniem... Polecam!

Ksiazka, ktora wymyka sie schematom na temat thrillerow.
Wielowymiarowa, niezuzinkowa, nietypowa. I bardzo dobra!
Historia wciagajaca, tajemnicza. Kiedy czytelnik już mysli,ze rozgryzl fabule, do glosu dochodzi kolejny poziom wtajemniczenia. Ksiazka mocno psychologiczna z ostatecznie bardzo przykrym zakonczeniem... Polecam!

Nieschematyczna. Bardzo inna niż taśmowo ostatnio produkowane thrillery. Dla miłośnika gatunku warto choćby dlatego. Ale i sama w sobie bardzo ciekawa, zapada w pamięć.

Nieschematyczna. Bardzo inna niż taśmowo ostatnio produkowane thrillery. Dla miłośnika gatunku warto choćby dlatego. Ale i sama w sobie bardzo ciekawa, zapada w pamięć.