Mam na imię Jutro

"Mam na imię Jutro" Damian Dibben

Nie spodziewałam się, że ta opowieść aż tak mi się spodoba. Już sama książka, wydana w Serii Butikowej, zachwyciła mnie złoceniami i elegancką obwolutą, a to, co odkryłam na jej kartach, przeszło moje oczekiwania. Dostrzegłam tu głębokie przesłanie o trwałości uczuć i wartości wierności, które są ponadczasowe i uniwersalne.

Ta powieść to coś więcej niż tylko historia nieśmiertelnego psa przemierzającego stulecia w poszukiwaniu swojego pana. Jest ona symbolem nadziei i niesłabnącej wiary w to, co najważniejsze. Przemierzając kolejne wieki, pies Jutro (a ja razem z nim) stawał się świadkiem historycznych wydarzeń i spotykał postacie, które wpłynęły na bieg dziejów. Dzięki temu ta książka też edukuje, bo przypomniała mi o wielu zapomnianych już wydarzeniach zapisanych na kartach historii. Ponadto bardzo bogaty język, pełen emocji i detali pozwolił mi odczuwać na własnej skórze to co działo się wokół.

Jest to też refleksja nad kondycją ludzką, nad naszymi sukcesami, porażkami, a także nad tym, co to znaczy być lojalnym i kochać bezwarunkowo. To powieść o miłości, wierności i poświęceniu, ale także o przemijaniu i nieśmiertelności. Przemierzając kolejne strony, czułam, jakby czas zwalniał, a ja wraz z Jutrem patrzyłam na ten świat, który już przeminął.

Cieszę się, że poznałam tę historię. A polecam ją wszystkim, którzy chcą wyruszyć w niezapomnianą podróż przez wieki, aby na nowo odkryć siłę więzi między człowiekiem a jego najwierniejszym towarzyszem.

"Mam na imię Jutro" Damian Dibben

Nie spodziewałam się, że ta opowieść aż tak mi się spodoba. Już sama książka, wydana w Serii Butikowej, zachwyciła mnie złoceniami i elegancką obwolutą, a to, co odkryłam na jej kartach, przeszło moje oczekiwania. Dostrzegłam tu głębokie przesłanie o trwałości uczuć i wartości wierności, które są ponadczasowe i uniwersalne.

Ta powieść to...

“Ten, kto decyduje się na posiadanie psów, straci ich wiele w swoim życiu. Ja byłem psem, który stracił wielu ludzi”.

Każdy kto posiada pupila wie, jak silna potrafi być więź pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem. Strata ukochanego czworonoga zawsze bywa trudnym przeżyciem, jednak pomyślcie sobie, że to wasz pupil traci w swoim życiu wielu właścicieli.

Taką historię ma nasz czworonożny bohater książki, Jutro. Na przestrzeni wielu lat a nawet wieków przemierza świat w poszukiwaniu swojego pierwszego pana, z którym rozdzielił się w katedrze w Wenecji. Jednak gdy ten przez wiele dni a nawet lat nie wraca, Jutro postanawia ruszyć w podróż aby go odnaleźć.

Opowieść o przywiązaniu, trosce i bezgranicznej miłości jaką Jutro obdarza swojego pierwszego właściciela, a potem każdego kolejnego, z którym decyduje się związać na pewien czas.

“Ten, kto decyduje się na posiadanie psów, straci ich wiele w swoim życiu. Ja byłem psem, który stracił wielu ludzi”.

Każdy kto posiada pupila wie, jak silna potrafi być więź pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem. Strata ukochanego czworonoga zawsze bywa trudnym przeżyciem, jednak pomyślcie sobie, że to wasz pupil traci w swoim życiu wielu właścicieli.

Taką historię ma nasz...

Pomysł był genialny, ale sama historia niestety opowiedziana troche koślawo.

Pomysł był genialny, ale sama historia niestety opowiedziana troche koślawo.

Lektura pozytywnie mnie zaskoczyła. Bardzo ciekawa narracja psa. Na majówkę idealna rozrywka.

Lektura pozytywnie mnie zaskoczyła. Bardzo ciekawa narracja psa. Na majówkę idealna rozrywka.

Spodziewałam się czegoś innego ale to co dostałam nie jest złe bohaterowie wiarygodni i nieprzewidywalni ale uważam że najlepsze sceny były z psimi przyjaciółmi głównego bohatera czego na końcu zabrakło

Spodziewałam się czegoś innego ale to co dostałam nie jest złe bohaterowie wiarygodni i nieprzewidywalni ale uważam że najlepsze sceny były z psimi przyjaciółmi głównego bohatera czego na końcu zabrakło

Ciekawa historia, widziana i opowiedziana oczami psa. O bezgranicznej wierności, oddaniu i nadziei. Wiecznej przyjaźni, która pomaga przetrwać najgorsze. Motyw życia wiecznego jest niewątpliwie czymś magicznym, ale też obnażającym związane z tym cierpienie i samotność.

Ciekawa historia, widziana i opowiedziana oczami psa. O bezgranicznej wierności, oddaniu i nadziei. Wiecznej przyjaźni, która pomaga przetrwać najgorsze. Motyw życia wiecznego jest niewątpliwie czymś magicznym, ale też obnażającym związane z tym cierpienie i samotność.

Pierwsza książka z serii butikowej, która była mi totalnie obojętna. Nudna, nieangażująca, mimo głównego bohatera, którym był pies. Fakty historyczne wymienione jakby z dystansu, oschle, bez wzbudzenia zainteresowania czytelnika.

Pierwsza książka z serii butikowej, która była mi totalnie obojętna. Nudna, nieangażująca, mimo głównego bohatera, którym był pies. Fakty historyczne wymienione jakby z dystansu, oschle, bez wzbudzenia zainteresowania czytelnika.

Nie jest to typ lektury, której nie można odłożyć, ale szybko i w wielką przyjemnością ją przeczytałam.

Nie jest to typ lektury, której nie można odłożyć, ale szybko i w wielką przyjemnością ją przeczytałam.

Świetna książka, wciąga od pierwszej strony. Podoba mi sposób narracji, prowadzonej z perspektywy psa. Ciekawa fabuła, interesujące opisy. Dla mnie momentami lektura mocno wzruszająca.

Świetna książka, wciąga od pierwszej strony. Podoba mi sposób narracji, prowadzonej z perspektywy psa. Ciekawa fabuła, interesujące opisy. Dla mnie momentami lektura mocno wzruszająca.

Co za banalna historia opowiedziana przez psa pseudoitelektualistę snującego wywody filozoficzne od czapy, który na swojej drodze, oczywiście, spotyka sławnych ludzi z historii świata xd

Halo, skoro narratorem jest pies, to powinien mieć psi punkt widzenia. Można się spierać z moim zdaniem, choć jak zawsze należy tu postawić stwierdzenie: "to zależy". Jednakże uczłowieczenie w tym przypadku wypadło bardzo sztucznie.

Jedynym plusem przeczytania tej książki jest fakt, iż mam wiele przykładów do mojej pracy zaliczeniowej z teorii literatury.

Co za banalna historia opowiedziana przez psa pseudoitelektualistę snującego wywody filozoficzne od czapy, który na swojej drodze, oczywiście, spotyka sławnych ludzi z historii świata xd

Halo, skoro narratorem jest pies, to powinien mieć psi punkt widzenia. Można się spierać z moim zdaniem, choć jak zawsze należy tu postawić stwierdzenie: "to zależy". Jednakże...