Ava- uzyskała status umysłowej ameby, która w upalne dni śpi w swetrze.
Jess- psychol, starczy?

Ta bohaterka, to po prostu obraza dla każdej myślącej kobiety. Tylko druga kobieta jest w stanie swojej bohaterce odebrać rozum.

Jest naprawdę ogrom podobnych książek, dużo lepiej napisanych, z dużo lepszymi głównymi bohaterami. Autorka nawet nie ma pomysłów na fabułę pomiędzy jedna sceną łóżkową, a druga.
Nie polecam, wiadomo.

Ava- uzyskała status umysłowej ameby, która w upalne dni śpi w swetrze.
Jess- psychol, starczy?

Ta bohaterka, to po prostu obraza dla każdej myślącej kobiety. Tylko druga kobieta jest w stanie swojej bohaterce odebrać rozum.

Jest naprawdę ogrom podobnych książek, dużo lepiej napisanych, z dużo lepszymi głównymi bohaterami. Autorka nawet nie ma pomysłów na fabułę pomiędzy...

W tej części odrobinę poznajemy głównego bohatera. Jesse dalej jest bohaterem, którego jednocześnie kochasz i chcesz zabić. Tym razem przez większość książki miałam ochotę zabić Warda😠 Jego tajemniczości była fajna w pierwszym tomie, ale w drugim już mnie wkurzała. Miałam wrażenie, że Jeese w ogóle nie chce się otworzyć przed Ava. Wkurzało mnie jego podejście do bohaterki. Niby jest dla niego ważna, a jednak nie traktuje jej poważnie. Jest bardzo zaborczy, chce kontrolować każdy aspekt jej życia, manipuluje wieloma sytuacjami tak by wszystko szło zgodnie z jego planami. Ava w pewnych momentach też mnie irytowała. Brakowało mi w niej stanowczości, jakby zapomniała czym jest asertywność i silna wola. Mówi, że czegoś nie chce, a po paru minutach i tak ulega. Choć pod koniec książki nadrobiła i wytrwała w swoim postanowieniu, co pewnie nie potrwa dłuzej niż do kolejnego tomu🙊

Co do wielkiej tajemnicy Rezydencji. Moje podejrzenia okazały się słuszne 🧐 zdecydowanie czekam na rozwinięcie tego wątku 🥵 Miałam również podejrzenia co do pewnych zachowań Warda, tutaj także się nie myliłam.

Oczywiście Jesse strasznie mnie denerwował, ale niestety ma w sobie coś, co sprawia że i tak jestem na tak. Przez to koniec książki złamał mi trochę serce. Rozwój sytuacji bardzo mnie ciekawi. Kolejny raz mam swoje teorie co do niektórych rzeczy, ale to cierpliwie poczekam. Jestem pewna, że w kolejna część znowu czymś mnie zaskoczy. Oczywiście polecam serię, a przynajmniej jej dwa pierwsze tomy🙊😅

W tej części odrobinę poznajemy głównego bohatera. Jesse dalej jest bohaterem, którego jednocześnie kochasz i chcesz zabić. Tym razem przez większość książki miałam ochotę zabić Warda😠 Jego tajemniczości była fajna w pierwszym tomie, ale w drugim już mnie wkurzała. Miałam wrażenie, że Jeese w ogóle nie chce się otworzyć przed Ava. Wkurzało mnie jego podejście do bohaterki....

Co tu się działo?.....nic.

Co tu się działo?.....nic.

Tak samo słabe, jak 1 część. Doprawdy nie wiem, czemu to czytam. Ale czemu ktoś takie coś pisze - oto pytanie...

Tak samo słabe, jak 1 część. Doprawdy nie wiem, czemu to czytam. Ale czemu ktoś takie coś pisze - oto pytanie...

Przeczytałam całą serię i dopiero podejmuję się opinii. W sumie mogłabym ocenić te prawie 1700 stron jednym słowem, ale postaram się nie ulec tej pokusie.
Przez całą lekturę zastanawiałam się dlaczego to czytam, skoro tu nie ma absolutnie żadnej historii. Największym jej problemem jest zwyczajnie brak fabuły! Ktoś tu napisał, że 80% treści to sceny seksu, ja pójdę dalej twierdząc, że jest tu go 90%. Poszczególne zbliżenia rozpisane są na kilku stronach, po czym na kolejnej para się kłóci o coś absurdalnego, aby następnie ponownie się parzyć 😁 No i jedno mnie zastanawiało: przy drugim spotkaniu ona zgadza się na "pewien rodzaj seksu" przy czym zastanawia się, że przecież dotychczas nigdy się na to z nikim nie zgodziła. Naprawdę? Ale nie to jest najlepsze, tylko to, że przez kolejne tomy ani razu więcej nie ma o tym mowy! Ot, taki jednorazowy strzał 🙈
I na koniec: jak to możliwe, że bohaterka ucieka odkrywając jakim biznesem zajmuje się jej facet, jest zniesmaczona i zbulwersowana, a kiedy potem do siebie wracają w ogóle o tym nie mówi? Przecież to powinna być pierwsza sprawa, o której powinna z nim porozmawiać, nieprawdaż? Skoro tak bardzo sprawa ją poruszyła, to dlaczego potem nie pyta go o to, nie robi wyrzutów, a tylko od czasu do czasu stroi focha, gdy ma tam jechać. 🤷‍♀️
Moim zdaniem historia naprawdę miała potencjał i mogła być ciekawsza od wielu innych tego typu pozycji gdyby nie była tak rozciągnięta. W zupełności wystarczyłaby jednotomówka! Powtarzające się sceny jedynie nużą. Nawet jako forma camasutry jest zbyt nudno.
Pominę sprawę kompletnie spaczonych umysłów bohaterów stworzonych przez autorkę i brak realizmu, bo to kwestia fantazji tejże. Jednak nie mogę przejść obojętnie nad faktem promowania zachowań zwyczajnie złych: chociażby takich, gdzie on wymusza coś na niej seksem, mało tego, wymusza seks na niej, a ona nie reaguje właściwie. Rozumiem pożądanie, rozumiem nawet niepohamowaną chuć, ale nie pojmę roztrojenia jaźni (bo tylko tak mogę nazwać zachowanie bohaterki przed, w trakcie i po seksie: nie zrobię tego, jest niedorzeczny... nie mogę mu się oprzeć, ale potem mu powiem... tak mi zrobił dobrze, że zapomniałam, że się gniewam...).
I tak się zastanawiam nad tą fascynacją tego rodzaju historiami. Czy naprawdę nam kobietom podoba się coś takiego? Wymuszony seks, kontrola pod przykrywką troski, tajemnice, które wychodzą jedna po drugiej? Czy rzeczywiście kobieta przyciśnięta do ściany przez oszałamiającego przystojniaka powinna zachować się jak główna bohaterka? Po jednej wątpliwie udanej rozmowie? Po kilku nieprzyzwoitych smsach?
Zachowań bohatera nawet nie skomentuję, bo żadne doświadczenia życiowe nie mogą go wytłumaczyć, za to nagłe jego "zakochanie" jest zwyczajnie niewiarygodne i śmieszne.
Ostatecznie żałuję, że rozpoczęłam czytanie, bo nie zwykłam zostawiać książek. Kilkakrotnie miałam chęć wyrzucić to do kosza.

Przeczytałam całą serię i dopiero podejmuję się opinii. W sumie mogłabym ocenić te prawie 1700 stron jednym słowem, ale postaram się nie ulec tej pokusie.
Przez całą lekturę zastanawiałam się dlaczego to czytam, skoro tu nie ma absolutnie żadnej historii. Największym jej problemem jest zwyczajnie brak fabuły! Ktoś tu napisał, że 80% treści to sceny seksu, ja pójdę dalej...

Ava ponownie wpuszcza do swojego życia Jessego, mając nadzieję, że tym razem dowie się o nim czegoś więcej. Jednak ten nieposkromiony, seksowny i władczy mężczyzna skupia na sobie zbyt dużą uwagę, by dziewczyna zauważała, ile kłamstw kłębi się w jego otoczeniu.

Książka dobra, pierwsza część mi się bardziej podobała, ale była też czymś nowym, więc zrobiła lepsze wrażenie. Tutaj akcja trochę się posunęła, ale BARDZO niewiele. Domyślam się, że tak będzie przez całą serię, ale mimo wszystko finał zachęca do sięgnięcia po kolejne części. Dobra lektura na relaks.

Ava ponownie wpuszcza do swojego życia Jessego, mając nadzieję, że tym razem dowie się o nim czegoś więcej. Jednak ten nieposkromiony, seksowny i władczy mężczyzna skupia na sobie zbyt dużą uwagę, by dziewczyna zauważała, ile kłamstw kłębi się w jego otoczeniu.

Książka dobra, pierwsza część mi się bardziej podobała, ale była też czymś nowym, więc zrobiła lepsze wrażenie....

Cała seria miała potencjał, ale rozwleczona trylogia na 6 tomów powoduje, że 80% treści to sceny seksu, które po 3 tomach po prostu przewijasz, bo: a. nuda, b. nuda. Akcja zbyt wolna, wątki odkrywane przed czytelnikiem zbyt późno, przez to bohaterowie po prostu wydają się nienormalni. Główna bohaterka jest na maxa irytująca, zero myślenia, główny bohater aż do końca 6 tomu przywodzi na myśl słowo "nienormalny". Przeczytałam całość tylko dla tego, że jak coś zaczynam to to kończę i chciałam zobaczyć, jak z tego wybrnęła autorka. 50 twarzy Greya to przy tym 10/10.

Cała seria miała potencjał, ale rozwleczona trylogia na 6 tomów powoduje, że 80% treści to sceny seksu, które po 3 tomach po prostu przewijasz, bo: a. nuda, b. nuda. Akcja zbyt wolna, wątki odkrywane przed czytelnikiem zbyt późno, przez to bohaterowie po prostu wydają się nienormalni. Główna bohaterka jest na maxa irytująca, zero myślenia, główny bohater aż do końca 6 tomu...

Nieco lepiej, niż w przypadku pierwszej części, ale wciąż bez szału. Główna bohaterka infantylna, mam wrażenie jakby nie do końca potrafiła wykorzystywać zasoby swojego mózgu. Nie mniej jednak przeczytałam co więcej wypożyczyłam kolejną część... Aby dowiedzieć się, co dla bohaterów zaplanowała autorka.

Nieco lepiej, niż w przypadku pierwszej części, ale wciąż bez szału. Główna bohaterka infantylna, mam wrażenie jakby nie do końca potrafiła wykorzystywać zasoby swojego mózgu. Nie mniej jednak przeczytałam co więcej wypożyczyłam kolejną część... Aby dowiedzieć się, co dla bohaterów zaplanowała autorka.

Jestem po lekturze całej serii i ponieważ nie potrafię rozgraniczyć jednej części po drugiej, bo, według mnie nie działo się tam nic nadzwyczajnego, opiszę całą serię na raz. Ona - projektantka wnętrz, On - klient, który gdy ją zobaczył, postanowił mieć. I tyle. Jak sobie postanowi, tak zrobi panna nie będzie miała nic do gadania, a jak już będzie się stawiać, to w stylu: na złość mamie odmrożę sobie uszy. Lubię tego typu lekką literaturę, ale od wiecznych wzwodów Jesse'go było mi już mdło, a od tekstu: "Doprowadzasz mnie do szaleństwa" niedobrze. Fabuła tej serii jest jak lewatywa: najpierw dostajemy dużą grupę bohaterów (mówię tu o postaciach dalszoplanowych),które się mieszają przez całą serię, żeby w końcu wybić na maksa praktycznie w ostatnim tomie. W tymże znalazłam także ten cytat: "Nasza normalność to Jesse kochający mnie tak gwałtownie, że doprowadza go to do szału. To ja odwzajemniająca tę miłość. I ja akceptująca go z całą zaborczością. Przestała mi już przeszkadzać". Gdybym ja natrafiła na takiego neurotycznego szaleńca w życiu, żadna ilość hormonów płciowych nie przekonałaby mnie by z takim zostać. Ot całe podsumowanie historii. Przynajmniej zajęłam sześcioma tomami dwie bezsenne noce.

Jestem po lekturze całej serii i ponieważ nie potrafię rozgraniczyć jednej części po drugiej, bo, według mnie nie działo się tam nic nadzwyczajnego, opiszę całą serię na raz. Ona - projektantka wnętrz, On - klient, który gdy ją zobaczył, postanowił mieć. I tyle. Jak sobie postanowi, tak zrobi panna nie będzie miała nic do gadania, a jak już będzie się stawiać, to w stylu:...

Druga część zbliżona poziomem do poprzedniej. To specyficzna według mnie książka, ale jeśli ktoś lubi taki rodzaj to godna uwagi.

Druga część zbliżona poziomem do poprzedniej. To specyficzna według mnie książka, ale jeśli ktoś lubi taki rodzaj to godna uwagi.