Bardzo dobre wiersze, przyjemnie się czytało, zagłębiało w świat autorki, w ogóle odnoszę wrażenie, że jest osobą, z którą chętnie wyszłabym na miasto/na obiad. Dobra poezja, wchodzi mocno, być może dlatego, że w tej feerii emocji odnajduję siebie, może nie całkiem, ale naprawdę sporo, przede wszystkim w sposobie reagowania na własne emocje. Wiersz tytułowy naprawdę dobry, chyba mój ulubiony, chociaż prawda jest taka, że wiele jest takich, które mogłyby być moimi ulubionymi. Zastanawiam się, ile autorka ma lat, obstawiałabym po samej lekturze, że 13-30, czuję tutaj siebie z lat nastoletnich, moje pierwsze zakochania, czuję te faile uczuciowe z lat obecnych.
Bardzo podoba mi się snucie opowieści, bo te wiersze są takimi historyjkami, niektóre są tak plastyczne, że można je odebrać jak opowiadania, bajki, wycinki czyjegoś życia. Tematyka poruszana w nich jest życiowa, rozstania, miłość, nienawiść, zawód, zazdrość, samotność, wszystko to, z czym mierzą się współcześni młodzi ludzie, z co najmniej 3 pokoleń. Internet i pandemia na pewno nie pomaga i sprawia, że to, co i tak trudne, jest jeszcze trudniejsze, mam wrażenie, że ten tomik poezji potrafi w tym pomóc, że może być plastrem na cierpienie, na zasadzie katharsis, znormalizowania tego, że nie zawsze jest dobrze, a u niektórych wręcz częściej jest źle niż dobrze.
Podoba mi się to, że jest tu całkiem spora doza makabry! Jest dobrze podana, krew, wnętrzności, obrazowa fizjologia, bardzo mnie to wciągnęło, poetka robi to dobrze. Śmierć towarzyszy czytelnikowi przez znaczną część tej podróży, ale czyta się to... miło. Cholernie dobrze się to wszystko czyta. No, poza wierszem "Aborcja", który w głowie wyrzucam z tego tomu, bo musiałabym znacznie obniżyć ocenę.
Spostrzeżenia autorki na temat rzeczywistości, własnego umysłu i odbiorców jej emocji są niezwykle trafne, inteligentne, łechtają umysł czytelnika, ma on ochotę na więcej. Zdecydowanie chcę czytać jeszcze, mam nadzieję, że będzie mi to dane. Odczuwam wielką przyjemność w zanurzaniu się w uczucia poetki. Dosadnie nazywa to co czuje, i ja to kupuję.

Wyzwanie czytelnicze LC sierpień 2021: Przeczytam książkowy debiut (7).

Bardzo dobre wiersze, przyjemnie się czytało, zagłębiało w świat autorki, w ogóle odnoszę wrażenie, że jest osobą, z którą chętnie wyszłabym na miasto/na obiad. Dobra poezja, wchodzi mocno, być może dlatego, że w tej feerii emocji odnajduję siebie, może nie całkiem, ale naprawdę sporo, przede wszystkim w sposobie reagowania na własne emocje. Wiersz tytułowy naprawdę dobry,...