Philip Roth w swoich rozmowach, korespondencji i wspomnieniach o dziesięciorgu innych pisarzach odsłania przed czytelnikiem część swojego intymnego świata. Jawi się tutaj zarówno jako uważny czytelnik, jak i przyjaciel, oceniający innych twórców, ale też przez nich oceniany. Eseje zebrane w "Mistrzach" mogą być wisienką na torcie dla wielbicieli talentu poszczególnych artystów i samego Rotha, albo przystawką przed nowym wykwintnym daniem dla nieznających ich dzieł.

Philip Roth w swoich rozmowach, korespondencji i wspomnieniach o dziesięciorgu innych pisarzach odsłania przed czytelnikiem część swojego intymnego świata. Jawi się tutaj zarówno jako uważny czytelnik, jak i przyjaciel, oceniający innych twórców, ale też przez nich oceniany. Eseje zebrane w "Mistrzach" mogą być wisienką na torcie dla wielbicieli talentu poszczególnych...

Wspaniała, inspirująca książka! Philip Roth rozmawia lub opisuje swoje spotkania z pisarzami, których ceni. Ba! Ale jacy to są twórcy! M..in. Primo Levi, Icchak Baszewis Singer, Milan Kundera, Saul Bellow. Rozmawia z nimi o tym, co najważniejsze w twórczości i tworzeniu, i są to głębokie, intelektualnie pobudzające i momentami intymne rozmowy.
Zwykle blurby są marketingowym bełkotem, ale nie tym razem. Wydawnictwo Austeria stanęło na wysokości zadania. Basil Kerski pisze na okładce "Ten wielki powieściopisarz potrafi zaangażować się na rzecz innych twórców, pokazać ich magię, geniusz ich dzieła [...] Książka Rotha to opowieść o pokrewieństwie dusz, wdzięczności i poczuciu wspólnej misji."
Mnie szczególnie wciągnęły rozmowy z Singerem na temat Brunona Schulza i z Milanem Kunderą na temat życia za żelazną kurtyną. Niesamowicie aktualnie brzmią refleksje Kundery na temat Rosji. Kundera mówi między innymi tak
"... po rosyjskiej inwazji w 1968 roku każdy Czech musiał skonfrontować się z myślą, że jego naród może zostać po cichu wymazany z Europy, dokładnie tak jak w ciągu minionego półwiecza czterdzieści milionów Ukraińców po cichu znikło ze świata, który nie raczył tego nawet zauważyć".
Mocne, prawda?

Wspaniała, inspirująca książka! Philip Roth rozmawia lub opisuje swoje spotkania z pisarzami, których ceni. Ba! Ale jacy to są twórcy! M..in. Primo Levi, Icchak Baszewis Singer, Milan Kundera, Saul Bellow. Rozmawia z nimi o tym, co najważniejsze w twórczości i tworzeniu, i są to głębokie, intelektualnie pobudzające i momentami intymne rozmowy.
Zwykle blurby są marketingowym...

Oto kolejny powód do podziwiania Philipa Rotha. Do listy książek świadczących o jego niepospolitości zaliczyć trzeba niniejszą, czyli „Mistrzowie. Spotkania z twórcami” w tłumaczeniu Olgi Kubińskiej i Wojciecha Kubińskiego. To książka z 2001 roku pokazuje nam pisarza, który interesuje się (i to bardzo) innymi pisarzami – było, nie było konkurentom przecież. Rozmowy dotyczą również m.in. warsztatu pisarskiego, a z Rotha bije autentyczne zainteresowanie drugim człowiekiem.

Ale jeszcze bardziej interesuje go odzwierciedlenie w danym człowieku historii. I to tej z naszego regionu. On bada wpływ zawirowań II wojny światowej na losy ludzkie, a potem przekształcenie tego w twórczość literacką. Dotyka w swych rozmowach choćby twórczości Brunona Schulza. Jedną z poruszanych przez niego kwestii jest próba zrozumienia dlaczego żydowscy pisarze pisali po polsku, a nie w jidysz.

W tym tomie znajdziemy siedem rozmów i trzy szkice o innych pisarzach. Roth nie tyle przeprowadza wywiady, co zapisuje treść spotkania. Bo przecież dla jego rozmówców jest pisarzem rozpoznawalnym, a nawet podziwianym. Więc mamy do czynienia z rozmowami na równi, choć to Roth jest pytającym. Ale nie napusza się, nie pręży muskułów. Dość dobrze wiemy, że stara się unikać powagi. Szczególnie to widać w rozmowie z Milanem Kunderą.

W jednym tylko zostaje niezmiennie poważny. W traktowaniu literatury jako rzeczy śmiertelnie poważnej. Pisze wręcz, że „literatura pozwala zachować życie”. Niekoniecznie interesuje go jej odbiór społeczny, bo co do mas społecznych nie ma zbyt wielu złudzeń. Chyba najciekawszą rozmową jest ta z Ivanem Klimą, gdzie stawiane są kwestie zmian ustrojowych, roli pisarza w komunistycznym społeczeństwie oraz ponure wieszczenie, że ta zmiana społeczno-ekonomiczna wcale tak dobra być nie musi, o czym On – pisarz z Ameryki – wie już doskonale.

Oto kolejny powód do podziwiania Philipa Rotha. Do listy książek świadczących o jego niepospolitości zaliczyć trzeba niniejszą, czyli „Mistrzowie. Spotkania z twórcami” w tłumaczeniu Olgi Kubińskiej i Wojciecha Kubińskiego. To książka z 2001 roku pokazuje nam pisarza, który interesuje się (i to bardzo) innymi pisarzami – było, nie było konkurentom przecież. Rozmowy dotyczą...