Wspomnienia Wacława Lieberta, syna polskiego inżyniera oraz kuzyna poety - Jerzego Lieberta, z czasów pobytu w Moskwie (głównie przedrewolucyjnej). Autor wspomina chwile spędzone w swoim rodzinnym mieście, aczkolwiek w polskim środowisku (co ciekawe mieszanym religijnie – ojciec ewangelik, matka katoliczka). Poznajemy dzięki niemu typowe życie zamożnych mieszczan dawnej rosyjskiej stolicy, w tym m.in. ciekawostki dotyczące mieszkania, jego sprzątania, kuchni, kąpieli (autor jako dziecko kąpał się w towarzystwie kobiet) i innych szczegółów z życia codziennego. Mamy też wrażenia ze szkoły (m.in. bardzo ciekawe opisy nauczycieli) czy teatru.
Wreszcie z początkiem pierwszej wojny światowej pojawiają się „bieżeńcy” a sprawa polska odgrywa w życiu Liebertów i ich przyjaciół coraz większe znaczenie.
No i w końcu autor jest świadkiem przewrotu bolszewickiego w Moskwie, o dziwo funkcjonującego na marginesie życia jego rodziny. Wreszcie tom wspomnień kończy się wymarzonym powrotem do ojczyzny.
Niezwykle ciekawe i ciepłe wspomnienia z dzieciństwa, ze świata, którego już nie ma. A przy tym naprawdę dużo ciekawej historii dnia codziennego polskiej diaspory w carskiej Moskwie na początku XX wieku.

Wspomnienia Wacława Lieberta, syna polskiego inżyniera oraz kuzyna poety - Jerzego Lieberta, z czasów pobytu w Moskwie (głównie przedrewolucyjnej). Autor wspomina chwile spędzone w swoim rodzinnym mieście, aczkolwiek w polskim środowisku (co ciekawe mieszanym religijnie – ojciec ewangelik, matka katoliczka). Poznajemy dzięki niemu typowe życie zamożnych mieszczan dawnej...