(...) Dla mnie nie ma rzeczy niemożliwych do załatwienia czy osiągnięcia (...). Odpowiedzialność jest chyba wpisana w moją osobowość na tyle mocno, że bez niej czuję się po prostu źle. Jeśli coś robię, muszę być tego w stu procentach pewna. I już nie chodzi tylko o moje odczucia, emocje i lęki. Dorastanie w zaburzonej rodzinie paradoksalnie bardzo dobrze przygotowuje człowieka do szeroko rozumianej dorosłości. Od zawsze musiałam być twarda, bo mogłam liczyć wyłącznie na sobie. W sytuacjach takich jak ta bardzo dobrze odnajduję w sobie tę siłę i upartość w dążeniu do celu. Jestem skoncentrowana na jego osiągnięciu, doskonale przygotowana i pewna wygranej. Jestem wojowniczką, której niestraszne są przeciwności losu. Bo tak naprawdę tylko wtedy jestem w stanie przetrwać"(...). "Nauczyłam się nie planować, choć kompulsywne staram się zachować pełną kontrolę. Moje plany obejmują najwyżej przyszły tydzień, a to, co później, dla mnie wygląda jak czarna dziura (...). Nauczona życia w kompletnym chaosie, po prostu nie umiem zwizualizować sobie niczego wykracza poza ramy teraźniejszości. Bo przecież wszystko może się zdarzyć". "Emocje są dla mnie jak narkotyk - te dobre pomagają mi przetrwać i pozwalają na czas wstać z zimnej łazienkowej posadzki, a te złe napędzają do działania. To bardzo dziwne, jak szybko można się od nich uzależnić - zwłaszcza od tych, których odczuwać wcale bym nie chciała. Ale niestety to one są motorem, który napędza cały mój organizm. Zostałam zaprogramowana na przyjmowanie ciosów. To właśnie one mnie wzmacniają i powodują, że moja skóra staje się twardsza od stali, a wewnętrzna mała dziewczynka z balonikiem muli się że strachu w samym kącie mojego umysłu. To jest moja adrenalina. Złe emocje są częścią mnie -bez nich nie byłabym tym, kim jestem. Nienawidzę siebie za to, jaka jestem. Nienawidzę za to wszystko, co odczuwam mocniej niż inni".

(...) Dla mnie nie ma rzeczy niemożliwych do załatwienia czy osiągnięcia (...). Odpowiedzialność jest chyba wpisana w moją osobowość na tyle...

Już w dzieciństwie zostajemy zaopatrzeni w cały zestaw młodego podróżnika przez życie. Rodzice wrzucają nam do plecaka różne rzeczy, które – jak uważają – potem będą mogły nam się przydać w przyszłości.

Już w dzieciństwie zostajemy zaopatrzeni w cały zestaw młodego podróżnika przez życie. Rodzice wrzucają nam do plecaka różne rzeczy, które –...

Niestety od przeszłości nie da się uciec. Nie da się o niej zapomnieć ani jak za sprawą czarodziejskiej różdżki wymazać jej całkowicie z pamięci. W pewnym momencie – najczęściej kiedy człowiek najmniej się tego spodziewa – przeszłość i tak wróci, bo musi zebrać swoje żniwo.

Niestety od przeszłości nie da się uciec. Nie da się o niej zapomnieć ani jak za sprawą czarodziejskiej różdżki wymazać jej całkowicie z pam...