Książka rzuca światło na zagadnienie duchowości, które w naszym rejonie zawłaszczył sobie Kościół Katolicki. Autor pokazuje, że duchowość nie jest tożsama z religią, a już w szczególności z KK.
Mimo, że na niektóre sprawy mam inny pogląd niż autor, uważam że jest to dobra pozycja dla wszystkich „sierot” po polskim katolicyzmie, zrażonych (a może zdradzonych) działaniem instytucji, która przywłaszcza bycie sędzią w sprawach moralnych i duchowych.
Można by jeszcze dużo napisać. Polecam

Książka rzuca światło na zagadnienie duchowości, które w naszym rejonie zawłaszczył sobie Kościół Katolicki. Autor pokazuje, że duchowość nie jest tożsama z religią, a już w szczególności z KK.
Mimo, że na niektóre sprawy mam inny pogląd niż autor, uważam że jest to dobra pozycja dla wszystkich „sierot” po polskim katolicyzmie, zrażonych (a może zdradzonych) działaniem...

Trudna to była lektura bo z filozoficznymi wywodami nie mam wiele wspólnego, mimo to myśl przewodnia mnie zachwyciła.

Trudna to była lektura bo z filozoficznymi wywodami nie mam wiele wspólnego, mimo to myśl przewodnia mnie zachwyciła.

Kupiłam tę książkę po wysłuchaniu wywiadu z autorem na kanale Imponderabilia (polecam). Początek był bardzo ciekawy, pokrywał się trochę z wywiadem, trochę go rozwijał. Jednak nie przebrnęłam już przez dalszy (filozoficzny) wywód. Może kiedyś do niej wrócę. Na pewno ciekawa idea i cieszę się, że się o niej dowiedziałam.

Kupiłam tę książkę po wysłuchaniu wywiadu z autorem na kanale Imponderabilia (polecam). Początek był bardzo ciekawy, pokrywał się trochę z wywiadem, trochę go rozwijał. Jednak nie przebrnęłam już przez dalszy (filozoficzny) wywód. Może kiedyś do niej wrócę. Na pewno ciekawa idea i cieszę się, że się o niej dowiedziałam.

Natchniony tekst o świeckim Jezusie - tak bym to określił. Jest trochę lania wody, ale nie przeszkadzało mi to szczególnie. Miejscami dość patetycznie, ale o życiu tak pisać można. A czasem nawet trzeba. Mimo wszystko autor znalazł w tym wszystkim umiar, co mogło nie być łatwe - wyobrażam sobie proces tworzenia książki, który mógł intensyfikować opisywane doznania (a stąd już łatwo popaść w przesadę).
Polecam, ciekawa perspektywa na postać Jezusa plus ciekawe pojęcia, które warto mieć zawsze z tyłu głowy (Kairos, Zoe).

Natchniony tekst o świeckim Jezusie - tak bym to określił. Jest trochę lania wody, ale nie przeszkadzało mi to szczególnie. Miejscami dość patetycznie, ale o życiu tak pisać można. A czasem nawet trzeba. Mimo wszystko autor znalazł w tym wszystkim umiar, co mogło nie być łatwe - wyobrażam sobie proces tworzenia książki, który mógł intensyfikować opisywane doznania (a stąd...

Zaciekawił mnie wywiad z autorem i sięgnęłam do książki. Wywiad był jednak dużo ciekawszy... zawiodłam się być może oczekując więcej informacji o Jezusie jako człowieku. Książka wydaje mi się jednak odczuciem autora co do Jezusa. Można ją strescic w dwóch zdaniach: 1. Jezus nie zmartwychwstał tylko stał się żywy za życia. 2. Jezus żył chwilą, tu i teraz (w kariosie).
Dużo filozoficznych wywodów. Odwołania do niektórych slow Jezusa i ich interpretacja nie były dla mnie często przekonywujące.

Zaciekawił mnie wywiad z autorem i sięgnęłam do książki. Wywiad był jednak dużo ciekawszy... zawiodłam się być może oczekując więcej informacji o Jezusie jako człowieku. Książka wydaje mi się jednak odczuciem autora co do Jezusa. Można ją strescic w dwóch zdaniach: 1. Jezus nie zmartwychwstał tylko stał się żywy za życia. 2. Jezus żył chwilą, tu i teraz (w kariosie)....

Sama idea, którą chciał przekazać autor - ciekawa, kontrowersyjna (dla Kościoła). Natomiast sposób jej prezentacji... Nazwałabym to traktatem filozoficznym. Jeśli ktoś lubi taką formę - polecam. Mi czytało się ciężko. Choć parę złotych myśli spisałam.

Sama idea, którą chciał przekazać autor - ciekawa, kontrowersyjna (dla Kościoła). Natomiast sposób jej prezentacji... Nazwałabym to traktatem filozoficznym. Jeśli ktoś lubi taką formę - polecam. Mi czytało się ciężko. Choć parę złotych myśli spisałam.

Zakupiłem audiobook i słuchałem podczas długich samotnych podróży samochodem. Słuchając początkowych fragmentów miałem wrażenie, że ktoś opisał moje doświadczenia i moje przemyślenia. Moje życie przez ok. 40 lat kręciło się wokół Kościoła, dopóki nie pojawiły się pytania, na które nie potrafiłem znaleźć odpowiedzi w kulturze, w której zostałem wychowany.

Jestem specyficznym czytelnikiem, czy raczej słuchaczem, bo w pewien sposób przeszedłem drogę podobną do autora. Szukając odpowiedzi na ważne pytania dochodziłem do jakichś wniosków, do których także Piotr Augustyniak doszedł. Czy to jest właściwa droga? Nie wiem i nikt nie jest w stanie mi na to pytanie odpowiedzieć, ale sam fakt, że mam prawo szukać odpowiedzi, nawet popełniając czasem błędy, jest sensem tej książki.

Wiele treści opisywanych przez autora wchodzi bardzo mocno w świat filozofii, który jest często zbyt skomplikowany. Ważniejsze dla mnie jest jednak to, że znalezienie drogi do odpowiedzi nie musi wiązać się z przynależnością do jakiejś grupy i spełnieniem określonych czynności. Trzeba jednak mieć świadomość, że odrzucenie narracji zakazów i nakazów przyjętej przez Kościół Katolicki w pewien sposób skazuje człowieka na dożywotnie poszukiwanie właściwej drogi. I to jest właśnie wolność ze wszystkimi jej konsekwencjami.

Zakupiłem audiobook i słuchałem podczas długich samotnych podróży samochodem. Słuchając początkowych fragmentów miałem wrażenie, że ktoś opisał moje doświadczenia i moje przemyślenia. Moje życie przez ok. 40 lat kręciło się wokół Kościoła, dopóki nie pojawiły się pytania, na które nie potrafiłem znaleźć odpowiedzi w kulturze, w której zostałem wychowany.

Jestem...

Dziwna trochę to książka. Wprawdzie autor przestrzega, że będzie tu mnogość gatunków, ale i tak nie można się pozbyć odczucia, że książka jest mało spójna. Rozważania o Kairosie i ogólnie o Jezusie są całkiem ciekawe, nawet jak się z nimi nie zgadzam. Tutaj autor ukazuje swoją filozoficzną biegłość. Jednak wstawki autobiograficzne i przytyki w kierunku dominikanów jak dla mnie są niepotrzebne. Ta książka miała być chyba pewnego rodzaju oczyszczeniem, ale i tak sprawia wrażenie, że autor do tej pory jest jakiś "zraniony" i ciągle próbuje się uwolnić. Przytaczanie na początku "Imagine" Lennona bardzo naiwne. W każdym razie można przeczytać, chociaż ja raczej nie polecam.

Dziwna trochę to książka. Wprawdzie autor przestrzega, że będzie tu mnogość gatunków, ale i tak nie można się pozbyć odczucia, że książka jest mało spójna. Rozważania o Kairosie i ogólnie o Jezusie są całkiem ciekawe, nawet jak się z nimi nie zgadzam. Tutaj autor ukazuje swoją filozoficzną biegłość. Jednak wstawki autobiograficzne i przytyki w kierunku dominikanów jak dla...

Zaskakujący, ożywczy intelektualnie, filozoficzny traktat o zapomnianej (przynajmniej wg. autora) faktycznej nauce Jezusa Chrystusa. Daje poważnie do myślenia, otwierając przy tym nowe możliwości interpretacji pewnych, wydawałoby się zastanych już "prawd".

Zaskakujący, ożywczy intelektualnie, filozoficzny traktat o zapomnianej (przynajmniej wg. autora) faktycznej nauce Jezusa Chrystusa. Daje poważnie do myślenia, otwierając przy tym nowe możliwości interpretacji pewnych, wydawałoby się zastanych już "prawd".

Ta książka to opis mojego marzenia o duchowości którego dotychczas nie umiałem sformułować. Nie wiedziałem że od tysiącleci kultury i cywilizacje znajdowały słowa i sposoby żeby ten stan opisać. Polecam!

Ta książka to opis mojego marzenia o duchowości którego dotychczas nie umiałem sformułować. Nie wiedziałem że od tysiącleci kultury i cywilizacje znajdowały słowa i sposoby żeby ten stan opisać. Polecam!