Rewelacja. Ogrom wiedzy na temat historii Prus. Książka napisana jest naprawdę ciekawie, obejmuje temat bardzo kompleksowo i opowiada o Prusach, ale również o sąsiadach, wplątując każde wydarzenie w pajęczynę innych zdarzeń w innych krajach. Z tej lektury możemy się wiele dowiedzieć nie tylko na temat historii Prus i Niemiec, ale również Polski, Rosji, Francji, Anglii, Włoch i Hiszpanii. Wiedza z niej poszerza horyzonty i zmienia kontekst spojrzenia na wiele europejskich wydarzeń. Dla fanów historii świetna pozycja.

Rewelacja. Ogrom wiedzy na temat historii Prus. Książka napisana jest naprawdę ciekawie, obejmuje temat bardzo kompleksowo i opowiada o Prusach, ale również o sąsiadach, wplątując każde wydarzenie w pajęczynę innych zdarzeń w innych krajach. Z tej lektury możemy się wiele dowiedzieć nie tylko na temat historii Prus i Niemiec, ale również Polski, Rosji, Francji, Anglii,...

Rewelacyjna publikacja,
Merytoryczna, wchodząca w całość historii Państwa Pruskiego, ukazująca wiele rzeczy o których wcześniej nigdzie nie nie mogłem przeczytać.
mimo swej objętości (810 stron + bibliografia)
warta przeczytania.
Książka zaciekawia, i daje do myślenia!

Rewelacyjna publikacja,
Merytoryczna, wchodząca w całość historii Państwa Pruskiego, ukazująca wiele rzeczy o których wcześniej nigdzie nie nie mogłem przeczytać.
mimo swej objętości (810 stron + bibliografia)
warta przeczytania.
Książka zaciekawia, i daje do myślenia!

Bardzo dobra pozycja dla każdego kto chce poszerzyć lub usystematyzować swoją wiedzę o Prusach. Ich historia to również nasza historia i fajnie spojrzeć wstecz z perspektywy Prus.

Samą książkę natomiast czytało się bardzo dobrze, rządy Fryderyka Wilhelma I i Fryderyka II wręcz wyśmienicie. Nie wiem czy te rozdziały były tak dobrze napisane, czy też po prostu siła postaci króla "sierżanta" i króla "filozofa" była tak duża, że bez opamiętania przewracałem kartkę za kartką ;)

Z kolei duże nadzieje rościłem sobie również do czasów "bismarckowskich", które niestety mnie dosyć rozczarowały. Gdybym miał wskazać przyczynę to jak dla mnie było tam już za dużo polityki.

Na koniec mojego krótkiego wywodu jeszcze mały minus za małą ilość map, tak naprawdę pojedyncze mapki na taki przedział historii, jeszcze w sytuacji gdzie te granice się naprawdę często zmieniały to zdecydowanie za mało.

Bardzo dobra pozycja dla każdego kto chce poszerzyć lub usystematyzować swoją wiedzę o Prusach. Ich historia to również nasza historia i fajnie spojrzeć wstecz z perspektywy Prus.

Samą książkę natomiast czytało się bardzo dobrze, rządy Fryderyka Wilhelma I i Fryderyka II wręcz wyśmienicie. Nie wiem czy te rozdziały były tak dobrze napisane, czy też po prostu siła postaci...

Bardzo wciągająca książka. Jej grubość nie powinna odstraszać. Książka jest napisana w sposób przystępny i nie wymaga przygotowania historycznego. Czytanie jej można porównać do wielkiej podróży przez dzieje nowożytnej Europy w której Prusy zawsze grały jakąś rolę (czasem większą, czasem mniejszą). Historia Prus jest też pewnym krzywym odbiciem historii Polski, z którego powinniśmy wyciągnąć lekcję. Małe Prusy ale z silnymi instytucjami państwowymi, stały się jednym z najpotężniejszych Państw na kontynencie. W tym samym czasie, wielka Rzeczpospolita ale bez sprawnych instytucji, przestała istnieć (z inicjatywy tychże Prus).

Bardzo wciągająca książka. Jej grubość nie powinna odstraszać. Książka jest napisana w sposób przystępny i nie wymaga przygotowania historycznego. Czytanie jej można porównać do wielkiej podróży przez dzieje nowożytnej Europy w której Prusy zawsze grały jakąś rolę (czasem większą, czasem mniejszą). Historia Prus jest też pewnym krzywym odbiciem historii Polski, z którego...

Takiej książki właśnie brakowało, pozycji która syntetycznie ujmie historię Prus na przestrzeni dziejów. Polacy trochę ją znają, ale zawsze z perspektywy relacji z naszym krajem, natomiast prof. Kucharczyk postawił sobie za cel pokazanie perspektywy historii Prus z punktu widzenia ich samych. Wyszło naprawdę świetnie. Książka, choć pokaźnych rozmiarów, to w żadnym momencie nie nuży. Nawet gdy autor przytacza fakty, daty i osoby czyni to by unaocznić jakąś interesującą tezę. Widać w treści ogromną wiedzę na temat tego historycznego kraju. Kraju od którego należałoby się uczyć, może nie wszystkiego, ale na pewno tego jak maksymalnie wykorzystać każde okoliczności, nawet te najmniej sprzyjające, ku własnemu pożytkowi. Dodatkowo świetnie wydana – twarda elegancka oprawa koresponduje w wysokiej jakości papierem drukarskim.

Takiej książki właśnie brakowało, pozycji która syntetycznie ujmie historię Prus na przestrzeni dziejów. Polacy trochę ją znają, ale zawsze z perspektywy relacji z naszym krajem, natomiast prof. Kucharczyk postawił sobie za cel pokazanie perspektywy historii Prus z punktu widzenia ich samych. Wyszło naprawdę świetnie. Książka, choć pokaźnych rozmiarów, to w żadnym momencie...

Ciekawa pozycja ładnie wydana godna polecenia niby dużo jest o historii Prus ale tak naprawdę konkretnych pozycji brakuje a ta książka zapełnia luke

Ciekawa pozycja ładnie wydana godna polecenia niby dużo jest o historii Prus ale tak naprawdę konkretnych pozycji brakuje a ta książka zapełnia luke

Bardzo interesująca książka

Bardzo interesująca książka

skończyłem swoją przygodę czytać książkę ,,Prusy Pięć Wieków'' 810 stron za mną Synteza która według mnie wyczerpała temat państwa pruskiego jeśli chodzi od XVII wieku do XX jeśli chodzi natomiast o zakon krzyżacki było powiedziane ale pobieżnie ale to nie jest cel książki. Szczerze bardzo dobra synteza najbardziej mi się podobało wytknięcie błędów Polsce która nie wchłoneła zakonu krzyżackiego do siebie mimo że miała kilkadziesiąt okazji. Jeśli chodzi o władców prócz Starego Fryca Fryderyka Wilhelma II Wielkiego ,,król filozof'' jak i Fryderyk Wilhelm I strego sierżanta no i ewentualnie Bismark (premier) to reszta wzasanie niczym się nie wyróżnia tak bardzo.

skończyłem swoją przygodę czytać książkę ,,Prusy Pięć Wieków'' 810 stron za mną Synteza która według mnie wyczerpała temat państwa pruskiego jeśli chodzi od XVII wieku do XX jeśli chodzi natomiast o zakon krzyżacki było powiedziane ale pobieżnie ale to nie jest cel książki. Szczerze bardzo dobra synteza najbardziej mi się podobało wytknięcie błędów Polsce która nie...

Temat wydawałby się suchy i sztywny jak sami prusacy, a jednak Pan Grzegorz potrafił wyczarować wciągającą i ciekawą powieść.
Książka może niektórym dać świeże spojrzenie na kwestie relacji z Niemcami, oraz być refleksją nad własną historią i błędnym postępowaniem, które to błędy tak skrupulatnie wykorzystywały rzeczone Prusy.

Temat wydawałby się suchy i sztywny jak sami prusacy, a jednak Pan Grzegorz potrafił wyczarować wciągającą i ciekawą powieść.
Książka może niektórym dać świeże spojrzenie na kwestie relacji z Niemcami, oraz być refleksją nad własną historią i błędnym postępowaniem, które to błędy tak skrupulatnie wykorzystywały rzeczone Prusy.

„Armia, dyscyplina, rzetelność i pracowitość (potrzebne w administracji, bez której nie można by marzyć o licznej armii) – tak przenikały do rzeczywistości społecznej i kulturowej Prus Fryderyka Wilhelma I zasadnicze elementy etosu, który przejdzie do historii jako „pruskość” („Prussentum”) a dla gloryfikatorów monarchii Hohenzollernów – dawniej i dziś – będzie to katalog podstawowych „pruskich cnót”. (s.194).

Gdyby historię państwa można było streścić w kilku słowach, w przypadku Prus byłyby to „maksymalne wykorzystanie sprzyjających okoliczności”. Na przestrzeni wieków, władcy Prus za pomocą miecza, sakiewki, postępu technicznego oraz ustami swoich dyplomatów powoli tworzyli potęgę państwa, które z powodzeniem rywalizowało z największymi europejskimi mocarstwami.

Książka profesora Grzegorza Kucharczyka składa się z sześciu dużych części, w których zgrabnie zostały ujęte kilkuwiekowe dzieje Prus. Narracja rozpoczyna się od przedstawienia ich genezy, czyli Marchii Brandenburskiej oraz państwa zakonu krzyżackiego. W kolejnych rozdziałach zaprezentowano wszystkie najważniejsze procesy ustrojowe i zmiany polityczne, społeczne i kulturowe, które były charakterystyczne dla wielowiekowej historii Prus. Oprócz typowych zagadnień społeczno-politycznych, autor dużo miejsca poświęcił na przedstawienie najważniejszych dramatis personae, które pojawiły się na „scenie” pruskiej historii. Urozmaiceniem głównego tekstu są tzw. kapsułki, w których autor przedstawia pewien mniej znany aspekt dotyczący konkretnej epoki, postaci lub obyczajów.

Historia Prus, nierozłącznie wiąże się z dziejami Rzeczpospolitej. Kucharczyk relacjom obu państw poświęca w swojej pracy bardzo dużo miejsca. Pisząc krótko, można je określić mianem wykorzystanych (Prusy) i zmarnowanych (Rzeczpospolita) szans. Państwo zarządzane przez kolejnych przedstawicieli z dynastii Hohenzollernów potrafiło maksymalnie wykorzystać „prawo sprzyjających okoliczności”. Niech tutaj przykładem będzie tylko decyzja polskiego króla Zygmunta Augusta o dopuszczeniu branderburskich Hohenzollernów do dziedziczenia lenna pruskiego. Zaledwie wiek później jeden z nich był już suwerennym księciem pruskim, niezależnym od Rzeczpospolitej. Czytelnika może szokować, jak wiele okazji zostało zmarnowanych przez przedstawicieli polskich elit politycznych, aby powstrzymać rozwój potęgi państwa pruskiego.

„Lokomotywy Borsiga, telegraf Simensa, karabiny Dreysego były, innymi słowy, wyrazem rozwoju pruskiego przemysłu i myśli technicznej w okresie „przedmarcowym”, ale również potencjałem, który czekał na rozwinięcie; czekał na dogodną koniunkturę gospodarczą i polityczną. W tym ostatnim przypadku trzeba było czekać na odpowiednio uzdolnionego męża stanu, któremu dwór królewski nie będzie przeszkadzać w „uruchomieniu” zgromadzonych w latach 1815-1848 zasobów „hard power”. Taki ktoś znajdzie się w 1862 roku w osobie Ottona von Bismarcka nominowanego wówczas na premiera pruskiego rządu” (s.412)

Motywem przewodnim pracy profesora Kucharczyka jest historia dyplomatyczna państwa pruskiego. Autor książki w niezwykle przystępy sposób wyjaśnia znaczenie pruskiej soft power, czyli perswazyjnych środków oddziaływania politycznego na inne kraje. W te działania był zaangażowany cały aparat państwowy, który kreował na zewnątrz obraz państwa pruskiego jako nowoczesnego i godnego naśladowania. W rzeczywistości co pokazuje np. przykład ziem Rzeczpospolitej wcielonych do państwa pruskiego, modernizacja i integracja w państwie pruskim nie przebiegała we wszystkich regionach jednakowo. Pruskiemu „urokowi” ulegało jednak bardzo dużo państw, w którym końcu przyszło za to zapłacić wysoka cenę (Austria w 1866 r, Francja w 1870). Powstanie w 1871 r. Rzeszy Niemieckiej było apogeum pruskich sukcesów. W nowej politycznej rzeczywistości czołowa pozycja państwa Hohenzollernów, zamiast tak jak dawniej jednoczyć, stawała się przeszkodą do ściślejszej wewnętrznej unifikacji.

„Prusy. Pięć wieków” to interesująca synteza obrazująca wiele ciekawych aspektów związanych ze sztuką sprawnego zarządzania państwem. To doskonała pozycja, która skłania do wielu refleksji na temat przeszłości, teraźniejszości i przyszłości stosunków polsko-niemieckich.

„Najmocniejszym dowodem na to, że Prusy (a właściwie swoista reinterpretacja ich dziejów) stały się ważnym elementem polityki historycznej współczesnych Niemiec, jest podjęta na początku tego stulecia decyzja rządu niemieckiego o wsparciu inicjatywy – pojawiającej się od początku lat dziewięćdziesiątych minionego wieku – odbudowy w centrum Berlina zamku królewskiego Hohenzollernów (…) Rezydencja Hohenzollernów w nowej odsłonie ma funkcjonować jako Humboldt-Forum i miejsce ekspozycji przenoszonych z innych berlińskich muzeów. Ma być nie tylko „duchowym centrum Berlina”, ale też wizytówką stolicy oraz całych Niemiec” (s. 805)

„Armia, dyscyplina, rzetelność i pracowitość (potrzebne w administracji, bez której nie można by marzyć o licznej armii) – tak przenikały do rzeczywistości społecznej i kulturowej Prus Fryderyka Wilhelma I zasadnicze elementy etosu, który przejdzie do historii jako „pruskość” („Prussentum”) a dla gloryfikatorów monarchii Hohenzollernów – dawniej i dziś – będzie to katalog...