Ostatnio czas sprzyja zaczytaniu - jest pandemiczny, przebywamy w niemalże zamknięciu, droga do pracy i z pracy i to nie dla każdego, bo wiele osób pracuje zdalnie. Książka potrafi ratować człowieka z przygnębienia, to naprawdę świetne lekarstwo. Czytam więc wiele, ale tę książkę czytam już dość długo i dzisiaj przychodzę wam o niej trochę opowiedzieć.
"SZTUKA I ARCHEOLOGIA kultur indiańskich prekolumbijskiego Południowego Zachodu USA", to nie jest pozycja na raz. Radosław Palonka podarował nam obszerną dokumentację swoich badań, podróży... cóż, moc informacji. Jeśli, tak jak ja, interesujecie się kulturą Indian, zwłaszcza tych "amerykańskich", to ta lektura będzie wam bardzo miła.
Moje "indiańskie" przygody rozpoczęły się w dzieciństwie, ponieważ mój tata uwielbiał czytać reportaże, ale i powieści o tej tematyce. Westerny do dzisiaj są jednymi z moich ukochanych filmów (te stare),a "Bonanza" jest moją Ziemią Obiecaną (choć z prawdą historyczną nie ma wiele wspólnego).
Wróćmy jednak do książki.
Autor bardzo szczegółowo, dogłębnie ukazuje nam dziedzictwo Indian, to, co po nich zostało i to, co z tego możemy wyczytać. Radosław Palonka wykonał tytaniczną pracę, której owocem jest ta niezwykła książka i teraz i my możemy odkrywać tę wyjątkową kulturę.
To niesamowite, jak mało wiemy o historii, a to co wiemy, wcale nie jest niczym pewnym. Co jakiś czas odkrywamy nowe rozdziały, które składają się na dzieje ludzkości. Wielkie wrażenie wywarło na mnie Pueblo Bonito (Piękne Miasto),którego pozostałości znajdują się na kompletnym odludziu, na pustyni. Autor nie tylko zadbał o tekst, ale i o fotografie, dzięki temu możemy podziwiać to tajemnicze. mistyczne miejsce. Uwielbiam takie opowieści, ale oczywiście muszę zaznaczyć, że nie czyta się tego jak powieść, to wymagająca lektura, lecz dla miłośnika archeologii - gratka!
Poza ambitnym i wyczerpującym tekstem, okraszonym barwnymi fotografiami, mamy również moc rycin, schematów, tabel, ilustracji. Znajdziecie tu szczegółowy opis stanowisk archeologicznych, przejrzyste mapki, graficzną wizualizację typowych naczyń, różne rodzaje ornamentyki - po prostu wizualny i intelektualny przepych. Bardzo zainteresowały mnie chociażby przedstawienia postaci męskich, szamanów z Kanionu de Chelly w Arizonie, ale to tylko przykład, bo takich i innych cudowności jest tu wiele, wiele, wiele.
Trudno mi pisać o tej książce, bo jest tekstem wyczerpującym. Nie sposób napisać tu o wszystkim, a chciałabym was jakoś do tej pozycji zachęcić. Zdaję sobie sprawę, że nie jest to lektura dla każdego, nawet ja, a lubię te klimaty, miałam pod górę i wybierałam części, które najbardziej mnie interesowały, a do innych wracałam po pewnym czasie. Uważam jednak, że taką książkę naprawdę warto u siebie mieć. To nie kryminał, thriller, tania sensacja, które raz się przeczyta i odłoży na półkę, by już ich nigdy z niej nie zdejmować. "SZTUKA I ARCHEOLOGIA kultur..." reprezentuje najwyższy poziom literatury, którą mogę nazwać popularnonaukową, historyczną, a taka pozycja się nie nudzi i nie wiadomo kiedy komuś się przyda. Poza tym, książka została przepięknie wydana. Cudowny papier, ogrom, ale naprawdę ogrom fotografii, ilustracji, grafik, na każdej niemal stronie coś. I ta refleksja, że nie tylko niewiele wiemy o Ziemi, ale i o naszym gatunku. Cywilizacje indiańskie nadal skrywają przed nami wiele tajemnic, które tylko czekają na odkrycie, a Robert Palonka, to taki nasz Polski Indiana Jones.

wymagająca - bo wartościowa
8/10
Wydawnictwo Uniwersytety Jagiellońskiego

Ostatnio czas sprzyja zaczytaniu - jest pandemiczny, przebywamy w niemalże zamknięciu, droga do pracy i z pracy i to nie dla każdego, bo wiele osób pracuje zdalnie. Książka potrafi ratować człowieka z przygnębienia, to naprawdę świetne lekarstwo. Czytam więc wiele, ale tę książkę czytam już dość długo i dzisiaj przychodzę wam o niej trochę opowiedzieć.
"SZTUKA I ARCHEOLOGIA...