Debiut - dość ciekawy debiut, długo się rozkręca (3 razy siadałem do tej pozycji)ale końcówka zaskakuje na tyle że czekam na kolejną część! czasami książka przydługa, czasami brakuje rozwinięcia niektórych kwestii ale ogólnie warto :)
trzymam mocno kciuki za Panią Małgorzatę i jej kolejne książki !!

Debiut - dość ciekawy debiut, długo się rozkręca (3 razy siadałem do tej pozycji)ale końcówka zaskakuje na tyle że czekam na kolejną część! czasami książka przydługa, czasami brakuje rozwinięcia niektórych kwestii ale ogólnie warto :)
trzymam mocno kciuki za Panią Małgorzatę i jej kolejne książki !!

Bardzo lubię sięgać po debiuty, szczególnie polskich autorów, stąd też moje zainteresowanie książką pani Małgorzaty. Dodatkowo, zachęcił mnie także opis, który brzmiał dość intrygująco. No i sam tytuł "Trzy trupy" - w sam raz dla kogoś, kto lubuje się w kryminalnych zagadkach.

Pierwszy plus znalazłam już w pierwszym rozdziale, po którego przeczytaniu stwierdziłam, że będzie to dość zabawna historia z wątkiem kryminalnym, ale nie tylko. Główną bohaterką jest Joanna, która wraca do pracy w policji po ciężkiej akcji. Doznała ona licznych obrażeń, które zostawiły ślady również na jej psychice. Nie zważając na problemy, z którymi w dalszym ciągu się zmaga, rzucona jest "na głęboką wodę" i ma do rozwiązania zagadkę zabójstwa księgowej. Jak się z czasem okazuje, sprawa nie jest taka oczywista, a z każdym dniem komplikuje się jeszcze bardziej.

Wątek kryminalny w tej powieści, jak na debiut, prowadzony był bardzo konkretnie. Nie było zbędnych ozdobników, niepotrzebnych monologów, czy też niezrozumiałego żargonu. Akcja była dość wartka i śledziłam ją z zainteresowaniem. Jeśli zaś chodzi o wątek obyczajowy to tutaj już nie było tak ciekawie. Autorka chciała nam przedstawić losy poszczególnych postaci i wykreowała naprawdę interesujących bohaterów, szczególnie jeśli chodzi o postacie kobiece, jednak czegoś mi tu brakowało. Według mnie fragmenty poruszające kwestie osobiste bohaterów zostały nieco pominięte. Nie poznaliśmy dobrze ich charakterów, emocji, przez co nie mogłam zbliżyć się do żadnego z nich. A muszę przyznać, że niektórzy z nich mają naprawdę ogromny potencjał. Mam jednak nadzieję, że w drugim tomie to się zmieni.

Czytając tę książkę nie powiedziałabym, że jest to debiut literacki autorki. Język był bardzo przejrzysty, fabuła toczyła się wolno, ale nie brakowało tajemnic, a całość czytało się bardzo lekko i przyjemnie. Niektóre dialogi jednak były dla mnie za krótkie, i brakowało mi tej przysłowiowej "wisienki na torcie", jednak ogólne wrażenia są bardzo pozytywne. Czekam na dalsze losy i kolejne zagadki.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakapie.pl.

Bardzo lubię sięgać po debiuty, szczególnie polskich autorów, stąd też moje zainteresowanie książką pani Małgorzaty. Dodatkowo, zachęcił mnie także opis, który brzmiał dość intrygująco. No i sam tytuł "Trzy trupy" - w sam raz dla kogoś, kto lubuje się w kryminalnych zagadkach.

Pierwszy plus znalazłam już w pierwszym rozdziale, po którego przeczytaniu stwierdziłam, że...

"Trzy trupy" Małgorzaty Podstawnej to literacki debiut na pograniczu powieści obyczajowej oraz kryminału. Poznajemy w nim historię powracającej do pracy po dłuższej nieobecności policjantki Joanny, która na skutek nieudanej akcji została postrzelona i cudem uszła z życiem. Niedługo po jej powrocie na służbę, do jej zespołu trafia sprawa zabójstwa księgowej zamordowanej w firmowym biurze. Kilka dni później dochodzi do bardzo podobnej zbrodni popełnionej na innej księgowej, która z pierwszą ofiarą z pozoru nie ma żadnych elementów wspólnych. Policjantka wraz z koleżanką ze służby Kingą oraz prokurator Aldoną będą musiały zagłębić się w świat finansów i poszukać sprawcy popełnionych morderstw, niebezpiecznie zahaczając również o swoją przeszłość, o której wolałyby raczej zapomnieć.

Niestety od razu muszę zaznaczyć, że powieść ta nie przypadła mi do gustu. Wątek kryminalny nie angażował mnie ani nie ciekawił. Elementy obyczajowe w powieści również nie były dla mnie szczególnie interesujące. Przedstawieni w powieści bohaterowie byli bezbarwni i żadnego z nich nie byłam w stanie sobie realnie wyobrazić. Przez dłuższy czas spędzony z powieścią po prostu się przy niej męczyłam i chciałam ją już jak najszybciej skończyć.

To na co zwracam w tego typu powieściach uwagę, to głównie zakończenie i rozwiązanie kryminalnej zagadki. Jeżeli cała powieść nie wypadła zbyt dobrze, ale zakończenie było zaskakujące i porywające, to jest to czynnik, który jest w stanie uratować w moich oczach średnią pozycję. Tutaj niestety tak się nie stało. Zakończenie wypadło jakby nie do końca był na nie pomysł. Akcja powieści toczyła się powoli i mozolnie, aż tu nagle nie wiadomo kiedy dobrnęliśmy do końca i rozwiązania sprawy, które przestawione zostało w zaledwie kilku zdaniach.Być może jest to celowy zabieg autorki, aby otworzyć sobie furtkę na napisanie kolejnych części przygód Joanny i jej koleżanek. Jeżeli tak się stanie, to ja z pewnością nie sięgnę już po te pozycje.

"Trzy trupy" Małgorzaty Podstawnej to literacki debiut na pograniczu powieści obyczajowej oraz kryminału. Poznajemy w nim historię powracającej do pracy po dłuższej nieobecności policjantki Joanny, która na skutek nieudanej akcji została postrzelona i cudem uszła z życiem. Niedługo po jej powrocie na służbę, do jej zespołu trafia sprawa zabójstwa księgowej zamordowanej w...

Każdy debiut mógłby być tak dobry, tak trafiony i tak świetnie skonstruowany, jak ten. To moje marzenie czytelnicze o czym muszę napisać koniecznie już na samym wstępie. Debiut, który w jakiś magiczny i niewytłumaczalny sposób wciąga i trzyma, do końca, dla każdego - dlatego nie rozumie opisu z obwoluty: "Powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, nie tylko dla kobiet." Nie tylko dla kobiet? Oczywiście, że dla WSZYSTKICH! Dla wszystkich bez wyjątku.

Nie chcę wnikać w fabułę, a skupić się na własnych odczuciach, bo recenzja to w końcu moja ocena. "Trzy trupy" Małgosi Podstawnej są niebywałą powieścią. Skromna okładka, która chyba tym bardziej ciekawi i kusi niż kolorowa rycina. Ofiary są, policja katowicka działa, śledztwo, a nawet kilka się toczy. Autorka, co wyczuwam, przed pisaniem stworzyła sobie cały plan powieści. Rozpisała wątki, postaci, ich zależności oraz skutki działań. Wszystko tu ma swoje miejsce i czas i wszystko jest potrzebne. Nie ma stron zapchanych niepotrzebnymi dialogami, wątkami, czy scenami nic nie wnoszącymi do treści. Wszystko jest spójne, zwarte i ... dobre. Do tego świetny język, styl pisania i szybkość myśli. Perfekcyjny dobór słów i jakaś swoboda pisania, co przekłada się na swobodę czytania, acz czytania uważnego. Ta książka to nie czytadło na zapchanie czasu, czy na wypełnienie nudy. "Trzy trupy" rozpędzają nudę i zabierają ci czas, kiedy się tego nawet nie spodziewasz. Bierzesz ją do ręki i czas nie ma znaczenia, przepadasz całkowicie. Cichnie tykanie sekundnika, który wcześniej do ciebie dochodził, a czas nie istnieje. Ty zresztą też. Szybko bowiem personifikujesz się z Aśką, choć w pewnym momencie czujesz się, jak Aldona, albo znowu odkrywasz, że jesteś mężem Joaśki, który czeka na żonę do północy.
Bardzo plastyczne postaci, duża wiedza autorki, świetny język i prowadzenie fabuły - to wszystko sprawia, że ów debiut jest bardzo dobry. Powiem nawet - świetny. Dosłownie jest świetny. Pani Małgośka dała tym samym dowód, że i w Polsce czasem można trafić na świetny debiut naturszczyka. I chwała jej za to. Bo książka jest super i już od stoi w mojej prywatnej biblioteczce. Jestem też uśmiechniętą właścicielką autografu autorki oraz życzeń - czy można wymarzyć sobie więcej?

Dziękuję za egzemplarz nakanapie.pl

Każdy debiut mógłby być tak dobry, tak trafiony i tak świetnie skonstruowany, jak ten. To moje marzenie czytelnicze o czym muszę napisać koniecznie już na samym wstępie. Debiut, który w jakiś magiczny i niewytłumaczalny sposób wciąga i trzyma, do końca, dla każdego - dlatego nie rozumie opisu z obwoluty: "Powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, nie tylko dla kobiet."...

Książkę "Trzy trupy" Małgorzaty Podstawnej wybrałam sobie z Klubu Recenzenta nakanapie.pl.
Lubię kryminały, spodobała mi się prosta, ale wiele jednocześnie mówiąca okładka oraz tytuł, więc wzięłam się za czytanie. Okazało się, że to debiut, lecz nie zawiodłam się, tym bardziej, że to bardzo ładne wydanie tej książki, bez błędów i na białym papierze.

"- Trzy trupy - mruknął Mateusz.
Na jego twarzy malowało się przerażenie. Michał wiedział, ze takiego przeciwnika nie można lekceważyć."

Takie są pierwsze zaskakujące zdania w tej historii. Niby zaczyna się jak w klasycznym thrillerze, lecz po przeczytaniu do końca kartki nie mogłam się nie roześmiać, okazuje się zupełnie co innego niż na początku się nam wydaje, ale mimo to książka wciąga do samego końca, jest naprawdę dobra, trzyma w napięciu do ostatniej kartki. Tylko zakończenie jest bardzo dla mnie za krótkie, zaskakujące.

Podkomisarz Joanna wraca do pracy po długiej przerwie rehabilitacyjnej, w czasie pełnienia obowiązków została postrzelona i mimo tego, że komisja lekarska dopuściła ją do służby to ona sama wątpliwości, czy jest na to gotowa, czy będzie potrafiła dowodzić znów zespołem po przerwie. Joanna ma rodzinę, dobrze zarabiającego męża, więc nie musiałaby pracować, ale bardzo lubi swoją pracę. Po krótkim powitaniu ze współpracownikami i szefostwem, już pierwszego dnia dostaje trudną sprawę. Zamordowano księgową w małym biurze rachunkowym. Wszystko wygląda na przypadkowe zabójstwo, ale Joanna ma dziwne przeczucie, że to jednak nie jest przypadek. Śledztwo nie jest takie łatwe ja wydawało się początkowo, tym bardziej, że zostaje zamordowana księgowa w innym biurze. Na dodatek kobieta ta jest córką prominenta i przełożeni wywierają duży nacisk na szybkie znalezienie sprawcy. Wszystko wskazuje na to, że te morderstwa łączą się ze sobą. Joanna nie czuje się zbyt komfortowo, gdyż musi często przebywać w okolicach, gdzie została postrzelona. Wracają traumatyczne wspomnienia, z którymi nie daje sobie rady. Nie tylko Joanna ma problemy ze wspomnieniami z dawnych czasów. Również prokurator Aldona Wezyr prowadząca śledztwo w sprawie zabójstwa księgowych ma kłopoty z zaangażowaniem się, dopadają ją dawne traumy związane z prowadzonym równolegle dochodzeniem w sprawie gwałtu.

"Wiedziała, że ponad połowa spraw o gwałt jest umarzana, bo zwykle nie ma wystarczających dowodów, żeby sprawcę zamknąć za kratkami. Wiele gwałtów nawet nie jest zgłaszanych na policję. Kobiety się tego wstydzą albo boją."

Główne bohaterki tej książki, Joanna, Aldona i Kinga, które są silnymi kobietami a mimo to zmagają się z różnymi problemami, oraz z przeszłością, która nie jest znana od początku, lecz sukcesywnie poznajemy niektóre z ich tajemnic. To jest właśnie również plusem, gdyż poznajemy bliżej wszystkie bohaterki oraz ich przeżycia, relacje rodzinne i demony z przeszłości, które dają o sobie znać w różnych sytuacjach.

"- Nikogo tak naprawdę nie znasz. Każdy ma swoją ciemną stronę, której nikomu nie pokazuje."

Jak będzie przebiegała współpraca kobiet? Czy dadzą radę rozwikłać zagadki? Czy wątki morderstw są ze sobą powiązane? Czy może Joanna nie da rady pracować pod presją i zrezygnuje z pracy? Jakie relacje będą między kobietami?
Czy będzie kontynuacja tej historii?
Warto przeczytać tę książkę i poczuć się jedną z kreowanych bohaterek.
Polecam.
Raz jeszcze dziękuję serwisowi nakanapie.pl za możliwość przeczytania tej książki a Pani Małgorzacie Podstawnej za bilecik z autografem.

Książkę "Trzy trupy" Małgorzaty Podstawnej wybrałam sobie z Klubu Recenzenta nakanapie.pl.
Lubię kryminały, spodobała mi się prosta, ale wiele jednocześnie mówiąca okładka oraz tytuł, więc wzięłam się za czytanie. Okazało się, że to debiut, lecz nie zawiodłam się, tym bardziej, że to bardzo ładne wydanie tej książki, bez błędów i na białym papierze.

"- Trzy trupy -...

Lubię sięgać po debiuty. Jeszcze bardziej lubię, gdy debiut jest udany. "Trzy trupy" to pierwsza książka Małgorzaty Podstawnej i gdybym tego nie wiedziała, to nie pomyślałabym. Ta historia jest naprawdę bardzo dobra.

Początkowo główna bohaterka skojarzyła mi się z Marią Matejko z serialu "Komisarz mama", jednak Joanna z książki, to jej twardsza wersja. Aśka wraca do pracy po dłuższej nieobecności. Już na start dostaje sprawę morderstwa. Razem ze swoją partnerką Kingą, pod czujnym okiem prokurator Aldony, pracują nad zabójstwem księgowej. Kobiecie nie jest łatwo, ponieważ zmaga się z traumą spowodowaną ostatnią nieudaną akcją, a sprawa nie należy do najłatwiejszych poprzez brak dowodów.

Wątek kryminalny jest naprawdę ciekawy. Czułam się tak, jakbym uczestniczyła w śledztwie. Każdy trop rodzi kolejne pytania, pojawiają się nowi podejrzani, a sprawcy dalej brak. Akcja nabiera rozpędu. Chcąc poznać mordercę i motyw, książkę przeczytałam w tempie ekspresowym. Idealnie oddany klimat pracy śledczych, udziela się podczas lektury. Presja, strach, adrenalina. Lubię takie emocje.

Pani Małgorzata świetnie wykreowała główne bohaterki. Z łatwością je sobie wyobraziłam. Joanna, Aldona i Kinga to silne kobiety, zmagające się z problemami oraz demonami przeszłości. Łączy je praca, a każda z nich jest inna. Polubiłam wszystkie, ale drażnił mnie jeden ze zwrotów Kingi. Notorycznie nazywała Joannę laską. Pewnie miało to podkreślić jej luzacki styl bycia, jednak dla mnie było to trochę na siłę.

Podobało mi się zaś, że każdy rozdział oznaczony jest datą. Wygląda to, jak dziennik, dzięki temu wiemy, ile czasu upłynęło od rozpoczęcia śledztwa. Sprawę, mimo że była zagmatwana, udało się rozwiązać. Ostatni wpis, który jest jednocześnie finalnym rozdziałem, zdawał się jednak za krótki. Dwa razy sprawdzałam, czy kartki się nie skleiły.

Książkę jak najbardziej polecam. To świetna obyczajówka z wciągającym wątkiem kryminalnym. "Trzy trupy" warto przeczytać, przede wszystkim po to, aby poznać świetne kreacje bohaterek i wziąć udział w porywającym i niebezpiecznym śledztwie kobiet.

Lubię sięgać po debiuty. Jeszcze bardziej lubię, gdy debiut jest udany. "Trzy trupy" to pierwsza książka Małgorzaty Podstawnej i gdybym tego nie wiedziała, to nie pomyślałabym. Ta historia jest naprawdę bardzo dobra.

Początkowo główna bohaterka skojarzyła mi się z Marią Matejko z serialu "Komisarz mama", jednak Joanna z książki, to jej twardsza wersja. Aśka wraca do pracy...

"W przesłuchaniach była świetna, ale gdy przychodziło do takiej zwykłej, szczerej rozmowy, zatykała się jak nos podczas kataru. Żadne pytanie, podobnie jak żaden specyfik na katar nie było odpowiednie."

Joanna wraca do pracy po dramatycznych wydarzeniach sprzed kilku miesięcy. Prowadząc śledztwo w sprawie zabójcy księgowych, staje oko w oko z demonami przeszłości oraz zaskakującym wyznaniem bliskiej współpracownicy, które jest początkiem lawiny kolejnych kłopotów, niedomówień i tajemnic. Czy ta relacja przetrwa tę próbę?

Bardzo dobra powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym, którą czytało mi się naprawdę szybko. Język jej jest ciekawy, autorka używa wiele świetnych i wyszukanych porównań. Fabuła książki nie jest zbyt prosta ani oczywista, za co duży plus. Do samego końca nie domyślałam się zakończenia historii, które było naprawdę zaskakujące. Wiele zwrotów akcji i charakterni bohaterowie sprawiają, że tę pozycję czyta się z dużą przyjemnością. Główne bohaterki odważne, samodzielne, bystre. Bardzo dobry pomysł na fabułę oraz tło akcji, które dodają tajemniczości całości utworu. Autorka inteligentnie prowadzi czytelnika przez całe śledztwo, zdradzając w odpowiednich momentach dalsze losy bohaterów i kolejne intrygi. Buduje napięcie, wpływa na emocje czytelnika.

Spodobała mi się cała szata graficzna książki - niby prosta okładka, jednak ukrywająca głębię i mająca w sobie coś, co sprawia, że aż chce się zajrzeć do środka, przyjemna dla oczu czcionka. Genialna korekta i redakcja - po raz pierwszy chyba spotkałam się z książką, która nie ma w sobie żadnego błędu. Wiele wątków związanych jest z psychologią postaci, ich przeżyciami, życiem rodzinnym, osobistym, ale i zawodowym. Większość postaci to kobiety, ukazany jest ich damski punkt widzenia. Dialogi są bardzo ciekawe, wiele w nich przemyśleń bohaterów. Śledztwo, które jest głównym tematem utworu, ukazane jest z kilku perspektyw, co jest bardzo fascynującym zabiegiem. Ukazana jest tutaj praca policji i jej środowisko.

Myślę, że jest to bardzo dobry debiut i z przyjemnością przeczytałabym o dalszych losach bohaterek "Trzech trupów". Jeżeli szukacie książki, która budzi napięcie, akcja jej jest tajemnicza, a bohaterowie intrygujący i bezkompromisowi, to gorąco polecam przeczytanie tej pozycji.

"W przesłuchaniach była świetna, ale gdy przychodziło do takiej zwykłej, szczerej rozmowy, zatykała się jak nos podczas kataru. Żadne pytanie, podobnie jak żaden specyfik na katar nie było odpowiednie."

Joanna wraca do pracy po dramatycznych wydarzeniach sprzed kilku miesięcy. Prowadząc śledztwo w sprawie zabójcy księgowych, staje oko w oko z demonami przeszłości oraz...

Podkomisarz Joanna wraca do pracy po długiej przerwie, spowodowanej przez rekonwalescencję po postrzeleniu w czasie służby. Już pierwszego dnia dostaje trudną sprawę, jaką stanowi morderstwo księgowej, jednak na tym etapie podejrzewa jeszcze, iż było ono przypadkowe. Wszystko zmienia się, gdy zamordowana zostaje kolejna księgowa. Czy obie sprawy łączą się?
Rozwikłanie sprawy morderstw księgowych nie będzie tak łatwe, jak mogłoby się początkowo wydawać, ponieważ na Joannę stosowany jest duży nacisk ze strony przełożonych i ważnych osobistości uwikłanych pośrednio w sprawę. Czy kobieta podda się i zrezygnuje z tej sprawy? Czy uda jej się odnaleźć winnego, w tak krótkim czasie, jaki otrzymała od szefa?

***
Książka jest ciekawa, chociaż nie do końca pasuje mi do niej tytuł i to przez cały czas czytania tkwiło mi gdzieś z tyłu głowy. Duży plus dla autorki za to, że fabuła książki nie jest zbyt prosta i nie da się już na pierwszej stronie wskazać winnego, a wręcz do samego końca trudno jest samodzielnie połączyć wszystkie fakty.
Jednak mam wrażenie, że można było z tej historii wyciągnąć o wiele więcej, bo potencjał naprawdę jest spory, ale historia pisana jest w taki sposób, że nie czułam szczególnego napięcia podczas czytania. Ot, zwykła ciekawość co będzie dalej. Możliwe, że mój niedosyt jest spowodowanym faktem, że główna bohaterka nie za bardzo przypadł mi do gustu.
Joanna wydaje mi się płaską osobowością, bez głębszych uczuć, skupioną jedynie na sobie i osiągnięciu własnych celów, bez względu na koszty. Do tego jest chamska i zapatrzona w siebie, co nie zjednuje jej mojej sympatii. Typowa osobowość dominująca, która nie potrafi pracować w zespole i albo wszyscy dostosowują się do niej i jej pomysłów, albo obrywają jak leci. Z pewnością w życiu prywatnym bym jej nie polubiła i może dlatego tak opornie szło mi zrozumienie motywacji jej działań.
Podsumowując fabuła książki ciekawa i zawiła, ale sposób pisania autorki nie za bardzo przypadł mi do gustu.

Podkomisarz Joanna wraca do pracy po długiej przerwie, spowodowanej przez rekonwalescencję po postrzeleniu w czasie służby. Już pierwszego dnia dostaje trudną sprawę, jaką stanowi morderstwo księgowej, jednak na tym etapie podejrzewa jeszcze, iż było ono przypadkowe. Wszystko zmienia się, gdy zamordowana zostaje kolejna księgowa. Czy obie sprawy łączą się?
Rozwikłanie...

"Trzy trupy" to bardzo udany debiut powieściowy z wątkiem kryminalnym autorstwa Małgorzaty Podstawnej. Skomplikowane śledztwo prowadzone przez dwie charakterne kobiety, które na swój sposób próbują poradzić sobie z dramatycznymi wydarzeniami z przeszłości to motyw przewodni tej książki. To bez wątpienia wciągająca lektura, w której chęć poznania sprawcy zabójstwa rośnie z każdą kolejną stroną. W książce mamy do czynienia ze sporą ilością bohaterów oraz wieloma wątkami, dlatego aby się nie pogubić i nie pominąć istotnych kwestii warto się skupić podczas czytania. Mimo to dzięki przyjemnej dla oczu czcionce oraz bardzo dobrej redakcji i korekcie czyta się ją niezwykle szybko. Dodatkowo na plus zasługuje minimalistyczna okładka, która jest trafnie dopasowana do fabuły. Polecam serdecznie.

"Trzy trupy" to bardzo udany debiut powieściowy z wątkiem kryminalnym autorstwa Małgorzaty Podstawnej. Skomplikowane śledztwo prowadzone przez dwie charakterne kobiety, które na swój sposób próbują poradzić sobie z dramatycznymi wydarzeniami z przeszłości to motyw przewodni tej książki. To bez wątpienia wciągająca lektura, w której chęć poznania sprawcy zabójstwa rośnie z...

Bardzo Dobry Kryminał Pani Małgorzaty Podstawnej wbijący w fotel w sam raz na te jesienne wieczory gwarantuję ,że nie odłożycie książki na półkę :D-Tak,że Polecam wciąga :D

Bardzo Dobry Kryminał Pani Małgorzaty Podstawnej wbijący w fotel w sam raz na te jesienne wieczory gwarantuję ,że nie odłożycie książki na półkę :D-Tak,że Polecam wciąga :D