Stefanię Grodzieńską można jeść łyżkami! Z okazji 57-lecia pracy twórczej (myślę, że to kolejny, genialny żart Grodzieńskiej, wybór tak "okrągłej" rocznicy) wybrała dla szanownych czytelników najlepsze - jej zdaniem - humoreski i felietony. Są one podzielone na dekady: od lat 40' do 90' XX wieku. Każdy rozdział rozpoczyna się od komentarza Grodzieńskiej, słowa wstępnego, wyjaśniającego. Bardzo smutny i krótki rozdział z lat 80'. Fenomenalna za to jest dekada lat 90' z zupełnie nieznaną mi twórczością Grodzieńskiej - wybór "Fragmentów listów" i "Tylko jednego pytania", publikowanych na łamach "Kobiety i Życia". Czekam, aż ktoś zbierze to do kupy i wyda całość!
Świetny tomik, który pochłonąłem niemalże na raz. Wiele humoresek znam z poprzednich wydań, inne były dla mnie nowością.
Zdecydowanie polecam właśnie tę książkę osobom, którym twórczość Stefanii Grodzieńskiej jest jeszcze nieznana. Mamy tu skoncentrowaną pigułkę "grodzieńskości". Pigułkę jakże cudowną! Uleczy nastrój każdemu, zwłaszcza w taki szary i deszczowy, listopadowy dzień, jaki był dziś.

Stefanię Grodzieńską można jeść łyżkami! Z okazji 57-lecia pracy twórczej (myślę, że to kolejny, genialny żart Grodzieńskiej, wybór tak "okrągłej" rocznicy) wybrała dla szanownych czytelników najlepsze - jej zdaniem - humoreski i felietony. Są one podzielone na dekady: od lat 40' do 90' XX wieku. Każdy rozdział rozpoczyna się od komentarza Grodzieńskiej, słowa wstępnego,...

Bardzo lubię i cenię twórczość Stefanii Grodzieńskiej, zwłaszcza jej felietony i humoreski.
Od razu widać styl, klasę i inteligentne, subtelne poczucie humoru, o które coraz trudniej we współczesnej literaturze i publicystyce.

W "Kawałkach..." autorka skupia się przede wszystkim na relacjach damsko-męskich, na rodzinnych i sąsiedzkich stosunkach, z których nieraz wynikają zabawne sytuacje.
Są też w tym zbiorze ponadczasowe skecze, będące głównie dialogami między kobietami i mężczyznami. Na przedstawicielach obu płci autorka nie zostawia suchej nitki, wytykając przeróżne wady, skłonności i przyzwyczajenia.

Między autorskimi tekstami Stefanii Grodzieńskiej znajdują się jej pisarskie refleksje oraz fragmenty wywiadu, w których artystka opowiada o swojej pracy - oczywiście robi to lekko, z dystansem do siebie i świata, z poczuciem humoru.
Są tu też teksty zaprzyjaźnionych z artystką mężczyzn, znanych z umiejętności bawienia się słowem i potrafiących połączyć humor z refleksją - ci panowie to przede wszystkim Wojciech Mann i Wojciech Młynarski.

Świetna, lekka, relaksująca lektura, nie tylko na wakacje.

Bardzo lubię i cenię twórczość Stefanii Grodzieńskiej, zwłaszcza jej felietony i humoreski.
Od razu widać styl, klasę i inteligentne, subtelne poczucie humoru, o które coraz trudniej we współczesnej literaturze i publicystyce.

W "Kawałkach..." autorka skupia się przede wszystkim na relacjach damsko-męskich, na rodzinnych i sąsiedzkich stosunkach, z których nieraz...

Jeśli istnieje pojęcie "satyry idealnej" to Grodzieńska jest jej królową.
Już jakiś czas temu miałam szczęście przeczytać kilka felietonów Stefanii ale "kawałki" to dawka uderzeniowa!
I chce się tą dawkę dostarczać do organizmu wciąż i wciąż i wciąż!
Niech o jej fenomenie też świadczy fakt, że Maria Czubaszek która miała w zwyczaju nie lubić kobiet, Grodzieńską uwielbiała, zatem podpisuję się pod tym uwielbieniem obiema kończynami (sami się domyślcie którymi) ;)

Jeśli istnieje pojęcie "satyry idealnej" to Grodzieńska jest jej królową.
Już jakiś czas temu miałam szczęście przeczytać kilka felietonów Stefanii ale "kawałki" to dawka uderzeniowa!
I chce się tą dawkę dostarczać do organizmu wciąż i wciąż i wciąż!
Niech o jej fenomenie też świadczy fakt, że Maria Czubaszek która miała w zwyczaju nie lubić kobiet, Grodzieńską uwielbiała,...

Kolejna pozycja Pani Grodzienskiej pokazująca niesamowity kunszt pisarski. Jestem żachwycona plastycznością języka i formą literacką, jak w tak krótkiej treści można zebrać tyle przemyśleń i słów. Nie powiem, nie wszystkie kawałki przemawiały do mnie, zbyt odległe są lata komuny,lecz całość czytało się wybornie. Kolejne książki już czekają w kolejce.

Kolejna pozycja Pani Grodzienskiej pokazująca niesamowity kunszt pisarski. Jestem żachwycona plastycznością języka i formą literacką, jak w tak krótkiej treści można zebrać tyle przemyśleń i słów. Nie powiem, nie wszystkie kawałki przemawiały do mnie, zbyt odległe są lata komuny,lecz całość czytało się wybornie. Kolejne książki już czekają w kolejce.

Jakiś czas temu udało mi się przeczytać książkę Grodzieńskiej „Wspomnienia chałturzystki”, którą bez wątpienia mogę uznać jako najlepszą jaką czytałem w tym roku (jeśli nie w przeciągu kilku ostatnich). Opinię o „Wspomnieniach chałturzystki” już tu umieszczałem więc się powtarzał nie będę.

Mało kto wstrzela się ze swoim poczuciem humoru w moje taka jak to zrobiła Grodzieńska. „Kawałki żeńskie, męskie i nijakie” to swoisty przegląd felietonowej twórczości autorki wzbogacony o komentarz w formie wywiadu z nią samą. Przegląd ten nie jest pełny, bowiem Grodzieńska była niezwykle płodną autorką, ale idealnie pokazujący rozkwit jej talentu. Mamy tu przekrój od lat czterdziestych do dziewięćdziesiątych, w którym jak na dłoni widać rozwój zarówno języka, formy, wyostrzający się dowcip. Autorka w błyskotliwy, niezwykle celny i dosadny trafia w sedno robiąc to w sobie uroczy i jakże dowcipny sposób.

Nie wszystkie felietony są dobre (pominąłbym lata czterdzieste, bo to jeszcze nie ta Grodzieńska, która mnie oczarowała),jest kilka słabszych, parę średnich i cała masa rewelacyjnych – jak chociażby „Wysiadywaczka”, „Tylko jedno pytanie”, „Głupie pomysły” czy „Przewodnik teatralny” (i wiele wiele innych równie dobrych). Nie da się ukryć – twórczość Grodzieńskiej ma należeć i należy do tej łatwej, miłej i przyjemnej, ma być nieskomplikowaną rozrywką i taką jest. Ale jest też do tego rozrywką błyskotliwą, inteligentną, z poczuciem humoru na najwyższym poziomie. Polecam

Jakiś czas temu udało mi się przeczytać książkę Grodzieńskiej „Wspomnienia chałturzystki”, którą bez wątpienia mogę uznać jako najlepszą jaką czytałem w tym roku (jeśli nie w przeciągu kilku ostatnich). Opinię o „Wspomnieniach chałturzystki” już tu umieszczałem więc się powtarzał nie będę.

Mało kto wstrzela się ze swoim poczuciem humoru w moje taka jak to zrobiła...

Stefania Grodzieńska jest wielką damą. To się po prostu czuje. Kultura wyziera z każdego jej zdania, ba!, z każdego słowa, którym się posługuje, na zmianę przedrzeźniając, ganiąc, kokietując, poruszając i rozczulając czytelnika.
Odwieczne, nie podlegające modzie spory damsko - męskie i męsko - damskie to prawdziwy majstersztyk. Kłótnia młodych małżonków, "Żabka", czy przecudna historia Ewy wycisnęły mi łzy z oczu, oczywiście w chwili, gdy ze śmiechu wyplułam już połowę płuc i godności.
"Literatura kobieca wysokich lotów" nie jest tutaj wcale określeniem pobłażliwym. Grodzieńska rozprawia się z otaczającą nas rzeczywistością z klasą i dystansem, jakich żaden wielki pisarz płci odmiennej nie byłby w stanie osiągnąć. Dlaczego? Przytoczę Wam fragment słuchowiska radiowego, który Grodzieńska napisała wspólnie z córką:
"EWA: Opowiem ci o rybaku i rybce. Pewnego razu rybak wszedł do morza. W pewnej chwili podpłynęła do niego rybka i złapała go za nóżki. Na to rybak mówi - rybko, puść mnie, a ja spełnię twoje trzy życzenia.
KASIA: I co było?
EWA: Nic. Koniec bajki.
KASIA: Dlaczego?
EWA: Rybka przecież nie umie mówić, więc skąd rybak miał się dowiedzieć jakie to życzenia. Nie wiedział - nie spełnił. Rybka go nie puściła. Odgryzła nóżki i odpłynęła."
Właśnie dlatego.
Soczyste kawałki, owszem, przeplatają czasem kawałki nijakie, ale nikną one wśród naprawdę pięknie uchwyconej groteski ludzkiej egzystencji.
Gorąco polecam, na smutek i na śmiech.

Stefania Grodzieńska jest wielką damą. To się po prostu czuje. Kultura wyziera z każdego jej zdania, ba!, z każdego słowa, którym się posługuje, na zmianę przedrzeźniając, ganiąc, kokietując, poruszając i rozczulając czytelnika.
Odwieczne, nie podlegające modzie spory damsko - męskie i męsko - damskie to prawdziwy majstersztyk. Kłótnia młodych małżonków, "Żabka", czy...

Zbiór felietonów , które ukazywały sie w "Szpilkach" i "Przekroju". Cudowna lektura, którą rozpoczynałam kolejny dzień.

Zbiór felietonów , które ukazywały sie w "Szpilkach" i "Przekroju". Cudowna lektura, którą rozpoczynałam kolejny dzień.

urocza książka, wspaniałe poczucie humoru autorki sprawia, że chcemy poznać bliżej książki, które napisała

urocza książka, wspaniałe poczucie humoru autorki sprawia, że chcemy poznać bliżej książki, które napisała

Cóż za wspaniała książka!Pełna humoru, wnikliwej obserwacji ludzkich zachowań, udawadniająca niezwykłą inteligencję autorki.Starałam się jak mogłam, żeby nie przeczytać tej ksiązki za szybko,ale to naprawdę strasznie trudne,bo każdy felieton to perełka.I salwa śmiechu..
Cudowne!!

Cóż za wspaniała książka!Pełna humoru, wnikliwej obserwacji ludzkich zachowań, udawadniająca niezwykłą inteligencję autorki.Starałam się jak mogłam, żeby nie przeczytać tej ksiązki za szybko,ale to naprawdę strasznie trudne,bo każdy felieton to perełka.I salwa śmiechu..
Cudowne!!

Może zamiast poradników amerykańskich na tematy męsko-damskie lepiej poczytać takie felietoniki i więcej się wyjaśni i humor się poprawi i wiadomo czego oczekiwać :).

Może zamiast poradników amerykańskich na tematy męsko-damskie lepiej poczytać takie felietoniki i więcej się wyjaśni i humor się poprawi i wiadomo czego oczekiwać :).