[„Siedmiu przeciw Tebom”, ocena: 5/10]

Polinik i Eteokles to bracia, synowie Edypa, króla Teb. Mieli oni rządzić na zmianę. Eteokles objął panowanie jako pierwszy, ale po roku rządów, gdy nadeszła kolej Polinika, okazało się, że brat nie chce ustąpić stanowiska. I w ten oto sposób doszło do oblężenia Teb, która jest głównym tematem akcji utworu. Eteokles nie zamierza ustąpić.

Mit ten opowiadający o oblężeniu Teb był dobrze znany starożytnym Grekom, przy czym Ajschylos postanowił stworzyć jego ujęcie z wybranej przez siebie perspektywy. Nie jest wbrew wszystkiemu opis zaciekłej wojny - wręcz przeciwnie. Obserwujemy przebieg zdarzeń zza kulis, nie znajdując się na polu bitwy. Akcja opisywana jest poprzez wypowiedzi postaci. Treść składa się więc z pompatycznych przemów Eteoklesa (obserwujemy, jak zarządza on ochroną grodu) czy chóralnych modlitw dziewic tebańskich, czy też gońca opisującego dowódców wojska. Całość prowadzi do tragicznego finału oraz wybrzmiewa motywem zgubnej pychy, które to elementy są charakterystyczne dla twórczości Ajschylosa.

Utwór jest krótki, acz nieszczególnie dogodny w odbiorze dla współczesnego czytelnika z powodu ograniczeń formalnych, ale zważywszy na datę jego powstania, należy się mu się trochę wyrozumiałości, zwłaszcza że tematycznie była to opowieść popularna wówczas, ma więc znaczenie kulturowe.


[„Błagalnice”, ocena: 6/10]

Ajgyptos, następca fikcyjnego egipskiego króla Belosa, mając przewagę nad swoim bratem Danaosem i roszcząc sobie prawo do decydowania o losach całej rodziny, zmusza go, aby jego pięćdziesiąt córek poślubiło jego synów (których też było pięćdziesiąt). One jednak nie mają ochoty na przymusowe małżeństwo. Aby ocalić córki, Danaos konstruuje okręt i wypływa z dziewczętami do Argos, licząc, że znajdą tam schronienie. Wybrał to greckie miasto na Peloponezie, bo to stamtąd miała wywodzić się Io, pramatka ich rodu. Co czeka ich na miejscu?

Ajschylos ponownie bierze na warsztat jeden z popularnych mitów greckich i przedstawia go ze swojej perspektywy. Tym razem konflikt fabularny jest bardziej złożony niż w „Siedmiu przeciw Tebom”, o „Persach” już nawet nie wspominając. Samo zawiązanie akcji jest już wystarczająco sprawne. Klasycznie dla Ajschylosa, utwór nie jest długi, niewielu tu bezpośredniej akcji, a o rozwoju wydarzeń dowiadujemy się z wypowiedzi postaci. Ajschylos ciekawiej niż w poprzednich swoich utworach przedstawia tutaj w istocie dylemat moralny. A przy okazji punkt kulminacyjny stanowi okazję dla wyrażenia osobistych poglądów i sympatii autora wobec demokracji - koniec końców jest to dramat o wyraźnym politycznym wydźwięku. Nic w tym jednak złego, skoro i tak w całości poświęcony jest problematyce społeczno-obyczajowej (przy czym typowo dla siebie Ajschylos ubarwia, upraszcza i przeredagowuje rzeczywistość, co należy mieć w pamięci).

[„Siedmiu przeciw Tebom”, ocena: 5/10]

Polinik i Eteokles to bracia, synowie Edypa, króla Teb. Mieli oni rządzić na zmianę. Eteokles objął panowanie jako pierwszy, ale po roku rządów, gdy nadeszła kolej Polinika, okazało się, że brat nie chce ustąpić stanowiska. I w ten oto sposób doszło do oblężenia Teb, która jest głównym tematem akcji utworu. Eteokles nie zamierza...

"Persowie" i "Siedmiu przeciw Tebom" na 10, dalej - już pewien niedosyt, głównie dlatego, że "Błagalnice" i "Prometeusz" fabularnie się "urywają" - po prostu: pozostałe części się nie zachowały. Ale widać rozwój, poezję i np. kwestie teologiczne w każdym utworze.
Bardzo, ale to bardzo cieszy mnie to wydanie - tłumaczenie w pięknej, klarownej współczesnej polszczyźnie, z doskonałymi wstępami i przypisami. Będę trzymał się tej serii.

"Persowie" i "Siedmiu przeciw Tebom" na 10, dalej - już pewien niedosyt, głównie dlatego, że "Błagalnice" i "Prometeusz" fabularnie się "urywają" - po prostu: pozostałe części się nie zachowały. Ale widać rozwój, poezję i np. kwestie teologiczne w każdym utworze.
Bardzo, ale to bardzo cieszy mnie to wydanie - tłumaczenie w pięknej, klarownej współczesnej polszczyźnie, z...