Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Moc, niemoc, gwałty, śmierć, choroba, miłość, więzienie. Tyle uczuć w jednej niedużej książce. Ada jest nauczycielką w przyszpitalnej szkole i ma do czynienia z pacjentami onkologicznymi.
Jest szczęśliwą narzeczona Jacka i wszystko układa się wspaniale dopóki na jej drodze nie stanie Bartek, wolontariusz, który pomaga dziewczynie w pracy na oddziale w szpitalu.
Przy słuchaniu/czytaniu czas płynie szybko a treść wciąga i nie pozwala przestać.
Dla mnie książkę czytała Ilona Chojnowska.

Moc, niemoc, gwałty, śmierć, choroba, miłość, więzienie. Tyle uczuć w jednej niedużej książce. Ada jest nauczycielką w przyszpitalnej szkole i ma do czynienia z pacjentami onkologicznymi.
Jest szczęśliwą narzeczona Jacka i wszystko układa się wspaniale dopóki na jej drodze nie stanie Bartek, wolontariusz, który pomaga dziewczynie w pracy na oddziale w szpitalu.
Przy...

"Człowiek nie może latami kręcić się w kółko po holu, skoro sala balowa stoi otworem. To idiotyzm i marnowanie życia." - czy bohaterowie zmarnują swoje życie, a może zdecydują się odważnie wkroczyć do sali balowej?

Od zawsze wiadomo, że tytuł powieści przyciąga uwagę, a często nawet decyduje, czy sięgniemy po konkretną lekturę. W tym przypadku może on zmylić niektórych Czytelników. Jeśli ten z pozoru niewinny i przyciągający uwagę tytuł wywołuje u Was przyjemne uczucia, a tym samym oczekujecie lekkiej książki o błahej tematyce, to nawet nie siadajcie doczytania. W lekturze znajdziecie kwaśny smak trudnych wydarzeń w życiu, które u bohaterów na pewno nie jest spokojnym spacerem po gaju.

Ada jest nauczycielką w przyszpitalnej szkole, jak twierdzi sama kobieta, praca nie daje jej ogromnych zarobków, za to dużo satysfakcji. Bohaterka od lat żyje w dość specyficznym związku z Jackiem, który teraz nie poświęca jej za dużo czasu, gdyż rozwija swoją karierę. Najlepsza przyjaciółka Ady — Majka jest w zaawansowanej ciąży, która zmusza ją do przerwania pracy. Na jej miejsce pojawia się wolontariusz Bartek, z którym Ada nie dogaduje się najlepiej. Dodatkowo przeszłość nie daje o sobie zapomnieć, a bolesne wydarzenia nabierają innego znaczenia.

Dziecięcy Oddział Onkologiczny — już sama nazwa brzmi strasznie. Główna bohaterka pracuje tam na co dzień, więc temat raka wśród najmłodszych jest jednym z ważniejszych w powieści. To wątek, który mnie osobiście dotknął najbardziej — przypomniał o kruchości życia, a także niesprawiedliwości losu. Opisane wydarzenia poruszają i wzruszają, przypominając, co jest naprawdę ważne.

Autorka w swojej książce poruszyła różne tematy i bardzo wprawnie splotła ze sobą losy bohaterów. Nie skupiła się jedynie na głównych postaciach, rozbudowała również sylwetki tych pobocznych, przez co bez nich pozycja byłaby niekompletna. Katarzyna Kielecka pisze o miłości, przyjaźni, trudnej przeszłości wpływającej na nie mniej skomplikowaną teraźniejszość, trudach macierzyństwa i poznawaniu samego siebie.

Powieść to niełatwa, ale bardzo dobra i życiowa pozycja. Książkę czyta się z zapartym tchem i z dużymi emocjami. Nie brakuje śmiechu, również tego przez łzy, wzruszeń, czy złości na postępowanie bohaterów, którzy nie widzą, lub nie chcą widzieć pewnych rzeczy. Lekkie pióro Autorki i niepewne do końca zakończenie sprawiają, że Czytelnik jeszcze chętniej śledzi losy bohaterów. Lektura bardzo mi się podobała i miło spędziłam z nią czas, zachęcam Was do przeczytania.

Za egzemplarz recenzencki bardzo dziękuję Wydawnictwu Szara Godzina.

"Człowiek nie może latami kręcić się w kółko po holu, skoro sala balowa stoi otworem. To idiotyzm i marnowanie życia." - czy bohaterowie zmarnują swoje życie, a może zdecydują się odważnie wkroczyć do sali balowej?

Od zawsze wiadomo, że tytuł powieści przyciąga uwagę, a często nawet decyduje, czy sięgniemy po konkretną lekturę. W tym przypadku może on zmylić niektórych...

Ciekawy pomysł na fabułę, dobrze ukazany problem przemocy, obojętności i początków macierzyństwa, ale źle mi się to czytało. Nie polubiłam głównych bohaterów i strasznie drażniło mnie zastępowanie imion nazwiskami. Przez to (a może nie tylko przez to?) narracja wydała mi się sztuczna i nadęta. A szkoda, bo to historia z dużym potencjałem.

Ciekawy pomysł na fabułę, dobrze ukazany problem przemocy, obojętności i początków macierzyństwa, ale źle mi się to czytało. Nie polubiłam głównych bohaterów i strasznie drażniło mnie zastępowanie imion nazwiskami. Przez to (a może nie tylko przez to?) narracja wydała mi się sztuczna i nadęta. A szkoda, bo to historia z dużym potencjałem.

Dobry język, wartkość akcji. Nie podobały mi się sceny brutalne i przemoc na tle seksualnym oraz przyzwolenie na to głównej bohaterki. Dominujący wątek chorych onkologicznie podnosi wartość, ale już wtedy nie jest to dla mnie lektura do poduszki, nie pozwala na czytanie relaksacyjne. Dla mnie ta książka nie jest ani lekka ani zabawna, po prostu dramat życiowy.

Dobry język, wartkość akcji. Nie podobały mi się sceny brutalne i przemoc na tle seksualnym oraz przyzwolenie na to głównej bohaterki. Dominujący wątek chorych onkologicznie podnosi wartość, ale już wtedy nie jest to dla mnie lektura do poduszki, nie pozwala na czytanie relaksacyjne. Dla mnie ta książka nie jest ani lekka ani zabawna, po prostu dramat życiowy.

1. Historia o miłości i jej rożnych barwach, o tajemnicach, o tym jak to co było wpływa na to co jest.
2. Bohaterka jest niedojrzała, jej reakcje są często przedziwne i mało zrozumiałe.
3. Zakończenie mało wiarygodne.
4. Akcja jest wartka, wątki miłosne stereotypowe, cechy bohaterów lekko spłaszczone (jedni są do szczętu źli, inni tylko dobrzy)
5. Ogólnie książka do szybkiego przeczytania, ale nie sądzę, że zostanie ze mną na dłużej.

1. Historia o miłości i jej rożnych barwach, o tajemnicach, o tym jak to co było wpływa na to co jest.
2. Bohaterka jest niedojrzała, jej reakcje są często przedziwne i mało zrozumiałe.
3. Zakończenie mało wiarygodne.
4. Akcja jest wartka, wątki miłosne stereotypowe, cechy bohaterów lekko spłaszczone (jedni są do szczętu źli, inni tylko dobrzy)
5. Ogólnie książka do...

Książka Katarzyny Kieleckie opowiada historię Ady. Dziewczyny, która z ogromną pasją uczy dzieci z oddziałów onkologicznych. Kobieta jest w związku z Jackiem. Cóż nie sposób nie ukryć negatywnych uczyć w stosunku do niego. Jest on pracoholikiem, i mężczyzną totalnie zapatrzonym w siebie. Po odejściu na macierzyński przyjaciółki i jednocześnie współpracownicy Majki, pracę rozpoczyna Bartek. Chłopak niezwykle zaangażowany, zabawny i empatyczne. Tu pojawia się pierwszy minus jeżeli chodzi o książkę-mamy za duży dysonans między dobrym i złym bohaterem. Jacek jest niezwykle irytujący i trudno wychwycić jego pozytywy. Natomiast Bartek na same superlatywy. Pomiędzy nimi Ada, nie wzbudzająca w ogóle uczuć w czytelniku. Zamysł autorki był niezwykle ciekawy. Jednakże w moim odczuciu historia między bohaterami niezbyt wciągająca. W tle poznajemy losy Maćka. Właśnie to tło sprawiło że moja ocena jest taka. Opis rozdarcia, uczuć tego biednego chłopca. Przyznaje że to bardzo mną wstrząsnęło. Szkoda że ten wątek był poboczny.

Książka Katarzyny Kieleckie opowiada historię Ady. Dziewczyny, która z ogromną pasją uczy dzieci z oddziałów onkologicznych. Kobieta jest w związku z Jackiem. Cóż nie sposób nie ukryć negatywnych uczyć w stosunku do niego. Jest on pracoholikiem, i mężczyzną totalnie zapatrzonym w siebie. Po odejściu na macierzyński przyjaciółki i jednocześnie współpracownicy Majki, pracę...

Polecam. Z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg

Polecam. Z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg

"Cytrysowy gaj" jest lekturą, która pozytywnie mnie zaskoczyła. Podobało mi się, jak autorka prowadzi fabułę, jej lekki styl i kreacje bohaterów.
Przeczytałam mnóstwo obyczajówek, ale w tej książce jest coś, co nie pozwala się oderwać. Nie jest ani przesłodzona, ani za gorzka.
Fajnie się czytało. Czekam na drugą część😊👍

"Cytrysowy gaj" jest lekturą, która pozytywnie mnie zaskoczyła. Podobało mi się, jak autorka prowadzi fabułę, jej lekki styl i kreacje bohaterów.
Przeczytałam mnóstwo obyczajówek, ale w tej książce jest coś, co nie pozwala się oderwać. Nie jest ani przesłodzona, ani za gorzka.
Fajnie się czytało. Czekam na drugą część😊👍

Book Tour 2021 Zaczytana Ewelka
Powieść Katarzyny Kieleckiej to istna petarda emocjonalna, z największą przyjemnością wzięłam udział w Book Tour i przeczytałam tę powieść, która nie tylko urzekła mnie od pierwszej strony, ale i wciągnęła bez reszty. Na stronach tej książki możemy znaleźć nie tylko sporo wątków ale i sporo problemów które nieodłącznie towarzyszą wielu ludziom i wiele zależy właśnie od nich w jaki sposób sobie z nimi poradzą, istotna jest też obecność innych ludzi, którzy wniosą w życie odrobinę radości, nadziei i otuchy.
Ada, główna bohaterka jest wolontariuszką w fundacji która zajmuje się opieką nad dziećmi chorymi na nowotwór, mieszka i układa sobie życie z Jackiem, zdolnym doktorantem w zakresie chemii i niezwykle ambitnym człowiekiem, którego zna "od zawsze". W swojej pracy zawodowej poznaje Bartka, człowieka niezwykle empatycznego i troskliwego, który jest szczerze oddany swojej pracy. Ich spotkanie pozwala dziewczynie odkryć nie tylko tajemnice z przeszłości, ale i prawdę o sobie samej i swojej przyszłości, a którą wiąże z Jackiem. Bartek i Ada, dzięki swojemu podopiecznemu Maćkowi stanowczo i realistycznie przekonują się że sensem życia jest miłość, drugi człowiek i przede wszystkim zdrowie.
Ciekawym osobnikiem, który dodaje tęczowych, radosnych barw jest gadająca papuga sąsiadki Bartka pani Ludmiły Zoja, która za każdym razem swoim zwyczajem konkretnie podsumowuje zachowanie gości i rozbawia wszystkich słuchaczy.
Z niecierpliwością czekam na kolejny tom perypetii bohaterów. Polecam z całego serca! MEGA! Super! 🙂🙂

Book Tour 2021 Zaczytana Ewelka
Powieść Katarzyny Kieleckiej to istna petarda emocjonalna, z największą przyjemnością wzięłam udział w Book Tour i przeczytałam tę powieść, która nie tylko urzekła mnie od pierwszej strony, ale i wciągnęła bez reszty. Na stronach tej książki możemy znaleźć nie tylko sporo wątków ale i sporo problemów które nieodłącznie towarzyszą wielu...