Psoriasis Vulgaris. Łuszczyca.
Choroba znana ale niezrozumiana. Bo to jak trąd pewnie zaraźliwe. Pewnie z brudu. Narkomani to takie łokcie mają. Pewnie w żyłę dają. To jakaś patologia. I tak dalej... Nieświadomość i niedouczenie ludzi mnie przeraża. Po pierwsze łuszczycą się nie można zarazić. Warunkują ją czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe. Ciężko powiedzieć z czego się tak na prawdę bierze. Jest to choroba nieuleczalna. Łuszczyca czyli Łuska pojawia się z powodu zbyt szybkiego nawarstwiania się naskórka na powierzchni skóry. Zmiany najczęściej pojawiają się na kolanach, łokciach, twarzy, plecach, stopach, dłoniach oraz na paznokciach stóp i dłoni. Po odpowiednich działaniach maleją. Jest to widoczne. I teraz można sobie wyobrazić jak traktowane jest takie dziecko. Jak ktoś inny, dziwny, niewłaściwy.
Książkę przeczytałam dzięki poleceniu @vaconafy i samego autora @facet_po_trzydziestce .
Podobała mi się. Historia głównego bohatera jest bardzo interesująca. Młody dwudziestoletni chłopak cierpi na łuszczyce. Opowiada co przeżył i jak wygląda życie dorosłego człowieka z taką przypadłością. Co tacy ludzie muszą przejść aby się odnaleźć. Przebieg leczenia i to, że godzą się ze swoim losem lub też nie. O tym jak ich plany są przewrotne. W dzisiejszych czasach coś innego, jakiekolwiek odchyły od normy nie są akceptowane. Kto przyjmie do pracy osobę, która co pół roku musi odbywać kurację w szpitalu? Czy mając do wyboru osobę zdrową, wybierze tą z chorobą. Ta pozycja jest dla wszystkich, którzy lubią wiedzieć i myślą świadomie. Trochę za dużo dla mnie wątku miłosnego i rozterek sercowych jednak z całego serca polecam 🤍

Psoriasis Vulgaris. Łuszczyca.
Choroba znana ale niezrozumiana. Bo to jak trąd pewnie zaraźliwe. Pewnie z brudu. Narkomani to takie łokcie mają. Pewnie w żyłę dają. To jakaś patologia. I tak dalej... Nieświadomość i niedouczenie ludzi mnie przeraża. Po pierwsze łuszczycą się nie można zarazić. Warunkują ją czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe. Ciężko...

Może nie jest napisana wybitnym językiem, ale wciąga niesamowicie. Pokazuje ciekawie realia biedronek, uświadamia i mówi o rzeczach ważnych.
Aż dziw, że obyczajówka tak wciąga!
Zabieram się za część II.

Może nie jest napisana wybitnym językiem, ale wciąga niesamowicie. Pokazuje ciekawie realia biedronek, uświadamia i mówi o rzeczach ważnych.
Aż dziw, że obyczajówka tak wciąga!
Zabieram się za część II.

Nie mam pojęcia skąd takie oceny ma ta książka. Dawno nie czytałam nic tak dennego. Nie oceniam historii, życie pisze różne scenariusze. Ta opowiedziana jest prosto do bólu, łopatologicznym językiem, w koszmarnym stylu i z masą błędów. Ja nie wiem, jak to możliwe że nikt przed wydaniem tego nie korygował. Czytanie co do zasady powinno nas rozwijać, tu nie ma na to szans. "Książka" jest napisana na poziomie wypracowania gimnazjalisty. Nie wyniosłam z niej nic. No może poza utwierdzeniem się w przekonaniu, aby nie czytać dzieł osób niezwiązanych z literaturą.

Nie mam pojęcia skąd takie oceny ma ta książka. Dawno nie czytałam nic tak dennego. Nie oceniam historii, życie pisze różne scenariusze. Ta opowiedziana jest prosto do bólu, łopatologicznym językiem, w koszmarnym stylu i z masą błędów. Ja nie wiem, jak to możliwe że nikt przed wydaniem tego nie korygował. Czytanie co do zasady powinno nas rozwijać, tu nie ma na to szans....

Historia opowiedziana jest nieskomplikowanym językiem, jednak moim zdaniem książka do najprostszych nie należy. Mnie dosyć mocno poruszyła i zaczęłam się angażować w myśli i uczucia bohaterów. Niestety, głównego bohatera nie zdołałam polubić, ale jestem bardzo ciekawa rozwoju tej postaci w drugiej części, która ma pojawić się w tym roku ;)

Wiecie dlaczego warto sięgnąć po tę pozycję? Bo pokazuje nam, że ludzie chorzy zmagają się nie tylko z chorobą, ale także z całym zasranym systemem i wszechobecnym chamstwem. Dlatego, że pokazuje nam, jakimi jesteśmy ignorantami i ile tracimy oceniając kogoś po tym jak wygląda, a nie po tym co ma w sercu. Fakt, wygląd zewnętrzny bardziej rzuca się w oczy niż serce, jednakże kim jesteśmy jeżeli my nie próbujemy wystawić trochę serca na światło dzienne?

Książkę polecam dla otwarcia oczu, dla poszerzenia wiedzy o łuszczycy, dla zmierzenia się z własnymi słabościami i ułomnościami.

Historia opowiedziana jest nieskomplikowanym językiem, jednak moim zdaniem książka do najprostszych nie należy. Mnie dosyć mocno poruszyła i zaczęłam się angażować w myśli i uczucia bohaterów. Niestety, głównego bohatera nie zdołałam polubić, ale jestem bardzo ciekawa rozwoju tej postaci w drugiej części, która ma pojawić się w tym roku ;)

Wiecie dlaczego warto sięgnąć po...

"Psoriasis vulgarna" Arkadiusza Kasprzaka to sprytnie przemycona wiedza o wyniszczającej psychicznie i fizycznie łuszczycy.

Początkowo przypuszczałam, że będzie to pewien rodzaj pamiętnika pokazującego, że można w pewnym stopniu uwolnić się od tak podstępnej choroby jaką jest łuszczyca. Sposób przybliżenia, jak się z nią żyje, że nie trzeba się poddawać i walczyć.

Jest tu jednak o wiele więcej. Łuszczyca jest tu tak naprawdę tylko przykładem, bo każda choroba stanowi dla nas pewne piętno, wpływa na naszą psychikę. Ludzie się od nas odwracają, często wyśmiewają, zostajemy bez pracy, nie możemy poświęcić się pasjom odchodzącym w siną dal. Każda choroba to w pewnym sensie niepełnosprawność, której często nie jesteśmy w stanie zaakceptować, skupiamy się wyłącznie na niej, odrealniamy się, uciekamy od ludzi, jest nam wszystko jedno. Niektórzy z nas mają szczęście, bo pojawia się osoba, która wierzy że się uda, pomaga z całych sił, nie ulega zniechęceniu, chce nas wyrwać z tego marazmu. Ale są też tacy, którzy zostają z tym sami, mimo tego, że rodzina i znajomi deklarują pomoc. Kończy się różnie... często nieudanymi próbami samobójczymi albo śmiercią.

Mimo smutku, w jaki wprowadziła mnie ta książka, dała mi również nadzieję, że mimo wszystkich przeciwności losu można z chorobą żyć i tym życiem się cieszyć. Że każde poświęcenie ma sens, nawet śmierć bliskiej osoby. Jeśli tylko to zauważymy i otrząśniemy się w porę. Albo inni nami potrząsną. W każdych warunkach warto spełniać swoje marzenia, bo „kluczem nie jest planowanie priorytetów, tylko priorytetyzowanie planów”.

Nawet nie przypuszczałam, że tkwi we mnie taka natura, która potrafi się konkretnie wzruszyć. A "Psoriasis vulgarna" wzruszyła mnie na maksa.

"Psoriasis vulgarna" Arkadiusza Kasprzaka to sprytnie przemycona wiedza o wyniszczającej psychicznie i fizycznie łuszczycy.

Początkowo przypuszczałam, że będzie to pewien rodzaj pamiętnika pokazującego, że można w pewnym stopniu uwolnić się od tak podstępnej choroby jaką jest łuszczyca. Sposób przybliżenia, jak się z nią żyje, że nie trzeba się poddawać i walczyć.

Jest...

,,Psoriasis Vulgarna’’ Arkadiusz Kasprzak.

Spotkaliście się kiedyś z taką chorobą jak łuszczyca?
Ja znam ten problem, ponieważ moich dwóch bliskich kuzynów (braci),z którymi spędzałam niemal każde wakacje i mamy kontakt do dzisiaj, cierpią na nią. Teraz to już dorośli mężczyźni mają swoje rodziny, ale pamiętam, co przechodzili w dzieciństwie, szczególnie jako nastolatkowie. Jak byli wyśmiewani przez kolegów, bo nie oszukujmy się te łuski na ciele, nie wyglądają estetycznie, a rówieśnicy potrafią być bardzo okrutni. Wiele ludzi jednak nie rozumie, że ŁUSZCZYCA TO NIE CHOROBA ZAKAŹNA. Nie można się nią zarazić przez dotyk, czy przebywanie z osobą cierpiącą na to schorzenie.
Łuszczyca to nie tylko choroba ciała, ale może także prowadzić do stanów lękowych i depresji, nie da się jej wyleczyć, tylko zaleczyć, doprowadzić do okresu remisji, który u każdego trwa różnie. Zależy to od wielu czynników, między innymi nie powinno się spożywać alkoholu.

Historia opisana w książce jest fikcyjna, jednak autor inspirował się własnymi doświadczeniami, bo sam na tę chorobę cierpi. A także innych osób, które poznał przez te wszystkie lata pobytów w szpitalach.
Głównym bohaterem jest dwudziestolatek Łukasz Wilk i właśnie zaczyna swoją dwunastą kurację w szpitalu. Łuszczyca zaatakowała jego ciało w wieku dziewięciu lat. Od tego czasu miewał różne okresy remisji choroby, jednak prędzej czy później dawała ponownie o sobie znać. Los na jego drodze stawia Lucy, a także
Strasznie to przykre jak nie tolerancyjne jest społeczeństwo, często z własnej niewiedzy. Doprowadza to chorą osobę do strasznych kompleksów, braku kontaktów towarzyskich oraz lęku przed nimi.
Na podstawie historii Łukasza autor przybliża nam jak, wygląda droga do ,,normalności’’ i walki z chorobą. Jak przebiega cykl hospitalizacji, jakim zabiegom są poddawani chorzy,
jak ważne jest wsparcie najbliższych osób. Jak choroba wpływa na funkcjonowanie rodziny.
Bardzo podoba mi się styl pisania autora, lekkie pióro, te emocje, które nam chciał przekazać poprzez książkę, do mnie trafiały. Bardzo wartościowa książka, wzruszająca i dająca do myślenia. Wydaje mi się, że jedna z niewielu na rynku na ten temat.
Dziękuję autorowi za zaufanie i życzę dużo zdrowia, wsparcia i cierpliwości w dalszym życiu z łuszczycą.

,,Psoriasis Vulgarna’’ Arkadiusz Kasprzak.

Spotkaliście się kiedyś z taką chorobą jak łuszczyca?
Ja znam ten problem, ponieważ moich dwóch bliskich kuzynów (braci),z którymi spędzałam niemal każde wakacje i mamy kontakt do dzisiaj, cierpią na nią. Teraz to już dorośli mężczyźni mają swoje rodziny, ale pamiętam, co przechodzili w dzieciństwie, szczególnie jako...

Przewlekłe choroby mogą stać się życiowym piętnem, które na każdym kroku będzie nam przypominać, że jesteśmy inni. Najważniejsze to umieć poradzić sobie z tym jacy jesteśmy i walczyć dla siebie o lepsze jutro.

Dzięki uprzejmości autora Arkadiusza Kasprzaka miałam przyjemność zapoznać się z wydaną przez niego książką. "Psoriasis vulgarna" opowiada historię młodego chłopaka Łukasza Wilka, który od małego choruje na łuszczycę. To ona staje się jego życiową trudnością. Niskie poczucie własnej wartości i masa kompleksów odbierają mu radość i chęci do budowania relacji z innymi, zwłaszcza z kobietami. Łukasz kilka razy do roku spędza trochę czasu na oddziale dermatologicznym, który staje się dla niego drugim domem. Wszystko ulega zmianie, gdy poznaje on Lucy, piękną, przebojową dziewczynę, która gotowa jest o niego zawalczyć. Ale czy Łukasz odnajdzie w sobie siłę?

"Psoriasis vulgarna" to niejako świadectwo autora i zapewne masa jego osobistych doświadczeń. To przeprawa przez ocean zniewag i może trudności. To jednak także opowieść o dojrzewaniu i ponownym odkrywaniu świata. Książka jest naprawdę bardzo ciekawa i szalenie żałuję, że tak długo zbierałam się, aby ją przeczytać. Myślę, że to jedna z nielicznych publikacji, która tak dokładnie i rzeczywiście oddaje codzienność osoby chorej na łuszczycę. Jestem pod wrażeniem tej historii, bardzo się cieszę, że autor podjął się jej napisania i podzielił się częścią swojego świata.

Przewlekłe choroby mogą stać się życiowym piętnem, które na każdym kroku będzie nam przypominać, że jesteśmy inni. Najważniejsze to umieć poradzić sobie z tym jacy jesteśmy i walczyć dla siebie o lepsze jutro.

Dzięki uprzejmości autora Arkadiusza Kasprzaka miałam przyjemność zapoznać się z wydaną przez niego książką. "Psoriasis vulgarna" opowiada historię młodego chłopaka...

Kiedy przeczytałam pierwszą recenzje tej książki, byłam zdziwiona, w jaki sposób ludzie reagują na chorych na łuszczycę. Hasło "Nie możesz zarazić się łuszczycą, ale możesz tolerancją" wydawało mi się nieco przesadzone. No bo jak to? 21 wiek i ludzie nie wiedzą, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną? Ano, nie wiedzą.

Mój dziadek chorował i nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby bać się go czy brzydzić. Choroba w żaden sposób go nie definiowała. Z plamami czy bez, zawsze był wspaniałym dziadkiem.

„Psoriasis Vulgrana” to wyjątkowa pozycja. Myślę, że to jedna z lektur obowiązkowych. Wspaniała lekcja tolerancji i empatii, a także poszerzenie wiedzy nt. chorób skórnych i ich leczenia.

Książka ta, to fabularyzowany fikcją literacką pamiętnik chorowania. Pełen opisów hospitalizacji i zabiegów ale także analiza tej psychologicznej strony choroby oraz różnych reakcji społecznych.

Autor pisze lekko, a książkę czyta się bardzo szybko. Wątków pobocznych jest wiele, są bardzo ciekawe a niektóre szalenie przykre, jednak przez całą książkę to choroba jest na pierwszym planie.

Początek mnie nie porwał. Po pierwszych kilkudziesięciu stronach odłożyłam książkę na jakiś czas. Ale dałam jej drugą szansę i przeczytałam ponownie. Nie żałuję! Początek książki to relacja z hospitalizacji, w której poprzez rozmowy z innymi pacjentami autor przemyca nam kompendium wiedzy nt. Łuszczycy. Dla mnie nie był to temat nowy, a szpitalną rutynę znam ze swoich pobytów na oddziałach, więc ta część nie była dla mnie odkryciem. Być może to sprawiło, że mnie nie porwała. Później w książce dzieje się więcej, pojawiają się wątki dodatkowe i akcja pochłonęła mnie całkowicie.

Pan Arek podzielił się z nimi swoją historia, za co jestem mu ogromnie wdzięczna, bo myślę, że ta książka otworzy nie jedne oczy.

Kiedy przeczytałam pierwszą recenzje tej książki, byłam zdziwiona, w jaki sposób ludzie reagują na chorych na łuszczycę. Hasło "Nie możesz zarazić się łuszczycą, ale możesz tolerancją" wydawało mi się nieco przesadzone. No bo jak to? 21 wiek i ludzie nie wiedzą, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną? Ano, nie wiedzą.

Mój dziadek chorował i nigdy nie przyszło mi do głowy,...

"Psoriasis Vulgarna" to książka opowiadająca historię Łukasza Wilka czyli chłopaka chorego na łuszczycę. Łukasz Wilk to młody chłopak z warszawskiej Pragi, chorujący od dziecka na łuszczycę. Kompleksy i poczucie niższości, spowodowane przewlekłą chorobą, sprawiają, że nie potrafi ułożyć sobie życia i stworzyć stałego związku. Ciągłe pobyty na oddziale dermatologicznym sprawiają, że traktuje to miejsce jak drugi dom. Wszystko zmienia się, gdy pewnego dnia poznaje tajemniczą Lucy. Los wówczas daje mu szansę, by powstrzymać chorobę, realizować pasję i całkowicie odmienić swoje życie. Czy będzie w stanie ją wykorzystać?
Ta książka wywarła na mnie naprawdę spore wrażenie. Zacznijmy od tego, że autor pisząc tą książkę oparł się na swoich doświadczeniach z chorobą ponieważ sam choruje na łuszczycę. Tą pozycję naprawdę przyjemnie się czyta bo zarówno opisy jak i dialogi są napisane przyjemnym dla oka stylem. Treść tej książki idealnie pokazuje jak bardzo powiązane jest zdrowie psychiczne z fizycznym oraz pokazuje też ewolucję głównego bohatera. Łukasz na samym początku był zamknięty w sobie, miał nadwagę, zmagał się z kłopotami znalezienia pracy oraz z nietolerancją bo ludzie się go bali a bardziej tego, że ich zarazi😔 Przez to wszystko sam siebie nie akceptował. Dopiero spotkanie z Lucy i Oliwią zmienia go i jego podejście do życia, one zwróciły uwagę na jego holistyczne podejście do choroby. Zwłaszcza Lucy wpłynęła na to, że wziął się za siebie i znalazł miłość, która go ciągnęła ku górze. Niezwykle wzruszającym i ciężkim był wątek Sylwii, czyli siostry Łukasza. Naprawdę podczas czytania tego cały czas pociły mi się oczy i bolało mnie serce💔
"Psoriasis Vulgarna" jest to naprawdę wartościowa i dająca do myślenia historia, którą każdy powinien poznać i przeczytać. Pokazuję ona jak bardzo ludzie potrafią być okrutni i uświadamia, że powinniśmy być bardziej tolerancyjni na otaczające nas środowisko. Bardzo polecam wam sięgnąć po tą książkę!

"Psoriasis Vulgarna" to książka opowiadająca historię Łukasza Wilka czyli chłopaka chorego na łuszczycę. Łukasz Wilk to młody chłopak z warszawskiej Pragi, chorujący od dziecka na łuszczycę. Kompleksy i poczucie niższości, spowodowane przewlekłą chorobą, sprawiają, że nie potrafi ułożyć sobie życia i stworzyć stałego związku. Ciągłe pobyty na oddziale dermatologicznym...

Choroba skóry, która zaatakowała Łukasza. Ciągła hospitalizacja, problemy w kontakcie z innymi, zaburzenie własnej wartości to tylko kilka czynników, które wnosi w życie chorych łuszczyca. Książka wskazująca jak ważne jest podejście do choroby, zarówno osoby chorej jak i jej otoczenia, tolerancja i edukacja.

Uważam, że potrzeba nam więcej książek takich jak "Psoriasis Vulgarna"! Lektura w przystępny sposób pokazuje jak wygląda życie osoby chorej na łuszczycę - leczenie szpitalne i domowe, rodzina, dom, praca. Czasem aż trudno wyobrazić sobie jak trudne może być dla nich życie w społeczeństwie, kiedy widzą reakcje i słyszą uwagi innych osób. Sama czułam oburzenie, kiedy czytałam niektóre fragmenty książki, a wystarczyłaby tylko odrobina edukacji żeby uniknąć nieprzyjemności.
Mam jednak pewne zastrzeżenie. Dokładnie to do postaci Łukasza, głównego bohatera książki. Miałam wrażenie, że najczęściej podchodził do wszystkiego i wszystkich już z negatywnym nastawieniem. Myślenie na zasadzie "Ja mam gorzej, nie możesz sobie nawet wyobrazić co przeżywam". Rozumiem zmęczenie chorobą, głupimi pytaniami i tekstami, jednak takie wrzucanie wszystkich do jednego wora zawsze mnie denerwuje (w życiu prywatnym również). Więc mimo, że ogólnie go polubiłam, często mnie irytował...
Sama treść książki oraz jej przesłanie sprawiły, że pomimo wymienionych wcześniej drobnych minusów, przeczytałam całą książkę z przyjemnością.
Uważam, że każdy powinien przeczytać tę lekturę. Niestety ocenianie ludzi przychodzi nam z łatwością, często skreślając kogoś już na starcie przez sam wygląd. "Psoriasis Vulgarna" pokazuje, jak ważna w naszym świecie jest tolerancja i jak niewiele trzeba, aby okazać wsparcie i nasze zaangażowanie.

Za egzemplarz dziękuję autorowi!

Choroba skóry, która zaatakowała Łukasza. Ciągła hospitalizacja, problemy w kontakcie z innymi, zaburzenie własnej wartości to tylko kilka czynników, które wnosi w życie chorych łuszczyca. Książka wskazująca jak ważne jest podejście do choroby, zarówno osoby chorej jak i jej otoczenia, tolerancja i edukacja.

Uważam, że potrzeba nam więcej książek takich jak "Psoriasis...