(Zbiorczo tomy 1-2)

Ciekawy, choć niezbyt oryginalny pomysł. Pomijając niektore odcinki, ktore czasem odpływają w bełkot, lub wydają się oderwane od głownego wątku, całość jest dość spojna, ma odpowiednią dozę "naukowego" wyjaśnienia zjawisk i ram świata, a działania bohaterow są przekonujące. Czasem trochę przeszkadza zbyt duża ilość fizycznego łubudubu lub rozwiązania sytuacji kryzysowych, ale koniec jest satysfakcjonujący. Trochę zabrakło głębi, bo potencjał świata jest ogromny (podobny do np. Top 10),a tutaj dość szybko całość się zamyka. Ale może to lepiej, choć kosztem mało epickiego końca "złych" :).
Pomijając dwie historyjki na końcu opowieść do końca trzyma poziom i ładnie się zamyka oferując satysfakcjonujący finał.
Rysunkowo jest poprawnie - imponują okładki, ktore świetnie oddają klimat i temat odcinka.
Polubiłem te postacie, choć właściwie tylko głowny bohater ma szanse naprawdę wybrzmieć.
Przeczytać warto, ale do mojej kolekcji nie trafi.

(Zbiorczo tomy 1-2)

Ciekawy, choć niezbyt oryginalny pomysł. Pomijając niektore odcinki, ktore czasem odpływają w bełkot, lub wydają się oderwane od głownego wątku, całość jest dość spojna, ma odpowiednią dozę "naukowego" wyjaśnienia zjawisk i ram świata, a działania bohaterow są przekonujące. Czasem trochę przeszkadza zbyt duża ilość fizycznego łubudubu lub rozwiązania...

Komiks dryfuje między zwykłym super hero a czymś w rodzaju hard s-f. Ellis nie wymyśla tu niczego nowego, on tylko oryginalnie przetwarza pomysły innych. Wszystko jest tu skądś zapożyczone. Idea multiwersum jest wyjęta żywcem z "Kryzysu na nieskończonych Ziemiach" ale nie wnika w inne uniwersa, alternatywne ścieżki rozwoju a tacy badacze, naukowcy za jakich się mają władcy Planetary powinni to robić. Nie wystarczy wiedzieć, że są inne Ziemie. W prawdziwym świecie byłyby poddane gruntownemu przebadaniu na wylot. Statek obcych jako wielki cylinder to rzecz wyjęta żywcem z powieści Arthura Clarka - Spotkanie z ramą. W realnym świecie naukowcy wysłali by sondę, która nieustannie towarzyszyła by statkowi i obserwowała co się na nim dzieje. Tu rozdziały mu poświęcone były tylko wytrychem by pozbyć się wroga.

W tym tkwi problem, ten komiks byłby lepszy gdyby w pełni był hard s-f a nie czymś dryfującym pomiędzy tym pierwszym a zwykłym superhero.

Zwraca jednak uwagę w jaką Elijah Snow pozbywa się swoich wrogów. Żeby pokonać zło trzeba stać się większą kanalią od nich.

Komiks dryfuje między zwykłym super hero a czymś w rodzaju hard s-f. Ellis nie wymyśla tu niczego nowego, on tylko oryginalnie przetwarza pomysły innych. Wszystko jest tu skądś zapożyczone. Idea multiwersum jest wyjęta żywcem z "Kryzysu na nieskończonych Ziemiach" ale nie wnika w inne uniwersa, alternatywne ścieżki rozwoju a tacy badacze, naukowcy za jakich się mają władcy...

KONIEC PLANETARY

Pierwszy tom „Planetary” był kawałem świetnego, momentami wręcz rewelacyjnego komiksu dla dojrzałych czytelników. Drugi i zarazem ostatni, w świetnym stylu wieńczy całość, serwując nam solidną dawkę tego, co w serii najlepsze. Jednocześnie dostajemy tu sporo bonusowych historii w postaci albumów „Planetary/JLA: Terra Occulta” i „Planetary/Batman: Night on Earth”. Dzięki temu w ręce miłośników trafia komplet opowieści z tej serii stworzonych na przestrzeni dekady. A że jest to iście rewelacyjna pozycja, wszyscy dojrzali miłośnicy opowieści obrazkowych będą zachwyceni.

Jeśli jeszcze nie znacie „Planetary”, powinniście wiedzieć, że jest to historia pod pewnymi względami przypominjąca serial „Z archiwum X”. główni bohaterowie to ekipa przemierzająca świat w poszukiwaniu tajemnic. Duchy, dziwne eksperymenty, inne rzeczywistości, niezwykłe istoty niemające prawa istnieć i tak samo dziwaczne mechanizmy, których nikt nigdy nie powinien był skonstruować. Tajemnice tego świata to jednak nie jedyne sekrety, którymi muszą się zająć. Jak każde sekrety jednak, tak i te wiążą się z niejednym wyzwaniem i zagrożeniem. Jakie tajemnice skrywa szef Planetary? I jaki jest prawdziwy cel istnienia całej organizacji?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/10/planetary-tom-2-warren-ellis-john.html

KONIEC PLANETARY

Pierwszy tom „Planetary” był kawałem świetnego, momentami wręcz rewelacyjnego komiksu dla dojrzałych czytelników. Drugi i zarazem ostatni, w świetnym stylu wieńczy całość, serwując nam solidną dawkę tego, co w serii najlepsze. Jednocześnie dostajemy tu sporo bonusowych historii w postaci albumów „Planetary/JLA: Terra Occulta” i „Planetary/Batman: Night on...