Muszę przyznać, że jestem fanem prozy H.P. Lovecrafta. Jest on znany z wielu opowiadań w konwencji horroru. W tym niewielkim zbiorze opowiadań mamy utwory mniej znane tego autora, który tworzył we współpracy z innymi autorami mniej czy bardziej znanymi. Mamy tutaj 18 opowiadań, które musze przyznać troszkę mnie rozczarowały. Tutaj także możemy przeczytać humorystyczne opowiadania, których współautorem jest H.P. Lovecraft. To również do mnie w ogóle nie trafiło. W opowiadaniach tutaj zebranych czuć rękę mistrza horroru ale są one jakieś nie wiem nijakie – ani straszne ani śmieszne. Być może jest to spowodowane współpracą jaką zawarł Lovecraft. Jeżeli miałbym wybrać ciekawsze opowiadania to uważam, że „Pradawny lud” i „Drzewo na wzgórzu” najlepiej oddają klimat mistrza. Wymagają też one wysiłku od czytelnia oraz są bardzo sugestywne. Podsumowując antologia może być interesująca dla fanów H.P. Lovecrafta ale dla osób chcących zapoznać się z jego twórczością polecam coś klasycznego jak „Zew Cthulhu” czy „W górach szaleństwa”.

Muszę przyznać, że jestem fanem prozy H.P. Lovecrafta. Jest on znany z wielu opowiadań w konwencji horroru. W tym niewielkim zbiorze opowiadań mamy utwory mniej znane tego autora, który tworzył we współpracy z innymi autorami mniej czy bardziej znanymi. Mamy tutaj 18 opowiadań, które musze przyznać troszkę mnie rozczarowały. Tutaj także możemy przeczytać humorystyczne...

Szkoda mi to pisać bo bardzo lubię twórczość lovecrafta, ale mam wrażenie że tutaj zostały zawarte same najgorsze jego powieści. Jeżeli ktoś zaczął swoją przygodę z lovecraftem od tego zbioru to bardzo współczuje bo można się tym zniechęcić.

Szkoda mi to pisać bo bardzo lubię twórczość lovecrafta, ale mam wrażenie że tutaj zostały zawarte same najgorsze jego powieści. Jeżeli ktoś zaczął swoją przygodę z lovecraftem od tego zbioru to bardzo współczuje bo można się tym zniechęcić.

Absolutnie nie polecam tego zbioru na początek znajomości z szanownym panem Lovecraftem (czy Hateartem jak tam się dowcipnie nazwał)! Opowiadania w klimacie horroru są ciekawe i wymagały ode mnie szczególnej uwagi, aby nic nie pominąć. Poza tym przy tak krótkich opowiadaniach każda minuta audiobooka ma znaczenie, przez co kilkukrotnie cofałam nagranie, aby powtórzyć to, co mi umknęło. Po lodzie Dukaja (gdzie mogłam się na kilka minut 'wyłączyć' i nic nie traciłam z fabuły) wymagało to wysiłku. Niestety druga połowa książki składa się z opowiadań 'humorystycznych', których inny charakter podkreśla zmiana lektora. Pasują one jak pięść do nosa i psują całokształt. Rozumiem już, czemu ten zbiorek był na Audiotece bez dodatkowych opłat.

Absolutnie nie polecam tego zbioru na początek znajomości z szanownym panem Lovecraftem (czy Hateartem jak tam się dowcipnie nazwał)! Opowiadania w klimacie horroru są ciekawe i wymagały ode mnie szczególnej uwagi, aby nic nie pominąć. Poza tym przy tak krótkich opowiadaniach każda minuta audiobooka ma znaczenie, przez co kilkukrotnie cofałam nagranie, aby powtórzyć to, co...

Książka stanowiąca dość niefortunne połączenie część opowiadań grozy Lovecrafta „zabrudzonych” współudziałem innych autorów oraz opowiadań humorystycznych w drugiej części książki.
Opowiadania grozy różnią się bardzo jakością i typem.
Dzieła takie jak: „Pradawny lud”, „Nocny ocean” i „Drzewo na wzgórzu”, są niezłe i skupiają się bardziej na sugestywnym ukazaniu pewnej scenerii w czasie, aniżeli przedstawieniu jakiejś historii. Wymagają skupienia i głębokiej próby wyobrażenia sobie przedstawionej sytuacji.
„Ekshumacja” jest przerażającą i dobra fabularnie. Podobnie jak sztandarowe „Wyzwanie z innego świata” – chyba najlepsze opowiadanie ze zbioru.
Reszta posiada iskrę czegoś niezłego lub jest po prostu słaba.

Druga część zawierająca opowiadania humorystyczne jest nie warta wspomnienia. Nie jest ani dobra, ani nie pasuje do tej książki. Zupełnie tak, jakby ktoś pozbierał wszystko co pozostało z Lovecrafta, a nie zostało opublikowane wcześniej, i starał się to upchać w formie suplementu. Czyniąc to sprawił, że całość nie jest ani spójna, ani najlepszą pozycją do rozpoczęcia przygody z mistrzem grozy.

Chwilami dochodziłem do wniosku, że autorom brakuje czegoś, co pozwala wnieść się na naprawdę wysoki poziom. Zastanawiałem się nad tym i doszedłem do wniosku, że może to być kwestia forsowania, niejednokrotnie w sposób zbyt jawny i sztampowy, powtarzającego się motywu starożytnego okultyzmu, choć odniosłem jednocześnie wrażenie, że Lovecraftowi (lub towarzyszom jego pióra) nieźle idzie tworzenie nowych form przy ciągłym utrzymywaniu utartych przez siebie motywów, dobre wprowadzanie w nowe historie, tworzenie napięcia. Brakować tu może umiejętności sugestywnego opisywania najstraszniejszych, kulminacyjnych momentów historii. Autorzy nie są chwilami w stanie wykrzesać autentycznego przerażenia zbudowanego we wcześniejszych etapach opowiadań, w jego finałowych momentach. Szczególnie mam na myśli te historie, gdzie chodzi o ukazanie jakiejś przerażającej istoty lub scenerii. Brakowało mi tego szczególnie w „Drzewie na wzgórzu” „Skarbie czarnoksięskiej bestii” i „Pułapce”.
Doszedłem do wniosku, że literacka forma z jakiej korzysta autor nie ułatwia mu zadania dzisiaj, w czasach kinematografii, do której przyzwyczajeni są dzisiejsi miłośnicy horrorów, a która ma przewagę, bo operuje dźwiękiem i obrazem.

Czy warto sięgnąć po ten zbiór opowiadań? Tak, należy jednak dać tu nieco kredytu zaufania i spróbować autentyczne wczuć się w opowiadane historie. Wsiąknąć w nie swoją uważnością i wyobraźnią (szczególnie wyobraźnią). Niektóre z nich stają się wtedy naprawdę przerażające i sugestywne.

Polecam nie kształtować swojej opinii o Lovecrafcie na podstawie tego zbioru.

Książka stanowiąca dość niefortunne połączenie część opowiadań grozy Lovecrafta „zabrudzonych” współudziałem innych autorów oraz opowiadań humorystycznych w drugiej części książki.
Opowiadania grozy różnią się bardzo jakością i typem.
Dzieła takie jak: „Pradawny lud”, „Nocny ocean” i „Drzewo na wzgórzu”, są niezłe i skupiają się bardziej na sugestywnym ukazaniu pewnej...

H. P. Lovecraft pisarz niedoceniony za życia. Teraz znany, głównie z mitologii Cthulhu. Po długich poszukiwaniach i analizie twórczości Lovecrafta, udało mi się wybrać 6 zbiorów opowiadań przedstawiających większość z ponad stu jego utworów (głównie opowiadań).
Piąty zbiór z wieloma współautorami – 17 opowiadań.
Plusy:
- kolejna dawka ciekawych i intrygujących mrocznych opowiadań;
- pierwsza część z opowiadaniami grozy bardzo dobra;
- powieści grozy trzymają w napięciu, czuć klimat niepokoju, zagrożenia;
- jak zwykle mamy mroczne rytuały, czczenie przedwiecznych, eksperymenty;
- ludzka ciekawość nie raz zaprowadziła wścibskich w sidła strachu;
- widać wielki potencjał Lovecrafta w przedstawianiu grozy;
- opisy niektórych zagrożeń niesamowite, strach się bać;
- jak dla mnie najlepsze to rewelacyjne „Drzewo na wzgórzu” oraz „Pułapka” - tajemnice starego lustra .
Minusy:
- daje się odczuć, że sporo opowiadań zostało dokończonych przez innych pisarzy;
- niektórzy współautorzy nie wykazali się zbytnią inwencją twórczą;
- druga część z opowiadaniami humorystycznymi przeciętna.
Ogółem książka dobra.

H. P. Lovecraft pisarz niedoceniony za życia. Teraz znany, głównie z mitologii Cthulhu. Po długich poszukiwaniach i analizie twórczości Lovecrafta, udało mi się wybrać 6 zbiorów opowiadań przedstawiających większość z ponad stu jego utworów (głównie opowiadań).
Piąty zbiór z wieloma współautorami – 17 opowiadań.
Plusy:
- kolejna dawka ciekawych i intrygujących mrocznych...

Niby ok, ale chyba żadne z opowiadań nie zostanie mi w pamięci.

Niby ok, ale chyba żadne z opowiadań nie zostanie mi w pamięci.

Lovecraft to Lovecraft, ale niestety opowiadania nie są na równym poziomie. Jest kilka bardzo mocnych pozycji np. "Ekshumacja" czy tytułowe "Wyzwanie z innego świata" ale też kilka słabych (komediowe). Generalnie nie żałuję lektury, dla fanów "Samotnika z Providence" pozycja obowiązkowa!

Lovecraft to Lovecraft, ale niestety opowiadania nie są na równym poziomie. Jest kilka bardzo mocnych pozycji np. "Ekshumacja" czy tytułowe "Wyzwanie z innego świata" ale też kilka słabych (komediowe). Generalnie nie żałuję lektury, dla fanów "Samotnika z Providence" pozycja obowiązkowa!

Takie tam zalążki pomysłów. Nie czuję tego szału na Lovecrafta, a już z pewnością nie mogę nazwać go wybitnym twórcą horrorów.

Takie tam zalążki pomysłów. Nie czuję tego szału na Lovecrafta, a już z pewnością nie mogę nazwać go wybitnym twórcą horrorów.

Opowiadania bardzo nierówne, mimo krótkiej formy szybko nudzą. Czytanie całego zbioru naraz było błędem, każde następne wydawało się coraz gorsze, może gdybym rozbił książkę w czasie moja opinia była lepsza.

Opowiadania bardzo nierówne, mimo krótkiej formy szybko nudzą. Czytanie całego zbioru naraz było błędem, każde następne wydawało się coraz gorsze, może gdybym rozbił książkę w czasie moja opinia była lepsza.

Bardzo interesujący zbiór w większości mniej znanych opowiadań Samotnika z Providence.

Zbiór dzieli się na dwie części - opowieści grozy oraz opowieści humorystyczne. Większość tych opowiadać jest pisana z innymi autorami z epoki, często (jak w przypadku tytułowego) w formie zabawy, czy eksperymentu literackiego.

Opowieści grozy są niezwykle interesujące, trzymają w napięciu i pełne są klimatu, tak typowego dla Lovecrafta.

Opowiadania humorystyczne zachwycają formą i pomysłowością i stanowią bardzo ciekawą odskocznię od powieści z gatunku horroru.

Generalnie opowiadania w zbiorze trzymają równy poziomi i stanowią ciekawe uzupełnienie twórczości H.P.Lovercrafta.

Wielki plus za doskonałe tłumaczenie i interpretację audiobooka, szczególnie przez Pana Bonaszewskiego.

Bardzo interesujący zbiór w większości mniej znanych opowiadań Samotnika z Providence.

Zbiór dzieli się na dwie części - opowieści grozy oraz opowieści humorystyczne. Większość tych opowiadać jest pisana z innymi autorami z epoki, często (jak w przypadku tytułowego) w formie zabawy, czy eksperymentu literackiego.

Opowieści grozy są niezwykle interesujące, trzymają w...