Wcześniej miałem z dwa podejścia do prozy Pynchona, m.in. do V. ale zawsze dość szybko odkładałem lekturę na później. Jako że do trzech razy sztuka, to postanowiłem spróbować z 49 idzie pod młotek i tym razem absolutnie się zachwyciłem - niepodrabialnym poczuciem humoru, nieokiełznaną i łamiącą wszelkie zasady wyobraźnią, ale także (chyba w największym stopniu) tą całą ukrytą pod fasadą błazenady i erotycznego rozpasania głębią, zupełnie oryginalną wizją świata, opowieścią o Stanach Zjednoczonych i ich historii. A tak właściwie także Europy, a może nawet całego świata, całej ludzkości. Mamy przecież tu początki Stanów, Cesarstwo Rzymskie, ojców założycieli, walki z Indianami, wojnę o niepodległość, wojnę secesyjną, Rewolucję Francuską, Napoleona, I i II wojnę światową, Holocaust, bombę atomową, szalone lata '60, narkotyki, hipisów, kontrkulturę, polowanie na komunistów, czasy maccartyzmu, San Francisco, kluby dla gejów, wojnę w Wietnamie, walki na Półwyspie Koreańskim, mamy psychoanalizę i Sigmunda Freuda, The Beatles, Looney Tunes, programy prawnicze, a także refleksję o urbanistyce amerykańskich miast i przedmieść. Więc tak, kontekst amerykański jest bardzo ważny, jeśli ktoś nie interesuje się tamtym regionem i jego historią nie będzie w stanie wyłapać większości odniesień. Oczywiście jest ich takie nagromadzenie, że nikt nie wyłapie wszystkich (Pynchon to diabelska maszyna i encyklopedia) i tutaj z pomocą przychodzi dedykowana pisarzowi Wikipedia, gdzie można odnaleźć każdą powieść rozpracowywaną strona po stronie, z odpowiednimi wyjaśnieniami: https://cl49.pynchonwiki.com/wiki/index.php?title=Main_Page

Jest też na YT świetny film na temat Pynchona "American History As Told By Thomas Pynchon" (Historia Ameryki opowiedziana przez Thomasa Pynchona) gdzie jego pisarstwo (wszystkie powieści) zinterpretowane jest jako jedna wielka opowieść o Ameryce.
https://youtu.be/Emk6gFlDeGI?si=QgamcMVsrzwlNoD6

Podsumowując: idealna pozycja na początek znajomości z Pynchonem. Kondensacja jego stylu i pisarskiej wizji, ale w strawnej wersji. Nie tylko strawnej, ale takiej, którą naprawdę można się bawić i czerpać z niej przyjemność. Wystarczy dać się porwać temu absurdowi i grotesce, nie zapominając, że jeśli zaczniemy w nich kopać, odnajdziemy dużo dużo kości.

Wcześniej miałem z dwa podejścia do prozy Pynchona, m.in. do V. ale zawsze dość szybko odkładałem lekturę na później. Jako że do trzech razy sztuka, to postanowiłem spróbować z 49 idzie pod młotek i tym razem absolutnie się zachwyciłem - niepodrabialnym poczuciem humoru, nieokiełznaną i łamiącą wszelkie zasady wyobraźnią, ale także (chyba w największym stopniu) tą całą...