Ostatnie "ćwiczenie" do zrobienia ma czytelnik sam ze sobą. Udany eksperyment polega na tym, że to style nam służą, a nie my im. Metafora autobusu to sztywne ramy, taka gra to - jak dla mnie - podpięcie sobie tlenu wśród bezosobowych jednostek. NIe znam j. francuskiego, ale po polsku kupiłem ją od pierwszego przeczytania.

Ostatnie "ćwiczenie" do zrobienia ma czytelnik sam ze sobą. Udany eksperyment polega na tym, że to style nam służą, a nie my im. Metafora autobusu to sztywne ramy, taka gra to - jak dla mnie - podpięcie sobie tlenu wśród bezosobowych jednostek. NIe znam j. francuskiego, ale po polsku kupiłem ją od pierwszego przeczytania.

To jest książka o zwycięstwie formy nad treścią. Boskie!!!

To jest książka o zwycięstwie formy nad treścią. Boskie!!!

Śmiałam się, czytałam na głos i nie rozwiązałam wszystkich rebusów.

Śmiałam się, czytałam na głos i nie rozwiązałam wszystkich rebusów.

Świetna pozycja dla każdego, kto lubi książki nietypowe. Mimo małego formatu jest pracą, a raczej dziełem naprawdę soczystego intelektu autora.

Nie wiem czy zauważyliście, ale ile osób czeka na autobus, tyle jest wersji stylistycznych tego wydarzenia.

Przypadek? Nie sądzę.

Świetna pozycja dla każdego, kto lubi książki nietypowe. Mimo małego formatu jest pracą, a raczej dziełem naprawdę soczystego intelektu autora.

Nie wiem czy zauważyliście, ale ile osób czeka na autobus, tyle jest wersji stylistycznych tego wydarzenia.

Przypadek? Nie sądzę.

Pasjonujące arcydzieło (precyzja, wierność artystyczna, żadnej wody, żadnych dopisków) i w rzeczy samej jedna z najwspanialszych opowieści w całej literaturze francuskiej, gdzie autor-poeta dokonał wyboru narzędzia w postaci konkretnego przeżycia artystycznego, nie zaś abstrakcyjnej deklaracji.

Pasjonujące arcydzieło (precyzja, wierność artystyczna, żadnej wody, żadnych dopisków) i w rzeczy samej jedna z najwspanialszych opowieści w całej literaturze francuskiej, gdzie autor-poeta dokonał wyboru narzędzia w postaci konkretnego przeżycia artystycznego, nie zaś abstrakcyjnej deklaracji.

[hasłowo]
Uwrażliwia na język.

[hasłowo]
Uwrażliwia na język.

Świetna książka na jeden wieczór.
Nigdy nie zastanawiałam się nad tym ani nie podejrzewałam, że jedną małą anegdotkę można opowiedzieć na tyle sposobów. Kilka razy aż się uśmiałam. Tytuł bardzo pasuje do tego, co znajdziemy w środku.

Świetna książka na jeden wieczór.
Nigdy nie zastanawiałam się nad tym ani nie podejrzewałam, że jedną małą anegdotkę można opowiedzieć na tyle sposobów. Kilka razy aż się uśmiałam. Tytuł bardzo pasuje do tego, co znajdziemy w środku.

Ogólnie pomysł wyśmienity. Niektóre opowiadania, a raczej: ćwiczenia, rozbawiły mnie tak, że zaśmiewałam się na głos (zarazem rozumiem, że dla kogoś może to być całkowicie nieśmieszne - to kwestia poczucia humoru, tak jak np. jednych bawi Monty Python, innych ani krztynę),były jednak i takie, które wydały mi się zbędne, wcielone na siłę, nudne czy lekko żenujące.

Tak czy owak, rozbawienie czytelnika nie było raczej celem powstania tego zbiorku. Nie wiem, jak wygląda to w oryginale, ale przekład jest absolutnie mistrzowski. Właściwie dziwię się, że ta mała książeczka nie jest bardziej znana - nie przypominam sobie, żebym słyszała o niej na którymkolwiek etapie edukacji, ale na kursach pisania kreatywnego powinna być lekturą obowiązkową.

Oprócz zachwytu pomysłem autora oraz podziwu nad kunsztem tłumacza, pojawia się też refleksja nieco niepokojąca - jak skrajnie odmienny może być odbiór przekazu, wyrażanego w różnych formach. Czy to jest wciąż ta sama historyjka, powtórzona 99 razy? I tak, i nie. Słowo, jak głoszą, stworzyło niegdyś świat - i słowo nadal nasz świat kreuje.

Ogólnie pomysł wyśmienity. Niektóre opowiadania, a raczej: ćwiczenia, rozbawiły mnie tak, że zaśmiewałam się na głos (zarazem rozumiem, że dla kogoś może to być całkowicie nieśmieszne - to kwestia poczucia humoru, tak jak np. jednych bawi Monty Python, innych ani krztynę),były jednak i takie, które wydały mi się zbędne, wcielone na siłę, nudne czy lekko żenujące.

Tak czy...

Ta zabawa nigdy mi się nie znudzi. Do tej książeczki wracam co pewien czas -bo to i przyjemność, i synapsy lepiej pracują...

Ta zabawa nigdy mi się nie znudzi. Do tej książeczki wracam co pewien czas -bo to i przyjemność, i synapsy lepiej pracują...

Perełka dla wszystkich, którzy docenią nieprzebraną wyobraźnię językową autora. Czapki z głów dla tłumacza, Jana Gondowicza, który dokonał cudu przetłumaczenia tej lingwistycznej ekwilibrystyki. Żałuję tylko, że mój francuski za słaby, by móc tę książkę przeczytać (ze zrozumieniem) w oryginale.

Perełka dla wszystkich, którzy docenią nieprzebraną wyobraźnię językową autora. Czapki z głów dla tłumacza, Jana Gondowicza, który dokonał cudu przetłumaczenia tej lingwistycznej ekwilibrystyki. Żałuję tylko, że mój francuski za słaby, by móc tę książkę przeczytać (ze zrozumieniem) w oryginale.