Dobrze, że jest takie Jagodno. Tam ludzie nawzajem się szanują, pomagają sobie, rozmawiają ze sobą.

Dobrze, że jest takie Jagodno. Tam ludzie nawzajem się szanują, pomagają sobie, rozmawiają ze sobą.

W książkach to jest piękne, że gdy ogarnie nas tęsknota za bohaterami, to zawsze można spotkać się z nimi ponownie. Przede mną jeszcze dwa tomy, ale jak widać już dopadają mnie myśli o rozstaniu i próbuję pocieszać się jak umiem... :)
Kiedy babcia Róża, Marysia z Igorem i Tamara z Łukaszem odnosili się do wydarzeń sięgających pierwszego tomu, miałam wrażenie, że to nasze wspólne wspomnienia...
Zżyłam się z nimi wszystkimi, nie da się ukryć. Zresztą, nie ma potrzeby ukrywać tego faktu - niechaj on także świadczy o całym cyklu powieści!

Tym razem znów dotykamy ważnych spraw życiowych - jak zawsze mamy okazję spojrzeć ze zrozumieniem i mądrością na rozmaite cierpienia innych. Bliskie jest mi doświadczenie i bezradność Marzeny wobec choroby jej mamy...
Mamy także mnóstwo fantastycznych, krzepiących sytuacji/podpowiedzi różnego rodzaju z życia codziennego. Można śmiało zaczerpnąć i stosować.
Nie do końca kupuję jedynie tłumaczenia Janeczka, ale co tam - czy to mój mąż?! :)

Jako, że już zaczynam tęsknić - biorę się za kolejny tom!

W książkach to jest piękne, że gdy ogarnie nas tęsknota za bohaterami, to zawsze można spotkać się z nimi ponownie. Przede mną jeszcze dwa tomy, ale jak widać już dopadają mnie myśli o rozstaniu i próbuję pocieszać się jak umiem... :)
Kiedy babcia Róża, Marysia z Igorem i Tamara z Łukaszem odnosili się do wydarzeń sięgających pierwszego tomu, miałam wrażenie, że to nasze...

Wolicie jednotomówki czy serie?

Weronika wie, że przeszłości nie da się wymazać z pamięci, ale można na nowo ułożyć poplątane losy. Przeznaczenie kieruje ją do Jagodna, gdzie zaczyna prowadzić warsztaty z tkactwa i zaprzyjaźnia się z panną Julią. Nić porozumienia między kobietami sprawia, że zwierza się hrabiance z sekretu, który zmieni życie mieszkanek dworku.

W życiu pozostałych bohaterów Stacji Jagodno również szykują się zmiany. Szczęście jest na wyciągnięcie ręki, wystarczy tylko o nie zawalczyć, bo w najpiękniejszych historiach splatają się ze sobą chwile radosne i smutne, a miłość zawsze zwycięża.

Po książkę sięgnęłam ze względu na...okładkę. Uwielbiam słoneczniki i dopiero po wypożyczeniu zorientowałam się, że jest to 10 część. Niemniej zaczęłam czytać i jak się okazało, nie jest konieczna znajomość poprzednich części (chociaż warto się z nimi zapoznać).

Książkę czyta się bardzo przyjemni, świetnie wykreowani bohaterowie (osobiście moje serce skradła Panna Zuzanna).

Myślę, że każdy znajdzie cząstkę siebie w tej książce, bowiem opowiada ona o losach zwykłych ludzi, o ich emocjach i przeżyciach. Do tego akcja powieści dzieje się w klimatycznym Dworku, do którego sama z przyjemnością bym zawitała.

Idę nadrabiać poprzednie części a Wam życzę dobrego tygodnia!

Książki w cyklu:
*Zaplątana miłość
*Marzenia szyte na miarę
*Po nitce do szczęścia
*Serce z bibuły,
*Życie jak malowane
*Dom pełen słońca
*Uczucia zaklęte w kamieniu
*W obiektywie wspomnień
*Cisza między dźwiękami
*Spelcione letnie sny
*To będą piękne święta
*Powrót do Jagodna

Wolicie jednotomówki czy serie?

Weronika wie, że przeszłości nie da się wymazać z pamięci, ale można na nowo ułożyć poplątane losy. Przeznaczenie kieruje ją do Jagodna, gdzie zaczyna prowadzić warsztaty z tkactwa i zaprzyjaźnia się z panną Julią. Nić porozumienia między kobietami sprawia, że zwierza się hrabiance z sekretu, który zmieni życie mieszkanek dworku.

W życiu...

"całe nasze życie to taki sen, który się splata że snami innych. Czasami trafi się jakiś koszmar, ale przecież nawet najgorszy kiedyś dobiega końca. I pojawiają się sny kolorowe., radosne jak bajka jakaś... Aż wreszcie przychodzi ten ostatni że snów, wieczny... "Dziękuję Pani Karolino

"całe nasze życie to taki sen, który się splata że snami innych. Czasami trafi się jakiś koszmar, ale przecież nawet najgorszy kiedyś dobiega końca. I pojawiają się sny kolorowe., radosne jak bajka jakaś... Aż wreszcie przychodzi ten ostatni że snów, wieczny... "Dziękuję Pani Karolino

Przyjemnie się to czytało, ale odczuwam przesycenie.

Przyjemnie się to czytało, ale odczuwam przesycenie.

Ebook :)wciągająca cała seria szkoda że został mi już ostatni tom :) Polecam

Ebook :)wciągająca cała seria szkoda że został mi już ostatni tom :) Polecam

Wkroczyłam w powieść Karoliny Wilczyńskiej z marszu i wpadłam jak śliwka w kompot bo zaczęłam od końca.
Rzecz cała dzieje się w dworku Stacja Jagodno.
Już nazwa jest magiczna i dla niej warto wgłębić się w losy bohaterów.
Weronika po ciężkich przeżyciach trafia do Jagodna aby tam prowadzić warsztaty tkackie na które, okazuje się jest sporo chętnych.
To tam zaprzyjaźniła się z panną Julią i rodzi się między nimi nić porozumienia.
I jak to w miłości bywa różne sekrety zmienią bieg zdarzeń a mieszkańcy Stacji Jagodno szukają zmian, szukają szczęścia ale czy przeszłość im w tym nie przeszkodzi.

Wkroczyłam w powieść Karoliny Wilczyńskiej z marszu i wpadłam jak śliwka w kompot bo zaczęłam od końca.
Rzecz cała dzieje się w dworku Stacja Jagodno.
Już nazwa jest magiczna i dla niej warto wgłębić się w losy bohaterów.
Weronika po ciężkich przeżyciach trafia do Jagodna aby tam prowadzić warsztaty tkackie na które, okazuje się jest sporo chętnych.
To tam zaprzyjaźniła się...

Uwielbiam tę powieść.

Uwielbiam tę powieść.

Polecam cykl książek o Stacji Jagodno. Pełne ciepła, rady babci Róży, życiowe sceny niepozbawione wielu emocji i mądrość dająca nadzieję, na to, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Bardzo polecam

Polecam cykl książek o Stacji Jagodno. Pełne ciepła, rady babci Róży, życiowe sceny niepozbawione wielu emocji i mądrość dająca nadzieję, na to, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Bardzo polecam

Uwielbiam całą serię.

Uwielbiam całą serię.