Mam zupełnie inną opinię na temat książki niż Malekin1983. Nie zgadzam się, że książka jest nudna. Wręcz przeciwnie, prawie każda pojawiająca się sytuacja powoduje zaskakujące zwroty akcji. Co ważne, a co jest grzechem wielu książek, nie ma tu jednoznacznie pozytywnych, ani jednoznacznie negatywnych bohaterów- każdy ma jakieś swoje grzeszki. Przeczytałem na razie pierwszy tom i ciekawi mnie co autor zawarł w następnych, skoro już w tym tomie dwie siostry nie przeżyły (nie będę dalej spojlerować, które). Podsumowując, zaraz kupuję następne części i mam nadzieję, ze się nie zawiodę, bo powiedzieć, że książka nie jest typowa, to nic nie powiedzieć.

Mam zupełnie inną opinię na temat książki niż Malekin1983. Nie zgadzam się, że książka jest nudna. Wręcz przeciwnie, prawie każda pojawiająca się sytuacja powoduje zaskakujące zwroty akcji. Co ważne, a co jest grzechem wielu książek, nie ma tu jednoznacznie pozytywnych, ani jednoznacznie negatywnych bohaterów- każdy ma jakieś swoje grzeszki. Przeczytałem na razie pierwszy...

Długa i nie dałam rady skończyć... Utknęłam w sumie kilka razy chyba po 3 takim zastoju będąc w połowie książki już nie wróciłam do czytania... teraz patrzę że jest dostępny audiobook więc może spróbuje bo emocjonalnie coś ciągnie do bohaterek jednak wkurzały mnie po drodze

Długa i nie dałam rady skończyć... Utknęłam w sumie kilka razy chyba po 3 takim zastoju będąc w połowie książki już nie wróciłam do czytania... teraz patrzę że jest dostępny audiobook więc może spróbuje bo emocjonalnie coś ciągnie do bohaterek jednak wkurzały mnie po drodze

Szczerze mówiąc - opowieść ma rozmach i to dosłowny. Masa opisów, wprowadzeń, historii w tle - czuć, że świat tętni życiem, natomiast główna fabuła, choć obsadzona przez kobiety wydaje mi się dość klasyczna - czyta się wartko, zgrabnie ( zapewne jak Srebrna ). No zobaczymy co będzie dalej.

Szczerze mówiąc - opowieść ma rozmach i to dosłowny. Masa opisów, wprowadzeń, historii w tle - czuć, że świat tętni życiem, natomiast główna fabuła, choć obsadzona przez kobiety wydaje mi się dość klasyczna - czyta się wartko, zgrabnie ( zapewne jak Srebrna ). No zobaczymy co będzie dalej.

Kolejne połączenie magii, techniki i fantasy jakoś bym przełknął. Pomysł wydawał się ciekawy i przez moment miałem nadzieje na kolejną serie, której będę wyczekiwał. Niestety wykonanie budzi wiele wątpliwości.
Polscy autorzy popełniają dwa grzechy. Albo opisów jest jak na lekarstwo, albo są one wszędzie. Tutaj mamy drugą sytuacje. Niestety opisy nie wprowadzają czytelnika w nastrój, tylko dają wskazówki co do tła. Złapałem się na tym że czytam dwie strony i modle by ktoś w końcu coś zrobił lub powiedział.
Dialogi to kolejny problem, bowiem często trafiamy na zwykłych wieśniaków wypowiadających się jak absolwenci Oxfordu. Nie jest to jakiś duży błąd, ale mnie irytuje.
Trzeci i największy problem to nuda. Szybka akcja nie jest tu zaletą. Brakuje mi sensownego wprowadzenia kolejnych postaci, a nie latanie miedzy jedną a drugą bohaterką. Można było wszystko poukładać lepiej i ciekawiej, a tak po pierwszym tomie zupełnie nie interesuje mnie co będzie w następnych. Poza tym chyba znam już zakończenie sagi, ale niestety nie mam tyle czasu i tak mocnych leków uspokajających by przedzierać się przez kolejne tomy.

Kolejne połączenie magii, techniki i fantasy jakoś bym przełknął. Pomysł wydawał się ciekawy i przez moment miałem nadzieje na kolejną serie, której będę wyczekiwał. Niestety wykonanie budzi wiele wątpliwości.
Polscy autorzy popełniają dwa grzechy. Albo opisów jest jak na lekarstwo, albo są one wszędzie. Tutaj mamy drugą sytuacje. Niestety opisy nie wprowadzają czytelnika...

Książki Krzysztofa Bonka potrafią pozytywnie zaskoczyć. To czysta rozrywka. Bardzo oryginalny świat wypełniony rasami, których nigdzie indziej nie jesteś w stanie spotkać. Historia wypełniona ciekawymi bohaterami, wątkami pochłonie cię od pierwszych rozdziałów. Ta powieść to emanacja kreatywności w czystej postaci, bez mainstreamowych najbardziej popularnych ras, krain czy motywów występujących w dzisiejszej fantastyce. Takie perełki przekonują mnie do częstszego sięgania po niczym nieskrępowaną twórczość niezależnych autorów. Polecam wszystkim pragnącym nowych przygód i światów fanom fantastyki.

Książki Krzysztofa Bonka potrafią pozytywnie zaskoczyć. To czysta rozrywka. Bardzo oryginalny świat wypełniony rasami, których nigdzie indziej nie jesteś w stanie spotkać. Historia wypełniona ciekawymi bohaterami, wątkami pochłonie cię od pierwszych rozdziałów. Ta powieść to emanacja kreatywności w czystej postaci, bez mainstreamowych najbardziej popularnych ras, krain...

Książka inna niż standardowe fantasy, z którymi przyszło mi się zetknąć. Zaczyna się dość klasycznie, od stworzenia samotnej bohaterki stającej przeciw całemu światu - choć za kulisami ma pomocne, wspierające dłonie. A potem zaczyna się już prawdziwa jazda bez trzymanki - zakręcona konstrukcja przedstawionego świata, ciekawa oś fabularna oparta na pokrewieństwie, chociaż autor nie odmówił sobie zagęszczenia wątków, przez co czasem trzeba dobrze uważać, żeby się nie pogubić. Narracja prowadzona jest z rozmachem - mamy tu przemyślany, kompletny świat, charakterystycznych bohaterów.
Nie jest to rasowe fantasy. Czytając, ciężko było mi przypiąć jakąś konkretną łatkę do tej książki. Zakręcona konstrukcja przedstawionego świata przywodziła mi na myśl "Alicję w krainie czarów" ( choćby imiona typu Bury, paladyn Oranż, markiz Limon, lady Pomarańcza, czy nazwy sióstr ). Wyszedł z tego interesujący miks fantasy i snu. Mam nadzieję, że ogromna liczba wątków zostanie ciekawie rozwinięta w dalszych częściach.
Oczywiście, jeśli ktoś nastawia się na fantasy w stylu Władcy Pierścieni czy Wiedźmina, to istotnie zawiedzie się srodze. To zdecydowanie bardziej surrealistyczna podróż w krainę fantasy. Gdyby porównać tę powieść do gier - to Władca Pierścieni byłby grą fabularną, "Srebrna" odpowiednikiem "Magii i miecza" - trochę inne cele, trochę inny odbiorca i bawią w inny sposób. Lektura dostarcza też abstrakcyjnych smaczków (na czele z kobietą - olbrzymką)
Gdzieś w tle przewijają się też wątki polityczne walki o władzę, są legendarne postaci pełne wątpliwości - nie ma czasu na nudę, zwłaszcza, że w tej powieści nie ma ( wbrew pozorom ) postaci krystalicznych - jest za to cała gama odcieni szarości ( nawet paladyn Oranż )

Książka inna niż standardowe fantasy, z którymi przyszło mi się zetknąć. Zaczyna się dość klasycznie, od stworzenia samotnej bohaterki stającej przeciw całemu światu - choć za kulisami ma pomocne, wspierające dłonie. A potem zaczyna się już prawdziwa jazda bez trzymanki - zakręcona konstrukcja przedstawionego świata, ciekawa oś fabularna oparta na pokrewieństwie, chociaż...

To dopiero pierwszy tom większego cyklu, a mamy tu praktycznie wszystko, tajemnicze legendy, olbrzymy, syreny, smoki, magię... Tytuł nawiązuje do jednej z sióstr, ale poza nią autor przedstawia sylwetki pozostałych, zarysowuje ich charaktery, cele, zmiany jakim podlegają podczas powieści. Tak, to jest fajne w tej książce, że nic nie jest tu do końca białe (dobre) ani czarne (złe). Ciekawa jestem dalszej części, bo tu zaczęło się sporo wątków i wszystkie kolory zaczęły się przenikać.

To dopiero pierwszy tom większego cyklu, a mamy tu praktycznie wszystko, tajemnicze legendy, olbrzymy, syreny, smoki, magię... Tytuł nawiązuje do jednej z sióstr, ale poza nią autor przedstawia sylwetki pozostałych, zarysowuje ich charaktery, cele, zmiany jakim podlegają podczas powieści. Tak, to jest fajne w tej książce, że nic nie jest tu do końca białe (dobre) ani czarne...

Wspaniała książka. Dawno nie miałem takiej frajdy podczas lektury. Mamy tu wszystko, czego potrzebuje trzymająca w napięciu powieść. Mnogość wątków, zróżnicowane postacie, ciekawa historię, według mnie te właśnie elementy bardzo pozytywnie wpłynęły na mój odbiór książki.
Najbardziej zaimponowała mi w "Srebrnej" narracja. Kurczę, często przy przedstawianiu wydarzeń z perspektyw dwóch, trzech postaci autorzy się gubią. Wówczas część z wydaje się być dorzucona na siłę, nie pasować to reszty książki. Ale nie tutaj. Ciężko mi stwierdzić jakie dalsze zamiary na rozwój poszczególnych postaci ma autor, ale już wiem, że są pod niego podłożone dobre postawy. To w pewien sposób niesamowite, jak kilka rozdziałów z punktu widzenia postaci pobocznych, gdzie można przedstawić ich sposób myślenia, wartości czy wiedzę, może podnieść wiarygodność ich zachowania w kolejnych częściach opowieści.
Zwłaszcza, że muszę przyznać, że mnogość wątków i skomplikowanie fabuły oraz relacji między postaciami jest ponadprzeciętne. To zaledwie pierwszy tom 5+ książkowego cyklu, a już tutaj mamy do czynienia z taką ilością zwrotów akcji, którymi można obdarzyć by całą trylogię.
Styl prowadzenia fabuły znacząco wspomaga zróżnicowanie głównych bohaterek. Każda z nich jest w pewien sposób charakterystyczna. Wynika to jednak nie tylko z ich wrodzonego charakteru, ale też z miejsca ich pochodzenia. Każda ma swój system wartości, swoje zasady, wiarę w których została wychowana. Powoduje to, że praktycznie każdy czytelnik znajdzie chociaż jedną z nich, której będzie kibicował najbardziej.
Gorzej wypadają bohaterowie poboczni. Są oni mocno stereotypowi i nie miałem poczucia, że są wartością dodaną w "Srebrnej". Jednak w związku z pokaźną ilością głównych bohaterek, nie pełnią oni tak ważnej roli jak w innych książkach. Kilku z nich pojawia się od czasu do czasu w bardzo wygodnych momentach i to tak w sumie tyle. Tragedii nie ma, ale do bardzo fajnie zaprezentowanych głównych bohaterkach nie mają podjazdu.
Spore pozytywne wrażenie zrobiło na mnie również miejsce akcji, które jest zróżnicowane prawie jak układ plam na dwukolorowej Milce. Część kontynentu jest na etapie rewolucji przemysłowej, część to jacyś niby-Wikingowie, a część żyje w lesie(dosłownie). Powiedziałbym, że to niemożliwe, że jakim cudem latające pojazdy nie byłyby powszechne w takim świecie. A potem przypominam sobie, że jakaś połowa Afryki nie ma wody, jedzenia, czy lekarstw. I z jednej strony brawo za realizm, a z drugiej zrobiło mi się smutno. W każdym razie... zróżnicowany kontynent to zróżnicowane miejsca akcji. Mamy tu las, mroźny las, mroźne pustkowie i pokryty wiecznym mrokiem obszar na środku. Biorąc pod uwagę mniej pokazane jeszcze obszary, jak na przykład za...istą lazurową pustynię, nie mogę się doczekać, co jeszcze autor wymyśli.
Podsumowując, widać, że "Srebrna" jest tylko pierwszą z części cyklu. Wiele wątków zostaje ledwie zarysowanych, część bohaterek dostaje znacząco mniej czasu "antenowego" niż inne. Nie są to jednak wady. Po prostu, "Srebrna" bardzo pozytywnie wyróżnia się na tle innych początków. Zazwyczaj mamy do czynienia z zarysowaniem konfliktu, frakcji, bohaterów i wątków. Tutaj jest tyle zawartości, że kurczę, aż trochę szkoda, że jest to zaledwie jeden tom. Stosunkowo znaczny stopień skomplikowania historii jest łagodzony poprzez wielowątkową narrację. Bardzo polecam przeczytać "Srebrną", gdyż dawno nie czułem się tak usatysfakcjonowany przeczytaną historią.

Wspaniała książka. Dawno nie miałem takiej frajdy podczas lektury. Mamy tu wszystko, czego potrzebuje trzymająca w napięciu powieść. Mnogość wątków, zróżnicowane postacie, ciekawa historię, według mnie te właśnie elementy bardzo pozytywnie wpłynęły na mój odbiór książki.
Najbardziej zaimponowała mi w "Srebrnej" narracja. Kurczę, często przy przedstawianiu wydarzeń z...

Ciekawa koncepcja magii. Gdy człowiek myśli, że przeczytał już wszystko i każdy możliwy pomysł, pojawia się nowy autor z nowatorskim pomysłem. Bogata historia opowiadana z różnych perspektyw pozwala na poznanie całego świata, a dodatkowo każda poznawana postać jest nieszablonowa i odkrywa przed nami nowe kawałki przeszłości i teraźniejszości.
Opisy przyrody niczym u Sienkiewicza przez co ciężko było przebrnąć przez niektóre części książki, ale gdy dochodziło się do historii właściwej nie dało się oderwać.
Szczerze polecam i zachęcam do tego, aby dawać szansę nowym autorom. Człowiek może się mile zaskoczyć.

Ciekawa koncepcja magii. Gdy człowiek myśli, że przeczytał już wszystko i każdy możliwy pomysł, pojawia się nowy autor z nowatorskim pomysłem. Bogata historia opowiadana z różnych perspektyw pozwala na poznanie całego świata, a dodatkowo każda poznawana postać jest nieszablonowa i odkrywa przed nami nowe kawałki przeszłości i teraźniejszości.
Opisy przyrody niczym u...

Bardzo dużo czasu zajęło mi przeczytanie tej książki. Podchodziłem do niej, zostawiałem ją i tak w kółko. Jak dla mnie troszkę przekombinowana. Za dużo różnorodności.

Bardzo dużo czasu zajęło mi przeczytanie tej książki. Podchodziłem do niej, zostawiałem ją i tak w kółko. Jak dla mnie troszkę przekombinowana. Za dużo różnorodności.