Kolejna książka przy której zastanawiam się - czemu ktoś to wydał? Historia beznadziejna, ale nie to jest najgorsze, najgorszy jest styl pisania autorki. Grafomania najwyższej klasy, najpierw mnie smuciła, ale w pewnym momencie nawet zaczęła bawić. Polecam odpuścić sobie tę pozycję czytelniczą ;)

Kolejna książka przy której zastanawiam się - czemu ktoś to wydał? Historia beznadziejna, ale nie to jest najgorsze, najgorszy jest styl pisania autorki. Grafomania najwyższej klasy, najpierw mnie smuciła, ale w pewnym momencie nawet zaczęła bawić. Polecam odpuścić sobie tę pozycję czytelniczą ;)

Książkę przesłuchałam i realizacja bardzo przyjemna. Sama książka zaś... nie wiem nawet co powiedzieć. Opis książki jest półprawdą. Niby zgadza się z treścią, ale niestety nie wspomina o tym, co najważniejsze. A ja bym po prostu nie sięgnęła po tę książkę gdyby opis był zgodny z „towarem”, bo to kompletnie nie moja bajka. To jest dobrze napisane i autorce absolutnie nie mam nic do zarzucenia. Jednak nie wszystko dla każdego i najzwyczajniej w świecie tematyka mi nie podeszła.

Książkę przesłuchałam i realizacja bardzo przyjemna. Sama książka zaś... nie wiem nawet co powiedzieć. Opis książki jest półprawdą. Niby zgadza się z treścią, ale niestety nie wspomina o tym, co najważniejsze. A ja bym po prostu nie sięgnęła po tę książkę gdyby opis był zgodny z „towarem”, bo to kompletnie nie moja bajka. To jest dobrze napisane i autorce absolutnie nie mam...

Zdecydowanie warto przebrnąć przez pierwszą część. Później robi się ciekawie, intrygująco, ale i dość merytorycznie. Ciekawy wątek sporu szkiełka i oka z wszelkiej maści dziwami nad dziwy.

Pod koniec nawet główny bohater przestaje tak wkurzać (też jestem psychologiem, może dlatego nie mogłam go znieść:)).

Zdecydowanie warto przebrnąć przez pierwszą część. Później robi się ciekawie, intrygująco, ale i dość merytorycznie. Ciekawy wątek sporu szkiełka i oka z wszelkiej maści dziwami nad dziwy.

Pod koniec nawet główny bohater przestaje tak wkurzać (też jestem psychologiem, może dlatego nie mogłam go znieść:)).

Znacie swoje korzenie? Interesuje was to, kim są wasi przodkowie, jak wyglądało ich życie, czy było lekkie, czy jednak mieli pod górkę?
Marcin, czyli główny bohater książki "Dojrzałość wzruszeń" nie ma bladego pojęcia, że przez całe życie był oszukiwany. Cudowna, ciepła babcia dbała o niego odkąd skończył 3 lata. Jednak nawet przed śmiercią nie wyjawiła rodzinnych sekretów. Marcin musiał odkryć je sam. Po drodze umiera kolejna bliska mu osoba. Jego stan jest kiepski, ale poszukiwania przynoszą oczekiwany skutek. Dowie się, kim naprawdę byli jego rodzice.
____________________________________
Powiem wam, że od samego początku czytało mi się cudownie. Autorka ma świetny styl. Książka była ciekawa i tworzona w dwóch przestrzeniach czasowych. Pod koniec jednak trochę się zawiodłam. Do jej bardzo realistycznej i życiowej książki została wprowadzona "fantastyka" - opętania, egzorcyzmy. Pod koniec było coraz więcej rozmów o wierze i o Bogu, które stały się mało ciekawe. Z pięknej, choć trudnej historii zrobił się męczący dramat. Nie wiem, czemu autorka pod koniec tak straciła na stylu i czemu wykorzystała wątek opętań. W mojej ocenie byłoby lepiej, gdyby intryga pozostała poza kwestią wierzeń i z pewnością można to było tak wykonać. Prócz tego, sam Marcin stał się bardzo irytujący i jego zachowanie uległo wyraźnej zmianie. Jestem świadoma, że mogła na to wpłynąć utrata bliskich, ale bywały momenty, kiedy go po prostu strasznie nie lubiłam. Mimo to, oceniam ją dobrze. Wielu z was może się spodobać.

Znacie swoje korzenie? Interesuje was to, kim są wasi przodkowie, jak wyglądało ich życie, czy było lekkie, czy jednak mieli pod górkę?
Marcin, czyli główny bohater książki "Dojrzałość wzruszeń" nie ma bladego pojęcia, że przez całe życie był oszukiwany. Cudowna, ciepła babcia dbała o niego odkąd skończył 3 lata. Jednak nawet przed śmiercią nie wyjawiła rodzinnych sekretów....

Książka zapowiadała się naprawdę ciekawie, ale jak zaczęło się wyjaśniać o co kaman, to porażka. W opisie książki powinno być coś wspomniane o tych demonach itp , wtedy wiele osób łącznie ze mną ominęło by tę książkę. Nie tego się po niej spodziewałam.

Książka zapowiadała się naprawdę ciekawie, ale jak zaczęło się wyjaśniać o co kaman, to porażka. W opisie książki powinno być coś wspomniane o tych demonach itp , wtedy wiele osób łącznie ze mną ominęło by tę książkę. Nie tego się po niej spodziewałam.

Tajemnica, niespełniona miłość i klątwa. Wszystko w jednej rodzinie ,która mogła być przeciętną jednostka pośród wielu, a jednak. Ciekawa książka ,ale nie wiem czy kiedyś do niej wrócę.

Tajemnica, niespełniona miłość i klątwa. Wszystko w jednej rodzinie ,która mogła być przeciętną jednostka pośród wielu, a jednak. Ciekawa książka ,ale nie wiem czy kiedyś do niej wrócę.

Odkrywanie własnego pochodzenia...
Niesamowita książka. Wciąga od pierwszej strony.

Odkrywanie własnego pochodzenia...
Niesamowita książka. Wciąga od pierwszej strony.

Kompletna strata czasu.

Kompletna strata czasu.

"Dojrzałość wzruszeń" ciekawie się czytało. Książka ma w sobie tajemnice, miłość a także znajdziecie w niej nienawiść. Polecam ciekawa fabuła, okładka przykuwa uwagę.

"Dojrzałość wzruszeń" ciekawie się czytało. Książka ma w sobie tajemnice, miłość a także znajdziecie w niej nienawiść. Polecam ciekawa fabuła, okładka przykuwa uwagę.

Bardzo trudno mi napisać o tej książce, z jednej strony świetny temat poszukiwania własnej tożsamości, z drugiej jednak "komplikacje" trochę wymyślone jakby na sile. Uroku dodają fragmenty ocieplające wizerunek bohaterów .

Bardzo trudno mi napisać o tej książce, z jednej strony świetny temat poszukiwania własnej tożsamości, z drugiej jednak "komplikacje" trochę wymyślone jakby na sile. Uroku dodają fragmenty ocieplające wizerunek bohaterów .