Bardzo poruszająca książka. Niektóre fragmenty czytałam ze ściśniętym gardłem, a później następowała ulga wynikająca z pojawiającej się pięknej nadziei...

Bardzo poruszająca książka. Niektóre fragmenty czytałam ze ściśniętym gardłem, a później następowała ulga wynikająca z pojawiającej się pięknej nadziei...

Piękna, wzruszająca historia młodej dziewczyny. Polecam z całego serca

Piękna, wzruszająca historia młodej dziewczyny. Polecam z całego serca

Niesamowicie poruszająca książka, którą napisało samo życie.
Natalia, młoda i aktywna dziewczyna. Pełna życia, przyjaciół i planów na przyszłość. Tę przyszłość próbuje zabrać jej najgorsza diagnoza- ostra białaczka. Natalia musi zacząć nierówną walkę z groźnym wrogiem. Siła i determinacja rodziny Natalii, daje jej energię do walki. Ale niestety, nie każda walka jest wygrana w pierwszej rundzie. U Natalii ta walka oznaczała ogromne cierpienie, ból i niezrozumienie. Mimo wszystko na oddziale była iskierką, zarażała innych pogodą ducha, była promykiem nadziei. Chociaż sama tę nadzieję straciła...
Natalia Szalkiewicz swoją walkę przegrała. Zostały jej wspomnienia i wspomnienia rodziny. Dzięki temu Natalia wciąż żyje.
Książka mimo całego ciężaru i dramatu, jest napisana lekko i z dużą dozą nadziei. Tę nadzieję zostawiła wszystkim Natalia.
To co mnie raziło, to wątki fikcyjne, jakieś zamiany braci, molestowanie seksualne, porwania. Ta historia nie potrzebowała takich ozdobników.
Mimo wszystko polecam ją, do refleksji, i paradoksalnie, ku nadziei.

Niesamowicie poruszająca książka, którą napisało samo życie.
Natalia, młoda i aktywna dziewczyna. Pełna życia, przyjaciół i planów na przyszłość. Tę przyszłość próbuje zabrać jej najgorsza diagnoza- ostra białaczka. Natalia musi zacząć nierówną walkę z groźnym wrogiem. Siła i determinacja rodziny Natalii, daje jej energię do walki. Ale niestety, nie każda walka jest...

Chyba jestem dziwna, bo przy tak poważnym temacie strasznie nie pasował mi ten frywolny, lekki styl... Raczej myślałam, że będzie to coś innego. Książka nie jest zła, ale bardzo się rozczarowałam, bo liczyłam na powagę.

Chyba jestem dziwna, bo przy tak poważnym temacie strasznie nie pasował mi ten frywolny, lekki styl... Raczej myślałam, że będzie to coś innego. Książka nie jest zła, ale bardzo się rozczarowałam, bo liczyłam na powagę.

Bardzo poruszająca książka. Mimo, że od początku książki wiadome było ostatecznie jaki los czeka Natalię, to książkę czytało się z ciekawością oraz wzruszeniem, a zarazem niecierpliwością związaną z chęcia przeczytania kolenych zdań, stron. Ciekawie także było ukazana kwestia "osoby zarządzającej światem i niebem", a także powód dla, którego była potrzebna tam po drugiej stronie. Historie dzieci przychodzących do Natalii bardzo bolały, mimo tego, że takie właśnie historie coraz częściej pochłaniają nasz świat i jest ich zdecydowanie i niestety coraz więcej, człowiek nie dopuszcza do siebie myśli, że te wszystkie wydarzenia są prawdziwe.

Bardzo poruszająca książka. Mimo, że od początku książki wiadome było ostatecznie jaki los czeka Natalię, to książkę czytało się z ciekawością oraz wzruszeniem, a zarazem niecierpliwością związaną z chęcia przeczytania kolenych zdań, stron. Ciekawie także było ukazana kwestia "osoby zarządzającej światem i niebem", a także powód dla, którego była potrzebna tam po drugiej...

Poruszajaca ksiozka opowiadajaca o młodej osowie ktora walczy z białaczko .Ksiazka jest bardo poruszajaca i wywołuje duze emocje a takze pokazuje nam co powinismy doceniac w obecnym życiu a nie ciagle nazekać .

Poruszajaca ksiozka opowiadajaca o młodej osowie ktora walczy z białaczko .Ksiazka jest bardo poruszajaca i wywołuje duze emocje a takze pokazuje nam co powinismy doceniac w obecnym życiu a nie ciagle nazekać .

Trudna książka. Wzruszająca. Pozwala spojrzeć na chorobę nowotworową z perspektywy chorego i jego rodziny. Choroba Natalii nie jest jedynym wątkiem tej książki. Równolegle toczą się losy dwóch rodzin, którym zupełnie nieoczekiwanie splotły się drogi. To nie jest łatwa opowieść, ale warta poznania.

Trudna książka. Wzruszająca. Pozwala spojrzeć na chorobę nowotworową z perspektywy chorego i jego rodziny. Choroba Natalii nie jest jedynym wątkiem tej książki. Równolegle toczą się losy dwóch rodzin, którym zupełnie nieoczekiwanie splotły się drogi. To nie jest łatwa opowieść, ale warta poznania.

Natalia to główna bohaterka powieści. Dwudziestolatka ma mnóstwo energii, prowadzi dynamiczne, kolorowe życie. Kocha ludzi, stara się być dobrym człowiekiem, ma wielu znajomych i przyjaciół i kochających rodziców oraz rodzeństwo. Chociaż dużo młodsza od brata i siostry zawsze może liczyć na rozmowę z nimi i wsparcie. Dziewczyna w głowie ma niezliczoną ilość planów, marzeń i celów do zrealizowania. Kocha tańczyć i jest to jej ogromną pasją.
Jedna chwila zmienia wszystko w jej życiu. Po rutynowych badaniach dziewczyna dostaje straszną informację, która w jednej chwili wywraca jej życie do góry nogami. Diagnoza, która zmieni wszystko to białaczka. Początkowo Natalia nie zdaje sobie sprawy z zagrożenia jakie niesie za sobą choroba. Kiedy jednak rozpoczyna leczenie jest zmuszona, by trochę zwolnić i odłożyć swoje marzenia na półkę. Chociaż dwudziestolatce trudno jest się mierzyć z wrogiem powoli odnajduje się w sytuacji, z którą przyszło jej stanąć twarzą w twarz i nie brakuje jej siły walki.
Natalia dzielnie walczyła do samego końca, kiedy umiera wali się świat wielu ludzi. Powieść to wspomnienia matki dwudziestolatki i jej rodzeństwa. To właśnie z nich dowiadujemy się jak dorastała dziewczyna, poznajemy życie jej rodziny przed urodzeniem Calineczki i poznajemy problemy, z którymi od dawna musieli mierzyć się jej bliscy.
Na kartkach książki nie znajdziemy tylko wspomnień bliskich Natalii. Możemy tam też przeczytać fragmenty w których dziewczyna opisuje swoje życie po śmierci. Dwudziestolatka trafia do nieba, ale nie wygląda ono tak, jak powszechnie je sobie wyobrażamy. Natalia poznaje także Boga, a właściwie Bożkę, która także nie przystaje wyobrażeniom ludzi na ziemi. To właśnie od Bożki dziewczyna dowiaduje się wielu ważnych rzeczy i próbuje pomóc wielu ludziom. Natalia zadaje Bogu wiele pytań, na które zawsze otrzymuje odpowiedź, ale niekoniecznie taką, jaką chciałaby otrzymać.
„- Czy można cofnąć czas tak, aby ich uratować? Masz taką moc?
- Nikt nie ma takiej mocy, by pokonać czas. On rządzi się swoimi prawami i nikomu do tej pory, odkąd świat istnieje...
- ... ale ty go stworzyłaś...
- Tak mówią, ale wiesz, nie należy wierzyć plotkom. - Bożka uśmiechnęła się szelmowsko. - Więc odkąd świat istnieje, nikomu nie udało się cofnąć czasu ani posunąć go do przodu. Ja nie mam takiej mocy. Wszystko dzieje się w jakimś celu.”
Natalia dowiaduje się także czegoś więcej o miejscu, do którego trafiają źli ludzie. Także nie są to informacje, które ludzie przekazują sobie na ziemi.
„- Myślałam, że do piekła idzie się po śmierci. - Wreszcie coś z siebie wykrztusiłam. - Co oni tu robią?
- Widzisz, to kolejny stereotyp. Ludzie stworzyli piekło i niebo, żeby straszyć lub obiecywać. Często nie rozumiem, was, ludzi. Zbyt szybko przywołujecie moje imię, zbyt często wycieracie sobie mną usta. (...) Spytałaś, dlaczego ci ludzie tutaj są, choć nadal żyją. Otóż piekło istnieje, ale na ziemi. Tworzą sobie to piekło ludzie poprzez życie, jakie wiodą. Przemoc, alkohol, narkotyki, dopalacze, nienawiść, złość, zemsta, wojna, morderstwa, gwałty, handel ludźmi... to jest prawdziwe najprawdziwsze piekło.”
Powieść Moniki Sawickiej to książka o chorobie, tęsknocie i stracie. Opisuje przeżycia bliskich po śmierci córki, siostry, przyjaciółki, a także ukazuje czytelnikowi inne wyobrażenie nieba i samego Boga. Poruszająca, a momentami zaskakująca powieść, którą serdecznie polecam to książka trudna, ale zdecydowanie warta przeczytania.

Natalia to główna bohaterka powieści. Dwudziestolatka ma mnóstwo energii, prowadzi dynamiczne, kolorowe życie. Kocha ludzi, stara się być dobrym człowiekiem, ma wielu znajomych i przyjaciół i kochających rodziców oraz rodzeństwo. Chociaż dużo młodsza od brata i siostry zawsze może liczyć na rozmowę z nimi i wsparcie. Dziewczyna w głowie ma niezliczoną ilość planów, marzeń i...

Bardzo fajna książka

Bardzo fajna książka

Brakuje słów by opisać uczucia które przewijały się w trakcie tej lektury. Był to przede wszystkim smutek, rozpacz ale także w pewnym sensie nadzieja. Książka urzekła mnie swoją emocjonalnością i z powodów osobistych jest mi bliska. Przeczytałam ją by lepiej zrozumieć moich pacjentów chorujacych na białaczkę. Zrozumiałam po niej, że tak na prawdę nigdy nie poczuję tego co oni, tak długo jak sama nie zachoruje. A przecież może to dotknąć każdego.
Bardzo ,,podobały" (ciężko użyć tego słowa w tym kontekście, ale nie znam lepszego) mi się rozdziały opowiadające o niebie, przemyśleniach Natalki (tego jak doświadczała choroby) oraz opowiadań Pani Wandy. Dałabym książce dużo wyższą ocenę gdyby nie te części, które zawierają fikcję. Motyw z braćmi był moim zdaniem nieco nad wyraz. Samo życie pisze lepsze historie, w mojej ocenie dodawanie do życia Natalki fikcji trochę odbierało tej pozycji godnego odwzorowania. Momentami czułam jakbym czytała obyczajówkę która opiera się na sensacji. Gdyby autorka zrezygnowała z fikcyjnych postaci i sytuacji, na pewno moja ocena byłaby wyższa.
Język był okej, przyzwoity, czasami pobudzał wyobraźnie. Jestem w stanie zrozumieć że książki tego typu rządzą się innymi prawami i nie muszą być rewelacyjnie napisane. Nie było źle, ale zabrakło tego ,,czegoś" co przekonałoby mnie do przeczytania innego dzieła autorki. Tutaj wiem że najpewniej język pisarki nie przypadnie mi do gustu. Książka broniła się prawdziwymi elementami historii, uczuciami i przemyśleniami. Ma bardzo ładny morał.
Kilkukrotnie wzbudziła we mnie wzruszenie i łzy, a to nie zdarza się często.

Brakuje słów by opisać uczucia które przewijały się w trakcie tej lektury. Był to przede wszystkim smutek, rozpacz ale także w pewnym sensie nadzieja. Książka urzekła mnie swoją emocjonalnością i z powodów osobistych jest mi bliska. Przeczytałam ją by lepiej zrozumieć moich pacjentów chorujacych na białaczkę. Zrozumiałam po niej, że tak na prawdę nigdy nie poczuję tego co...