Prześliczna seria , szczególnie dla dziewczynek 6-8 lat.
Rozmiar standardowy. Okładka miękka. Duża czcionka. Prześliczne czarno-białe ilustracje Sophie Blackall.

Książeczkę czytałam wszystkim moim dzieciakom i młodszym i starszym. Każde słuchało z wypiekami i uśmiechem na twarzy, nawet te rodzaju męskiego.

Pierwsza część opowiada o przyjaźni dwóch dziewczynek, które z początku nawet wcale się nie lubiły. Mieszkają naprzeciwko siebie. Obie mają siedem lat i chodzą do jednej klasy.
Przy czym bardzo się różnią. Tak dotąd myślały.
Pestka to żywe srebro. Lubi bawić się gromadnie, im więcej dzieci tym lepiej. Tak uważa. Chodzi po drzewach, łobuzuje.
Lilka uchodzi za spokojną dziewczynkę, która zaczytuje się literaturą. Jest przykładna, grzeczna i ułożona.
Wszystko to tylko pozory.

Razem za pomocą eliksirów Lilki , która pretenduje do miana wróżki – czarownicy, posługująca się magiczną różdżką stworzą doskonały tandem.

Przeczytajcie ,a dowiecie się co zmalowały nasze dziewczynki pewnego popołudnia i jak rozwinęła się ich niepozorna z początku przyjaźń.

Przesłanie: Nigdy nie oceniajcie po pozorach. Druga myśl, że przeciwieństwa się przyciągają.

Książeczka świetna, pełna humoru, dowcipnych dialogów, niesamowitych zdarzeń.
Uśmiałam się jak nigdy. Dzieci też długo, długo się śmiały. Wszyscy razem doskonale się bawiliśmy.

Polecam całą serię!

Prześliczna seria , szczególnie dla dziewczynek 6-8 lat.
Rozmiar standardowy. Okładka miękka. Duża czcionka. Prześliczne czarno-białe ilustracje Sophie Blackall.

Książeczkę czytałam wszystkim moim dzieciakom i młodszym i starszym. Każde słuchało z wypiekami i uśmiechem na twarzy, nawet te rodzaju męskiego.

Pierwsza część opowiada o przyjaźni dwóch dziewczynek, które z...

Jedna z moich ulubionych serii.

Jedna z moich ulubionych serii.

Przyjaźń to obok miłości jedna z najważniejszych ludzkich relacji opierająca się na zaufaniu i wzajemnym szacunku. Z ciekawością kupiłam pierwszy tom z serii Nierozłączki licząc na to, że córka pozna kolejne dobrze czujące się w swoim towarzystwie dziewczynki i ich przygody. Patrząc na tempo w jakim książeczka została przeczytana oraz radość płynącą z tej opowieści wiem, że kupię wszystkie pozostałe wydane w Polsce części.
Nierozłączki to lekka, radosna opowieść o dziewczęcej przyjaźni idealna do samodzielnego czytania dla dziewczynek w wieku 7-9lat. Czcionka jest duża, rozdziały dość krótkie a ilustracje minimalistyczne, ale bardzo sympatyczne. Spolszczone zostały także wszystkie imiona i nazwy własne co ułatwia czytanie i osadza opowieść w naszych realiach.
Nierozłączki to opowieść o początku wspaniałej przyjaźni rówieśniczek z pozoru zupełnie różnych...ale czy na pewno? Pestka to żywiołowa pełna dzikich pomysłów na psoty małolata lubiące zabawy w dużych grupach dzieci- istny wulkan energii! Lilka to zaś grzeczna, dobrze ułożona dziewczynka, lubiąca samotne spędzanie czasu na czytaniu książek. Czy takie połączenie to gwarancja dobrej zabawy i czy dziewczynki mogą się zaprzyjaźnić? Choć same w to początkowo nie wierzą już podczas pierwszego spotkania okazuje się że ten duet wywinie jeszcze nie jeden numer! A w książeczce oprócz zabawy m.in. w czarownice rzucające zaklęcia czy wykopywaniu robaków z błota m.in. o trudnych relacjach ze starszym rodzeństwem, braku zrozumienia ze strony dorosłych i potrzebie kontaktu z rówieśnikami. To fantastyczna opowieść napisana lekkim językiem ukazująca dzieciakom, że jak się dobrze rozejrzymy wszędzie możemy znaleźć prawdziwego przyjaciela. Nawet jeżeli wydaje nam się nudny czy zupełnie od nas różny. Świetnie napisane są rozdziały, które kończą się w nieoczekiwany miejscu zachęcając do dalszej lektury. Ten sam zabieg zastosowano na końcu książeczki bo... pojawia się fragment kolejnej części i znów urywa się w interesującym momencie... Ogromnie polecamy

Przyjaźń to obok miłości jedna z najważniejszych ludzkich relacji opierająca się na zaufaniu i wzajemnym szacunku. Z ciekawością kupiłam pierwszy tom z serii Nierozłączki licząc na to, że córka pozna kolejne dobrze czujące się w swoim towarzystwie dziewczynki i ich przygody. Patrząc na tempo w jakim książeczka została przeczytana oraz radość płynącą z tej opowieści wiem, że...

Po serię sięgnęłam przypadkiem ze względu na imię tytułowej bohaterki, z którą moja córka może się identyfikować, ale już nie przypadkiem zakupiłam kolejne części „Nierozłączek”. Książkę czyta się lekko i szybko i chociaż jest przeznaczona dla dzieci szkolnych, to myślę, że z powodzeniem można spróbować zapoznać z nią także młodszego czytelnika. Starszy przedszkolak również powinien docenić jej walory, chociaż część zabawnych dialogów może być jeszcze dla niego niezrozumiała.

„Lilka i Pestka” to książka o codziennych problemach, niezrozumieniu przez dorosłych, o trudnych relacjach ze starszą siostrą oraz przede wszystkim o rodzącej się przyjaźni pomiędzy dwiema pozornie zupełnie różnymi, a w gruncie rzeczy podobnymi do siebie dziewczynkami.

Po serię sięgnęłam przypadkiem ze względu na imię tytułowej bohaterki, z którą moja córka może się identyfikować, ale już nie przypadkiem zakupiłam kolejne części „Nierozłączek”. Książkę czyta się lekko i szybko i chociaż jest przeznaczona dla dzieci szkolnych, to myślę, że z powodzeniem można spróbować zapoznać z nią także młodszego czytelnika. Starszy przedszkolak również...

Właśnie moja 8 letnia córka, skończyła czytać tę książkę. Potężna dawka humoru, ciekawe historie i przygody dwóch dziewczynek. Większe literki w tekście, co uważam za duży plus, dla dziecka, które uczy się czytać.

Właśnie moja 8 letnia córka, skończyła czytać tę książkę. Potężna dawka humoru, ciekawe historie i przygody dwóch dziewczynek. Większe literki w tekście, co uważam za duży plus, dla dziecka, które uczy się czytać.

Wow! Właśnie odnalazłam serię w której zaczytywałam sie jako dziecko mieszkające w Stanach Zjednoczonych. Ale to było dawno. . .

Wow! Właśnie odnalazłam serię w której zaczytywałam sie jako dziecko mieszkające w Stanach Zjednoczonych. Ale to było dawno. . .

Idealna pozycja dla dziewczynek w wieku 8-9 lat.

Idealna pozycja dla dziewczynek w wieku 8-9 lat.

Książka pełna humoru przy której żadna dziewczynka nie będzie się nudziła. Akcja dzieje się szybko, a rozdziały kończą tak, że chce się czytać następny. Duże litery idealne dla młodego czytelnika.
Sama przeczytałam z zaciekawieniem.
Polecam.

Książka pełna humoru przy której żadna dziewczynka nie będzie się nudziła. Akcja dzieje się szybko, a rozdziały kończą tak, że chce się czytać następny. Duże litery idealne dla młodego czytelnika.
Sama przeczytałam z zaciekawieniem.
Polecam.

Annie Barrows należy do tych pisarzy, których życie od dzieciństwa było związane z książkami. Spędzanie wiele godzin w tygodniu bibliotece dla dzieci, a w gimnazjum praca, jako osoba odpowiadająca za ład na półkach było wynikiem jej wielkiego zamiłowania do literatury i wiedzy, co później przełożyło się na studia. Pisarką stała się w 2008 roku, kiedy razem z ciotką wydała powieść historyczną. Kolejne publikacje pojawiały się jak grzyby po deszczu. Wśród nich jest również seria książek „Evy and Bean” (Bluszcz i Fasolka),którą spolszczono na „Nierozłączki”. Polski tytuł jest trafny, ponieważ bardzo dobrze oddaje relacje miedzy bohaterkami o całkowicie odmiennych charakterach. Ivy - czyli polska Lilka – to spokojna, pozornie nudna bohaterka. Bean (w polskim przekładzie Pesta) to prawdziwy wulkan energii. Dziewczynki mieszkają przy tym samym podmiejskim Naleśnikowym Zaułku (albo raczej okrągłym placu będącym ślepą uliczką w oryginale nazywaną Pancake Court). Jak widzicie nazwy pięknie spolszczono, dzięki czemu opowieści czyta się łatwiej, przyjemniej i lepiej wpisują się w znane dzieciom środowisko. W każdej książce bohaterki przeżywają niezwykłe przygody. Ja miałam to szczęście, że jeszcze w swoich czasach przedblogerskich pisałam o tej serii (wówczas tylko w oryginale) i jej walorach edukacyjnych oraz wychowawczych (czyli takie tam naukowe nudy na temat przekazywania wzorców postaw etycznych),dlatego też z wielką przyjemnością sięgnęłam po polskie tłumaczenie, ponieważ byłam bardzo ciekawa, w jaki sposób Emilia Kiereś poradziła sobie z szeregiem dziwnych dla młodego polskiego czytelnika nazw. Uważam, że zrobiła kawał dobrej roboty. Wiem, że istnieje u nas trend nadawania dzieciom coraz dziwniejszych imion, ale tu mamy inaczej i pojawiają się takie proste jak Kuba, Ania, Adam, a także nazwiska jak pani Wesoła. Na razie seria w oryginale ma jedenaście tomów (właśnie ukazał się nowy). Na naszym rynku wydawniczym wydaniem tłumaczenia tych interesujących historii zajęło się Wydawnictwo Egmont. Polskie wydanie wygląda tak samo pięknie i subtelnie jak amerykańskie, a wszystko za sprawą ilustratorki Sophie Blackall, która dzięki swoim ilustracjom nadała opowieściom klimat prostoty i minimalizmu, a jednocześnie świetnie urozmaiciła akcję. Jeśli ten przydługi wstęp o twórczyniach Was nie uśpił to teraz w końcu opowiem o akcji w pierwszych dwóch (chociaż pojawiły się już cztery tomy),aby Was nie zanudzić.
Pesta to prawdziwy wulkan energii. Wszędzie jej pełno. Do tego ma wiele zwariowanych pomysłów i ciągle kłóci się z nastoletnią siostrą będącą w trudnym okresie (dojrzewa). Odmienne zainteresowania oraz ciągła rywalizacja, a także potrzeba pouczania młodszej siostry oraz ucierania nosa starszej prowadzi do zatargów. Niewielka różnica wieku wydaje się tu być przepaścią, nad którą od czasu do czasu dziewczyny przerzucają kładkę zgody w postaci podarowania sobie drobiazgów. Takie gesty szczególnie pojawiają się ze strony starszej. One jednak nie są w stanie przełożyć się na przyjaźń między dziewczynami, ponieważ różnią je zainteresowania. Dziecinna Pestka chce się bawić, psocić, a jej siostra Anka chce się stroić. Mama ma idealne rozwiązanie na zajęcie młodszej dziewczynki: powinna pobawić się z sąsiadką w swoim wieku. Ale jak bawić się z kimś bardzo spokojnym i niesamowicie nudnym? Pestka za każdym razem stanowczo odmawia. Jednak nadchodzi taki dzień, kiedy odkrywa, że Lilka wcale nie jest taka jak jej się wydawało, a pozory mogą bardzo zwieść. Chadzająca spokojnie z książką dziewczynka okazuje się czarownicą. No, może nie taką prawdziwą, ale ma szansę nią zostać, ponieważ odziedziczyła po ciotce księgę czarów i mikstur, dzięki czemu w kolejnych tomach będą mogły wyczarować wiele zaskakujących rzeczy. Ta „magiczna” wiedza oraz bujna wyobraźnia Lilki będzie napędzała akcję tomu drugiego, w którym dziwne zjawiska związane z dziewczęcą toaletą dla młodszych dzieci sprawią, że wśród uczniów zacznie krążyć opowieść o duchu. Tej niezwykłej istoty będzie mogła pozbyć się tylko posiadaczka księgi pełnej mikstur. Co z tego wyniknie musicie przekonać się sami. Mogę Was zapewnić, że Wasze pociechy nie będą nudziły się w czasie lektury. Do tego psoty dzieci pokazano tu przez racjonalizowanie ich, pokazanie dziecięcego punktu widzenia, który czasami nie jest w stanie przyjąć do wiadomości, że pewne zjawiska nie istnieją. Staniemy się świadkami zaskakującej twórczości dziecięcej wyobraźni. Do tego będziemy odkrywać, w jaki sposób czasami działa empatia u dzieci.
Książki Annie Barrows pełne są bohaterów o dziwnych zachowaniach. Każdy jest inny, ale to nie znaczy, że gorszy, ale to, że może wnieść coś ciekawego do zabawy. Mamy tu też obraz dorosłych uczących dzieci samodzielności, zachęcających do podejmowania decyzji oraz ponoszenia ich konsekwencji. Pojawiają się tu też zapracowani rodzice, dorośli nielubiący nikogo, otwarci i sympatyczni sąsiedzi, podejrzliwe woźne i nauczycielki, sympatyczna wychowawczyni, której tłumaczenia nie zawsze odnoszą oczekiwany skutek, a wszystko przez to, że dziecięca wyobraźnia jest jednak nieposkromiona.
Prosty język, ciekawa, trzymająca w napięciu opowieść wzbogacona subtelnymi ilustracjami i cała masa niezwykłych pomysłów na zabawy bez konieczności tkwienia cały dzień przed komputerem. A do tego piękne przesłanie: inne może być inspirujące i ciekawe oraz pouczające.

Annie Barrows należy do tych pisarzy, których życie od dzieciństwa było związane z książkami. Spędzanie wiele godzin w tygodniu bibliotece dla dzieci, a w gimnazjum praca, jako osoba odpowiadająca za ład na półkach było wynikiem jej wielkiego zamiłowania do literatury i wiedzy, co później przełożyło się na studia. Pisarką stała się w 2008 roku, kiedy razem z ciotką wydała...