Nikt nie pisze tak jak Lemire. Podwodny spawacz to świetna lektura, nauka o odpowiedzialności, rodzicielstwie i przepracowywaniu traum z przeszłości. Kanadyjczyk świetnie ukazał motyw postrzegania ojca przez dziecko jako bohatera, pomimo tego, że wcale nim nie był. Komiks jest rewelacyjny i gorąco go polecam.

Nikt nie pisze tak jak Lemire. Podwodny spawacz to świetna lektura, nauka o odpowiedzialności, rodzicielstwie i przepracowywaniu traum z przeszłości. Kanadyjczyk świetnie ukazał motyw postrzegania ojca przez dziecko jako bohatera, pomimo tego, że wcale nim nie był. Komiks jest rewelacyjny i gorąco go polecam.

salomonik.eu/blog/przeczytane/2748-podwodny-spawacz-jeff-lemire

salomonik.eu/blog/przeczytane/2748-podwodny-spawacz-jeff-lemire

Czasami, czytając to co wychodzi spod ołówka Jeffa, mam wrażenie, że to jakieś moje alter-ego funkcjonujące gdzieś po drugiej stronie globu. Kolejny raz zwilgotniały mi oczy podczas lektury i odnalazłem sporo metafor mających punkty odniesienia do historii mojego życia.

Czasami, czytając to co wychodzi spod ołówka Jeffa, mam wrażenie, że to jakieś moje alter-ego funkcjonujące gdzieś po drugiej stronie globu. Kolejny raz zwilgotniały mi oczy podczas lektury i odnalazłem sporo metafor mających punkty odniesienia do historii mojego życia.

Przeczytane. To pierwsza książka Lemire, która wpadła w moje ręce. Na łopatki może nie rozłożyła (tak zrobił kiedyś np "Skład Główny"),ale sprawiła że na mojej półce w kolejce stanęło wiele obyczajowych pozycji tego autora. Zabieram rączki na dzień, gdy wreszcie sięgnę aby je przeczytać.

Przeczytane. To pierwsza książka Lemire, która wpadła w moje ręce. Na łopatki może nie rozłożyła (tak zrobił kiedyś np "Skład Główny"),ale sprawiła że na mojej półce w kolejce stanęło wiele obyczajowych pozycji tego autora. Zabieram rączki na dzień, gdy wreszcie sięgnę aby je przeczytać.

Młody mężczyzna czeka na narodziny Swego syna. Jednak nie czerpie z tego radości, ponieważ wciąż nie rozliczył się z przeszłością i stratą ojca, który, gdy ten był mały zaginął, prawdopodobnie się utopił.

Dobra kreska - tej tu naprawdę dużo, wszak nie zawsze trzeba coś powiedzieć, by wyrazić emocje.

Młody mężczyzna czeka na narodziny Swego syna. Jednak nie czerpie z tego radości, ponieważ wciąż nie rozliczył się z przeszłością i stratą ojca, który, gdy ten był mały zaginął, prawdopodobnie się utopił.

Dobra kreska - tej tu naprawdę dużo, wszak nie zawsze trzeba coś powiedzieć, by wyrazić emocje.

Lemire jak zwykle serwuje smutną historię, ale te jego opowieści mają coś w sobie i dają do myślenia. Nie są to puste wydmuszki, które mają być po prostu kolejnym przeczytanym komiksem. "Podwodny spawacz" to kolejne dzieło Lemire'a, które na długo pozostanie mi w głowie. Podobnie jak "Opowieści z Hrabstwa Essex", czy "Twardziel".

Lemire jak zwykle serwuje smutną historię, ale te jego opowieści mają coś w sobie i dają do myślenia. Nie są to puste wydmuszki, które mają być po prostu kolejnym przeczytanym komiksem. "Podwodny spawacz" to kolejne dzieło Lemire'a, które na długo pozostanie mi w głowie. Podobnie jak "Opowieści z Hrabstwa Essex", czy "Twardziel".

Dobrze się czyta, prosta, ale ciekawa historia. Przyczepiłbym się do detali, miejscami nierównych ilustracji np gdzieniegdzie widocznie przeklejone twarze lub błędów takich jak samochód parkujący tyłem do drogi na jednym kadrze, a na drugim wyjeżdżający przodem ;)

Dobrze się czyta, prosta, ale ciekawa historia. Przyczepiłbym się do detali, miejscami nierównych ilustracji np gdzieniegdzie widocznie przeklejone twarze lub błędów takich jak samochód parkujący tyłem do drogi na jednym kadrze, a na drugim wyjeżdżający przodem ;)

Lemire gra po swojemu. Jego historie to nadal rozdapywanie przeszłości, przenikanie rzeczywistości z zaświatami, smutni i zawsze trochę podobni do siebie bohaterowie. "Spawacz" ma klimat skandynawskiego nieskobudżetowego kina, ale trzeba przyznać, że w swojej działce autor jest mistrzem. Historia się nieźle spina, a całość upiększa nerwowa, trochę szkicowa kreska, którą bardzo lubię. Standardowe kadrowanie umiejętnie przeplata się z kilkoma spektakularnymi planszami, więc o znużeniu nie ma mowy. Jest dobrze, nawet się pod koniec wzruszyłem.

Lemire gra po swojemu. Jego historie to nadal rozdapywanie przeszłości, przenikanie rzeczywistości z zaświatami, smutni i zawsze trochę podobni do siebie bohaterowie. "Spawacz" ma klimat skandynawskiego nieskobudżetowego kina, ale trzeba przyznać, że w swojej działce autor jest mistrzem. Historia się nieźle spina, a całość upiększa nerwowa, trochę szkicowa kreska, którą...

Lemire'a kupuje zawsze w ciemno, bez kitu. Spawacz bardzo dobry aczkolwiek chyba nie tak dobry jak Royal City które rozłożyło mnie na łopatki.

Lemire'a kupuje zawsze w ciemno, bez kitu. Spawacz bardzo dobry aczkolwiek chyba nie tak dobry jak Royal City które rozłożyło mnie na łopatki.

Liczyłem na coś lepszego, do połowy komiksu łudziłem się, że akcja ruszy, tymczasem jest dość nudno i przewidywalnie. Plus za rysunki. Naciągane 6/10.

Liczyłem na coś lepszego, do połowy komiksu łudziłem się, że akcja ruszy, tymczasem jest dość nudno i przewidywalnie. Plus za rysunki. Naciągane 6/10.