https://salomonik.eu/przeczytane/gideon-falls-tom-1-czarna-stodola

https://salomonik.eu/przeczytane/gideon-falls-tom-1-czarna-stodola

Pozytywnie mnie zaskoczył. Fabularnie naprawdę mocny horror ze świetnie zrobioną charakteryzacją bohaterów.

O ile ktoś lubi komiksy z gatunku horroru to serdecznie polecam.

Pozytywnie mnie zaskoczył. Fabularnie naprawdę mocny horror ze świetnie zrobioną charakteryzacją bohaterów.

O ile ktoś lubi komiksy z gatunku horroru to serdecznie polecam.

Całkiem intrygujące, choć początek jest nieco wolny. Trochę brakuje bardziej gęstego klimatu małego miasteczka, by w pełni poczuć grozę i duszną atmosferę. Ale całość zamyka się obiecująco, choć ocenić będzie można dopiero całość - czy historia dowozi i nie jest banalna lub wydziwiona i "narkotyczna".
Graficznie poprawnie - pasuje do konwencji współczesnej historii kryminalnej z elementami weird.
Z zainteresowaniem sięgnę po kolejny tom.

Całkiem intrygujące, choć początek jest nieco wolny. Trochę brakuje bardziej gęstego klimatu małego miasteczka, by w pełni poczuć grozę i duszną atmosferę. Ale całość zamyka się obiecująco, choć ocenić będzie można dopiero całość - czy historia dowozi i nie jest banalna lub wydziwiona i "narkotyczna".
Graficznie poprawnie - pasuje do konwencji współczesnej historii...

Fabuła zaciekawiła mnie na tyle, że sięgnę po kolejne tomy. Ocena byłaby wyższa, 7/10, ale niestety mnie akurat kreska Sorrentino nie leży.

Fabuła zaciekawiła mnie na tyle, że sięgnę po kolejne tomy. Ocena byłaby wyższa, 7/10, ale niestety mnie akurat kreska Sorrentino nie leży.

Pierwszy tom serii, bardzo mi się podobał. Szczególnie kreska, świetnie grała z nastrojem historii.

Pierwszy tom serii, bardzo mi się podobał. Szczególnie kreska, świetnie grała z nastrojem historii.

Mam bardzo mieszane uczucia do Gideon Falls. Komiks zaczyna się rewelacyjnie - dostajemy połącznie horroru z thrillerem, sporo tajemnic i niepokojącego, momentami psychodelicznego nastroju. Wizualnie to mistrzostwo, Sorrentino tworzy takie plansze, jakich nie robi nikt inny. I wszystko jest pięknie przez pierwsze 3 tomy. A potem nagle w tomach 4-6 opowieść kompletnie się zmiana w jakieś pokraczne science-fiction, postaci schodzą na drugi plan a komiks skupia się na gonitwach/ucieczkach i ciągłych skokach akcji, tajemnice zostają bezceremonialnie wyjaśnione w połowie historii i kończy się to wszystko jakoś kompletnie nijako. Bardzo to wszystko dziwaczne. Od tomów 1-3 nie mogłem się oderwać, potem z każdą koleją stroną odczuwałem coraz większe rozczarowanie. Był tu ogromny potencjał, ale niestety zmarnowany.

Mam bardzo mieszane uczucia do Gideon Falls. Komiks zaczyna się rewelacyjnie - dostajemy połącznie horroru z thrillerem, sporo tajemnic i niepokojącego, momentami psychodelicznego nastroju. Wizualnie to mistrzostwo, Sorrentino tworzy takie plansze, jakich nie robi nikt inny. I wszystko jest pięknie przez pierwsze 3 tomy. A potem nagle w tomach 4-6 opowieść kompletnie się...

Komiks przemyślany od A do Z. Scenariusz przywodzi na myśl najlepsze odcinki "Z archiwum X" czy "Miasteczka Twin Peaks". Inspirowana chyba czerwonym pokojem agenta Coopera psychodeliczna, czarna stodoła to rysunkowy majstersztyk.
Komiks intryguje, trzyma w napięciu i cieszy oko, co zasługuje na uznanie i docenienie.
Nie znajdziemy tu superbohaterów czy kosmitów, za to znajdziemy postacie barwne, realistyczne, ludzkie oraz sporą dozę niejednoznacznej grozy.
Polecam.

Komiks przemyślany od A do Z. Scenariusz przywodzi na myśl najlepsze odcinki "Z archiwum X" czy "Miasteczka Twin Peaks". Inspirowana chyba czerwonym pokojem agenta Coopera psychodeliczna, czarna stodoła to rysunkowy majstersztyk.
Komiks intryguje, trzyma w napięciu i cieszy oko, co zasługuje na uznanie i docenienie.
Nie znajdziemy tu superbohaterów czy kosmitów, za to...

Wyjątkowo udane połączenie kryminału z horrorem. Opowiadana historia krzyżuje drogi dwóch zupełnie różnych, nie mających pojęcia o swoim istnieniu osób - katolickiego księdza walczącego z demonami przeszłości i młodego mężczyzny trawionego obsesją na punkcie mrocznej legendy, która okazuje się być czymś zdecydowanie więcej niż tylko legendą.

Komiks ma ciężki, upiorny klimat. Już sam rysunek i sugestywna kolorystyka budzą niepokój. Nastrój całości naprawdę przytłacza, co ważne, udaje się go utrzymać do samego końca.
Świetnie nakreślone są postaci , nie tylko te dwie najważniejsze, ale także te, które różnymi kolejami losu, zostają wplątane w akcję (mam tu an myśli obie młode kobiety - policjantkę i psycholog). Akcja nie toczy się jakoś wartko ale nie ma tutaj miejsca na nudę i jakieś zastoje. Wszystko jest dawkowane w idealnej ilości i akurat tam gdzie trzeba. Żywe i rozsądne dialogi, pozbawione sztuczności i łopatologiczności dopełniają obrazu.

No po prostu Lemire i Srorrentino zrobili tutaj wszystko czego można było od nich oczekiwać. Nieczęsto trafia się tak dopracowane i kompletne dzieło.
Komiks nie jest przyjemną lekturą ze względu na prezentowane treści, jest zdecydowanie dla dorosłego czytelnika. Dojrzałego i wiekiem i podejściem do sztuki komiksu.

Wyjątkowo udane połączenie kryminału z horrorem. Opowiadana historia krzyżuje drogi dwóch zupełnie różnych, nie mających pojęcia o swoim istnieniu osób - katolickiego księdza walczącego z demonami przeszłości i młodego mężczyzny trawionego obsesją na punkcie mrocznej legendy, która okazuje się być czymś zdecydowanie więcej niż tylko legendą.

Komiks ma ciężki, upiorny...

Intrygująca tajemnica. Fenomenalne rysunki i styl w klimacie Black Monday Murders, z atmosferą Rorka. Kolejna dobra historia od image

Intrygująca tajemnica. Fenomenalne rysunki i styl w klimacie Black Monday Murders, z atmosferą Rorka. Kolejna dobra historia od image

Gideon Falls #1: Czarna Stodoła to jeden z tych tytułów komiksowych, które mocno przyciągają uwagę potencjalnego czytelnika. Nie tylko za sprawą ciekawej grafiki na okładce, ale również widniejących na niej dwóch wielkich nazwisk (Lemire, Sorrentino). Obaj panowie od bardzo dawna są dla miłośników dobrych powieści graficznych synonimem wysokiej jakości oferowanego dzieła. Czy tak też jest w przypadku tej pozycji?

Akcja komiksu skupia się na dwóch bohaterach, których teoretycznie nie łączy ze sobą dosłownie nic. Pierwszym z nim jest ksiądz Wilfred, który przeżywa kryzys swojego powołania i nie jest pewien czy powinien nadal pełnić posługę kapłańską pośród wiernych. Na razie skupia się on na nauczaniu swoich następców, nieustannie rozmyślając o swojej przyszłości. Sytuacja w jego życiu dość mocno się zmienia, kiedy zostaje on wysłany do tytułowego małego miasteczka Gideon Falls, gdzie ma przejąć parafię po tragicznie zmarłym księdzu. Drugą postacią jest dziwak i samotnik Tom, który zmaga się z poważnymi problemami psychicznymi i cały swój czas poświęca na przeszukiwanie śmietników w wielkiej metropolii, wyraźnie czegoś szukając. Jego umysł ogarnięty jest obsesją na temat tajemniczej „czarnej stodoły”, która skrywa wiele mrocznych tajemnic, które będą mieć wpływ na życie obu postaci.

Jeff Lemire słynie z kreowania naprawdę dobrze prezentujących się postaci i jest to wyczuwalne w tym albumie od samego początku. Opowiadana przez niego historia toczy się dwutorowo, pozwalając mu na poświęcenie każdemu z bohaterów odpowiedniej ilości miejsca. Początkowo można traktować oba wątki jako osobne byty, po pewnym czasie zaczynają się one jednak powoli przeplatać, stając się z czasem spójną historią. Mroczną opowieścią, która wciąga i fascynuje, powoli odkrywając przed czytelnikiem sekrety miasteczka Gideon Falls i mocno mistycznej „czarnej stodoły”.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-gideon-falls-1-czarna-stodola/

Gideon Falls #1: Czarna Stodoła to jeden z tych tytułów komiksowych, które mocno przyciągają uwagę potencjalnego czytelnika. Nie tylko za sprawą ciekawej grafiki na okładce, ale również widniejących na niej dwóch wielkich nazwisk (Lemire, Sorrentino). Obaj panowie od bardzo dawna są dla miłośników dobrych powieści graficznych synonimem wysokiej jakości oferowanego dzieła....