Fenomenalnie "zobrazowane" wydarzenia z wersji książkowej. Moim zdaniem najlepsza z dotychczasowych części, nie ujmując wcześniejszym, które też oceniam 10/10!

Fenomenalnie "zobrazowane" wydarzenia z wersji książkowej. Moim zdaniem najlepsza z dotychczasowych części, nie ujmując wcześniejszym, które też oceniam 10/10!

Wiem, że się powinno czytać po kolei, ale w bibliotece były akurat dwa ostatnie tomy, to nie wybrzydzałam.
Uwielbiam Kinga i to już od liceum, nie wiem na ile w przypadku komiksu wpływ na ocenę miało to, że to właśnie King, a na ile po prostu piękne obrazki i jakiś taki nastrój, doskonałe dopasowanie treści do wizji.
No, LC, jeszcze przez Was polubię komiksy! Wyzwanie sierpniowe LC było dla mnie nie lada wyzwaniem, bo nie mam żadnych komiksów, poczłapałam do biblioteki i wzięłam prawie wszystkie komiksy dostępne dla dorosłych w tym momencie. Moja niechęć do tego rodzaju rozrywki mi nie pomogła, ale mimo negatywnego nastawienia udało mi się zaczerpnąć sporą przyjemność z czytania komiksów! Powtarzam się jak katarynka, ale to ważne, wciąż wybrałabym książkę, ale to nie znaczy, że nie bawiłam się świetnie podczas czytania wersji obrazkowej. I cieszę się na to wyzwanie! Poszerzanie horyzontów, przełamanie jakiejś takiej pogardy, wycieczka do biblioteki z okazji wyzwania, same plusy!

Nie znam akurat tej serii Kinga, tzn. znam, wiem o co chodzi, ale nigdy nie czytałam, czytało za to sporo znajomych i zdania są podzielone, zauważyłam, że Mroczną Wieżę się kocha albo nienawidzi, natomiast ja po lekturze komiksu jestem bardzo zachęcona do przeczytania książek, bo historia jest obłędna. Na szczęście nie należę do osób, którym przeszkadzają spoilery, także no już nie mogę się doczekać kolejnego tomu komiksu i książek! Tak sobie myślę, że zasadniczo to był chyba jeszcze film i ja byłam na nim w kinie, czyli było to tysiąc lat temu.

Kreska w tym komiksie jest inna, jest bardzo nowoczesna, a do tego szalenie podoba mi się papier, taki mocno połyskujący, widać to zwłaszcza przy czarnych kolorach. Mimika postaci mnie zachwyca, jest szczegółowa, piękna, trochę bywa przerażająca. Postaci kobiecych jest mnóstwo, a jak wiadomo, ja to uwielbiam.
Co mnie zaskoczyło mocno mocno to żarty z czytelnika i z czytelnikiem, naprawdę elokwentne chmurki, co zauważyłam, że w komiksach zdarza się raczej rzadko.

Piękna historia, chociaż przyznaję, że nie mam pojęcia o co w niej chodzi, wcale mi to jednak nie przeszkadza w niczym. Nie wiem, czy to dlatego, że czytam historię w momencie, kiedy ona już się kończy, czy dlatego, że Mroczna Wieża to chaos (coś jak Diuna),a może to forma, jednak komiks nie oddaje tak wiele jak książka? Podoba mi się ten religijno-okultystyczny motyw, trochę dziwacznej erotyki i dużo krwi. Takie elementy u mnie zawsze na plus. Dziki Zachód Dzikim Zachodem, western to to nie jest, ale czuć tego ducha, może nie kocham kowboi i historii o nich, ale tu mi się świetnie to czytało i oglądało. Ten literacki flirt z czytelnikiem, super sprawa! Chcę więcej!

Wyzwanie czytelnicze LC sierpień 2022: Przeczytam komiks (3).

Wiem, że się powinno czytać po kolei, ale w bibliotece były akurat dwa ostatnie tomy, to nie wybrzydzałam.
Uwielbiam Kinga i to już od liceum, nie wiem na ile w przypadku komiksu wpływ na ocenę miało to, że to właśnie King, a na ile po prostu piękne obrazki i jakiś taki nastrój, doskonałe dopasowanie treści do wizji.
No, LC, jeszcze przez Was polubię komiksy! Wyzwanie...

Polecam.

Polecam.

WSPANIAŁE OPOWIADANIE!!!!!

WSPANIAŁE OPOWIADANIE!!!!!

Opowiadanie z udziałem Rolanda Rewolwerowca. Fajny mroczny temat i zaskakujące zakończenie.

Opowiadanie z udziałem Rolanda Rewolwerowca. Fajny mroczny temat i zaskakujące zakończenie.

Takiego Kinga lubię najbardziej =)

Po bardzo dobrej, ale dość monotonnej lekturze "Rolanda" przyszedł czas na prawdziwy rarytas. Pozornie banalna historia, bo główny bohater dociera do wymarłego miasteczka i napotyka dziwne stwory. Te stwory go atakują i w wyniku nieuwagi Roland zostaje otoczony i pokonany. Przed niechybną śmiercią z rąk anemicznych ćwierćinteligentów jakimi są Powolne Mutanty ratują go stworzenia o zgoła odmiennej naturze: inteligentne, sprytne i złe do szpiku kości(z lekka niefortunne porównanie;))- siostry. Innymi słowy: Roland trafia z deszczu pod rynnę.

Uwielbiam, kiedy główny bohater w powieściach Kinga zostaje "unieruchomiony", jest niejako biernym uczestnikiem wydarzeń ("Gra Geralda" - milion serduszek i słitaśnych, rozmarzonych buziek). King z typową dla siebie perfekcją dozuje grozę, wprowadza wątki obyczajowe oraz elementy horroru. Pieczeń a'la King tym razem nie została zbyt mocno podsmażona, czyli Autor nie spartaczył zakończenia.

Jeśli kolejne części "Mrocznej wieży" zostaną zachowane w takiej tonacji jak "Siostrzyczki z Elurii" to na sama myśl o tej uczcie dostaję ślinotoku.

Rewelacja =)

Takiego Kinga lubię najbardziej =)

Po bardzo dobrej, ale dość monotonnej lekturze "Rolanda" przyszedł czas na prawdziwy rarytas. Pozornie banalna historia, bo główny bohater dociera do wymarłego miasteczka i napotyka dziwne stwory. Te stwory go atakują i w wyniku nieuwagi Roland zostaje otoczony i pokonany. Przed niechybną śmiercią z rąk anemicznych ćwierćinteligentów...

Cudowna podróż w nieznane i mroczne światy z Mistrzem!!!! Mega Seria Dark Fantasy! POLECAM!!!

Cudowna podróż w nieznane i mroczne światy z Mistrzem!!!! Mega Seria Dark Fantasy! POLECAM!!!

Mroczna Wieża to najgłośniejszy cykl Stephena Kinga, który powstawał przez ponad czterdzieści lat. Jest to niesamowita epopeja, łącząca w sobie fantasy, fantastykę naukową, horror i western. Fanom Kinga, tego cyklu nie trzeba przedstawiać. Osobnym tematem jest cykl komiksów inspirowanych Mroczną Wieżą, gdzie za koncepcję literacką odpowiada King.

Roland Deschain, bliski śmierci po ataku Powolnych Mutantów, zostaje przygarnięty przez grupę Sióstr specjalizujących się w tym co można nazwać przeciwieństwem leczenia. Te szkaradne, przypominające trupy istoty znane jako Siostrzyczki z Elurii w swych pokręconych umysłach mają żądzę mordu. A w swym obecnym stanie Roland nie może zrobić prawie nic by nie znajdować się na ich łasce.

„Siostrzyczki z Elurii” rozgrywają się jakiś czas po jedynie wspominanej w książkach bitwie pod Jericho Hill, w wyniku której Roland stracił wszystkich przyjaciół i jednocześnie znalazł cel, który napędzał go w dalszych latach tułaczego życia. Twórcy stanęli przed nieprostym zadaniem, bo jak tu zaciekawić i utrzymać w napięciu czytelnika pokazując mu głównego bohatera, który przez większość opowieści leży w łóżku…

Wersja komiksowa „Siostrzyczek z Elurii” mocno podkreśla mroczny charakter kingowskiego opowiadania, przede wszystkim znakomicie portretując jego przerażające, tytułowe bohaterki i sytuując Rolanda bardziej w roli ofiary, niż radzącego sobie z każdym zagrożeniem rewolwerowca. Roland najpierw w miasteczku przegrywa walkę z przytłaczającą liczbą mutantów, zaś potem trafia w ręce przerażających siostrzyczek. Przez większość komiksu jest tak naprawdę unieruchomionym i biernym świadkiem wydarzeń. Torturowany psychicznie, może jedynie bezradnie obserwować to, co pielęgniarki śmierci wyrabiają z innymi, podobnie jak on uwięzionymi nieszczęśnikami. I mimo, że „Siostrzyczki z Elurii” nie wnoszą nic nowego do fabuły cyklu, mają jedną, wielce istotna zaletę – jest to bardzo satysfakcjonująca graficznie ukazana opowieść.

Grafiki, to zdecydowanie najlepsza rzecz w całym komiksie. Nasycenie i temperatura barw, powoduje, że ogląda się to świetnie. Praktycznie w całym komiksie mamy ciemne tło, doświetlone za to są postacie, co sprawia, że drobiazgi takie jak: wyraz przerażenia w oczach, czy biel wampirzych zębów, przykuwają uwagę zaraz po przewróceniu poprzedniej strony. Na końcu komiksu wydawca zafundował nam dodatkowo kilka wersji okładki i troszkę czarno białych szkiców. Całość wydana jest profesjonalnie i co tu dużo mówić, bardzo ładnie.


Moje pierwsze spotkanie z Kingiem w formie komiksu muszę uznać za bardzo udane. Nowa forma już znanej historii pozwala na doświadczenie nowych doznań czytelniczych. Znów mogłem wkroczyć do Świata Pośredniego, poczuć atmosferę świata, który poszedł naprzód. Niewątpliwe tak udane spotkanie zachęca po inne części komiksowej „Mrocznej Wieży”. Jest to świetny moment dla wszystkich, którzy z jakichkolwiek powodów nie dołączyli do tej wielkiej przygody z Rolandem Deschain w roli głównej. Zachęcam do zapoznania się z „Siostrzyczkami z Elurii” bo to całkiem interesująca historia i kapitalny przykład tego jaką radość mogą sprawiać rysunki.

Mroczna Wieża to najgłośniejszy cykl Stephena Kinga, który powstawał przez ponad czterdzieści lat. Jest to niesamowita epopeja, łącząca w sobie fantasy, fantastykę naukową, horror i western. Fanom Kinga, tego cyklu nie trzeba przedstawiać. Osobnym tematem jest cykl komiksów inspirowanych Mroczną Wieżą, gdzie za koncepcję literacką odpowiada King.

Roland Deschain, bliski...

Dobre opowiadanie

Dobre opowiadanie

Zafascynowało mnie to na tyle, że zaczęłam pisać swoje opowiadanie z wykorzystaniem motywów z tego.

Zafascynowało mnie to na tyle, że zaczęłam pisać swoje opowiadanie z wykorzystaniem motywów z tego.