5/10
Och, Kelly Barnhill bardzo mnie zawiodłaś!

Uwielbiam "Dziewczynkę, która wypiła księżyc", ale "Syn Wiedźmy" to dla mnie rozczarowanie :-(

Zacznijmy od tego, że brakuje tej książce magii, baśniowości. I jest strasznie nudna, akcja jest rozwlekła, niezbyt porywająca. Za wiele tak na prawdę się nie dzieje, a jak już, to nie są to wcale wciągające perypetie. Konfrontacja Neda i Aine następuje dopiero w połowie. "Syn Wiedźmy" jest do bólu przegadany. I jest pełen powtórzeń. Do znudzenia co kilka stron padało, że a) "magii nie powinno się używać dla własnych celów, co nie oznacza, że nie można było" b) magiczne słowa żarzyły się na skórze Neda c) "ojciec mówił Aine: nie ufaj wilkowi" d) "słyszała słowa matki "uratujesz życie niewłaściwemu chłopcu, a on uratuje tobie
..." e) "za górami kończy się świat i wie to każde dziecko" f) Ned przypomniał sobie o mężczyźnie, z którego ust sypały się monety. Albo za każdym razem, gdy Ned się zająkał jakiś dźwięk "grzązł mu w gardle".

Dodatkowo rozczarował mnie wątek zmarłego bliźniaka, tego, którego duszę matka zaszyła w Nedzie. Ciekawy motyw, który można było fajnie ograć (chłopiec z dwoma duszami? Chłopiec żyjący w bracie? Wewnętrzne rozdwojenie?) tak na prawdę nie miał żadnego znaczenia. Z kolei jak na to, że tak mało się dzieje, napchane jest tu tak wiele wątków, że tracą sens i ostatecznie nie wiem, jaki morał miał płynąć z tej historii. Że chciwość niszczy? Że trudno jest przebaczyć samemu sobie, ale to wyzwalające doznanie? Że walka jest bez sensu? Że przyjaźń jest ważna? Że jeśli kogoś kochamy, czasem trzeba pozwolić mu odejść? Że śmierć to nie koniec drogi? A może, że trzeba odkryć własne miejsce na świecie...?

Poza tym bohaterowie są tacy jacyś...mdli. Ned jest wykreowany na ofiarę, tak aby wzbudzać jak najwięcej litości. Ojciec, drwal i matka, Siostra Wiedźma oraz inni bogaterowie drugoplanowi są jednowymiarowi. Aine jest okropnie niesympatyczna i jak na "praktyczną dziewczynę" bardzo naiwnie wierzy, że magii nie ma, a jej ojciec zmieni się ze względu na nią. Co jeszcze? A, słabe dialogi, ubogie opisy i mało kreatywności w tworzeniu świata okraszone górnolotnymi frazesami. Ewidentnie książka napisana byle tylko coś napisać.

Jedyną rzeczą, która mi się spodobała była magia znajdująca się pod opieką Siostry Wiedźmy. Chyba pierwszy raz spotkałam się z historią, w której magia jest ukazana jak żywe stworzenie, prawdziwy bohater, a nie jedynie narzędziem. Miała własny głos (a nawet kilka),własne plany i humorki i zdecydowanie ożywiała fragmenty, w których się pojawiała.

Gdybym była dzieckiem "Syn wiedźmy" też by mi się nie spodobał, znudziłaby mnie jeszcze szybciej. "Syn Wiedźmy" jest zbyt nudny i nieatrakcyjny jak dla dzieci, i zbyt naiwny dla starszych czytelników. Niestety nie polecam.

5/10
Och, Kelly Barnhill bardzo mnie zawiodłaś!

Uwielbiam "Dziewczynkę, która wypiła księżyc", ale "Syn Wiedźmy" to dla mnie rozczarowanie :-(

Zacznijmy od tego, że brakuje tej książce magii, baśniowości. I jest strasznie nudna, akcja jest rozwlekła, niezbyt porywająca. Za wiele tak na prawdę się nie dzieje, a jak już, to nie są to wcale wciągające perypetie. Konfrontacja...

Kolejna wspaniała, intrygująca książka pióra Kelly Barnhill. Niebanalne rozwiązania, ciekawa fabuła i nieszablonowi bohaterowie. Cudo ♥

Kolejna wspaniała, intrygująca książka pióra Kelly Barnhill. Niebanalne rozwiązania, ciekawa fabuła i nieszablonowi bohaterowie. Cudo ♥

To jedna z najlepszych ksiazek fantasy, ktore czytalam od bardzo dawna. Momentami wzruszajaca, to idealna ksiazka dla kazdego.

To jedna z najlepszych ksiazek fantasy, ktore czytalam od bardzo dawna. Momentami wzruszajaca, to idealna ksiazka dla kazdego.

„Syn wiedźmy” to książka dziecięca autorstwa Kelly Barnhill. Wcześniej czytałam „Dziewczynkę, która wypiła księżyc” tej autorki i zachwycił mnie baśniowy klimat, jaki potrafi stworzyć tak bardzo, że postanowiłam poznać też inne jej książki.

Matka Wiedźma wszyła Nedowi duszę jego zmarłego brata, aby i on nie umarł. To przeżycie zmieniło Neda, a ludzie z jego wioski od tamtej pory nazywają go „niewłaściwym”, bo uważają, że to jego brat powinien przeżyć. Losy niewłaściwego chłopaka splatają się z losami dziewczynki, która nie była wystarczająco kochana. Razem będą próbować bronić magię przed rozbójnikami i ich kraje przed wojną.

Jest to piękna i wartościowa baśń pełna przygód i przyjaźni. Doskonale oswoi dzieci z tematyką wykluczenia społecznego, ale i śmierci, bo jest mocno związana ze stratą, pożegnaniem z bliskimi osobami i tym, że każdy z nas kiedyś umrze. Opowiada też o potędze magii, odpowiedzialności i niebezpieczeństwach, jakie wiążą się z jej używaniem. Ta książka podobała mi się trochę mniej niż poprzednia książka autorki, którą czytałam, bo zabrakło mi tutaj większej ilości stron poświęconych na rozszerzenie wątku zawiązywania się przyjaźni między naszymi bohaterami, jednak nadal jest to wspaniała historia, z której można wynieść dla siebie bardzo wiele dobrego i będę ją z pewnością polecać. Ja będę się teraz czaić na najnowszą wydaną w Polsce książkę autorki, czyli „Ogrzycę i dzieci”, a Was zachęcam do zapoznania się z jej twórczością!😀 Myślę, że to fajna książka do czytania dzieciakom przed snem i rozmawiania z nimi na bieżąco o tematach w niej poruszonych.
https://www.instagram.com/p/ClOxOzRtwxz/

„Syn wiedźmy” to książka dziecięca autorstwa Kelly Barnhill. Wcześniej czytałam „Dziewczynkę, która wypiła księżyc” tej autorki i zachwycił mnie baśniowy klimat, jaki potrafi stworzyć tak bardzo, że postanowiłam poznać też inne jej książki.

Matka Wiedźma wszyła Nedowi duszę jego zmarłego brata, aby i on nie umarł. To przeżycie zmieniło Neda, a ludzie z jego wioski od...

Kelly Barnhill zabiera młodego czytelnika w podróż po gęstym lesie i życiowych lekcjach. Odbiorca, do którego skierowana jest książka, z pewnością da się jej pochłonąć.

Niezrozumiany chłopiec, zamknięty w swoim żalu po stracie brata, obarczający się winą za jego śmierć i dziewczynka, która straciła ukochaną matkę. Oboje nieufni i czujni, co zrobią gdy los złączy ich ścieżki?

Choć ma swoje niedociągnięcia i mogłaby być pełniejsza, bardziej rozwinięta, to jest baśń dobra. Niestandardowa, to prawda. Pełna żalu, niezrozumienia i straty, ale również odkrywania przyjaźni i zaufania, przede wszystkim do siebie samego.

Kelly Barnhill zabiera młodego czytelnika w podróż po gęstym lesie i życiowych lekcjach. Odbiorca, do którego skierowana jest książka, z pewnością da się jej pochłonąć.

Niezrozumiany chłopiec, zamknięty w swoim żalu po stracie brata, obarczający się winą za jego śmierć i dziewczynka, która straciła ukochaną matkę. Oboje nieufni i czujni, co zrobią gdy los złączy ich...

Kolejna świetna książka Kelly Barnhill, autorki "Dziewczynki, która wypiła księżyc"!

Co mi się podobało:
- Klimat - To świetna fantasy, choć raczej mroczna i smutna jak na lit. dziecięcą. Mówi o śmierci, rozpaczy, stracie, gniewie, chciwości... Uważajcie, jeśli chcecie ją polecić swoim pociechom. Myślę, że to książka odpowiednia dla dzieci może... 12+ lat? Oczywiście jest w niej też nadzieja i przyjaźń, uczenie się szacunku do innych i przyjmowania konsekwencji swoich czynów, i godzenia się z tym, że wszyscy umrzemy, nawet ukochani członkowie naszych rodzin. Płakałam kilka razy.
- Bohaterowie - Ned i Aine byli wspaniali razem. Odważni i lojalni. I nie bali się wiele poświęcić, by naprawić błędy i szkody. Wilczek też był przesympatyczną postacią. I kamienie... ;)
- Świat przedstawiony - Był dobrze rozwinięty i wielowarstwowy. Mieliśmy całkiem sporo punktów widzenia/narratorów oraz solidne tło historyczno-kulturowe ukazanej krainy.

Co mi się nie podobało:
- Tempo akcji - Trochę się ciągnęło, szczególnie w środkowej części... Być może przygotowania do wielkiego finału były zbyt długie, a potem zakończenie wydawało się zbyt przyspieszone. Czułam również, jakby Ned i Aine nie mieli zbyt wiele "czasu", żeby się poznać i zaprzyjaźnić. Ich wielka lojalność wobec siebie w końcówce wydała się przez to mało wiarygodna.

Kolejna świetna książka Kelly Barnhill, autorki "Dziewczynki, która wypiła księżyc"!

Co mi się podobało:
- Klimat - To świetna fantasy, choć raczej mroczna i smutna jak na lit. dziecięcą. Mówi o śmierci, rozpaczy, stracie, gniewie, chciwości... Uważajcie, jeśli chcecie ją polecić swoim pociechom. Myślę, że to książka odpowiednia dla dzieci może... 12+ lat? Oczywiście jest...

Po "Dziewczynce, która wypiła księżyc" bardzo pragnęłam poznać inne książki tej autorki.
Tak znalazłam "Syna Wiedźmy", który niestety aż tak do gustu mi nie przypadł. Zaczyna się on naprawdę bardzo dobrze, mamy kapryśną magię, mamy ciekawą tajemnicę Głazów i mamy Neda, Niewłaściwego Chłopca, który powinien umrzeć zamiast brata.
Jest klimatycznie, ciekawie, ale czegoś mi tu brakło.

Ogólnie książka sama w sobie jest mądra, uczy tego co jest w życiu ważne i pokazuje jak żądza posiadania więcej wprowadza człowieka w kłopoty. Pokazuje, że z każdym odejściem trzeba się pogodzić i to, że ważne jest by sobie samemu umieć przebaczyć.

I chociaż sama fabuła jest ciekawa, i wszystko ładnie się ze sobą łączy to tak nie do końca pokochałam tę historię.

Przede wszystkim nie poczułam powiązania z bohaterami, nie dumałam nad losem bohaterów. Samo zakończenie było bardzo hmm szybkie, trochę płytkie i strasznie niemagiczne :/

Sama Magia też nie była jakaś super.
Co do bohaterów, Ned jest całkiem sympatyczną postacią, ale jakoś nie do końca go polubiłam. Problem miałam z Aine, bo z początkowego zaciekawienia jej postacią przeszłam do "łooo borze skończ już się mądrować". Kompletnie mi nie leżała ta postać, może dlatego co zrobiła na samym początku?

Żałuję, że książka nie trafiła w mój gust. O ile Dziewczynkę kocham nad życie, to Syna już nie. Myślę, że książka bardziej się spodoba młodszym czytelnikom. Starsi mogą nie poczuć tej magii.

Po "Dziewczynce, która wypiła księżyc" bardzo pragnęłam poznać inne książki tej autorki.
Tak znalazłam "Syna Wiedźmy", który niestety aż tak do gustu mi nie przypadł. Zaczyna się on naprawdę bardzo dobrze, mamy kapryśną magię, mamy ciekawą tajemnicę Głazów i mamy Neda, Niewłaściwego Chłopca, który powinien umrzeć zamiast brata.
Jest klimatycznie, ciekawie, ale czegoś mi tu...

8.5
Na początku czułam wielkie rozczarowanie po oczekiwaniach jakie trochę sama sobie narzuciłam.
Jednak z czasem zaczęłam się coraz bardziej wciągać w tą historię, a sama końcówka nawet trochę wzrusza.
Trzeba mieć na uwadze, że książka jest napisana jako typowa baśń, więc język i klimat są inne niż klasyczna książka dla dzieci.
Przepiękna historia.

8.5
Na początku czułam wielkie rozczarowanie po oczekiwaniach jakie trochę sama sobie narzuciłam.
Jednak z czasem zaczęłam się coraz bardziej wciągać w tą historię, a sama końcówka nawet trochę wzrusza.
Trzeba mieć na uwadze, że książka jest napisana jako typowa baśń, więc język i klimat są inne niż klasyczna książka dla dzieci.
Przepiękna historia.

Najpiękniejsza książka z literatury dziecięcej jaką czytałam. Niech jednak was nie zwiedzie, że to literatura tylko dla dzieci, otóż nie. Mamy w tej książce trochę brutalności, śmierci dlatego książka dla trochę starszych dzieci ale i również dla każdego, kto kocha piękne historie, które w swej prostocie potrafią przekazać najważniejsze wartości. Łza poleciała na zakończeniu, przepiękne.

Najpiękniejsza książka z literatury dziecięcej jaką czytałam. Niech jednak was nie zwiedzie, że to literatura tylko dla dzieci, otóż nie. Mamy w tej książce trochę brutalności, śmierci dlatego książka dla trochę starszych dzieci ale i również dla każdego, kto kocha piękne historie, które w swej prostocie potrafią przekazać najważniejsze wartości. Łza poleciała na...

"Syn wiedźmy " to przepiękna powieść , która oprócz genialnego , baśniowego klimatu przekazuje tak ważne wartości jak strata, przyjaźń i miłość . Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny co podwyższa moją ocenę tej pozycji . Chodź książka jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników ci starsi też mogą się oczarować wspaniałym światem Kelly Barnhill .

"Syn wiedźmy " to przepiękna powieść , która oprócz genialnego , baśniowego klimatu przekazuje tak ważne wartości jak strata, przyjaźń i miłość . Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny co podwyższa moją ocenę tej pozycji . Chodź książka jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników ci starsi też mogą się oczarować wspaniałym światem Kelly Barnhill .