To jedna z najlepszych ksiazek fantasy, ktore czytalam od bardzo dawna. Momentami wzruszajaca, to idealna ksiazka dla kazdego.

To jedna z najlepszych ksiazek fantasy, ktore czytalam od bardzo dawna. Momentami wzruszajaca, to idealna ksiazka dla kazdego.

„Syn wiedźmy” to książka dziecięca autorstwa Kelly Barnhill. Wcześniej czytałam „Dziewczynkę, która wypiła księżyc” tej autorki i zachwycił mnie baśniowy klimat, jaki potrafi stworzyć tak bardzo, że postanowiłam poznać też inne jej książki.

Matka Wiedźma wszyła Nedowi duszę jego zmarłego brata, aby i on nie umarł. To przeżycie zmieniło Neda, a ludzie z jego wioski od tamtej pory nazywają go „niewłaściwym”, bo uważają, że to jego brat powinien przeżyć. Losy niewłaściwego chłopaka splatają się z losami dziewczynki, która nie była wystarczająco kochana. Razem będą próbować bronić magię przed rozbójnikami i ich kraje przed wojną.

Jest to piękna i wartościowa baśń pełna przygód i przyjaźni. Doskonale oswoi dzieci z tematyką wykluczenia społecznego, ale i śmierci, bo jest mocno związana ze stratą, pożegnaniem z bliskimi osobami i tym, że każdy z nas kiedyś umrze. Opowiada też o potędze magii, odpowiedzialności i niebezpieczeństwach, jakie wiążą się z jej używaniem. Ta książka podobała mi się trochę mniej niż poprzednia książka autorki, którą czytałam, bo zabrakło mi tutaj większej ilości stron poświęconych na rozszerzenie wątku zawiązywania się przyjaźni między naszymi bohaterami, jednak nadal jest to wspaniała historia, z której można wynieść dla siebie bardzo wiele dobrego i będę ją z pewnością polecać. Ja będę się teraz czaić na najnowszą wydaną w Polsce książkę autorki, czyli „Ogrzycę i dzieci”, a Was zachęcam do zapoznania się z jej twórczością!😀 Myślę, że to fajna książka do czytania dzieciakom przed snem i rozmawiania z nimi na bieżąco o tematach w niej poruszonych.
https://www.instagram.com/p/ClOxOzRtwxz/

„Syn wiedźmy” to książka dziecięca autorstwa Kelly Barnhill. Wcześniej czytałam „Dziewczynkę, która wypiła księżyc” tej autorki i zachwycił mnie baśniowy klimat, jaki potrafi stworzyć tak bardzo, że postanowiłam poznać też inne jej książki.

Matka Wiedźma wszyła Nedowi duszę jego zmarłego brata, aby i on nie umarł. To przeżycie zmieniło Neda, a ludzie z jego wioski od...

Kelly Barnhill zabiera młodego czytelnika w podróż po gęstym lesie i życiowych lekcjach. Odbiorca, do którego skierowana jest książka, z pewnością da się jej pochłonąć.

Niezrozumiany chłopiec, zamknięty w swoim żalu po stracie brata, obarczający się winą za jego śmierć i dziewczynka, która straciła ukochaną matkę. Oboje nieufni i czujni, co zrobią gdy los złączy ich ścieżki?

Choć ma swoje niedociągnięcia i mogłaby być pełniejsza, bardziej rozwinięta, to jest baśń dobra. Niestandardowa, to prawda. Pełna żalu, niezrozumienia i straty, ale również odkrywania przyjaźni i zaufania, przede wszystkim do siebie samego.

Kelly Barnhill zabiera młodego czytelnika w podróż po gęstym lesie i życiowych lekcjach. Odbiorca, do którego skierowana jest książka, z pewnością da się jej pochłonąć.

Niezrozumiany chłopiec, zamknięty w swoim żalu po stracie brata, obarczający się winą za jego śmierć i dziewczynka, która straciła ukochaną matkę. Oboje nieufni i czujni, co zrobią gdy los złączy ich...

Kolejna świetna książka Kelly Barnhill, autorki "Dziewczynki, która wypiła księżyc"!

Co mi się podobało:
- Klimat - To świetna fantasy, choć raczej mroczna i smutna jak na lit. dziecięcą. Mówi o śmierci, rozpaczy, stracie, gniewie, chciwości... Uważajcie, jeśli chcecie ją polecić swoim pociechom. Myślę, że to książka odpowiednia dla dzieci może... 12+ lat? Oczywiście jest w niej też nadzieja i przyjaźń, uczenie się szacunku do innych i przyjmowania konsekwencji swoich czynów, i godzenia się z tym, że wszyscy umrzemy, nawet ukochani członkowie naszych rodzin. Płakałam kilka razy.
- Bohaterowie - Ned i Aine byli wspaniali razem. Odważni i lojalni. I nie bali się wiele poświęcić, by naprawić błędy i szkody. Wilczek też był przesympatyczną postacią. I kamienie... ;)
- Świat przedstawiony - Był dobrze rozwinięty i wielowarstwowy. Mieliśmy całkiem sporo punktów widzenia/narratorów oraz solidne tło historyczno-kulturowe ukazanej krainy.

Co mi się nie podobało:
- Tempo akcji - Trochę się ciągnęło, szczególnie w środkowej części... Być może przygotowania do wielkiego finału były zbyt długie, a potem zakończenie wydawało się zbyt przyspieszone. Czułam również, jakby Ned i Aine nie mieli zbyt wiele "czasu", żeby się poznać i zaprzyjaźnić. Ich wielka lojalność wobec siebie w końcówce wydała się przez to mało wiarygodna.

Kolejna świetna książka Kelly Barnhill, autorki "Dziewczynki, która wypiła księżyc"!

Co mi się podobało:
- Klimat - To świetna fantasy, choć raczej mroczna i smutna jak na lit. dziecięcą. Mówi o śmierci, rozpaczy, stracie, gniewie, chciwości... Uważajcie, jeśli chcecie ją polecić swoim pociechom. Myślę, że to książka odpowiednia dla dzieci może... 12+ lat? Oczywiście jest...

Po "Dziewczynce, która wypiła księżyc" bardzo pragnęłam poznać inne książki tej autorki.
Tak znalazłam "Syna Wiedźmy", który niestety aż tak do gustu mi nie przypadł. Zaczyna się on naprawdę bardzo dobrze, mamy kapryśną magię, mamy ciekawą tajemnicę Głazów i mamy Neda, Niewłaściwego Chłopca, który powinien umrzeć zamiast brata.
Jest klimatycznie, ciekawie, ale czegoś mi tu brakło.

Ogólnie książka sama w sobie jest mądra, uczy tego co jest w życiu ważne i pokazuje jak żądza posiadania więcej wprowadza człowieka w kłopoty. Pokazuje, że z każdym odejściem trzeba się pogodzić i to, że ważne jest by sobie samemu umieć przebaczyć.

I chociaż sama fabuła jest ciekawa, i wszystko ładnie się ze sobą łączy to tak nie do końca pokochałam tę historię.

Przede wszystkim nie poczułam powiązania z bohaterami, nie dumałam nad losem bohaterów. Samo zakończenie było bardzo hmm szybkie, trochę płytkie i strasznie niemagiczne :/

Sama Magia też nie była jakaś super.
Co do bohaterów, Ned jest całkiem sympatyczną postacią, ale jakoś nie do końca go polubiłam. Problem miałam z Aine, bo z początkowego zaciekawienia jej postacią przeszłam do "łooo borze skończ już się mądrować". Kompletnie mi nie leżała ta postać, może dlatego co zrobiła na samym początku?

Żałuję, że książka nie trafiła w mój gust. O ile Dziewczynkę kocham nad życie, to Syna już nie. Myślę, że książka bardziej się spodoba młodszym czytelnikom. Starsi mogą nie poczuć tej magii.

Po "Dziewczynce, która wypiła księżyc" bardzo pragnęłam poznać inne książki tej autorki.
Tak znalazłam "Syna Wiedźmy", który niestety aż tak do gustu mi nie przypadł. Zaczyna się on naprawdę bardzo dobrze, mamy kapryśną magię, mamy ciekawą tajemnicę Głazów i mamy Neda, Niewłaściwego Chłopca, który powinien umrzeć zamiast brata.
Jest klimatycznie, ciekawie, ale czegoś mi tu...

8.5
Na początku czułam wielkie rozczarowanie po oczekiwaniach jakie trochę sama sobie narzuciłam.
Jednak z czasem zaczęłam się coraz bardziej wciągać w tą historię, a sama końcówka nawet trochę wzrusza.
Trzeba mieć na uwadze, że książka jest napisana jako typowa baśń, więc język i klimat są inne niż klasyczna książka dla dzieci.
Przepiękna historia.

8.5
Na początku czułam wielkie rozczarowanie po oczekiwaniach jakie trochę sama sobie narzuciłam.
Jednak z czasem zaczęłam się coraz bardziej wciągać w tą historię, a sama końcówka nawet trochę wzrusza.
Trzeba mieć na uwadze, że książka jest napisana jako typowa baśń, więc język i klimat są inne niż klasyczna książka dla dzieci.
Przepiękna historia.

Najpiękniejsza książka z literatury dziecięcej jaką czytałam. Niech jednak was nie zwiedzie, że to literatura tylko dla dzieci, otóż nie. Mamy w tej książce trochę brutalności, śmierci dlatego książka dla trochę starszych dzieci ale i również dla każdego, kto kocha piękne historie, które w swej prostocie potrafią przekazać najważniejsze wartości. Łza poleciała na zakończeniu, przepiękne.

Najpiękniejsza książka z literatury dziecięcej jaką czytałam. Niech jednak was nie zwiedzie, że to literatura tylko dla dzieci, otóż nie. Mamy w tej książce trochę brutalności, śmierci dlatego książka dla trochę starszych dzieci ale i również dla każdego, kto kocha piękne historie, które w swej prostocie potrafią przekazać najważniejsze wartości. Łza poleciała na...

"Syn wiedźmy " to przepiękna powieść , która oprócz genialnego , baśniowego klimatu przekazuje tak ważne wartości jak strata, przyjaźń i miłość . Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny co podwyższa moją ocenę tej pozycji . Chodź książka jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników ci starsi też mogą się oczarować wspaniałym światem Kelly Barnhill .

"Syn wiedźmy " to przepiękna powieść , która oprócz genialnego , baśniowego klimatu przekazuje tak ważne wartości jak strata, przyjaźń i miłość . Styl pisania autorki jest bardzo przyjemny co podwyższa moją ocenę tej pozycji . Chodź książka jest przeznaczona raczej dla młodszych czytelników ci starsi też mogą się oczarować wspaniałym światem Kelly Barnhill .

7,5/10
Przygodówka z elementami fantasy. Całkiem fajna bardzo mi się podobała! Ale myśle ze powinnam ją przeczytać jakoś 1/2 lata temu... <3

7,5/10
Przygodówka z elementami fantasy. Całkiem fajna bardzo mi się podobała! Ale myśle ze powinnam ją przeczytać jakoś 1/2 lata temu... <3

"Syn Wiedźmy" to co prawda pozycja dla młodszych czytelników, ale jeśli lubicie baśniowe klimaty i podnoszące na duchu historie, to prawdopodobnie spodoba Wam się bez względu na wiek.
Magia to niebezpieczna rzecz i ma konsekwencje - to wiadomo, więc Siostra Wiedźma posługuje sią nią bardzo ostrożnie i oszczędnie, polegając raczej na swoich umiejętnościach i ziołach, niż na tej kapryśnej sile zamkniętej w garncu w piwnicy. Kiedy jednak jej synowie ulegają wypadkowi i jeden z nich ginie, a drugi ma niewielkie szanse, by wyzdrowieć, zszywa ich dusze za pomocą magii.
Nedowi udaje się przeżyć, jednak nie jest już taki sam jak przed wypadkiem, a wszyscy dookoła szeptają, że przeżył niewłaściwy chłopiec. Ned jąka się i nie umie nawet czytać, bo choć bardzo się stara, słowa umykają mu, a litery wiją się po kartkach, umykając sfrustrowanemu chłopcu. Ojciec Neda nigdy na niego nie patrzy, zgarbiony pod ciężarem poczucia winy, że nie udało mu się uratować drugiego syna.
W odległej od ojczyzny Neda krainie mieszka Aine, córka rybaczki, mierzy się z własnymi problemami. Jej matka umiera, a zrozpaczony ojciec obojętnieje na wszystko i pozwala gospodarstwu popaść w ruinę. Gdy wreszcie nic im nie zostaje, ojciec Aine zakłada ukryty dotychczas medalion i zabiera córkę do chaty w lesie, by odtąd wieść bandyckie życie. Zbiera wokół siebie grupę bandytów (uważając jednak, by jego córka pozostawała w ukryciu, kiedy ich sprowadza do chaty) i snuje ambitne plany, by jeszcze bardziej się wzbogacić. Skupiony na swoich niecnych celach nie zauważa, że coraz bardziej oddala się od córki i zatraca w mocy, jaką oferuje mu tajemniczy medalion w kształcie oka.
Od początku jest jasne, że ścieżki Neda i Aine się splotą - jednak jaką rolę ma w tym do odegrania kapryśna magia i dziewięć tajemniczych głazów stojących w sercu groźnego lasu? Polecam przekonać się na własne oczy.
To bardzo ciepła opowieść o przyjaźni, rodzinie, ale i o stracie i śmierci. Zarówno młodsi jak i starsi czytelnicy znajdą tu coś dla siebie. "Syn wiedźmy" podobał mi się znacznie bardziej niż "Dziewczynka...", bo o ile sam styl jest bardzo podobny, o tyle historia Neda i Aine wydaje mi się zgrabniej poskładana i dojrzalsza.
Jeśli podobała Wam się "Dziewczynka, która wypiła księżyc", to "Syn wiedźmy" też będzie strzałem w dziesiątkę.

"Syn Wiedźmy" to co prawda pozycja dla młodszych czytelników, ale jeśli lubicie baśniowe klimaty i podnoszące na duchu historie, to prawdopodobnie spodoba Wam się bez względu na wiek.
Magia to niebezpieczna rzecz i ma konsekwencje - to wiadomo, więc Siostra Wiedźma posługuje sią nią bardzo ostrożnie i oszczędnie, polegając raczej na swoich umiejętnościach i ziołach, niż na...