Znany popularyzator matematyki przedstawia w tej książce sylwetki 25 genialnych matematyków, którzy posunęli królewską naukę mocno do przodu. Oczywiście jego wybór jest mocno subiektywny. I tak spośród gigantów starożytności wybiera Achimedesa a pomija Euklidesa, dalej, jest Cardano, a nie ma Kartezjusza, lub mamy Fermata a brakuje Pascala. Mamy też portret Ady King, chyba tu górę wzięła polityczna poprawność autora, bo nie była wybitną matematyczką, jakoś odstaje od pozostałych. Z drugiej strony po Archimedesie Stewart prezentuje matematyka chińskiego, indyjskiego i arabskiego, bo jak twierdzi, we wczesnym średniowieczu w Europie mało co się działo. To bardzo ciekawe portrety, okazuje się na przykład, że w Indiach odkryto rachunek różniczkowy i całkowy całe wieki przed Newtonem i Leibnizem, nasz niepoprawny europocentryzm...

Widać, że zamiłowanie do matematyki przejawiło się u tych ludzi w najmłodszych latach, byli niewątpliwie geniuszami, a taki stan jest raczej bardzo rzadkim darem od Boga/natury/genów (niepotrzebne skreślić). A potem przez całe życie oddawali się ulubionej pasji, na przykład Euler wciąż pracował w dniu swojej śmierci.

Niestety, od pewnego momentu, powiedzmy od końca XIX wieku, przestałem rozumieć, na czym polegały osiągnięcia bohaterów książki, to co robili, stało się zdecydowanie zbyt skomplikowane. Wyjątkiem jest Georg Cantor, który stworzył teorię mnogości, pokazał, że liczb rzeczywistych jest więcej niż naturalnych, a kwadrat ma tyle samo elementów co odcinek, jego dokonania akurat rozumiem.

Trzeba tu dodać, że Cantor był geniuszem, który wyprzedził swoją epokę o kilkadziesiąt lat, nie był za życia zrozumiany, wręcz atakowano go, w ostatnich latach życia cierpiał na depresję. Takie niezrozumienie spotkało wielu bohaterów książki (Galois, Łobaczewski) ich idee zbyt były bowiem rewolucyjne i oryginalne, jak pisze Stewart: „Taki jest jednak los pionierów – przychodzi im mierzyć się z brakiem zrozumienia i wypaczaniem ich pomysłów. Oto idee, które powinny być doceniane za ich oryginalność, stale są potępiane jako nonsens, a ich pomysłodawcy nie zyskują uznania.”

Jest też trochę o tym jak wybitni matematycy atakowali problemy: posługiwali się intuicją, rysunkami, a dopiero potem brali się za formalizowanie swoich idei. Mamy też wiele ciekawostek o geniuszach: oto Newton uważany jest za człowieka o racjonalnym umyśle, ale, to nie tak, twierdzi Stewart, bo: „Nie bierzemy pod uwagę jego silnej wiary w Boga, badań Biblii, z uporem ignorujemy jego rozległe badania alchemiczne, raczej mistyczne próby przekształcenia jednej formy materii w inną.” Dalej, wybitny logik Kurt Gödel, gdy przyznawano mu amerykańskie obywatelstwo w 1948 r.: „Najwyraźniej znalazł w konstytucji amerykańskiej jakieś sprzeczności logiczne, które usiłował wyjaśnić sędziemu, ten jednak rozsądnie nie chwycił przynęty.”

To bardzo ciekawa książka, ale w dużej części dla mnie niezrozumiała, skomplikowane wywody matematyczne mnie pokonały.

Znany popularyzator matematyki przedstawia w tej książce sylwetki 25 genialnych matematyków, którzy posunęli królewską naukę mocno do przodu. Oczywiście jego wybór jest mocno subiektywny. I tak spośród gigantów starożytności wybiera Achimedesa a pomija Euklidesa, dalej, jest Cardano, a nie ma Kartezjusza, lub mamy Fermata a brakuje Pascala. Mamy też portret Ady King, chyba...

chaotycznie napisana, bardzo subiektywny wybór bohaterów - brak kogokolwiek z przedstawicieli szkoły lwowskiej to duży błąd...

chaotycznie napisana, bardzo subiektywny wybór bohaterów - brak kogokolwiek z przedstawicieli szkoły lwowskiej to duży błąd...

Nie będę się powtarzał. Inni napisali praktycznie wszystko. Moja ocena mówi sama za siebie.
Pozdrawiam i życzę Wszystkim zdrowia.

Nie będę się powtarzał. Inni napisali praktycznie wszystko. Moja ocena mówi sama za siebie.
Pozdrawiam i życzę Wszystkim zdrowia.

Podstawowe pytanie każdego autora "Dla kogo ma być ta książka?" chyba tutaj nie padło ani razu. Z jednej strony autor dokładnie objaśnia metodę dodawania wszystkich wyrazów ciągu arytmetycznego przez zestawianie ostatniego z pierwszym itd., z drugiej skrótowo, na pół strony tłumaczy na czym polegają rozwiązania poważnych problemów matematyki wyższej, z użyciem bardzo zaawansowanych pojęć, których nie tłumaczy wcale.

Konia z rzędem temu, kto na przykład, nie znając tematu, zrozumiał ze skrótowej wzmianki cel, który chciał osiągnąć Fourier swoimi obliczeniami, bo ja wiem, co to szereg Fouriera i co robi, a o co chodziło z tym ciepłem nie zrozumiałem, a przynajmniej nie z tekstu. Swoją drogą na Wikipedii w jednym zdaniu jaśniej wyjaśniono, co to szereg Fouriera. A to dopiero początek XIX w., dalej jest dużo bardziej pod górkę.

Można (zgaduję :) ) albo bardzo opisowo, w miarę krótko wyjaśnić kompletnemu laikowi istotę jakiegoś matematycznego problemu, albo poświęcić na to znacznie więcej miejsca , za to wejść w szczegóły i wyjaśnić komplikacje. Tutaj wybrano fatalną trzecią drogę, mało miejsca i duża szczegółowość, co dało rzecz niestrawną. Zdecydowanie za mało dokładną, dla tych, którzy chcą wiedzieć więcej, a niezrozumiałą dla tych, którzy chcieliby się tylko zorientować. Dużo lepsze są polskie "Diamenty matematyki", czy "Bezmiar matematycznej wyobraźni", które przy okazji polecam. Dodatkowo, ponieważ w kilku przypadkach omawiane są te same kwestie, można zobaczyć przepaść, jaka dzieli te pozycje.

Jak już ktoś poniżej napisał - część anegdotyczna dotycząca opisanych matematyków - wysoce nieporywająca.

Podstawowe pytanie każdego autora "Dla kogo ma być ta książka?" chyba tutaj nie padło ani razu. Z jednej strony autor dokładnie objaśnia metodę dodawania wszystkich wyrazów ciągu arytmetycznego przez zestawianie ostatniego z pierwszym itd., z drugiej skrótowo, na pół strony tłumaczy na czym polegają rozwiązania poważnych problemów matematyki wyższej, z użyciem bardzo...

Autor postawil przed soba bardzo ambitne zadanie: przyblizyc czytelnikomw krotkich rozdzialach zycie i osiagnięcia wybranych matematykow. Kazdy rozdzial skladal sie z 2 czesci: biograficznej, przybllizajacej postac i zakres prac opisywanego matematyka oraz merytorycznej, wchodzacej glebiej w materie glownych dokonan. Im blizej czasow nowozytnych, tym trudniejsze bylo zrozumienie zagadnien z 2giej czesci. Dla mnie w ktoryms momencie nawet niemozliwe, bo autor probowal na kilku stronach opisac tematy, ktore pewno wymagaly dlugiego artykulu i wiedzy poprzedzajacej ten konkretny problem.

Autor postawil przed soba bardzo ambitne zadanie: przyblizyc czytelnikomw krotkich rozdzialach zycie i osiagnięcia wybranych matematykow. Kazdy rozdzial skladal sie z 2 czesci: biograficznej, przybllizajacej postac i zakres prac opisywanego matematyka oraz merytorycznej, wchodzacej glebiej w materie glownych dokonan. Im blizej czasow nowozytnych, tym trudniejsze bylo...

Niestety, rozczarowanie. Nie jest to może jakoś zła książka, ale spodziewasz się czegoś więcej. Zaczyna się od anegdot, zwykle słabych i potem jest przedstawienie dokonania, zwykle niezbyt wciągające.

Niestety, rozczarowanie. Nie jest to może jakoś zła książka, ale spodziewasz się czegoś więcej. Zaczyna się od anegdot, zwykle słabych i potem jest przedstawienie dokonania, zwykle niezbyt wciągające.

Ciekawa, wciągająca i dająca do myślenia. Choć w pewnych momentach wymaga wsparcia się zewnętrznymi źródłami wiedzy w postaci internetu i książek stricte matematycznych. Polecam nie tylko pasjonatom matematyki.

Ciekawa, wciągająca i dająca do myślenia. Choć w pewnych momentach wymaga wsparcia się zewnętrznymi źródłami wiedzy w postaci internetu i książek stricte matematycznych. Polecam nie tylko pasjonatom matematyki.

https://portafortunas.pl/recenzja-krotka-historia-wielkich-umyslow-ian-stewart/

https://portafortunas.pl/recenzja-krotka-historia-wielkich-umyslow-ian-stewart/

Zastanawialiście się kiedyś nad tym, jak wyglądało życie znanych matematyków? Co spowodowało, że wybrali taką drogę życiową? W jaki sposób dokonali swoich odkryć? Z jakich środowisk się wywodzili? Jak odbierano ich dokonania?

Będę szczera, nigdy nie byłam matematycznym geniuszem. W sumie od czasów liceum nie miałam z nią do czynienia. Dlaczego więc zdecydowałam się na lekturę tej książki? Z ciekawości. Chciałam przekonać się, co autor ma mi do powiedzenia na temat wielkich matematycznych umysłów.

Nie znałam większości wymienionych tu osób, przez co lektura była dla mnie bardzo interesująca, choć obawiałam się tego, że nie będę w stanie zrozumieć słów autora. Nauki ścisłe rządzą się swoimi prawami i niektóre stwierdzenia dla osób niewtajemniczonych mogą się wydawać trudne do ogarnięcia. Na szczęście autor opowiadał o tych matematykach w ciekawy i zrozumiały sposób. Nie musicie obawiać się tego, że zostaniecie zalani wzorami, z których nic nie zrozumiecie.

Gdyby w ten sposób mówiono mi o matematyce, pewnie bardziej bym się nią zainteresowała. W szkole uczymy się regułek, podstawiania danych pod wzory, a nie mówi się nam o osobach, które stały za tymi dokonaniami. Nie wiemy o nich nic. Dzięki tej publikacji można to zmienić. Nie zabrakło tutaj również postaci kobiecych. Autor pokazuje, że miały one również coś do powiedzenia w świecie nauki zdominowanym przez mężczyzn.

Sporo tutaj ciekawostek i informacji, których nie wyniesiecie z lekcji matematyki w szkole. Jak już wspomniałam, całość jest napisana przystępnym językiem, więc nie będziecie mieli problemu z odbiorem.

To publikacja nie tylko dla ścisłowców. Ja jestem humanistką z krwi i kości, a przypadła mi do gustu. I co najważniejsze, czytałam ją wieczorami po pracy, ale nie zdarzyło mi się, żeby zgubić wątek, co ostatnimi czasy często mi się zdarza podczas czytania nawet lekkich książek.

Zastanawialiście się kiedyś nad tym, jak wyglądało życie znanych matematyków? Co spowodowało, że wybrali taką drogę życiową? W jaki sposób dokonali swoich odkryć? Z jakich środowisk się wywodzili? Jak odbierano ich dokonania?

Będę szczera, nigdy nie byłam matematycznym geniuszem. W sumie od czasów liceum nie miałam z nią do czynienia. Dlaczego więc zdecydowałam się na...

"Zrozumienie natury i życia jest naszym najszlachetniejszym zadaniem." David Hilbert

Mam wrażenie, że forma takich trafionych publikacji bardzo dobrze służy popularyzacji matematyki, przynajmniej we mnie wzbudza większe zainteresowanie tą dyscypliną nauk i zachęca do zagłębiania się w jej zagadnienia, które stają się już mniej tajnikami, a bardziej zagadkami do rozszyfrowania. Wiadomo, że wiedzę podaną w prosty i klarowny sposób znacznie lepiej i ciekawiej się wchłania, a ile przy tym zabawy dla umysłu. Nie przepadałam za matematyką w szkole, jednak teraz dla przyjemności i relaksu szarych komórek sięgam po książki jej poświęcone. Mimo, że nie wszystko ogarniam, nie zawsze nadążam za tokiem rozumowania, to jednak z każdą publikacją wnikliwiej analizuję sfery nauki prawidłowości rozumowania.

Książka pozwala spojrzeć na matematykę zarówno z szerokiej, jak i wąskiej perspektywy, a w razie potrzeby i istotności wybranych aspektów ukazuje je w przybliżeniu i powiększeniu. Narracja przyjazna, lekko i przystępnie wciąga czytelnika w różne gałęzie królowej nauk. Co cenne, żargon przedmiotu nie wprowadza zbędnego ciężaru w odbiorze publikacji. Przyglądamy się życiorysom i pracom naukowym znaczących postaci, usytuowanym w kontekście historycznym, przemian społecznych i kulturalnych, od starożytności do współczesności, od Archimedesa do Thurstona. Zapoznajemy się z dwudziestoma pięcioma reprezentantami znaczących matematycznych tez, odkryć i koncepcji, które zmieniły nasz świat, docieramy do źródeł pionierskich zainteresowań. Autor uwzględnił również kobiece sylwetki w świecie zdominowanym przez mężczyzn.

Mnóstwo ciekawostek i anegdot z życia naukowego i prywatnego przybliżanych postaci, chętnie je poznajemy, tworzą bogate, atrakcyjne i przyciągające uwagę tło wypełniające charakterystykę najbardziej istotnych i przełomowych myśli matematycznych. Potwierdza się, że matematyka to wspólny wytwór ludzkiego umysłu, ze stale rozrastającymi się obszarami i wciąż przecieranymi szlakami. Wiedza matematyczna nie traci na znaczeniu, nieprzerwanie płynie od wielu pokoleń, cechuje ją długowieczność, prawdziwość i wyjątkowa użyteczność, to fundament budowania kolejnych zasobów i osiągnięć. Książka nie tylko dla ścisłych umysłów, ale dla szerszego grona odbiorców, interesująco jest podążać tropem genialnych i wizjonerskich odkrywców, inspirujących matematycznych pasji, niekonwencjonalnych sposobów myślenia. A "Obliczanie Wszechświata" to inna książka Iana Stewarta opowiadająca o sukcesach matematycznego myślenia, na którą również warto zwrócić uwagę, uwzględnić w planach czytelniczych.

bookendorfina.pl

"Zrozumienie natury i życia jest naszym najszlachetniejszym zadaniem." David Hilbert

Mam wrażenie, że forma takich trafionych publikacji bardzo dobrze służy popularyzacji matematyki, przynajmniej we mnie wzbudza większe zainteresowanie tą dyscypliną nauk i zachęca do zagłębiania się w jej zagadnienia, które stają się już mniej tajnikami, a bardziej zagadkami do...