Fantastyczna książka zarówno pod względem merytorycznym, jak i językowym. Autor zamieścił ogromną bibliografię i przypisy ze źródłami do każdego cytatu i faktu, a jednocześnie uniknął encyklopedyczności i podręcznikowej sztywności. Książka pokazuje historię świata z nowej perspektywy i skutecznie leczy z Europocentryzmu.
Autor zmienia optykę postrzegania świata niczym Abu Rajhan Muhammad al-Biruni (a kto nie wie, kim był ten urodzony pod koniec X wieku uczony, tym bardziej powinien przeczytać "Jedwabne szlaki" ;) ).

Fantastyczna książka zarówno pod względem merytorycznym, jak i językowym. Autor zamieścił ogromną bibliografię i przypisy ze źródłami do każdego cytatu i faktu, a jednocześnie uniknął encyklopedyczności i podręcznikowej sztywności. Książka pokazuje historię świata z nowej perspektywy i skutecznie leczy z Europocentryzmu.
Autor zmienia optykę postrzegania świata niczym Abu...

Wielka! Jedna z tych książek, które zmieniły moje spojrzenie na świat. Dzięki niej otworzyło się dużo nowych szlaków, które chcę dalej zgłębiać.

Wielka! Jedna z tych książek, które zmieniły moje spojrzenie na świat. Dzięki niej otworzyło się dużo nowych szlaków, które chcę dalej zgłębiać.

Niezwykle ciekawa książka, pozwalająca spojrzeć na historię świata z zupełnie nowej perspektywy. Pewną ciekawostką są liczne komentarze tłumacza, który prosto z mostu pisze, że autor się myli – nie ta data, nie ta nazwa albo w ogóle autor nie ma racji 😊 Mimo wszystko zdecydowanie warto przeczytać – dawka faktów jest wręcz monstrualna i można sobie bardzo poszerzyć horyzonty.

Niezwykle ciekawa książka, pozwalająca spojrzeć na historię świata z zupełnie nowej perspektywy. Pewną ciekawostką są liczne komentarze tłumacza, który prosto z mostu pisze, że autor się myli – nie ta data, nie ta nazwa albo w ogóle autor nie ma racji 😊 Mimo wszystko zdecydowanie warto przeczytać – dawka faktów jest wręcz monstrualna i można sobie bardzo poszerzyć horyzonty.

Gdyby za erudycję rozdawano sztabki złota, Peter Frankopan mógłby sobie nimi podjazd wybrukować. I zapewne jeszcze trochę by zostało ;).

Bo też „Jedwabne szlaki” pełne są ciekawostek, niebanalnych analogii oraz autorskich teorii, które nasz „europocentryzm” przewracają do góry nogami i każą spojrzeć na historię tej części świata jako wypadkową rozwoju cywilizacji Bliskiego i Dalekiego Wschodu oraz Azji Środkowej. To właśnie tam rodziły się największe religie, powstawały i upadały potężne imperia, a wszystko to na linii Jedwabnego Szlaku łączącego Europę z Chinami, będącego pomostem nie tylko dla towarów, ale też idei, nauki, wynalazków i sztuki.

Historia świata nie jest według Frankopana historią wojen i religii. Podboje i szerzenie swojej wiary były tylko instrumentami otwierającymi możliwości dla rozwoju handlu opartego na dobrym prawie i sprawnie zarządzanym aparacie państwowym. To żądza zysku i rozwoju gospodarczego była spiritus movens kolejnych imperiów rodzących się w geograficznym centrum świata.

Ten koncert mocarstw trwa do dzisiaj. Podobne jak jedwabne szlaki. Oczywiście zmieniają się dobra, wokół których kręci się ten „biznes”, ale zasady pozostały te same od paru tysięcy lat. Kto się nie rozwija i stoi w miejscu prędzej czy później zostanie zadeptany przez szybszych, sprawniejszych, bardziej zdeterminowanych.

Warto sięgnąć po Frankopana, także dla docenienia świetnej pracy wykonanej przez Wydawnictwo WAB oraz tłumaczy o konsultantów merytorycznych, którzy – wcale nie tak rzadko – poprawiają skróty myślowe i zwykłe błędy brytyjskiego mediewisty.

Gdyby za erudycję rozdawano sztabki złota, Peter Frankopan mógłby sobie nimi podjazd wybrukować. I zapewne jeszcze trochę by zostało ;).

Bo też „Jedwabne szlaki” pełne są ciekawostek, niebanalnych analogii oraz autorskich teorii, które nasz „europocentryzm” przewracają do góry nogami i każą spojrzeć na historię tej części świata jako wypadkową rozwoju cywilizacji...

Dobra książka, aczkolwiek bardzo niespójna. Autor stara się umieścić swoje przemyślenia w pewnych ramach, które do końca nie są dla mnie wiarygodne. Chodzi o to, że autor przekonuje w Azji Środkowej działy i dzieją się nadal kluczowe wydarzenia z perspektywy przepływów strategicznych. No i dostajemy ni to historię tego regionu, ni to właśnie analizę tychże przepływów. W sumie dostajemy wybiórczą analizę zjawisk, które doprowadziły do przesunięcia punktu ciężkości globalnego przepływu bogactwa i wybiórczą historię regionu.

Zdecydowanie bardziej polecam książkę "Europa na peryferiach. Średniowieczny system-świat w latach 1250–1350" Janet Abu-Lughod. Bardziej spójna, lepiej podbudowana teoretycznie, ale trudniejsza w odbiorze.

Dobra książka, aczkolwiek bardzo niespójna. Autor stara się umieścić swoje przemyślenia w pewnych ramach, które do końca nie są dla mnie wiarygodne. Chodzi o to, że autor przekonuje w Azji Środkowej działy i dzieją się nadal kluczowe wydarzenia z perspektywy przepływów strategicznych. No i dostajemy ni to historię tego regionu, ni to właśnie analizę tychże przepływów. W...

Bardzo ciekawie przedstawiona historia z zupełnie innej perspektywy, w której punkt ciężkości został przeniesiony z "zachodu" do Azji. Myślę, że tego właśnie nam brakuje w procesie nauki historii i wiele błędów politycznych wynikało właśnie z braku odpowiedniej perspektywy. W sumie ta książka też o tym wspomina i to potwierdza. Pierwsza część wspomina o tych tradycyjnych handlowych szlakach i pierwszych zachodnich cesarstwach. W drugiej dostaje się pierwszym zachodnim średniowiecznym królestwom (najzamożniejszym obecnie krajom Europy). W ostatniej części są odkrywane brzydkie niuanse polityki Stanów Zjednoczonych wobec swoich "partnerów". Czy "Jedwabne Szlaki" to pochwała bliskowchodnich i azjatyckich reżimów? Absolutnie nie. Natomiast tłumaczy, dlaczego dzisiaj są tym czym są i dlaczego nie chcą się demokratyzować pod przewodnictwem współczesnego mocarstwa.

Bardzo ciekawie przedstawiona historia z zupełnie innej perspektywy, w której punkt ciężkości został przeniesiony z "zachodu" do Azji. Myślę, że tego właśnie nam brakuje w procesie nauki historii i wiele błędów politycznych wynikało właśnie z braku odpowiedniej perspektywy. W sumie ta książka też o tym wspomina i to potwierdza. Pierwsza część wspomina o tych tradycyjnych...

Bardzo interesująca lektura. Sam pomysł spojrzenia na dzieje świata z perspektywy innej niż dominująca europocentryczna, bardzo interesujący. Podobnie jak koncepcja podzielenia historii na kolejne etapy - trochę w heglowskim duchu. Zdecydowanie warto przeczytać, choć do tego aby książkę uznać za wybitną czegoś zabrakło.

Bardzo interesująca lektura. Sam pomysł spojrzenia na dzieje świata z perspektywy innej niż dominująca europocentryczna, bardzo interesujący. Podobnie jak koncepcja podzielenia historii na kolejne etapy - trochę w heglowskim duchu. Zdecydowanie warto przeczytać, choć do tego aby książkę uznać za wybitną czegoś zabrakło.

"Jedwabne szlaki", czyli całkiem udany misz-masz

Bywają autorzy, którzy pisząc książkę, chcą za dużo. Kreatywność oraz szerokie zainteresowania powodują chaos, a ten burzy pierwotną koncepcję pracy. Zwykło się wtedy mówić, że pomysł ciekawy, ale wykonanie nie jest najlepsze. Do tego grona można częściowo zaliczyć Frankopana.

"Jedwabne szlaki" wychodzą od trafnej tezy - Europocentryzm historyczny krzywdzi pamięć o innych cywilizacjach i kulturach, z których zasług czerpiemy po dziś dzień. Przypomnijmy więc, jak istotny był tytułowy szlak. Geograficzną kotwicą w tej wyprawie historycznej jest Bliski i Środkowy Wschód. Koncepcja wydaje się solidna, ponieważ rynek popularny nie obfituje w podobne opracowania.

Finalnie, otrzymujemy dosłownie kalejdoskop epok, postaci, jak rownież wydarzeń historycznych. Niektóre z nich, autor rozwleka na -naście stron, inne całkowicie pomija, a wszystko okrasza dygresjami, które z jedwabnym szlakiem mają bardzo mało wspólnego. Daje to wrażenie, że pierwotnie Frankopan stworzył wiekopomne dzieło, ale wydawca lub zdrowy rozsądek przyciął mu skrzydła, a książce zawartość.

„Jedwabne szlaki” są interesującą książką popularną. Czytelnik notorycznie otrzymuje zaskakujące, a nieraz fascynujące ciekawostki, co z pewnością nakłoni niejednego do głębszego researchu. Frankopan solidnie oparł się na źródłach, więc odbiorca z zacięciem badacza, będzie miał pole do naukowego popisu. Dość wstydliwe jest, jak niektóre fakty zostały przeinaczone, daty zmienione, a tytuły polityków zmodyfikowane. Nie licuje to z poważnym charakterem, jaki autor chce nadać swojemu dziełu. Na szczęście, na straży stał wykwalifikowany tłumacz - potknięcia autora są zaznaczone w przypisach z gwiazdkami. Niemniej, te drobiazgi pozostawiają niesolidne wrażenie.

„Jedwabne szlaki” są dobrym wyborem dla osoby chętnej, by zetknąć się z historią nieco bardziej egzotyczną, niż ta nauczana w szkołach, a jednocześnie niebędącej „historycznym nerdem”. Obfitość ciekawych faktów, całkiem lekka narracja i przyjemna forma książki sprawia, że warto podjąć próbę poszerzenia horyzontów.

"Jedwabne szlaki", czyli całkiem udany misz-masz

Bywają autorzy, którzy pisząc książkę, chcą za dużo. Kreatywność oraz szerokie zainteresowania powodują chaos, a ten burzy pierwotną koncepcję pracy. Zwykło się wtedy mówić, że pomysł ciekawy, ale wykonanie nie jest najlepsze. Do tego grona można częściowo zaliczyć Frankopana.

"Jedwabne szlaki" wychodzą od trafnej tezy -...

Frankopanowi zdecydowanie lepiej wychodzi pisanie o przeszłości niż o teraźniejszości i przyszłości. Długie, nierówne, ale przeczytać warto. Trzeba jednak wiedzieć, że nie ma tu prawie w ogóle informacji o Chinach, o Europie jest sporo, ale tylko w kontekście tej części świata, która jest między nią a Chinami. To właśnie wschodnie Śródziemnomorze, Świat arabski, Morze Kaspijskie, Persja, Step i Azja Środkowa grają tu pierwsze skrzypce. W końcu, bo też zdecydowanie na to zasłużyły.

Frankopanowi zdecydowanie lepiej wychodzi pisanie o przeszłości niż o teraźniejszości i przyszłości. Długie, nierówne, ale przeczytać warto. Trzeba jednak wiedzieć, że nie ma tu prawie w ogóle informacji o Chinach, o Europie jest sporo, ale tylko w kontekście tej części świata, która jest między nią a Chinami. To właśnie wschodnie Śródziemnomorze, Świat arabski, Morze...

Najcenniejsze ostatnie rozdziały, szczególnie przepowiednie, co do Putina i Ukrainy

Najcenniejsze ostatnie rozdziały, szczególnie przepowiednie, co do Putina i Ukrainy