Życie w średniowiecznym mieście

Lekka i przyjemna książka o życiu codziennym w średniowieczu. Mi pomogła zrozumieć niektóre aspekty życia w tamtych czasach. Podobało mi się też opisanie wnętrza typowych domów czy pracowni w tamtych czasach.

Mogła bardziej szczegółowiej opisać niektóre elementy miasta, jak np. dokładniej opisać gildie i cechy.

Ogólnie jednak polecam tą książkę.

Lekka i przyjemna książka o życiu codziennym w średniowieczu. Mi pomogła zrozumieć niektóre aspekty życia w tamtych czasach. Podobało mi się też opisanie wnętrza typowych domów czy pracowni w tamtych czasach.

Mogła bardziej szczegółowiej opisać niektóre elementy miasta, jak np. dokładniej opisać gildie i cechy.

Ogólnie jednak polecam tą książkę.

43/2021
To moja trzecia wycieczka z małżeństwem Gies jako przewodnikami po średniowieczu. Oprowadzali mnie już po średniowiecznych zamkach, po ówczesnych wsiach, pora przyszła więc na miasta w wiekach średnich.

Każdy, kto zna poprzednie/pozostałe części tego cyklu – wie, czego się spodziewać. Ci, którzy przygodę z serią rozpoczną od akurat tego tomu – szybko dadzą się porwać ciekawej opowieści o specyfice funkcjonowania złożonego organizmu, jaki w średniowieczu stanowiło miasto.

Autorzy omawiają to zjawisko urbanistyczne od początku, czyli od uwarunkowań społeczno-polityczno-gospodarczych, które wpłynęły na zaistnienie idei miast. Następnie prowadzą nas przez wieki, skupiając się szczegółowiej na wieku XIII i konkretnie – francuskim mieście Troyes.

Poszczególne rozdziały poświęcone są ważnym zagadnieniom związanym z funkcjonowaniem miejskich społeczności.
Dowiemy się więc sporo o średniowiecznej klasie społecznej, jaką stanowili mieszczanie, w tym – o ich życiu codziennym: prowadzeniu domu, porodach i wychowaniu dzieci, o ślubach i pogrzebach. Przeczytamy o rozwoju handlu, o roli kupiectwa w życiu miasta, o przedsiębiorczości drobnej, jak i wielkich ówczesnych “biznesach” oraz ważnym podówczas zjawisku ekonomicznym: jarmarkach.
Autorzy opowiadają o niegdysiejszym szkolnictwie i edukacji, służbie zdrowia, roli Kościoła w życiu miasta, powstawaniu i kopiowaniu ksiąg, o budowach katedr (mój ulubiony rozdział – lektury Folleta i Fakconesa zrobiły swoje).
Osobną część Autorzy poświęcają omówieniu administracji średniowiecznego miasta, struktury władz miejskich i sposobów zarządzania miejskiego zespołu.
Ciekawe są też momenty poświęcone okresom świąt i zabawy ówczesnego homo ludens oraz tragicznym skutkom klęsk żywiołowych nawiedzających miejskie skupiska na przestrzeni wieków: głodowi, zarazom, pożarom czy powodziom.

Wydawnictwo ma charakter popularno-naukowy, opracowane jest bardzo przystępnie. Omawiane zjawiska są tak złożone, że każdemu z nich poświęcono już wcześniej opasłe tomy naukowych dociekań i objaśnień. Siłą rzeczy więc ta autorska seria wydawnicza charakteryzuje się pewną skrótowością, stanowi jednak świetny punkt wyjścia do ewentualnych dalszych poszukiwań czytelnika rozbudzonego ciekawością.

43/2021
To moja trzecia wycieczka z małżeństwem Gies jako przewodnikami po średniowieczu. Oprowadzali mnie już po średniowiecznych zamkach, po ówczesnych wsiach, pora przyszła więc na miasta w wiekach średnich.

Każdy, kto zna poprzednie/pozostałe części tego cyklu – wie, czego się spodziewać. Ci, którzy przygodę z serią rozpoczną od akurat tego tomu – szybko dadzą się...

Książka, która daje ogólny obraz, na temat życia w średniowiecznym mieście. Miejscami zadaje kłam wyobrażeniom, które pokutują w związku z amerykańskimi filmami (i nie tylko amerykańskimi) na temat tego, jak żyło się w średniowieczu. Nie jest to książka "dzieląca włos na czworo" ale raczej popularnonaukowa pozycja, która doskonale nadaje się na wakacyjną lekturą lub na coś, co można poczytać "po rozdziale" po powrocie z pracy.

Książka, która daje ogólny obraz, na temat życia w średniowiecznym mieście. Miejscami zadaje kłam wyobrażeniom, które pokutują w związku z amerykańskimi filmami (i nie tylko amerykańskimi) na temat tego, jak żyło się w średniowieczu. Nie jest to książka "dzieląca włos na czworo" ale raczej popularnonaukowa pozycja, która doskonale nadaje się na wakacyjną lekturą lub na coś,...

Lekka książka na wakacje. Poszczególne rozdziały tylko zarysowują temat. Brak tej pozycji głębszej analizy tematu. Informacje w niej zawarte nie wykraczają poza poziom szkoły podstawowej.

Lekka książka na wakacje. Poszczególne rozdziały tylko zarysowują temat. Brak tej pozycji głębszej analizy tematu. Informacje w niej zawarte nie wykraczają poza poziom szkoły podstawowej.

Ciekawa książka. Szkoda tylko, że obejmuje jedynie Europę Zachodnią. Warto było pokusić się o wskazanie różnic między róznymi regionami Europy.

Ciekawa książka. Szkoda tylko, że obejmuje jedynie Europę Zachodnią. Warto było pokusić się o wskazanie różnic między róznymi regionami Europy.

Bądźmy szczerzy informacje zawarte w tej książce są trywialne, nie można jej za to odmówić lekkości w czytaniu, co nie zmienia faktu że ze strony na strone książka jest corsz mniej ciekawa, mocny średniak ale i tak uważam że warto ją przeczytać

Bądźmy szczerzy informacje zawarte w tej książce są trywialne, nie można jej za to odmówić lekkości w czytaniu, co nie zmienia faktu że ze strony na strone książka jest corsz mniej ciekawa, mocny średniak ale i tak uważam że warto ją przeczytać

Wypożyczyłem, aby się do edukować odnośnie realiów średniowiecza. No cóż, książka poziomem może stanowić dobre uzupełnienie dla szkoły podstawowej. Jednak nie ma tego "czegoś" jakiegoś motywu przewodniego. Rozdziały po kolei biorą na warsztat poszczególne rzeczywistości średniowiecznego miasta, ale rzadko któryś z opisów mnie wyciągał.

Osobiście uważam, że winą jest brak osadzenia w kontekście epoki. Nie chodzi o jakiś wielki wykład, ale kilka solidnych zdań. I nie twierdzę, że tego elementu w ogóle nie mam, ale jest go za mało. Brak opisu czym są zakony, jakiegoś wyjaśnienia wypraw krzyżowych, określenia czym jest system feudalny. Ale to tylko moje czepianie się. Jeśli ktoś ma taką wiedzę, to z publikacji skorzysta na pewno.

Wypożyczyłem, aby się do edukować odnośnie realiów średniowiecza. No cóż, książka poziomem może stanowić dobre uzupełnienie dla szkoły podstawowej. Jednak nie ma tego "czegoś" jakiegoś motywu przewodniego. Rozdziały po kolei biorą na warsztat poszczególne rzeczywistości średniowiecznego miasta, ale rzadko któryś z opisów mnie wyciągał.

Osobiście uważam, że winą jest brak...

Ciekawa, jednak pozostawia pewien niedosyt. Jak dla mnie zbyt pobieżna, czegoś tu brakuje. Okładka przyciąga nazwiskiem George'a Martina - sam nabrałem się na ten czysto marketingowy "clickbait".

Ciekawa, jednak pozostawia pewien niedosyt. Jak dla mnie zbyt pobieżna, czegoś tu brakuje. Okładka przyciąga nazwiskiem George'a Martina - sam nabrałem się na ten czysto marketingowy "clickbait".

Książka jest napisana bardzo ciekawie i przystępnie, może nawet jest to najlepsza pozycja z całej serii. Nie jest to oczywiście pisanie naukowe, i do tego nie aspiruje, ale nawet osoba zainteresowana średniowieczem znajdzie tutaj kwestie nowe i interesujące. Poznajemy frankońskie Troyes około roku 1250. Książka zgrabnie opisuje tamtejszy świat w kolejnych rozdziałach. Mamy mapę miasta, mamy opisy Kościoła i władzy kościelnej, księcia i jego władzy. Mamy kupców, cechy, szkoły, lekarzy, biedotę, mieszczan. Mnie szczególnie cieszą opisy kultury materialnej - budowy katedry, pracy garbarza, lekarza, sceny z codziennego życia mieszczańskiej kamienicy. Mamy również okoliczne rolnictwo i wsie, słowem taka szybka literacka w wyprawa do "średniowiecznych mroków". A kto książkę przeczyta uzna że mroki są normalnym codziennym życiem, tak nam dalekim, ale przez podobne troski dnia codziennego, tak nam bliskim.
W książce jest tez pewna niejasność, a nawet błędy. W rozdziale o Kościele autorzy zdaje się mylą pojęcie relikwii, jako materiału handlowego, opisując święty gral czy relikwie Krzyża Świętego albo korony Cierniowej. Nie o taki handel relikwiami w średniowieczu chodziło! Najważniejsze były relikwie świętych, w przeważającej większości męczenników. I to nimi handlowano,bo każdy chciał je mieć. Dlaczego? W każdym ołtarzu takie relikwie musiały być wbudowane. Taka była liturgiczna zasada. Stąd nieraz nadużycia i szczątki świętych które jakby poskładać dadzą nam kilka rąk, albo kilka głów. Autorzy niestety o tym nie wspominają. Ale iw tym rozdziale popełnia się błędy liturgiczne. Autorzy piszą że kapłan od niedawna odprawiał nabożeństwo twarzą do ludu. Nieprawda. Zawsze tak odprawiano! Wspomniane jest tam również że ludzie w kościele przekazują sobie znak pokoju, zupełnie jak dzisiaj. Nieprawda! Takie sceny miały miejsce tylko w Mszach konwentualnych, czyli dla wspólnoty zakonnej, a to i tka nie wszystkich. Skąd takie błędy? Zdaje się rzutuje tutaj postrzeganie obecnego Kościoła i jego liturgii twarzą do ludu, czyli Novus Ordo Misse, wprowadzonej 60 lat temu, jako czegoś co było zawsze. To w tej liturgii każdy ściska każdego na znak pokoju, a ksiądz stoi twarzą do ludu. W moim przekonaniu, dla historyka taki błąd jest niewytłumaczalny.
W każdym razie przeczytać warto nawet aby takie błędy wychwycić i się nad nimi zastanowić.

Książka jest napisana bardzo ciekawie i przystępnie, może nawet jest to najlepsza pozycja z całej serii. Nie jest to oczywiście pisanie naukowe, i do tego nie aspiruje, ale nawet osoba zainteresowana średniowieczem znajdzie tutaj kwestie nowe i interesujące. Poznajemy frankońskie Troyes około roku 1250. Książka zgrabnie opisuje tamtejszy świat w kolejnych rozdziałach. Mamy...

Świetnie napisana; czyta się jak powieść z wartką akcją a nie książkę popularno-naukową.
Wiem, że to nie najważniejsze ale warto dodać, że pięknie wydana.

Świetnie napisana; czyta się jak powieść z wartką akcją a nie książkę popularno-naukową.
Wiem, że to nie najważniejsze ale warto dodać, że pięknie wydana.