Ciekawie poczytać historię Europy gdzie Polska jest marginalnie wspomniana tylko kilkukrotnie, w przeciwieństwie do tego co nas uczyli w szkole... Gdzie odsiecz wiedeńska to tylko zysk dla Sobieskiego ... Inny punkt widzenia

Ciekawie poczytać historię Europy gdzie Polska jest marginalnie wspomniana tylko kilkukrotnie, w przeciwieństwie do tego co nas uczyli w szkole... Gdzie odsiecz wiedeńska to tylko zysk dla Sobieskiego ... Inny punkt widzenia

Świetna książka, idealna, a nawet możnaby powiedzieć obowiązkowa, dla najmłodszych czytelników, ale nie tylko. Jako osobie dorosłej również dobrze mi się czytało, momentami mnie nawet wciągało. Nie tyle, co w historię (z którą już jestem zapoznana),a bardziej w sposób jej przedstawienia.

Tematyka sięga samych początków ludzkości do końca I wojny światowej, chociaż w nowym wydaniu jest dodatkowy rozdział „Kawałek historii, który przeżyłem sam – spojrzenie wstecz”. Treść praktycznie okrojona, wspominająca o najważniejszych wydarzeniach, osobach, pojęciach, anegdotkach. Do tego, rewelacyjny spis treści!

Jednak to nie tematyka, a styl autora wyróżnia tę książkę spośród tak wielu innych. Czytając, czułam się jak mała dziewczynka, ciekawa świata, słuchająca opowiadającego dziadka i było to przemiłe uczucie. Ktoś poświęcił tyle czasu, by mi to jak najlepiej wytłumaczyć. Ze zdań Gombricha czuć dobroduszność, nieograniczoną ciekawość i wiedzę, talent do jej przekazywania. Musiał to być przecudowny człowiek, jak i profesor.

Ostatni rozdział czytałam dwa dni po obejrzeniu w kinie filmu „Oppenheimer” i wszystko to razem, obudziło we mnie niepokój, a także nostalgię. Zdaje się, że zakończenie książki jest słodko-gorzkie.

Świetna książka, idealna, a nawet możnaby powiedzieć obowiązkowa, dla najmłodszych czytelników, ale nie tylko. Jako osobie dorosłej również dobrze mi się czytało, momentami mnie nawet wciągało. Nie tyle, co w historię (z którą już jestem zapoznana),a bardziej w sposób jej przedstawienia.

Tematyka sięga samych początków ludzkości do końca I wojny światowej, chociaż w...

Najlepsza książka o historii jaką kiedykolwiek miałam w rękach. Polecam

Najlepsza książka o historii jaką kiedykolwiek miałam w rękach. Polecam

Napisana przystępnym językiem, historia świata. Ten subiektywny przegląd wydarzeń może uczyć i bawić najmłodsze pokolenie. Jest też pierwszym nieodzownym krokiem do zarażenia się bakcylem historii raz na zawsze. Ciekawe ilustracje i niezliczone ciekawostki dopełniają pozytywny odbiór tej pozycji.

Napisana przystępnym językiem, historia świata. Ten subiektywny przegląd wydarzeń może uczyć i bawić najmłodsze pokolenie. Jest też pierwszym nieodzownym krokiem do zarażenia się bakcylem historii raz na zawsze. Ciekawe ilustracje i niezliczone ciekawostki dopełniają pozytywny odbiór tej pozycji.

Książka rzeczywiście kierowana jest raczej do dzieci, oraz młodzieży (świetny wybór szczególnie dla osób w wieku szkolnym, które za historią nie przepadają-myślę że to dobry sposób na zachętę). Ja osobiście żałuję, że nie wpadła w moje ręce nieco wcześniej, bo myślę że mogłaby zmienić moje nastawienie do powyższych przedmiotów. Mimo wszystko, uważam, że warto ją przeczytać w każdym wieku, bo zależnie od poziomu wiedzy można zwrócić uwagę na jej inne zalety: prostota przekazu, płynne wprowadzanie około-historycznych pojęć, zastosowanie przeszłości w teraźniejszości.

Książka rzeczywiście kierowana jest raczej do dzieci, oraz młodzieży (świetny wybór szczególnie dla osób w wieku szkolnym, które za historią nie przepadają-myślę że to dobry sposób na zachętę). Ja osobiście żałuję, że nie wpadła w moje ręce nieco wcześniej, bo myślę że mogłaby zmienić moje nastawienie do powyższych przedmiotów. Mimo wszystko, uważam, że warto ją przeczytać...

ę książkę czytałam kilka lat temu, ale z przyjemnością zrobiłam to ponownie. Podoba mi się zamysł, koncepcja, realizacja, styl, klasa, wszystko. E Gombrich musiał być wyjątkowym człowiekiem. Napisał też świetną książkę O Sztuce. Zdążyłam przeczytać połowę, musiałam oddać. Kiedyś sobie kupię i będę miała swoją. Czekam.

ę książkę czytałam kilka lat temu, ale z przyjemnością zrobiłam to ponownie. Podoba mi się zamysł, koncepcja, realizacja, styl, klasa, wszystko. E Gombrich musiał być wyjątkowym człowiekiem. Napisał też świetną książkę O Sztuce. Zdążyłam przeczytać połowę, musiałam oddać. Kiedyś sobie kupię i będę miała swoją. Czekam.

Trochę szkoda, że w tym wydaniu zniknął podtytuł "dla młodszych i starszych", bo dobrze on definiował grupę docelową czytelników. Nie żeby dorośli mieli omijać szerokim łukiem, ale książka jest napisana jednak zasadniczo dla dzieci i młodzieży.

Trochę szkoda, że w tym wydaniu zniknął podtytuł "dla młodszych i starszych", bo dobrze on definiował grupę docelową czytelników. Nie żeby dorośli mieli omijać szerokim łukiem, ale książka jest napisana jednak zasadniczo dla dzieci i młodzieży.

Opowieść o ludzkości do mniej więcej I wojny światowej z punktu widzenia Europejczyka, a nawet Austriaka. Ciekawa byłaby konfrontacja podobnie skonstruowanych opowieści napisanych przez autorów różnych narodowości.

Opowieść o ludzkości do mniej więcej I wojny światowej z punktu widzenia Europejczyka, a nawet Austriaka. Ciekawa byłaby konfrontacja podobnie skonstruowanych opowieści napisanych przez autorów różnych narodowości.

Tak powinny być pisane podręczniki szkolne historii.

Tak powinny być pisane podręczniki szkolne historii.

W oryginalnym tytule znajduje się dopisek dla młodych czytelników i tego mi w polskim wydaniu zabrakło, gdyż wiedziałabym czego się spodziewać. Książka jest utrzymana w stylu, który ma trafić do młodzieży, ale nie przeszkadzało mi to, być może jest to nawet jej zaletą, bo czyta się ją jak wciągające opowiadanie. Jeśli chodzi o treść, to jest zachowana ciągłość chronologiczna, a autor skupia się na najważniejszych i najgłośniejszych wydarzeniach danych czasów i najsłynniejszych ludziach, którzy wpłynęli na bieg historii.
Na pewno do niej wrócę!

W oryginalnym tytule znajduje się dopisek dla młodych czytelników i tego mi w polskim wydaniu zabrakło, gdyż wiedziałabym czego się spodziewać. Książka jest utrzymana w stylu, który ma trafić do młodzieży, ale nie przeszkadzało mi to, być może jest to nawet jej zaletą, bo czyta się ją jak wciągające opowiadanie. Jeśli chodzi o treść, to jest zachowana ciągłość...