Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa

Książka nie jest zła, ale nie jest też rewelacyjna. Przede wszystkim na wielki plus jest to jak wygląda w środku - zaskoczyło mnie to, bardzo ładna oprawa graficzna, mnóstwo ilustracji. Choć dla niektórych może to przypominać trochę podręcznikowy wygląd 😅.
Dużą zaletą jest też to w jaki sposób książka jest napisana - nie ma w niej wtrąceń ani dodatkowych przemyśleń autora. Dzięki temu czytamy o prawdziwych faktach, a nie subiektywnych opiniach, z czym często się spotykałam w tego rodzaju książkach i pozostawiało to duży niesmak.
Pozycja ta jest zdecydowanie dla osób, które o historii coś wiedzą. Dla kogoś kto zna mało faktów historycznych może to być ciężka książka, ponieważ autor nie robi prawie żadnego wprowadzenia do danego tematu, trzeba więc się dobrze orientować w niektórych wydarzeniach z historii.
Dla mnie była to dobra powtórka z historii, a niektóre informacje były dla mnie zupełnie nowe i nieznane, więc też się czegoś nauczyłam 😄.

Książka nie jest zła, ale nie jest też rewelacyjna. Przede wszystkim na wielki plus jest to jak wygląda w środku - zaskoczyło mnie to, bardzo ładna oprawa graficzna, mnóstwo ilustracji. Choć dla niektórych może to przypominać trochę podręcznikowy wygląd 😅.
Dużą zaletą jest też to w jaki sposób książka jest napisana - nie ma w niej wtrąceń ani dodatkowych przemyśleń autora....

„Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” autorstwa Jonathana J. Moore’a opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie. Przedstawione w książce sprawy podzielono na kilka rozdziałów, które poświęcono, np. władcom i królom, rewolucjonistom, ludziom mafii. W każdym z nich starano się chronologicznie opisywać kolejne przypadki (choć nie zawsze). I tak możemy dowiedzieć się między innymi o tym jak tak naprawdę zabito Juliusza Cezara, w jaki sposób rozpoczęła się I wojna światowa oraz jak to było z tym zabójstwem Johna Lennona. Nie zabrakło oczywiście klasycznego zamachu na JFK. Ostatni rozdział wyróżnia się nieco, ponieważ autor skupia się w nim na nieudanych zamachach na istotne z punktu widzenia historii świata persony – Adolf Hitler, Fidel Castro, Jan Paweł II i nie tylko. Dla lepszego kontekstu, poza opisem przebiegu poszczególnych zabójstw, znajdziemy tu również krótkie tło historyczne dotyczące danej postaci. Wszystkie opisy wzbogacone są o zdjęcia, portrety oraz inne elementy pomagające przybliżyć nam kulisy zbrodni. Samo wydanie dość mocno kojarzyło mi się z licealnym podręcznikiem do historii z błyszczącym papierem, małą czcionką i zdjęciami. Nie do końca jednak podoba mi się, że autor zatytułował książkę jako historię morderstwa, bo jednak treść nie do końca odpowiada temu co mógłbym uznać za historię. Pewnie się trochę czepiam, ale z drugiej strony może to chwyt marketingowy. Ponadto, zdziwiony byłem jak nie dostałem na końcu lektury żadnego, nawet najmniejszego podsumowania ze strony autora. Ot tak zakończony kolejny rozdział. Podsumowując, to zbiór ciekawostek o znaczących morderstwach osób istotnych, czasem nawet bardzo, dla historii świata przeznaczona dla hmmm... sam nie wiem dla kogo. Jednak jako całkiem przyjemny i niezobowiązujący wypełniacz wolnego czasu sprawdza się bardzo dobrze.

„Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” autorstwa Jonathana J. Moore’a opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie. Przedstawione w książce sprawy podzielono na kilka rozdziałów, które poświęcono, np. władcom i królom, rewolucjonistom, ludziom mafii. W każdym z nich starano się...

Bardzo dobra i ciekawa książka. Moore skrótowo ale w interesujący sposób opisał wybrane zabójstwa, morderstwa i nieudane zamachy na bardziej i mniej znane persony ze świata polityki, sztuki czy historii, dzieląc wszystkie przypadki na kilka grup. Całość treści świetnie dopełniają rysunki, ryciny i zdjęcia. Autor nie przynudza i umie wzbudzić zainteresowanie przez co książkę w zasadzie pochłania się w kilka godzin. Naprawdę dobra książka. Polecam

Bardzo dobra i ciekawa książka. Moore skrótowo ale w interesujący sposób opisał wybrane zabójstwa, morderstwa i nieudane zamachy na bardziej i mniej znane persony ze świata polityki, sztuki czy historii, dzieląc wszystkie przypadki na kilka grup. Całość treści świetnie dopełniają rysunki, ryciny i zdjęcia. Autor nie przynudza i umie wzbudzić zainteresowanie przez co książkę...

Szczerze książka bardzo rozluźniająca i przyjemna, warta zapłacenia tych 30 złotych czy iluś tam, miłe ciekawostki i po prostu jest dobrym wypełniaczem czasu gdy nasz mózg nie jest na najwyższych obrotach. Podobna do poprzednika albo następcy (nie pamiętam, który był który) powiesić, wybebeszyć i poćwiartować

Szczerze książka bardzo rozluźniająca i przyjemna, warta zapłacenia tych 30 złotych czy iluś tam, miłe ciekawostki i po prostu jest dobrym wypełniaczem czasu gdy nasz mózg nie jest na najwyższych obrotach. Podobna do poprzednika albo następcy (nie pamiętam, który był który) powiesić, wybebeszyć i poćwiartować

Zastrzelić, zadźgać i otruć zawiera opisy kilkudziesięciu zamachów na ważne osobistości, jak królowie, prezydenci, przywódcy wojskowi, szefowie mafii, polityczni liderzy, piosenkarze, czy rewolucjoniści. Opisano zamachy m.in na Lenina, Juliusza Cezara, Johna Kennedy'ego, Jana Pawła II, Archimedesa i wielu innych. Przy każdej osobie mamy informację kim dokładnie była, zarysowane tło historyczne i opisane nastroje panujące w ówczesnym społeczeństwie. Ponadto, często dowiadujemy się również wielu szczegółów na temat mordercy, czy sposobu zabójstwa, jak również konsekwencji, jakie przyniosła. Autor szczegółowo opisuje związki przyczynowo-skutkowe każdej zbrodni, analizuje dokładnie jej przebieg i opisuje dalsze losy zamachowców. Jest więc tutaj bardzo dużo różnych informacji, ciekawostek i mało znanych faktów na temat wielu słynnych morderstw lub prób zabójstwa.

Nie do końca jednak zgadzam się z tym, że książka przedstawia Historię morderstwa. W przypadku poprzedniej książki Moore'a, czyli Powiesić, wybebeszyć, poćwiartować, autor opisał różne metody uśmiercania i zadawania bólu więźniom, więc liczyłem, że Zastrzelić, zadźgać i otruć będzie również napisana w podobnym stylu. Spodziewałem się, że Jonathan J. Moore opisze różne narzędzie, które zostały z powodzeniem lub też nie, użyte do zabicia ważnych osobistości i jak to się zmieniało w ciągu wieków. Jest to zdecydowanie trudniejsze podejście do tematu, ale bardziej oddające tytuł książki. Jest to takie moje troszkę czepianie się, bo pozycja Moore'a jest dobrze i ciekawie napisana, ale po prostu nie lubię takich niezgodności tytułu z treścią.

Zastrzelić, zadźgać i otruć, czyli historia morderstwa została wydana w takim samym formacie i formie jak Powiesić, wybebeszyć, poćwiartować, czyli historia egzekucji. Co prawda mamy tutaj miękką oprawę, ale w środku dobry, śliski papier, na którym dołączone fotografie, rysunki i ilustracje wyglądają bardzo dobrze. Znów jednak nie mamy bibliografii, jakiej można byłoby się spodziewać po tego typu opracowaniu, jedynie Literaturę uzupełniającą, gdzie znajdziemy raptem kilkanaście tytułów. Niektóre z opisanych morderstw i ich okoliczności mnie zaciekawiły i z chęcią poznałbym więcej szczegółów na ich temat, ale przy braku bibliografii jest to zdecydowanie utrudnione.

Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa to tytuł opisujący kilkadziesiąt najsłynniejszych morderstw. Jonathan J. Moore podaje wiele szczegółów na ich temat i dokładnie je analizuję. Żałuję tylko, że książka ma taką formę, czyli jest opisem słynnych zabójstwa, a nie historią morderstwa, z pokazaniem jak zmieniały się techniki i narzędzie stosowane do uśmiercenia ważnych osobistości.

https://hrosskar.blogspot.com/2020/10/zastrzelic-zadzgac-i-otruc-czyli.html

Zastrzelić, zadźgać i otruć zawiera opisy kilkudziesięciu zamachów na ważne osobistości, jak królowie, prezydenci, przywódcy wojskowi, szefowie mafii, polityczni liderzy, piosenkarze, czy rewolucjoniści. Opisano zamachy m.in na Lenina, Juliusza Cezara, Johna Kennedy'ego, Jana Pawła II, Archimedesa i wielu innych. Przy każdej osobie mamy informację kim dokładnie była,...

Zastrzelić, zadźgać i otruć - czyli po prostu historia morderstwa w pigułce. Jak oceniam tę książkę? Zacznę od formy wydania. Miękka okładka, dobry jakościowo śliski papier i bardzo dużo przeróżnych grafik - od rycin, poprzez rysunki, ilustracje i fotografie. Układem publikacja ta przypomina szkolny podręcznik - prócz tekstu głównego praktycznie na każdej stronie wydawcy umieścili albo jakąś grafikę, albo ramkę z dodatkowym tekstem-ciekawostką. Grafiki w czytaniu nie przeszkadzają w ogóle, są nawet bardzo pomocne w odbiorze książki, bo wiadomo, że lepiej trafiają do wyobraźni czytelnika niż sam tekst. Ale ramki ze wspomnianym wyżej tekstem dodatkowym nieco rozpraszają; są trochę niefortunnie rozmieszczone, przez co trzeba je czytać albo przed rozpoczęciem rozdziału albo po jego zakończeniu (takie dość częste bieganie po stronach trochę mi przeszkadzało). No i ta czcionka w tekście głównym - zdecydowanie zbyt mała. A marginesy zdecydowanie zbyt duże. Jednak ogólne wrażenie wizualne - czwórka plus.

Dobra, przejdźmy do meritum. "Zastrzelić, zadźgać i otruć" to zbiór kilkudziesięciu opisów zamachów (udanych lub nie) na różne ważne historycznie osobistości naszego globu. Archimedes, Juliusz Cezar, Gandhi, Lenin, de Gaulle, Tupac Shakur, Hitler, John Kennedy, John Lennon, Gianni Versace, Jan Paweł II - to tylko zaledwie kilku "bohaterów" tej książki. Jak widzicie, są to przedstawiciele nauki, władcy, rewolucjoniści, polityczni liderzy, ludzie kultury, muzycy, mafiosi.

Każda z przedstawionych w książce prób zamachu ma dość obszerny kontekst historyczny i społeczny; autor rozkłada na czynniki pierwsze związki przyczynowo-skutkowe każdej zbrodni, dalej zagłębia się szczegółowo w jej przebieg, a w wielu przypadkach podaje informacje o dalszych losach ujętych (lub nie) zamachowców. Całość napisana jest dość obiektywnie, ale uprzedzam - autor nie szczędzi pikantnych szczegółów i makabrycznych, wywołujących ciarki opisów.

Ogólnie książkę oceniam na plus. Nie jest to jakaś literacka rewelacja, ale ze względu na specyficzny temat uznam ją jako niezłą ciekawostkę, jako oderwanie od tradycyjnych powieści. Szkoda tylko, że ta książka kończy się tak nagle, bez żadnego zakończenia, podsumowania, bez żadnej odautorskiej refleksji.

Zastrzelić, zadźgać i otruć - czyli po prostu historia morderstwa w pigułce. Jak oceniam tę książkę? Zacznę od formy wydania. Miękka okładka, dobry jakościowo śliski papier i bardzo dużo przeróżnych grafik - od rycin, poprzez rysunki, ilustracje i fotografie. Układem publikacja ta przypomina szkolny podręcznik - prócz tekstu głównego praktycznie na każdej stronie wydawcy...

Bardzo dziwna książka, i właściwie nie wiadomo dla kogo przeznaczona. Gdyby nie tematyka, szata graficzna sugerowałaby jakąś popularnonaukową książkę dla starszych dzieci i młodzieży. Nie mam pojęcia, jaki był klucz doboru zamachów. Słowo "skrytobójstwo" użyte tyle razy, że miałam ochotę wydrapać je żyletką przy każdym nowym użyciu.

Bardzo dziwna książka, i właściwie nie wiadomo dla kogo przeznaczona. Gdyby nie tematyka, szata graficzna sugerowałaby jakąś popularnonaukową książkę dla starszych dzieci i młodzieży. Nie mam pojęcia, jaki był klucz doboru zamachów. Słowo "skrytobójstwo" użyte tyle razy, że miałam ochotę wydrapać je żyletką przy każdym nowym użyciu.

Książka może stanowić punkt wyjścia do dalszej zapoznawania się z wydarzeniami, czy życiorysami osób w niej przestawionych. Typowe dzieło nastawione na masowe i "popularnonaukowe" przedstawienie historii.

Książka może stanowić punkt wyjścia do dalszej zapoznawania się z wydarzeniami, czy życiorysami osób w niej przestawionych. Typowe dzieło nastawione na masowe i "popularnonaukowe" przedstawienie historii.

Książka zasłużyłaby zapewne na lepszą ocenę, ale niestety jest kiepsko zredagowana i przetłumaczona. Na przykład pistolet maszynowy Sten jest konsekwentnie nazywany „karabinem maszynowym”. Trudno sobie wyobrazić skrytobójcę, który ukrywa wielki kaem pod płaszczem i idzie „na robotę”… Ponadto w tekście jest sporo powtórzeń, niekonsekwencji i chaosu, przez co książka dużo traci.

Ktoś, kto interesuje się tym tematem, może traktować tę pozycję jako zbiór ciekawostek mogących zainspirować do dokładniejszego zapoznania się z konkretną osobą lub wydarzeniem. Cena na okładce to 49,90 zł… Ja kupiłem swój egzemplarz na wyprzedaży za 8,99 zł. I to jest uczciwa zapłata za ten tytuł.

Książka zasłużyłaby zapewne na lepszą ocenę, ale niestety jest kiepsko zredagowana i przetłumaczona. Na przykład pistolet maszynowy Sten jest konsekwentnie nazywany „karabinem maszynowym”. Trudno sobie wyobrazić skrytobójcę, który ukrywa wielki kaem pod płaszczem i idzie „na robotę”… Ponadto w tekście jest sporo powtórzeń, niekonsekwencji i chaosu, przez co książka dużo...

Nie wiadomo dla kogo ta książka :D Zbiór ciekawostek. Nie warta swojej ceny.

Nie wiadomo dla kogo ta książka :D Zbiór ciekawostek. Nie warta swojej ceny.