Krzyżowcy, tom 3 i 4

Absolutna klasyka polskiej powieści historycznej. Tak to się powinno pisać - kreśląc portrety ludzi, którzy jawią się jako wiarygodny produkt swojej epoki, a jednocześnie przemawiają do współczesnego czytelnika. I to nie dzięki anachronicznym poglądom (ileż widziałam bohaterów powieści historycznych osadzonych w średniowieczu, którzy chełpili się swoją tolerancją religijną albo postulowali emancypację kobiet!), tylko dzięki żywym i prawdziwym uczuciom. Kossak-Szczucka potrafiła ukazać i słabość, i wielkość, skryte nieraz w tych samych ludziach. Umiała też wpleść w fabułę wydarzenia cudowne i fantastyczne tak, że:
1. widać, że są one cudowne i fantastyczne tylko z punktu widzenia postaci
2. czytelnik może je zracjonalizować i zinterpretować jako przywidzenie / przypadek
3. mimo to zdarzenia te nie przestają być cudownie i fantastycznie poruszające.
Proszę się uczyć, Elżbieto Cherezińska od ożywających herbów, lewitującej św. Kingi i żałosnych diabelskich objawień.

Absolutna klasyka polskiej powieści historycznej. Tak to się powinno pisać - kreśląc portrety ludzi, którzy jawią się jako wiarygodny produkt swojej epoki, a jednocześnie przemawiają do współczesnego czytelnika. I to nie dzięki anachronicznym poglądom (ileż widziałam bohaterów powieści historycznych osadzonych w średniowieczu, którzy chełpili się swoją tolerancją religijną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kontynuacja serii trzyma poziom. Autorka w ciekawy sposób rozwiązuje losy wielu bohaterów. Mimo znajomości historii I krucjaty powieść do końca czyta się dobrze. Pod koniec coraz częściej pojawiają się baśniowe wręcz opisy, ale w mojej opinii jest to duży plus, bo zabieg ten pozwala lepiej wczuć się w klimat. Dodatkowo, dzięki temu, autorka ukazuje morale uczestników wyprawy krzyżowej, ich wewnętrzną przemianę oraz ciągle mieszanie się sfery sacrum z profanum. Podsumowując, jedna z lepszych powieści historycznych jakie czytałem. Gorąco polecam!

Kontynuacja serii trzyma poziom. Autorka w ciekawy sposób rozwiązuje losy wielu bohaterów. Mimo znajomości historii I krucjaty powieść do końca czyta się dobrze. Pod koniec coraz częściej pojawiają się baśniowe wręcz opisy, ale w mojej opinii jest to duży plus, bo zabieg ten pozwala lepiej wczuć się w klimat. Dodatkowo, dzięki temu, autorka ukazuje morale uczestników...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wszystko co napisałem w mini-recenzji pierwszej części tomu pierwszego – tyle, że jeszcze lepsze niż poprzednio. Nie będzie to żadnym spoilerem, ale Jerozolima zdobyta, ale Ci co tego dokonali są zupełnie innymi ludźmi niż byli jak krucjata się zaczynała. O ile poprzednia część była o konflikcie i zderzeniu różnych kultur, to tutaj wydaje mi się, że głównym motywem jest przemiana i wyciąganie konsekwencji ze swoich działań. Polecam!

Wszystko co napisałem w mini-recenzji pierwszej części tomu pierwszego – tyle, że jeszcze lepsze niż poprzednio. Nie będzie to żadnym spoilerem, ale Jerozolima zdobyta, ale Ci co tego dokonali są zupełnie innymi ludźmi niż byli jak krucjata się zaczynała. O ile poprzednia część była o konflikcie i zderzeniu różnych kultur, to tutaj wydaje mi się, że głównym motywem jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Recenzuję obie części ,,Krzyżowców” Zofii Kossak, wszystkie cztery tomy. Jednak czytałam je w dużych przerwach, więc nie będę zbyt wiele czasu poświęcać fabule i poszczególnym bohaterom.

Powieść opisuje pierwszą wyprawę krzyżową i zdobycie Jerozolimy przez chrześcijan. Na Bliskim Wschodzie spotykają się Francuzi, Czesi, Włosi, Polacy. Każdy z nich jest zdeterminowany, by obronić Grób Pański, ale czeka na nich wiele pokus i wahań.

Przede wszystkim uwagę przykuwa piękny styl powieści, bogaty, rozbudowany, zawierający mnóstwo opisów, zarówno opisów bitew, jak i działań politycznych czy rozmyślań bohaterów. Tak się już nie pisze, styl Zofii Kossak wyraźnie nawiązywał do twórczości dziewiętnastowiecznej i dlatego na tle innych pisarzy dwudziestolecia sprawia bardzo podniosłe wrażenie. I taka jest ta powieść, podniosła, poważna, ale nie nudna i surowa. Zofia Kossak, jako osoba wierząca, nie przedstawiła chrześcijan jako aniołów pokoju, zwróciła uwagę na okrucieństwo i brutalność w Jerozolimie, a także na pokusy i zwracanie większej uwagi na łupienie miast niż prawdziwą walkę w imieniu wiary. Bohaterów jest dużo, przeplatają się ze sobą, więc może trudno do końca zaangażować się emocjonalnie w tą lekturę, ale nie można oprzeć się sile prawdy jaka z niej bije. To historia o niedoskonałości człowieka, o błędach, pysze, ale też o poczuciu tego, że zawsze można spróbować się zmienić i wybrać lepiej.

Nie wiem, co jeszcze mogę napisać o tej powieści, bo czytanie jej ,,na dwie raty”, nie było zbyt dobrym pomysłem. Mimo to naprawdę cieszę się, że ją poznałam i polecam.

,, O Boże, czyż na świecie nie ma ludzi złych i dobrych, tylko wszyscy są albo źli, albo dobrzy, zależnie od okoliczności?!”

Recenzuję obie części ,,Krzyżowców” Zofii Kossak, wszystkie cztery tomy. Jednak czytałam je w dużych przerwach, więc nie będę zbyt wiele czasu poświęcać fabule i poszczególnym bohaterom.

Powieść opisuje pierwszą wyprawę krzyżową i zdobycie Jerozolimy przez chrześcijan. Na Bliskim Wschodzie spotykają się Francuzi, Czesi, Włosi, Polacy. Każdy z nich jest zdeterminowany, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O ile tom 1 i 2 był bardzo dobry to tom 3 i 4 okazał się jak dla mnie wybitny. Bardzo rzadko oceniam książki na więcej niż 8 gwiazdek (statystycznie może jedną w roku) to w przypadku tej powieści nie miałam wątpliwości, bo chyba nigdy nie czytałam tak dobrej powieści historycznej, choć "Legion" i "Turniej cieni" Elżbiety Cherezińskiej oceniam również bardzo wysoko. Jest to powieść fantastycznie działająca na wyobraźnię, napisana przepięknym językiem i idealna wprost do zekranizowania. Mógłby to być hit na miarę "Gry o tron".
Żałuję, że tak późno odkryłam twórczość Zofii Kossak. Polecam fanom powieści historycznych, ale nie tylko.

O ile tom 1 i 2 był bardzo dobry to tom 3 i 4 okazał się jak dla mnie wybitny. Bardzo rzadko oceniam książki na więcej niż 8 gwiazdek (statystycznie może jedną w roku) to w przypadku tej powieści nie miałam wątpliwości, bo chyba nigdy nie czytałam tak dobrej powieści historycznej, choć "Legion" i "Turniej cieni" Elżbiety Cherezińskiej oceniam również bardzo wysoko. Jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to